Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας

Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριο -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 3 Οκτωβρίου 2016

Διονυσίου Aρεοπαγίτου.

Καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλη τῶν Ἀθηνῶν. Ἔζησε καὶ μαρτύρησε τὰ χρόνια ποὺ αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δομετιανός. Διακρίθηκε γιὰ τὴ φιλοσοφική του κατάρτιση καὶ τὴν βαθιά του καλλιέργεια. Ἀρχικὰ ἦταν εἰδωλολάτρης καὶ μέλος τῆς Βουλῆς τοῦ Ἀρείου Πάγου. Τὸ κήρυγμα ὅμως τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἄγγιξε τὴν παιδευμένη καὶ εὐαίσθητη ψυχή του καὶ βαπτίσθηκε.

Ἀργότερα διαδέχθηκε στὸν ἐπισκοπικὸ θρόνο τῶν Ἀθηνῶν τὸν εὐσεβῆ Ἰερόθεο. Ὑπῆρξε συγγραφέας πλήθους θεολογικῶν συγγραμμάτων. Ἐπιβραβεύθηκε ἀπὸ τὸ θεὸ γιὰ τὴ χριστιανική του δράση μὲ τὸ χάρισμα νὰ ἐπιτελεῖ θαύματα. Περιόδευσε σὲ πολλὰ μέρη τῆς Δύσης, ὅπου κήρυξε τὸν εὐαγγελικὸ λόγο καὶ ἑρμήνευσε τὶς ἱερὲς γραφές. Ὅταν ἔφθασε στὸ Παρίσι συνελήφθη καὶ ἀργότερα ἀποκεφαλίσθηκε. Μαζί του μαρτύρησαν καὶ δυὸ μαθητές του, ὁ Ρουστικὸς καὶ ὁ Ἐλευθέριος. Ὁ ἡγεμόνας τῆς περιοχῆς ἔδωσε ἐντολὴ νὰ μὴ θάψει κανεὶς τὰ ἅγια λείψανα τῶν μαρτύρων, ὅμως κάποιοι χριστιανοὶ τὰ φύλαξαν καὶ ὅταν δὲν ὑπῆρχε πλέον φόβος τὰ ἐνταφίασαν μὲ τιμές.

Η προδοσία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως

Μὲ τὸ κείμενο  τῆς Ζ΄ Συνελεύσεως τοῦ Balamand Παπικοὶ καὶ “Ὀρθόδοξοι” Οἰκουμενιστές, κάνοντας ἕνα θεαματικὸ ἅλμα καὶ παρακάμπτοντας πλῆθος αἱρετικῶν διδασκαλιῶν τοῦ Παπισμοῦ, φθάνουν ξαφνικὰ στὸ σημεῖο νὰ ἀναγνωρίσουν ἀλλήλους ὡς πλήρεις καὶ ἀληθεῖς “ἀδελφὲς Ἐκκλησίες”, μὲ ἔγκυρα μυστήρια, μὲ ταυτότητα πίστεως, με  ἀποστολικὴ διαδοχὴ καὶ διὰ τοῦτο “ἀπὸ κοινοῦ ὑπευθύνους διὰ τὴν τήρησιν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ πιστότητι πρὸς τὴν θείαν οἰκονομίαν, ἰδιαίτερα ὡς πρὸς τὴν ἑνότητα”  (παράγρ. 13 καὶ 14), πρᾶγμα ποὺ συνιστᾶ πραγματικὴ προδοσία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. Πέραν τούτου ἡ ἐπιτευχθεῖσα καταδίκη τῆς Οὐνίας στὸ Freising τὸ 1990, ἀνατρέπεται μὲ νέες ἀποφάσεις στὸ Balamand, ὅπου πανηγυρικὰ ἀθωώνεται καὶ ἐπὶ πλέον οἱ Οὐνίτες ἀποκτοῦν τὸ δικαίωμα νὰ συμμετέχουν στὸ διάλογο μὲ ἐκπροσώπους της.

Ο Μέγας Φώτιος: Ο παπισμός είναι αίρεση.

Ποιος δε θα κλείσει τα αυτιά του στο άκουσμα της υπερβολικής αυτής βλασφημίας του φιλιόκβε η οποία εναντιώνεται στα Ευαγγέλια, αντιτάσσεται στις αγίες Συνόδους, απορρίπτει τους μακαρίους και Αγ. Πατέρες… Εναντίον όλων μαζί των Προφητών, Αποστόλων, Ιεραρχών, Μαρτύρων και αυτών ίδιων των Δεσποτικών λόγων η βλάσφημη αυτή και θεομάχος φωνή εξοπλίζεται… αυτούς τους απατεώνες και θεομάχους καταδικάσαμε με Συνοδική και θεία ψήφο. Και δεν αποφανθήκαμε στηριζόμενοι στις δικές μας κρίσεις. Φέραμε στο φως και εκθέσαμε πάλι σε όλους την ορισμένη από τις μέχρι τώρα Συνόδους και τους Αποστολικούς θεσμούς καταδίκη… Έτσι και αυτούς, αφού εμμένουν στην πολύμορφη πλάνη τους, τους αποκλείσαμε από κάθε χριστιανική κοινότητα… μόνη η κατά του Αγίου Πνεύματος βλασφημία  …αρκεί να τους υποβάλλει σε μύρια αναθέματα … να αποκόψουμε από το σώμα της Εκκλησίας την γάγγραινα της βλασφημίας … να ξεριζώσουμε τα φύτρα της πονηρίας.

Μέ λεπτομέρειες μάλιστα καί ἀδιάσειστα στοιχεῖα ὁ γέρων π. Σάββας Λαυριώτης καταγράφει τίς ὁλοφάνερες διολισθήσεις τοῦ Πατριάρχη πρός τήν αἵρεση.

«Ἡ ἀναγνώριση τοῦ παναιρετικοῦ Παπισμοῦ ὡς ἐκκλησίας προκύπτει στήν πράξη καί ἀπό τήν σκανδαλώδη ὑποδοχή καί συμμετοχή τοῦ αἱρεσιάρχη καί ἀντίχριστου Πάπα στήν θρονική ἑορτή τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως στίς 30 Νοεμβρίου τοῦ 2014, κατά τήν ὁποία γιά πρώτη φορά μετά τό σχίσμα μνημονεύθηκε ἀπό τόν πατριαρχικό διάκονο στά εἰρηνικά τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ πάπας ὡς κανονικός ἐπίσκοπος φέρων τό «ἐπισκοπικόν» του ὠμοφόριον. Τά ἴδια πρωτάκουστα καί πρωτοφανῆ δε ἔγιναν καί κατά τήν ἐπίσκεψη τοῦ προηγουμένου πάπα Βενεδίκτου στήν Κωνσταντινούπολη (Νοέμβριος 2006), ὅταν τοῦ ἔψαλαν πολυχρόνιο, εἰδικά ἀπολυτίκια, τό «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου», τόν ἐθυμίαζαν οἱ διάκονοι προσερχόμενο, τοῦ ἔδωσε λειτουργικό ἀσπασμό ὁ πατριάρχης μέσα στή Θεία Λειτουργία καί τοῦ ἐπέτρεψαν νά πεῖ τό «Πάτερ ἡμῶν» καί πλεῖστα ἄλλα, μέ τά ὁποῖα κουρελιάσθηκαν οἱ Ἱεροί Κανόνες, πού ἀπαγορεύουν τίς συμπροσευχές μέ τούς αἱρετικούς. Καί δέν φτάνει αὐτό, ἀλλά προχωρᾶ ἔτι περαιτέρω καί στόν διαθρησκειακό Οἰκουμενισμό.

Από το «Συμβουλευτικόν Εγχειρίδιον» του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου:

« Η καρδία είναι κέντρον υπερφυσικόν. Διότι η υπερφυσική Χάρις του Θεού, ην ελάβομεν δια του αγίου Βαπτίσματος, εις την καρδίαν ευρίσκεται, ως εις καθέδραν και θρόνον. Και μαρτυρούσι τούτο πρώτον αι Γραφαί. Ο γαρ Κύριος λέγει: “Η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστι” (Λουκ. ΙΖ´ 21). Και ο Aπ. Παύλος “Εξαπέστειλεν ο Θεός το Πνεύμα του Υιού αυτού εις τας καρδίας υμών, κράζον, Αββά ο Πατήρ” (Ρωμ. Β´ 15). Και πάλιν “Η αγάπη του Θεού εκκέχυται εν ταις καρδίαις υμών” (Γαλ. Δ´ 6). Και αλλαχού “ Ινα δώη υμίν κατά τον πλούτον της δόξης αυτού, δυνάμει κραταιωθήναι δια του Πνεύματος αυτού εις τον έσω άνθρωπον, κατοικήσαι τον Χριστόν δια της πίστεως εν ταις καρδίαις υμών” ( Εφεσ. Γ´ 16-17)».

Νέα μείωση (το 2015) του πληθυσμού της Ελλάδας

30.000 λιγότερες οι γεννήσεις!
Ετοιμη να... εκραγεί είναι η δημογραφική «βόμβα» στη χώρα μας, καθώς, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ., ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε κατά 29.365 άτομα το 2015, λόγω της υπογεννητικότητας και της αύξησης των θανάτων, χωρίς να συνυπολογίζεται η μετανάστευση χιλιάδων ανθρώπων εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.
Οι γεννήσεις έφτασαν πέρυσι τις 91.847 (79.904 από Ελληνίδες και 11.943 από αλλοδαπές), μειωμένες κατά 0,3% σε σχέση με το 2014, με μέση ηλικία της μητέρας τα 31,3 έτη.
Την ίδια ώρα, οι θάνατοι ανήλθαν σε 121.212 (61.798 άνδρες και 59.414 γυναίκες), με το ποσοστό αύξησης να αγγίζει το 6,6% σε σύγκριση με το 2014. Η μέση ηλικία θανάτου ήταν τα 76,1 έτη για τους άνδρες και τα 81,6 έτη για τις γυναίκες, ενώ ο δείκτης βρεφικής θνησιμότητας αυξήθηκε στο 3,96%, έναντι 3,75% το 2014.

Σύμφωνα με την ΕΛ.ΣΤΑΤ., οι πολιτικοί γάμοι ήταν περισσότεροι από τους θρησκευτικούς (27.253 έναντι 26.419), ενώ εντυπωσιακή είναι η αύξηση που παρατηρείται στην υπογραφή συμφώνων συμβίωσης, που φτάνει το 66%. Η μέση ηλικία των γυναικών κατά τον πρώτο γάμο τους ήταν το 2015 τα 30,4 έτη και των ανδρών τα 33,1 έτη.
Τα στατιστικά στοιχεία για την εξέλιξη του πληθυσμού της χώρας είναι άκρως ανησυχητικά, καθώς, όπως εκτιμά η Ελληνική Γεροντολογική και Γηριατρική Εταιρία (ΕΓΓΕ), το 2050 ο πληθυσμός της Ελλάδας θα μειωθεί σε 8.300.000 έως 10.000.000 άτομα, έναντι περίπου 11.000.000 σήμερα. Την ίδια περίοδο υπολογίζεται ότι οι άνω των 65 θα αντιστοιχούν στο ένα τρίτο του πληθυσμού, εξέλιξη που αναμένεται να προκαλέσει σοβαρά κοινωνικά, οικονομικά και ασφαλιστικά προβλήματα.