Kosmas:
Αγαπητέ Misha. χαίρε εν Κυρίω πάντοτε.
Τώρα κατάλαβα το λόγο της αντίδρασής σου για το ζήτημα του π. Πορφυρίου. Είναι αυτό που γράφεις : "όταν γ ρ α φ ε τ α ι πως τα χαρίσματα του γεροντα προέρχονται από τον πονηρό περιμένω να αντιδράσεις... ". Και προφανώς εννοείς, ότι όταν άλλοι γράφουν τα πιό πάνω και όχι εγώ, γιατί τη λέξη "γ ρ ά φ ε τ α ι" τη γράφεις με "αι" και όχι με "ε"! Φαίνεται, πως παρασύρθηκες από την τελευταία δημοσίευση που υπήρχε στη θεματική αυτή ενότητα, προτού καταχωρήσεις τη δική σου απάντηση. Η προηγούμενη αυτή δημοσίευση του αδελφού Ultimate είναι πολύ παληά. Είναι από τις 25 Ιουλίου 2007. Φαίνεται, πώς βρέθηκε εκεί από τις διάφορες αλλαγές, που επέφερε στις καταχωρήσεις η διαχείρηση του Φόρουμ αυτού.
Εν πάση περιπτώσει, με την ευκαιρία που μου δίνεις, οφείλω κατά συνείδηση να πω τη γνώμη μου για τον π. Πορφύριο, μολονότι έχω ήδη και άλλες φορές εκφρασθεί για το πρόσωπό του. Δεν συμφωνώ με τα όσα γράφει ο π. Ν. Δημαράς, έστω και αν παραπέμπει σε βιβλία, που έγραψαν άνθρωποι, που σέβονται τη μνήμη του, και τα οποία εγώ δεν μου δόθηκε η ευκαιρία ακόμα να διαβάσω. Εγώ τουλάχιστον ποτέ δεν διαπίστωσα τίποτα από τα όσα αναφέρει ο κατά τα άλλα εκλεκτός κληρικός π. Ν. Δημαράς, που ανήκει στον παλαιοημερολογίτικο χώρο. Απεναντίας, πιστεύω ότι ο γέροντας είχε φόβο Θεού και αγάπη σε όποιον τον πλησίαζε, τον οποίον ωφελούσε τα μέγιστα. Εμένα τουλάχιστον με ωφέλησε. Και δεν νομίζω, ότι ένας άνθρωπος, που ελαύνεται από τον διάβολο, θα βοηθούσε όσους τον πλησίαζαν να μετανοήσουν. Εξάλλου, δείγμα της προσωπικότητάς του είναι η πνευματική διαθήκη του, την οποία είχες την καλωσύνη να παραθέσεις στη δημοσίευσή σου.
Τα υπόλοιπα θα τα πούμε πολύ σύντομα, όταν θα αναφερθούμε στις αγιοποιήσεις των συγχρόνων γεροντάδων, που επιχειρούν ορισμένοι αδελφοί.
Τώρα κατάλαβα το λόγο της αντίδρασής σου για το ζήτημα του π. Πορφυρίου. Είναι αυτό που γράφεις : "όταν γ ρ α φ ε τ α ι πως τα χαρίσματα του γεροντα προέρχονται από τον πονηρό περιμένω να αντιδράσεις... ". Και προφανώς εννοείς, ότι όταν άλλοι γράφουν τα πιό πάνω και όχι εγώ, γιατί τη λέξη "γ ρ ά φ ε τ α ι" τη γράφεις με "αι" και όχι με "ε"! Φαίνεται, πως παρασύρθηκες από την τελευταία δημοσίευση που υπήρχε στη θεματική αυτή ενότητα, προτού καταχωρήσεις τη δική σου απάντηση. Η προηγούμενη αυτή δημοσίευση του αδελφού Ultimate είναι πολύ παληά. Είναι από τις 25 Ιουλίου 2007. Φαίνεται, πώς βρέθηκε εκεί από τις διάφορες αλλαγές, που επέφερε στις καταχωρήσεις η διαχείρηση του Φόρουμ αυτού.
Εν πάση περιπτώσει, με την ευκαιρία που μου δίνεις, οφείλω κατά συνείδηση να πω τη γνώμη μου για τον π. Πορφύριο, μολονότι έχω ήδη και άλλες φορές εκφρασθεί για το πρόσωπό του. Δεν συμφωνώ με τα όσα γράφει ο π. Ν. Δημαράς, έστω και αν παραπέμπει σε βιβλία, που έγραψαν άνθρωποι, που σέβονται τη μνήμη του, και τα οποία εγώ δεν μου δόθηκε η ευκαιρία ακόμα να διαβάσω. Εγώ τουλάχιστον ποτέ δεν διαπίστωσα τίποτα από τα όσα αναφέρει ο κατά τα άλλα εκλεκτός κληρικός π. Ν. Δημαράς, που ανήκει στον παλαιοημερολογίτικο χώρο. Απεναντίας, πιστεύω ότι ο γέροντας είχε φόβο Θεού και αγάπη σε όποιον τον πλησίαζε, τον οποίον ωφελούσε τα μέγιστα. Εμένα τουλάχιστον με ωφέλησε. Και δεν νομίζω, ότι ένας άνθρωπος, που ελαύνεται από τον διάβολο, θα βοηθούσε όσους τον πλησίαζαν να μετανοήσουν. Εξάλλου, δείγμα της προσωπικότητάς του είναι η πνευματική διαθήκη του, την οποία είχες την καλωσύνη να παραθέσεις στη δημοσίευσή σου.
Τα υπόλοιπα θα τα πούμε πολύ σύντομα, όταν θα αναφερθούμε στις αγιοποιήσεις των συγχρόνων γεροντάδων, που επιχειρούν ορισμένοι αδελφοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου