Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

misha έγραψε:

4. ΄Οταν ένας Πατριάρχης είναι αιρετικός, είναι αιρετική και η Εκκλησία του; σαφώς και όχι...αλοίμονο αν με τους δεκάδες αιρετικούς Πατριάρχες (εικονομάχοι, μονοφυσίτες, αρειανοί, σαβελλιανοί, μονοθελητές...κλπ) Κων/πόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας κλπ καθίστατο αυτομάτως όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας και όσοι είναι σε κοινωνία μαζί τους αιρετικοί... υπενθυμίζω πως και ο Μέγας Φώτιος ήταν σε κοινωνία με τους Φράγκους έστω και αν αυτοί είχαν πάρει θέση ενάντια στη Ζ οικουμενική Σύνοδο και είχαν εισάγει το Φιλόκβε...

PATIENT:

Όσον αφορά τον άγιο Φώτιο κάνεις λάθος και πρέπει να δείς τι ακριβώς υπεγράφη στην 8η Οικ. Σύνοδο. Μπορούμε να το εξετάσουμε αναλυτικότερα παρακάτω. 

Επίσης μια μελέτη των πρακτικών της 7ης Οικ. Συνόδου αποδεικνύει εν ολίγοις ότι οι κοινωνούντες εν γνώσει τοις αιρετικοίς είναι ομοίως καταδικαστέοι. Προφανώς η μετάνοια και παραδοχή του σφάλματος γίνεται πάντοτε δεκτή από την Εκκλησία , αυτό όμως είναι δυνατόν ποτέ να μεταφράζεται ως «κοινωνείτε ελεύθερα με τον αιρετικό επίσκοπο» ;;; 

Άλλωστε σε κάθε περίπτωση κηρυσσομένης αιρέσεως δεν ήταν όλοι κήρυκες της. 

Μια μικρή συνήθως ομάδα ήταν οι πρωτεργάτες , οι αρχιαιρεσιάρχες δηλαδή και οι υπόλοιποι κληρικοί και λαικοί απλά τους ακολουθούσαν και κοινωνούσαν μαζί τους. 

Ομως όπως πολύ σωστά επεσήμανε παραπάνω ο Κοσμάς με ιστορικές αναφορές , αυτόν που μνημονεύουμε και με αυτόν που κοινωνούμε δείχνουμε ότι ταυτιζόμαστε και στο φρόνημα. 

Η ΕΝ Χριστώ ζωή σηματοδοτείται απο δύο εξίσου σημαντικά στοιχεία : την ορθή πίστη και τα έργα. 

Μπορεί κάποιος να διδάσκει θαυμάσια , αλλά να μην πράττει ο ίδιος αυτά που λέει. 

Μπορεί να επαινεί κάποιον αλλά ο ίδιος να συντάσσεται με εκείνους που αντιτίθενται σ’ αυτόν. 

Μπορεί ακόμη να κατηγορεί άλλον για θέματα πίστεως και βίου αλλά να είναι κοινωνός αυτού. 

Τέτοια παραδείγματα είδαμε πολλά στις τελευταίες δεκαετίες και δεν θα παραλείψω να αναφέρω , ειλικρινά χωρίς καθόλου εμπάθεια , τα ονόματα δύο πολυδιαφημισμένων γερόντων. 

Εγραφαν ορθοδοξότατα , είχαν πάθος για την Ορθοδοξία και περιέγραφαν ως τον χειρότερο αιρετικό τον Αθηναγόρα , παρόλ’ αυτά όμως είχαν πάντοτε κοινό ποτήριο μαζί του... 

Αναφέρομαι στους π. Επιφάνιο και Θεόκλητο Διονυσιάτη. 

Αντίστοιχα δύο νεότεροι διαφημισμένοι αντιπαπικοί σήμερα, ο π. Θεόδωρος Ζήσης και ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, επί της ουσίας κοινωνούν από το παπικό ποτήριο όσο πύρινοι και αν είναι οι λόγοι τους.