Η Σύνοδος Κων/πόλεως του έτους 1724 διακήρυξε:

Αιρετικοί είναι εκείνοι οπού αποσκιρτήσουσιν από την ευσέβειαν και αφήσουσι μεν τα πάτρια και ορθά της πίστεως ημών δόγματα και τας κοινάς παραδόσεις της Εκκλησίας, περιπέσωσι δε και εξολισθήσωσιν εις νεωτερισμούς και αλλοκότους υπολήψεις και έθη ετερόδοξα και παραχαράξωσι και νοθεύσωσι την της ευσεβείας αλήθειαν, οι τοιούτοι ούτε πλέον είναι, ούτε ονομάζονται τη αληθεία Χριστιανοί, αλλ’ ως ετερόδοξοι και νεωτεριστάς εκκόπτοντας και χωρίζοντας της εκκλησιαστικής και χριστιανικής ολομελείας και της ιεράς μάνδρας εκβάλλονται ως πρόβατα ψωριώντα και μέλη σεσηπότα» (Mansi, 37, 209)!

π. Θεόδωρος Ζήσης - Ομιλία περί Οικουμενισμού.

***

Ο Αλέξανδρος  άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "π. Θεόδωρος Ζήσης - Ομιλία περί Οικουμενισμού.":

Χαίρετε εν Κυρίω! Επειδή κυκλοφορεί η είδηση για την ακατάπαυστη προσπάθεια που γίνεται για κοινό εορτασμό του Πάσχα μεταξύ παπικών και Ορθοδόξων στα πλαίσια του Οικουμενισμού να αναφέρω ότι η κοινή εορτή είναι πλέον κάτι περισσότερο από εφικτό να επιτευχθεί μέσω της "Εορτής του Θείου Ελέους" που εορτάζεται από τους παπικούς μία εβδομάδα μετά το Πάσχα ακριβώς όπως το όρισε ο Ιωάννης Παύλος ο 2ος. Οι παπικοί έχουν αναγάγει την συγκεκριμένη εορτή ως ισάξια(αν όχι ανώτερη) με το Πάσχα θεωρώντας ότι εκείνη την ημέρα ανοίγει ο ουρανός και ευλογία και χάρη από την "άσπιλη καρδιά" της Παναγίας και την ιερή καρδιά του Κυρίου σκορπίζεται ώστε να συγχωρεθούν οι αμαρτίες όλων ενώ γίνονται και τρομερά "θαύματα" στον ήλιο (και όχι μόνο..) σε πολλές περιοχές ανά την υφήλιο την συγκεκριμένη ημέρα. Αν δείτε το ημερολόγιο θα δείτε ότι η συγκεκριμένη εορτή συμπίπτει με το δικό μας Πάσχα (όσες φορές τα δύο Πάσχα δεν συμπίπτουν - όπως το 2017) αφού είναι μόλις μία εβδομάδα μετά το Πάσχα των παπικών. Αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι οι παπικοί αναμένουν "Βασιλέα του Ελέους" να έρθει πριν την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου τότε αναλογιστείτε το πόσο σημαντική για αυτούς είναι η συγκεκριμένη εορτή... Για το 2018 για παράδειγμα το Πάσχα των παπικών είναι 1/4 ενώ των Ορθοδόξων 8/4 δηλαδή την ημέρα εορτής του "Θείου Ελέους" των παπικών....Παρόμοια ισχύουν για 2019,2020 κλπ....Επομένως το υπόβαθρο υπάρχει και είναι πολύ εύκολο για τους παπικούς (με την αγαστή πάντα βοήθεια του παγκάκιστου Βαρθολομαίου) να ενοποιήσουν το δικό τους Πάσχα με το δικό μας και με την εορτή του Θείου Ελέους παράλληλα!!!
Αλέξανδρος

ΚΥΡΙΕ ΕΚΕΚΡΑΞΑ... ΚΑΤΕΥΘΥΝΘΗΤΩ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 17 Νοεμβρίου 2016

Γρηγορίου Νεοκαισαρείας, Γενναδίου Κων/λεως.

Γεννήθηκε περίπου τὸ 210 μὲ 215 μ.Χ. Οἱ γονεῖς του ἦταν εἰδωλολάτρες καὶ εἶχαν μεγάλη κοινωνικὴ θέση στὴ Νεοκαισάρεια τοῦ Πόντου. Μετὰ τὴν στοιχειώδη ἐκπαίδευσή του, ὁ Γρηγόριος μαζὶ μὲ τὸν ἀδελφό του Ἀθηνόδωρο πῆγαν στὴ Βηρυτὸ γιὰ νὰ σπουδάσουν νομικά. Ὁ Θεὸς ὅμως εἶχε ἄλλα σχέδια γιὰ τὸ Γρηγόριο. Ὅταν περνοῦσε ἀπὸ τὴν Καισαρεία, ἄκουσε τὸ δεινὸ ἑρμηνευτή τῶν Γραφῶν, Ὠριγένη. Ὁ Γρηγόριος τόσο πολὺ ἐνθουσιάστηκε μαζί του, ὥστε ἄφησε τὰ νομικὰ καὶ διετέλεσε ἐπὶ χρόνια μαθητής του. Κατόπιν πῆγε στὴν Ἀλεξάνδρεια, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἐπέστρεψε στὴ Νεοκαισάρεια μὲ πλήρη θεολογικὴ μόρφωση καὶ ἅγιο ζῆλο. Τότε ὁ Μητροπολίτης Ἀμασείας Φαίδημος διέκρινε τὰ χαρίσματά του καὶ τὸν ἔκανε ἐπίσκοπο Νεοκαισαρείας. Ἡ ἐπισκοπὴ αὐτὴ εἶχε μόνο 17 χριστιανούς! Ὁ Γρηγόριος, ὅμως, δὲν τὸ θεώρησε ὑποτιμητικό. Βασιζόταν πολὺ στὴν δύναμη τῆς θείας χάριτος καὶ πάντα εἶχε στὸ μυαλό του τὰ ἐνθαρρυντικὰ λόγια τοῦ θείου Παύλου: «Νὰ ἐνδυναμώνεσαι μὲ τὴν χάρη ποὺ μᾶς δίνεται ἀπὸ τὴν σχέση καὶ τὴν ἕνωσή μας μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό». Πράγματι, μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, ὁ Γρηγόριος ἔκανε καταπληκτικὸ ἀγώνα καὶ ἐκχριστιάνισε σχεδὸν ὅλη τὴν πόλη. Καὶ ἐνῶ εἶχε παραλάβει 17 χριστιανούς, ὅταν πέθανε εἰρηνικὰ στὰ τέλη τοῦ 270 μ.Χ. εἶχαν ἀπομείνει στὴν ἐπισκοπική του περιφέρεια μόνο 17 εἰδωλολάτρες! Ὑπῆρξε δὲ τόσο ἐγκρατὴς στὴ γλώσσα του, ὥστε δὲν βγῆκε ἀπ’ αὐτὴν κανένας κακός, περιττὸς ἢ ἀργὸς λόγος. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς τὸν κόσμησε καὶ μὲ τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας.

Σε τέτοιες κρίσιμες ώρες τον Αγώνα τον παίρνει στα χέρια του ο Ορθόδοξος Λαός.

Πρέπει αρχικά να ομολογούμε τα απαραχάρακτα δόγματα της Τρισυποστάτου και Αδιαιρέτου Αγίας Τριάδος. Να διακηρύττουμε την Ορθόδοξη Πίστι μας χωρίς συμβιβασμούς, υποκρισίες και υποχωρήσεις σε ψευτοδιαλόγους αγάπης που προσπαθούν να ενταφιάσουν, όπως εκείνοι νομίζουν, την Αλήθεια της Ορθοδοξίας. Γνωρίζουμε πλέον ότι ο  Οικουμενισμός είναι τρομακτική Παναίρεσις του καιρού μας η πιο σατανική και επικίνδυνη. Γι’ αυτό πρέπει όλοι μας να γρηγορήσωμε. Καθήκον όλων μας είναι να αρνηθούμε την ειδωλολατρία που εισάγει ο Οικουμενισμός. Να περιφρουρήσωμε την Ορθοδοξία. Σε τέτοιες κρίσιμες ώρες τον Αγώνα τον παίρνει στα χέρια του ο Ορθόδοξος Λαός. Αυτός είναι ο φύλακας της Ορθοδοξίας, καθώς και η εγκύκλιος του 1848 των αγίων Πατριαρχών της Ανατολής υπογραμμίζει : Ο φύλαξ της Ορθοδοξίας είναι το σώμα της Εκκλησίας, ο ευσεβής λαός του Κυρίου.  

Την απάντηση τη δίδει μόνο η χριστιανική πίστη.

Αν υπάρχει κάτι στη ζωή μας που δεν τιθασσεύεται, αυτό είναι η αέναη κίνηση του χρόνου. Το σήμερα γίνεται χθες εν ριπή οφθαλμού, και το αύριο σήμερα και χθες. Κι εμείς παρασυρόμεθα προς το τέρμα της πορείας μας, εκόντες άκοντες, παρακολουθούντες τα γεγονότα που περνούν από μπροστά μας, χωρίς αναστρέψιμη ελπίδα. Αυτή είναι η μοίρα των θνητών. Κι αλλοίμονο σ' εκείνους που δεν έχουν ακόμη βρη την απάντηση στο πρόβλημα του θανάτου. Την απάντηση τη δίδει μόνο η χριστιανική πίστη.

Ο λίαν συγκινητικός βίος της Οσίας Ευφροσύνης!

Τη ΚΕ΄ (25^η)  Σεπτεμβρίου μνήμη της Οσίας μητρός ημών ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ, θυγατρός Παφνουτίου του Αιγυπτίου.                                                                                       

Ευφροσύνη η Οσία μήτηρ ημών εγεννήθη εν Αλεξανδρεία κατά τας ημέρας του βασιλέως Θεοδοσίου του Μικρού εν έτει υι΄ (410). Ο πατήρ της, ονόματι Παφνούτιος, ήτο εις εκ των πλουσιωτέρων και περιφανεστέρων ανδρών της Αλεξανδρείας, έζη δε μετά της γυναικός του εν πολλή αρετή και ευσεβεία. Ούτοι, πριν αποκτήσουν την Ευφροσύνην, ελυπούντο πολύ, διότι δεν είχον κληρονόμον, και καθ’ εκάστην εδέοντο του Θεού με νηστείας, αγρυπνίας, ελεημοσύνας και άλλα όμοια, να δώση εις αυτούς τέκνον. Και η μεν γυνή προσηύχετο εις τον οίκον αυτών μιμουμένη την πάλαι Άνναν, και έλεγε ταύτα δακρύουσα·

Απὸ την «Κλίμακα» του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου (Λόγος περὶ καταλαλιάς) :

«Όπως η οίηση  (έπαρση, υπερηφάνεια) και χωρὶς να υπάρχη άλλο πάθος, μπορεί να καταστρέψη τον άνθρωπον, έτσι και η κατάκριση εὰν και μόνη υπάρχει μέσα μας, μπορεί να μας καταστρέψη ολοσχερώς, αφού άλλωστε και ο Φαρισαίος εκείνος της παραβολής ἐξ αιτίας αυτής κατεδικάσθη».