ΜΑΣΩΝΙΚΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣ! -- Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Βασιλείου Ε. Βολουδάκη

Πολλές φορές έχει γραφεί και λεχθει ότι η Μασωνία κυβερνάει τον κόσµο, αλλά, επειδή τα διακηρυσσόµενα δεν συνοδεύονται µέ επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, θεωρούνται από τους πολλούς ως συνωµοσιολογία και κινδυνολογία, για αυτό και δεν λαµβάνονται σοβαρά υπ’ όψει.
Στο άρθρο µας αυτό, όµως, θα προσκοµίσουµε όχι µόνο αποδεικτικά αλλά και αποκαλυπτικά στοιχεία, τα οποία µέ σαφήνεια αναντίρρητη µάς εξηγούν το πως και το γιατί έφθασε η Πατρίδα µας σε αυτό το ελεεινό κατάντηµα, πως αποχριστιανίσθηκε και έχασε όλες τις Αξίες που την έκαναν να ξεχωρίζη για το ήθος και την Πνευµατικότητά της υπέρ πάντα τα Έθνη.
Μελετώντας αυτόν τον καιρό ιδιαιτέρως προσεκτικά το αρχειακό µου υλικό µέ άγνωστα στους πολλούς κείµενα της Μασωνίας, παρακινηθείς και από την προκλητική αντιεκκλησιαστική συµπεριφορά του Υπουργού Παιδείας κ. Φίλη, διεπίστωσα ότι όλες οι πολιτειακές αντιχριστιανικές µεταρρυθµίσεις, που έγιναν στην Πατρίδα µας από το 1890 µέχρι σήµερα, υλοποιήθηκαν και έγιναν νόµοι του Κράτους, συµφώνως προς τις επιταγές των Υπάτων Μασώνων της Αµερικης και των Ελλήνων µαθητών και υποτακτικών τους! Είναι δε εκπληκτική η ακρίβεια της υπακοής των Ελλήνων πολιτικών στην εφαρµογή των Μασωνικών προσταγµάτων, δεδοµένου ότι όχι µόνο τήρησαν πιστά τις Μασωνικές εντολές, κάνοντάς τις νόµους του Κράτους, αλλά υιοθέτησαν προς υποστήριξή τους ακέραιο και το Μασωνικό σκεπτικό!
Η Μασωνία επιδιώκει
να υποκαταστήση
την Εκκλησίαν εις όλην την Υφήλιον

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΗΜΙΗΜΕΡΙΔΑ

Ιερά Μητρόπολη Μυτιλήνης, η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων,
η Ένωση Θεολόγων Λέσβου και το Εργαστήριο Παιδαγωγικής – Χριστιανικής Παιδαγωγικής του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, ανταποκρινόμενοι στην απαίτηση πολλών γονέων και συμπολιτών μας, για αντίδραση πάνω στην κλιμακούμενη αποδόμηση
του μαθήματος των Θρησκευτικών,

σας προσκαλούν στην Ημιημερίδα που διοργανώνουν με θέμα:

Εκκλησία – Πολιτεία και το μάθημα των Θρησκευτικών :
Προσέγγιση στην ορθόδοξη παράδοση
ή κατήχηση των μαθητών στην πολυθεΐα;

Η Ημιημερίδα απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς, σε γονείς και κηδεμόνες μαθητών, σε κληρικούς και σε κάθε ενδιαφερόμενο. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί  το
Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2016 και ώρα 18:00, στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Πειραματικού Γενικού Λυκείου Μυτιλήνης του Πανεπιστημίου Αιγαίου
(Κεντρικά Λύκεια).


                                  Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαίτερα.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 4 Οκτωβρίου 2016

Ιεροθέου επισκόπου Αθηνών, Δομνίνης μάρτυρος.

Ὁ Ἅγιος Ἱερόθεος ἦταν πλατωνικὸς φιλόσοφος καὶ ἕνας ἀπὸ τὰ ἐννέα μέλῃ τοῦ Συμβουλίου τῆς Γερουσίας τοῦ Ἀρείου Πάγου. Ἀφοῦ δέχθηκε καὶ διδάχθηκε τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο, χειροτονήθηκε πρῶτος ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν τὸ 152 μ.Χ. Μαθητὴς τοῦ ὑπῆρξε ὁ Ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης, ὁ ὁποῖος στὰ συγγράμματά του πλέκει ἐγκώμια γιὰ τὸν δάσκαλό του. Ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ σὲ βαθιὰ γεράματα, μετὰ ἀπὸ πολύχρονη ποιμαντικὴ καὶ συγγραφικὴ δραστηριότητα.
Ἡ τίμια κάρα του φυλάσσεται στὸ ὁμώνυμο μοναστῆρι στὰ Μέγαρα Ἀττικῆς. Ἐπίσης λείψανά του σῴζονται στὸ Ἅγιον Ὄρος (Ἱ. Μ. Ἄγ. Παύλου) καθὼς καὶ στὸ παρεκκλήσιο τοῦ Ἄγίου Ἀνδρέα (Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν).

Πειραιώς Σεραφείμ: Εδώ πραγματώνεται η ψυχή του Γένους

Μέσα εδώ λοιπόν γίνεται ένα σχολειό. Κρυφό, φανερό, αληθινό σχολειό. Που χρειάζεται να το αγαπούμε και με όλη την καρδιά μας και όλη την ψυχή μας να συμπορευόμεθα με τα κελεύσματα και τα διδάγματα του.
 
Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
 
Με την τέλεση του Αγιασμού από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη
Πειραιώς κ. Σεραφείμ, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Κυριακής 2 Οκτωβρίου, η επίσημη έναρξη του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.
Το πρόγραμμα που διοργανώνεται για 5η συνεχόμενη χρονιά, περιλαμβάνει μια σειρά καθημερινών εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων, που ξεκίνησαν την 1η Οκτωβρίου και θα ολοκληρωθούν στις 31 Δεκεμβρίου.
 
Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Γεωργακόπουλος
Τους προσκεκλημένους καλωσόρισε ο προϊστάμενος του Ναού
Πρωτ. Γεώργιος Γεωργακόπουλος, που παρουσίασε τους βασικούς άξονες πάνω στους οποίους δομήθηκε η οργάνωση του προγράμματος. Βασικός στόχος είναι η προσφορά καθημερινών ευκαιριών που θα λειτουργήσουν ως αντίδοτο στη μοναξιά και την αποξένωση και θα φέρουν περισσότερο κοντά τα μέλη της Ενορίας.
Όπως τόνισε στην αρχή της παρουσίασης του:
 

ΕΥΧΗ ΚΟΣΜΑ ΦΛΑΜΙΑΤΟΥ

Διέταξε Φαραώ παντί τω λαώ αυτού λέγων. «Παν άρσεν ο εάν τεχθή τοις εβραίοις εις τον ποταμόν ρίψατε, και παν θήλυ ζωογονείτε αυτό». Εις την νυν καθ’ ημών επιβουλήν, απαγορεύεται εις όλην την ορθόδοξον νεολαίαν του άρρενος και του θήλεος φύλου, ο εκ της ορθοδόξου πίστεως λόγος της ζωής και της αληθείας, και ρίπτεται εις τον ποταμόν της πλάνης, του σκοτασμού, της ανομίας και του θανάτου, ον αυτός ο εχθρός παρεσκεύασε και υπενεργεί. Συ Πάτερ, Θεέ Παντοδύναμε, Κύριε του Ουρανού και της γης οίδας, ταύτα και τα παραπλήσια τούτοις, και Συ γινώσκεις την κατά πάντα ημών ασθένειαν και απειροκακίαν, οίτινες εσμέν ως βρέφη γαλακτοτροφούμενα, περιστοιχούμενα δε και επιβουλευόμενα υπό τοιούτων πονηρών, δολίων και αδιαλλάκτων εχθρών, και Σου, δεόμεθα, επίσκεψαι ημάς εν ελέει και οικτιρμοίς και ματαίωσον αυτών τας βουλάς. Ο Θεός μου, θου αυτούς τους εχθρούς Σου, ως τροχόν, ως καλάμην κατά πρόσωπον ανέμου· ωσεί πυρ ο διαφλέξει δρυμόν, ωσεί φλοξ κατακαύσει όρη ούτω καταδίωξον αυτούς εν τη καταιγίδι σου και εν τη οργή Σου συντάραξον αυτούς. Πλήρωσον τα πρόσωπα αυτών ατιμίας, και ευδόκησον ίνα ζητήσωσι το όνομά Σου, δια της αυτών επιστροφής προς την ορθόδοξον Εκκλησίαν Σου. Σώσον δε τον ορθόδοξον εκλεκτόν λαόν Σου, και ευλόγησον αυτόν ως κληρονομίαν Σου, και απάλλαξον αυτόν εκ της επιβουλής του εχθρού και εκ παντός κινδύνου πνευματικού και σωματικού ένεκεν του ονόματός Σου και δια πρεσβειών και ικεσιών της πανυπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και επουρανίων δυνάμεων και πάντων των απ’ αιώνος Αγίων Σου. Αμήν. Γένοιτο! Γένοιτο.  

Την Πατρίδα μ’ έχασα


Με το Ποντιακό στοιχείο δεν είχα ιδιαίτερες σχέσεις. Μεγαλωμένος στην Αθήνα και σε γειτονιά (στο Περιστέρι) που υπήρχαν πολλοί Πόντιοι, δεν είχα την ευκαιρία να τους δω από κοντά. Και πώς να τους δω άλλωστε αφού τότε, στα γυμνασιακά χρόνια, τα ενδιαφέροντά μας ήταν αυστηρώς αποσαφηνισμένα…
Άκουγα από το ραδιόφωνο για ένα σωματείο, με το περίεργο για μένα όνομα «Αργοναύται-Κομνηνοί», χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω τι ακριβώς δουλειά έκανε και ποιος ήταν ο σκοπός της υπάρξεώς του, ενώ ήξερα πολύ καλά ποιος ήταν ο σκοπός των σφαιριστηρίων της γειτονιάς ή ποια ήταν η μορφωτική επίδραση που ασκούσε επάνω μας το «Ψυράκι». Το «Ψυράκι», ήταν ένας εμβληματικός κινηματογράφος κατωτάτης υποστάθμης, που ακόμη και το περίφημο «Ροζικλαίρ» φάνταζε ως Μετροπόλιταν Όπερα μπροστά του. Το «Ψυράκι» λοιπόν προσέφερε στο φιλοθεάμον γυμνασιακό κοινό 2 έργα (το ένα καουμπόϊκο, γουέστερν δηλαδή και το άλλο γκανγκστερικό) με εισιτήριο μόλις 3,5 δραχμές, ποσό το οποίο ήταν ιδιαιτέρως προσιτό στο φτωχότατο βαλάντιό μας.

'Αγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

Όσοι είναι αυστηροί και σχολαστικοί κριταί των σφαλμάτων του άλλου, νικώνται από αυτό το πάθος επειδή δεν απέκτησαν ακόμη για τα ιδικά τους αμαρτήματα ολοκληρωτική φροντίδα, (γνώση) και μνήμη. Διότι όποιος αφαιρέσει «το περικάλυμμα της φιλαυτίας και ιδεί με ακρίβεια τα ιδικά του κακά, για τίποτε άλλο δεν θα φροντίσει πλέον στην ζωή του , αναλογιζόμενος ότι ο χρόνος της ζωής του δεν του επαρκεί για να πενθήσει τις ιδικές του αμαρτίες, έστω και αν θα ζούσε εκατό έτη και αν θα έβλεπε ολόκληρο τον Ιορδάνη ποταμό να βγαίνει από τους οφθαλμούς του ως δάκρυ.

Μητρ. Καλαβρύτων Αμβρόσιος : «ΕΙΣ ΜΙΑΝ, αγίαν, ΚΑΘΟΛΙΚΗΝ και Αποστολικήν ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ»

Μετά τις αποφάσεις της Συνόδου στο Κολυμπάρι της Κρήτης το Σύμβολο της Πίστεως, δυστυχώς, έχει αλλοιωθεί. Ας προσεγγίσουμε πρώτα την έννοια και τον όρο «Μία» Εκκλησία.
Κατά την αντίληψη των Συνοδικών Αρχιερέων, όπως αυτή διατυπώθηκε στο Κολυμπάρι, τώρα πλέον δεν επικαλούμεθα την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, αφού εκεί κάτω οι Σοφοί Προκαθήμενοι και οι λοιποί Συνοδικοί Σύνεδροι ανακάλυψαν και αναγνώρισαν, δυστυχώς, και άλλες «Εκκλησίες». Τώρα πλέον «Εκκλησία» δεν είναι μόνον η Ορθόδοξος, αλλά και η Ρωμαιοκαθολική και η Προτεσταντική και η Αγγλικανική και όποια άλλη!

Μέχρι χθες γνωρίζαμε, ότι η Εκκλησία είναι Μία, η Ορθόδοξος, εκ της οποίας αποσχίσθηκε η Ρώμη, εξ αυτής δε προήλθαν οι Παλαιο-καθολικοί, οι Αγγλικανοί και οι Προτεστάντες.    Μέχρι χθες όλες αυτές οι αποτμήσεις, τα κομμάτια και τα «αποκόμματα»,  ονομάζονταν «Χριστιανικές Ομολογίες». Από σήμερα, δυστυχώς, στην Κρήτη,  έλαβαν τον τίτλο «ΕΚΚΛΗΣΙΑ»! Αναγνωρίσθηκαν ως «Εκκλησίες»!

Συντριπτικό «ΟΧΙ» των Ούγγρων στην ισλαμοποίηση της χώρας: Με 95% είπαν όχι στην μετεγκατάσταση μεταναστών και προσφύγων!

Συντριπτική ήταν η νίκη του ΟΧΙ στην Ουγγαρία σε ότι αφορά το δημοψήφισμα με ερώτημα αν γίνεται δεκτό το ευρωπαϊκό σχέδιο μετεγκατάστασης προσφύγων στις χώρες της ΕΕ όπως ακριβώς είχε προτρέψει ο πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν. Το 95% τάχθηκε κατά αυτής της προοπτικής.

http://www.pronews.gr/

Η Προσευχή έκχυσις της ψυχής -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Στην ιστορία πολλών προσώπων της Παλαιάς Διαθήκης βρίσκουμε διδακτικές εικόνες και ορισμούς της προσευχής. Ο Ιακώβ π.χ. μας διδάσκει ότι η προσευχή είναι πάλη με τον Θεό. Ο Μωϋσής και ο Ηλίας μας δείχνουν ότι προσευχή είναι μία συνεχής συνομιλία και ένας ζωντανός διάλογος μαζί του. Ο Δαβίδ νιώθει την προσευχή ως θυμίαμα, που αναδίδεται από την φλογισμένη ευγνώμονη καρδιά. Αλλά το άρθρο αυτό θα σταθεί στην ωραιότατη εικόνα της προσευχής, που μας δίνει η Άννα, η μητέρα του προφήτη Σαμουήλ. Είχε ΄ρθεί με κατώδυνη ψυχή και δάκρυα στα μάτια προς τον Κύριο, να του ζητήσει μέσα απ΄ τα στείρα σπλάγχνα της ένα παιδί γι΄ Αυτόν. Ανάβλυζαν από την καρδιά της τα λόγια της προσευχής και κινούσαν τα χείλη της, αλλά χωρίς φωνή· φώναζε και βοούσε η ψυχή της.                                                                                                                                                                                                                                                                                                  
–Τι να κάνω; Όχι, δεν είμαι μεθυσμένη ούτε έχω πιεί, αλλά «εκχέω την ψυχήν μου ενώπιον Κυρίου».