Η αρχή της ηδονής εκτοπίζει την αρχή της οδύνης, όπως την διαζωγραφίζει με τον λόγο του ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.-- του Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Ανώνυμος έγραψε:

«-Σε ποιον τα λέτε, αδελφοί; Γέρασα κι έλιωσα στην άσκηση και συνεχώς πολεμάω τα πάθη μου… τέλος δεν έχουνε τ` άθλια… Θα μου πείτε τώρα εσείς ότι τα νικήσατε και δεν τα φοβόσαστε; Και είσαστε ακόμα νέοι! Μα όταν εγώ ήμουν νέος, τα πολέμαγα νύχτα μέρα και ιδροκοπούσα να τα υποτάξω! Κοιμόμουνα στο χώμα, νήστευα τελείως για μέρες πολλές και πάλι δυσκολευόμουνα! Έκανα χιλιάδες μετάνοιες, κλεινόμουνα στο κελλί σαράντα μέρες, τα δάκρυά μου μουσκεύανε το μαύρο ράσο μου.»

κχ.
Τι κρίμα ! Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος δεν είχε το διορατικό χάρισμα να προΐδει ότι, κάποτε, θα μας έβρισκε ο Φρόιντ. Ο μέγας αυτός Ψυχίατρος που μας είπε ότι τα πρώην άψυχα, που αργότερα έγιναν έμψυχα (σημ. δεν μας είπε πώς τα άψυχα έγιναν έμψυχα, αυτό μας τόκρυψε) προήλθαν από την αρχή της ηδονής. Όλα αρχίζουν από εκεί, από την ηδονή, και καταλήγουν στον αφανισμό της ψυχής (σημείωση δεύτερη, ούτε αυτό μας το είπε ο Φρόιντ). Ωστόσο, πάντα κατά τον Φρόιντ, υπάρχουν και οι ενορμήσεις θανάτου, όπου ο άνθρωπος επιθυμεί να γευθεί την ηδονή στον υπέρτατο βαθμό - είναι τα λεγόμενα extreme sports - με αποτέλεσμα, συχνά, τον θάνατο του ηδονοθήρα. Βέβαια, στο μικτό Μοναστήρι του Έσσεξ δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα, οπωσδήποτε όμως, η αρχή της ηδονής εκτοπίζει την αρχή της οδύνης, όπως την διαζωγραφίζει με τον λόγο του ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.