Δεν Ξεχνώ !!!

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ~ Ι.Μ.ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 15 Αυγούστου 2016

Κοίμησις της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Ὅταν ᾖλθε ἡ στιγμὴ τοῦ τέλους τῆς ἐπίγειας ζωῆς τῆς Θεοτόκου, ἄγγελος Κυρίου τῆς τὸ μετέφερε τρεῖς ἡμέρες πρίν. Ἡ χαρὰ τῆς Παναγίας ἦταν πολὺ μεγάλη διότι θὰ πήγαινε νὰ συναντήσει τὸν Υἱό της καὶ Θεό της. Ἀφοῦ λοιπὸν πῆγε καὶ προσευχήθηκε στὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, γύρισε στὸ σπίτι τοῦ Ἰωάννη καὶ ἔκανε γνωστὴ τὴν κοίμησή της. Μάλιστα ἡ παράδοση ἀναφέρει ὅτι λίγο πρὶν τὴν κοίμησή της, οἱ Ἀπόστολοι ποὺ δὲν ἦταν ὅλοι στὰ Ἱεροσόλυμα, μὲ θαυμαστὸ τρόπο μεταφέρθηκαν ὅλοι δίπλα της. Ὅταν ἐκοιμήθη ἡ Παναγία, μὲ ψαλμοὺς καὶ ὕμνους τὴν τοποθέτησαν στὸ μνῆμα τῆς Γεθσημανῆς. Ἀνοίγοντας δὲ τὸ μνῆμα μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες, ἔκπληκτοι εἶδαν ὅτι ἡ Παρθένος Μαρία, ἀναστήθηκε σωματικὰ καὶ ἀνελήφθη στοὺς οὐρανούς.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος α’.
Ἐν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον, οὐ κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Αὐτόμελον.
Τὴν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον, καὶ προστασίαις ἀμετάθετον ἐλπίδα, τάφος καὶ νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν· ὡς γὰρ ζωῆς Μητέρα, πρὸς τὴν ζωὴν μετέστησεν, ὁ μήτραν οἰκήσας ἀειπάρθενον.

Μεγαλυνάριον.
Παρέστης Παρθένε ἐκ δεξιῶν, τοῦ Παμβασιλέως, ὡς βασίλισσα τοῦ παντός, περιβεβλημένη, ἀθανασίας αἴγλην, ἀρθεῖσα μετὰ δόξης, πρὸς τὰ οὐράνια.

«Η Μάνα – Παναγία μας… κοιμήθηκε»

Το Μάννα, εις τα Εβραϊκά, σημαίνει: «τι είναι αυτό;», και δείχνει την φιλευσπλαγχνίαν του Θεού Πατρός, κατά την έξοδον των Ισραηλιτών βαβυλώνιον αιχμαλωσίαν. Η Μάνα, εις τα Ελληνικά, είναι ο Άγγελος φύλακας και το απάνεμον λιμάνι της ανατροφής των παιδιών της, με ανεξάντλητον στοργήν και θαυμαστήν αγάπην. Η Μάνα—η Παναγία είναι η «σκάλα», ήτοι η μεσολαβήτρια, η οποία ενώνει τα Επίγεια, με τα Ουράνια και το καταφύγιον, όσων προσφεύγουν εις Αυτήν. Και εις τας τρεις, ανωτέρω καταγραφάς, ενυπάρχει αντίστοιχα, το θαύμα: της Φροντίδος, της Ζωής, της Σωτηρίας. Το γλυκοχάραμα της Ζωής, για καθεμίαν Χριστιανήν μάναν, κορυφώνεται, εις το πάνσεπτον πρόσωπον της Παναγίας, αφού η άσπιλος και αμόλυντος Μαριάμ, γίνεται η Θεοτόκος, η οποία τίκτει τον Υιόν και Λόγον, για την σωτηρίαν του Ανθρωπίνου Γένους.

IF A PRIEST DOES NOT LIVE PROPERLY WILL THE ONE HE BAPTIZED BE HARMED?

 Saint Isidore of Pelousion Mountain

 TO COUNT HERMION:That if the Priest does not live properly, the one he baptizes

is not harmed in the least, in regard to the salvific Mysteries
Given that – as you have written – you are scandalized by the life of Presbyter Zosimos and you think that those who are baptized by him are harmed timely and inevitably, I considered it proper to respond very quickly to you, that those who are baptized are not harmed in regard to the salvific Symbols (Mysteries) if the Priest does live a proper life; rather, (for I must reassure you), they will savour those divine and way above every description benefactions, whereas the priest will be accountable far more insufferably for his life and will be tormented, according to the honour that was bestowed on him.  For if he who has not become good, not even after being honoured with priesthood, is rightly worthy of greater punishment.

Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος:

Και οι μεν Άγιοι Πατέρες, οι καλοί και αληθινοί Ποιμένες, εξεδίωξαν μακράν της Εκκλησίας τους αιρετικούς, τους λοιμώδεις λύκους, ο δε οικουμενικός Πατριάρχης καλεί τον αιρετικόν Πάπαν, τον εχθρόν της Εκκλησίας, τον παραβάτην και καταφρονητήν των αποστολικών και Πατρικών Παραδόσεων.

Οίμοι! Οίμοι, ψυχή μου! Στέναξον, κλαύσον, θρήνησον, ως άλλος Ιερεμίας, ουχί δια την επίγειον Ιερουσαλήμ, την πόλιν των αιμάτων, Συ θρήνησον δια την Νύμφην του Χριστού, την ακηλίδωτον και άμωμον, την Μίαν, Αγίαν, Ορθόδοξον Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, την πνευματικήν Μητέρα των Ορθοδόξων Χριστιανών.

«Ἀπόστα ἀφ᾽ ἡμῶν ὁδούς σου εἰδέναι οὐ βουλόμεθα» (Ἰώβ 21, 14).

Δυστυχῶς, ὁ νέος Ἰσραὴλ τῆς χάριτος καὶ τῆς εὐλογίας ἀφοῦ «ἔφαγεν καὶ ἐνεπλήσθη, ἀπελάκτισεν ὁ ἠγαπημένος λαὸς τοῦ Θεοῦ, διότι ἐλιπάνθη, ἐπαχύνθη, ἐπλατύνθη» (Δευτ. 32, 15). Καὶ ἀπέστη ἐκ τοῦ Σωτῆρος αὐτοῦ Θεοῦ λέγων: «Ἀπόστα ἀφ᾽ ἡμῶν ὁδούς σου εἰδέναι οὐ βουλόμεθα» (Ἰώβ 21, 14). Οὕτω περιῆλθεν εἰς ἠθικὴν ἐξαχρείωσιν καὶ χαλάρωσιν, ἐφ᾽ ὅσον οἱ ἄρχοντες ἡμῶν ἐψήφισαν νόμους βδελυροὺς ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν τοῦ Θεοῦ. Ὡς τὸν πολιτικὸν γάμον, τὴν νομιμοποίησιν τῶν ἀμβλώσεων, τὴν ἐλευθέραν συμβίωσιν τοῦ αὐτοῦ φύλου, τὸν «γάμον» τῶν ὁμοφυλοφίλων, τὴν ὑποβάθμισιν καὶ περιφρόνησιν τῆς πατροπαραδότου ἀρχαίας γλώσσης, τὴν προαιρετικότητα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, τὴν ἀνέγερσιν μουσουλμανικοῦ τεμένους (παραθεωροῦντες τὸ τάμα τοῦ Ἔθνους), τὴν κατασκευὴν ἀποτεφροτικῶν κλιβάνων κ.ἄ.

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "«Ἀπόστα ἀφ᾽ ἡμῶν ὁδούς σου εἰδέναι οὐ βουλόμεθα» (...":

Αδέλφια μου,
Είμαστε απολύτως υπεύθυνοι για ότι συμβαίνει στην Αγιοτόκο πατρίδα μας και στα αιματοβαμμένα χώματα της.
Προφανώς δεν είμαστε άξιοι της!
Να θυμηθούμε την μετάνοια των Νινευιτών πρίν να είναι αργά...
Κ.Β.

Ἀνίατες καί μακροχρόνιες ἀρρώστειες - π.ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ (Τοῦ Παραλύτου)

Εφημερίς "Ορθόδοξος Τύπος" : Προς τον Σεβ. Αυστρίας

Τό «Ἁγιορείτικον Βῆμα» μετέδωσε τήν 15ην Ἰουνίου δήλωσιν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Αὐστρίας κ. Ἀρσενίου, συμφώνως πρός την ὁποίαν ὁ διάλογος μετά τῶν Παπικῶν γίνεται εἰς τό πλαίσιον «τῆς ἀγάπης καί χωρίς νά προδώσουμε τήν πίστη μας». Πιστεύομεν ὅτι ὁ Σεβ. Μητροπολίτης δέν ἔχει παρακολουθήσει τήν πορείαν τοῦ διαλόγου ὅσον θά ἔπρεπε. Ἐάν τήν εἶχε παρακολουθήσει θά εἶχε σχηματίσει ὡς καλός ποιμήν ἄλλην ἄποψιν. Διότι εἰς τούς Διαλόγους ἡ συμμετέχουσα Ὀρθόδοξος ἀντιπροσωπεία, ἀλλά καί αὐτός ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἰσοπεδώνουν τά πάντα. Παραδείγματα: Ἀνεγνώρισαν τον Παπισμόν ὡς κανονικήν ἀδελφήν Ἐκκλησίαν, ὅταν ὅλοι γνωρίζωμεν ὅτι εἶναι αἵρεσις, ἐκ τῆς ὁποίας πηγάζουν ὅλαι αἱ αἱρέσεις καί τά ἀθεϊστικά κινήματα. Ἀναγνωρίζεται ὁ αἱρεσιάρχης Πάπας, ὡς κανονικόν μέλος τῆς Ἐκκλησίας καί προσφωνεῖται ὑπό τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἀρχιερέων ὡς Ἁγιώτατος Ἀδελφός. Ἐξισοῦται τό Παπικόν Βάπτισμα με τό Ὀρθόδοξον. Ἀναγνωρίζεται ἱερωσύνη εἰς τούς Παπικούς, ὅταν δέν ἔχουν κατά τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Γίνονται συμπροσευχαί, ὅταν αὐταί ἀπαγορεύωνται ὑπό τῶν ἱερῶν Κανόνων. Διά τή αἵρεσιν τοῦ Φιλιόκβε καί τήν δαιμονικήν Οὐνίαν οὔτε λέξις ὑπό τῶν Ὀρθοδόξων. Ὅλα αὐτά δέν εἶναι προδοσία τῆς πίστεως; Ἐκτός καί ἐάν ἡ ἰσοπέδωσις τῶν πάντων καί ἡ ἐξίσωσις τῆς Ἀληθείας τῆς ὀρθοδόξου πίστεως μέ τήν πλάνην τῶν αἱρετικῶν χριστιανῶν θεωρεῖται εὐλογία Θεοῦ.

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Εφημερίς "Ορθόδοξος Τύπος" : Προς τον Σεβ. Αυστρία...":

Καλά, ο Σεβ. Αυστρίας δεν "ξέρει" τι γίνεται...  Ο Ο.Τ. που ξέρει τα πάντα γιατί συμπορεύεται; Χορτάσαμε από λόγια, δεν το καταλαβαίνετε;
Κ.Β.

Η ΑΠΟΤΕΙΧΗΣΗ του ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ ! -- του αδελφού μας Sotirio

Το Δεκέμβριο του 1452 και ενώ ο Πρωτοσύγκελος πατήρ Ραφαήλ, αλλά και ο Διάκονός του Νικόλαος βρίσκονταν στην Κωνσταντινούπολη, ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος οργάνωσε επίσημο συλλείτουργο στην Εκκλησία της Αγίας Σοφίας με αντιπρόσωπο του πάπα τον καρδινάλιο Ισίδωρο, στα πλαίσια της ενωτικής πολιτικής που εφάρμοζε έχοντας την ψευδαίσθηση ότι θα σωθεί η Βασιλεύουσα με τη βοήθεια του πάπα, από τον ασφυκτικό τουρκικό κλοιό. Στις 12 Δεκεμβρίου του 1452, ανήμερα του Αγίου Σπυρίδωνος, έλαβε χώρα το συλλείτουργο αυτό. Όμως, ο Πρωτοσύγκελος Ραφαήλ δεν θέλησε να παραστεί και ούτε και τον Διάκονό του άφησε να πάει. Γνώριζε πολύ καλά ότι αυτό θα ήταν προδοσία της Πίστεως. «Όχι, και μέχρις εκεί. Σχέση ναι, βοήθεια ναι, συλλείτουργο με τους παπικούς ποτέ!...» είπε ο Άγιος. Ο Αυτοκράτορας θύμωσε πάρα πολύ και τους τιμώρησε με προσωρινή εξορία στην Αίνο. Γι’ αυτό και ο Άγιος Ραφαήλ ονομάζεται και ομολογητής, διότι παράτησε τις τιμές και δόξες του αξιώματός του και δεν υπολόγισε το κόστος της εναντίωσής του στον αυτοκράτορα, προκειμένου να υπερασπιστεί την αλήθεια της Ορθοδοξίας έναντι της αιρέσεως του παπισμού.