Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

Στη τελευταία δε καταχώρησή μου έγραψα:
«Απαραίτητη προϋπόθεση για να είναι κάποιος άγιος είναι η Ορθοδοξία του. Και αυτό είναι αυτονόητο, εφόσον αιρετικοί δεν μπαίνουν στον Παράδεισο. Ως εκ τούτου, δεν φανερώνει ο Θεός ως αγίους άτομα, που δεν διαθέτουν την Ορθόδοξη Πίστη».

Με άλλα λόγια «τα πλαίσια» αυτά είναι, ότι για να τιμήσει η Εκκλησία κάποιο άτομο ως άγιο, πρέπει να το φανερώσει ο Θεός με «θεία σημεία», δηλ. θαύματα. Ο Θεός όμως φανερώνει ως αγίους άτομα που κληρονόμησαν τον Παράδεισο.
Για να πάει κάποιος στον Παράδεισο πρέπει απαραίτητα να είναι συνειδητό μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διαθέτει ορθή πίστη και ορθή ζωή, όπως μας διδάσκουν οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας. Γιατί, όπως λέει ο άγιος Κυπριανός «έξω απ’ την εκκλησία, ουδεμία σωτηρία υπάρχει»!
Είναι δυνατό ένας Ορθόδοξος να έχει οποιαδήποτε αντίρρηση σ’ όλα αυτά;

Εάν, συμφωνεί (και πιστεύω ότι συμφωνεί) στην πατερική αυτή διδασκαλία και ο φίλος Misha, θα τον ρωτήσω κάτι απλό.
Θεωρεί τον Αθηναγόρα Ορθόδοξο ή αιρετικό;
Εάν τον θεωρεί Ορθόδοξο, θα τον διαψεύσει ο π. Παΐσιος, ο οποίος το 1970, όπως λέγεται, είχε παύσει την «κοινωνία» μαζί του! Αυτό σημαίνει ότι τον θεωρούσε αιρετικό!
Εάν τον θεωρεί αιρετικό, όπως και πράγματι είναι, είναι δυνατό κάποιος να έχει «κοινωνία» με τους διαδόχους του, που διακήρυξαν ότι τον ακολουθούν «έργοις και λόγοις» και να παραμένει ο ίδιος Ορθόδοξος;
Αυτό σημαίνει, ότι άτομα που έπαυσαν να είναι Ορθόδοξα, και συνεπώς έπαυσαν να είναι ζωντανά μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη βασιλεία των ουρανών. Αιρετικοί δεν χωράνε στον Παράδεισο και δεν μπορεί να είναι άγιοι της Εκκλησίας.
Πιστεύω, ότι και σ’ αυτή τη θέση κάθε Ορθόδοξος, εάν θέλει να είναι Ορθόδοξος, είναι υποχρεωμένος να συμφωνήσει. 

ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΤΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΓΓΕΛΑΚΑΚΗ. ΚΥΡΙΑΚΗ 18-12-2016

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=43&t=12803

ΚΕΤΣΕΤΖΗΣ ΦΩΤΙΟΣ - ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 26 Δεκεμβρίου 2016

Η εν Αιγύπτω φυγή της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ  ΘΕΟΤΟΚΟΥ.                                                           

Η της Υπεραγίας Θεοτόκου φυγή εις Αίγυπτον εγένετο ότε ο Ηρώδης έδωκεν ορισμόν να θανατωθώσιν όλα τα νήπια όσα ήσαν εις την Βηθλεέμ. Τότε Άγγελος Κυρίου εφάνη κατ΄ όναρ εις τον Ιωσήφ λέγων· «Εγείρου, και παραλαβών το παιδίον και την Μητέρα του ύπαγε εις την Αίγυπτον» (Ματθ. β: 13). Κατέφυγε δε εκεί η Υπεραγία Θεοτόκος ομού με το Βρέφος δια δύο αίτια, αφ΄ ενός μεν, ίνα πληρωθή το ρηθέν δια του Προφήτου Ωσηέ λέγοντος· «Εξ Αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου» (Ωσ. ια΄: 1), αφ΄ ετέρου δε, ίνα φιμωθή παν στόμα των αιρετικών. Διότι εάν δεν έφευγεν ο Κύριος, αλλ΄ ήθελε συλληφθή από τον Ηρώδην, εάν μεν εφονεύετο από εκείνον, βεβαίως ήθελεν εμποδισθή η σωτηρία των ανθρώπων, εάν δε δεν εφονεύετο, αλλ΄ έμενεν άθικτος, ίνα τελειώση την οικονομίαν, βεβαίως ήθελε φανή εις τους πολλούς, ότι δεν εφόρεσε την ανθρωπίνην φύσιν πραγματικώς και κατ΄ αλήθειαν, αλλά μόνον κατά δόκησιν και φαντασίαν, επειδή αν εφόρει σάρκα αληθή, όπως ήτο βεβαίως και η αλήθεια, ήθελε κοπή υπό του ξίφους. Εάν λοιπόν οι άθλιοι αιρετικοί ετόλμησαν και τούτο να είπωσιν, ότι δηλαδή κατά φαντασίαν ο Κύριος εγεννήθη, ως ο θεομάχος Μάνης και οι τούτου οπαδοί Μανιχαίοι, μολονότι δεν έλαβον ουδεμίαν αιτίαν και αφορμήν, πόσω μάλλον το τοιούτον θα υπεστήριζον, εάν εύρισκον και αιτίαν; Δια τας ρηθείσας λοιπόν δύο αιτίας φεύγει ο Κύριος εις την Αίγυπτον, και προς τούτοις ίνα συντρίψη και τα εν Αιγύπτω ευρισκόμενα είδωλα.