Διαχωριστικές γραμμές -- σχόλιο του αδελφού μας Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Αγαπητέ Ανώνυμε (30/07/2016)


Γράφετε λίγα, αλλά η απάντηση που πρέπει να σας δοθεί οφείλει να είναι εκτεταμένη. Στα ολίγα δικά σας υπάρχει το ουσιαστικό περιεχόμενο των διαχωριστικών γραμμών και αυτό είναι για μένα το ενδιαφέρον.

Δεν μπορώ να σας απαντήσω εκτενώς, παρά, μόνο, να περιοριστώ σε αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε μαζί μου. Λάβετε υπόψη, δεν είμαι ούτε φιλόλογος ούτε (ακαδημαϊκός) θεολόγος. Τα Θρησκευτικά που έμαθα είναι από την Εκκλησία, όπου παιδιόθεν θήτευα και θητεύω. Η Εκκλησία δεν χορηγεί πτυχία, δεν δίνει ακαδημαϊκούς τίτλους σε κανένα. Συνέβαλε όμως σημαντικά στις γνώσεις αυτές και το επιστημονικό γνωστικό αντικείμενο, το οποίο μετά ζήλου σπούδασα και αφοσιώθηκα.

Το καλώς γενόμενο της καταδίκης του νεοημερολογητισμού είχε άδοξη συνέχεια από την διένεξη μεταξύ π. Χρυσοστόμου (νυν αγίου) και του π. Ματθαίου (και αυτός νυν άγιος). Πληροφοριακά σας λέγω ότι τιμώ την αγιότητα αμφοτέρων.

Η διένεξη αφορμή είχε το «δυνάμει» και «ενεργεία», δηλαδή, αν ο νεομερολογητισμός ήταν δυνάμει σχίσμα ή ενεργεία αίρεση. Οι φιλόλογοι δίνουν την ερμηνεία ως προς το "δυνάμει", εφόσον όμως διαπραγματευόμαστε θεολογικό ζήτημα, κατά τη γνώμη μου, άλλως πρέπει να είναι η ερμηνεία (νόημα) του "δυνάμει". Δεν είναι δυνητικό εδώ το επίρρημα "δυνάμει". Το επίρρημα εδώ – επαναλαμβάνω, συζητάμε για θεολογικό θέμα - σημαίνει το θεωρητικό (εκ του δύναμις) υπόβαθρο μιας εκτροπής από τα εκκλησιαστικά (και δογματικά) θέσμια. Το λέγω αυτό, φυσικά κατά τη γνώμη μου, διότι η αίρεση έχει πάντα ένα θεωρητικό υπόβαθρο ("φόντο") και το υπόβαθρο της καινοτομίας ήταν η αθέτηση των χρονικών ορίων (Α΄ Οικουμενική) του Πασχαλίου Κανόνος. Γνωστοί οι λόγοι και επί πλέον, αν έσφαλε ως προς το ζήτημα του χρόνου, γιατί να μην έκανε και ένα ακόμη λάθος ! Ας πούμε, στο «μια αγία καθολική και αποστολική εκκλησία» ή στο «φιλιόκβε» ;

Εάν γίνει δεκτό, παγιωθεί, το θεωρητικό υπόβαθρο της εκτροπής (αίρεσης), τότε μιλάμε για "ενεργεία", δηλαδή "κατά πράξιν", σχίσμα. Τούτο συνέβη με το φιλιόκβε, το οποίο κυριολεκτικά : δυνάμει ή θεωρητικά, σερνόταν στη Δύση από τον 6 μΧ αιώνα. Ανάλογο ήταν το ζήτημα των Εικόνων, το ίδιο συμβαίνει και με το εορτολόγιο.
Κάλλιστα, θα μπορούσε να είχε συγκλιθεί στις αρχές του 20 αιώνα νέα Σύνοδος, προκειμένου να ανανεώσει τις αποφάσεις προγενεστέρων και να δώσει τις δέουσες θεολογικές απαντήσεις στα, εν τω μεταξύ, επιστημονικώς προτεινόμενα. Αλλά αυτό δεν έγινε. Οι εντολές - το πιθανολογώ βάσιμα - ήταν να αποφευχθεί κάτι τέτοιο. Σημειώνω παρόμοιες εντολές υπάρχουν και για τα νέα επιτεύγματα, φύσεως βιοηθικής, της επιστήμης. Σιγή και εδώ.

Θα χρειαζόταν να γράψω περισσότερα, για τους λόγους που με κάνουν σύμμαχο της άποψης ότι η ημερολογιακή καινοτομία συνιστά αίρεση. Αρκούμαι σε αυτά - είναι τα ουσιώδη για μένα. Θα πω όμως τούτο : Μήπως οι Ρωμαιοκαθολικοί και οι Προτεστάντες (Αγγλικανοί κλπ.) έγιναν καλύτεροι Χριστιανοί με την αλλαγή του ημερολογίου ; Δεν το νομίζω. Εκείνο που πέτυχαν με τον συνεορτασμό ήταν η οικονομική άνθιση του εμπορίου και άλλο τίποτα.

Και τελευταίο, οι διαχωριστικές γραμμές στις οποίες αναφερθήκατε, είναι ορατές στους καθαρούς τη καρδία. Οι χοϊκοί οφθαλμοί συχνά απατώνται .

Αυτά είχα να σας δώσω ως απάντηση, αγαπητέ Ανώνυμε . Για τα δευτερεύοντα άλλα και σημειολογικώς αξιόλογα για σας , προτιμώ να μην ασχοληθώ. 



***
Ο  Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Διαχωριστικές γραμμές -- σχόλιο του αδελφού μας ...":


+Ι.Γ.Ζ.
Περιμένουμε την απόφαση των ΓΟΧ αναφορικά με το Κολυμπάρι.
Περιμένουμε την επίσημη απόφαση - θέση απο τον Γέροντα Μεθόδιο ( εαν κατέβει ποτέ φανερά...)

Πρός ώρας όλοι κρύβονται.

Ο Αγωνοθέτης Χριστός διοργάνωσε τον αγώνα.
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό για τους "επαγγελματίες ζηλωτές" με τους λεονταρισμούς στα αρχονταρίκια και τους ομολογιακούς καφέδες μετά την Λειτουργία.

Δια ταύτα:
Εαν οι ΓΟΧ δεν καταδικάσουν τους Νεοημ/τες οικουμενιστές ως κατεγνωσμένη αίρεση- Κολυμπάρι- τότε είναι οι ίδιοι Αιρετικοί, παρά τις επιταγές της 7ης Οικουμενικής.
"...και σε όποιον δεν αναθεματίζει τους αιρετικούς, και σ' αυτόν Ανάθεμα"

***
Ο  Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Διαχωριστικές γραμμές -- σχόλιο του αδελφού μας ...":

Προς +Ι.Γ.Ζ

Συμβουλευτικά σας γράφω ότι θα ήταν προτιμότερο να είσαστε ηπιότερος στις εκφράσεις σας. Αν μη τι άλλο, αυτό φανερώνει ευγένεια αισθημάτων, κυρίως όμως, σεβασμό του "οίκου" σας : "19 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν ῾Αγίου Πνεύματός ἐστιν" (1Κρ. ς΄) και "αγίασον τους αγαπώντας την ευπρέπειαν του οίκου σου" (οπισθάμβων ευχή). Ο λόγος μας εμφαίνει και τον "οίκο" μας. Συγχωρείστε μου την υπερβολή, ως προς το εδάφιο της 1Κρ. ς΄.
Αυτό το "επαγγελματίες ζηλωτές" θα μπορούσατε να το παραλείψετε.

Περιμένω κι εγώ, όπως εσείς και άλλοι, την απάντηση που θα δοθεί εκ μέρους Συνόδου των ΓΟΧ. Πάντως δεν βιάζομαι - ο Κύριος δεν είναι βιαστικός - και δεν θα έγραφα "πρός ώρας όλοι κρύβονται".
***
Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Διαχωριστικές γραμμές -- σχόλιο του αδελφού μας ...":

+
I.Γ.Ζ.
Οσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Ποιος απο εσας γνωρίζει οτι ο Μεθόδιος έχει ήδη κατέβει μια φορά;;;
Δεν θα ζητάμε τα ρέστα πάντα απο τους νεοημ/τες κληρικούς για την σιωπή τους, ας κοιτάξουμε και μια φορά την στραβομάρα μας.

Είμαι ευθύς διότι,Οσο μπορώ εγώ να σας πω για τους συναδέλφους σας Ιατρούς, άλλο τόσο ξέρετε και εσείς τους δικούς μου.
Εμπάθεια δεν έχω. Απλά τους έχω σιχαθεί. Απο που ν' αρχίσω;

Και επειδή δεν υπάγομαι στους τζάμπα μάγκες, ενημερώνω άπαντες ότι την παραπάνω προτροπή περι αποκηρύξεως των νεοημ/των ως κατεγνωσμένη αίρεση, την έστειλα στον αρχιγραμματέα και στον αρχιεπίσκοπο των ΓΟΧ. ( πιο αναλυτικά εννοείται )

Σε ποιον λογαριασμό μπορώ να σας στείλω αποδείξεις για τους επαγγελματίες ζηλωτές;
Αδελφικά και με όλη την καλή διάθεση


*** 

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Διαχωριστικές γραμμές -- σχόλιο του αδελφού μας ...": 


Όσον αφορά τις διαχωριστικές γραμμές, από την εμπειρία που έχω και στο νέο και στο παλαιο ημερολόγιο:
στο νέο ημερολόγιο: είναι πάρα πολύ εμφανείς ΣΕ ΟΛΟΥΣ οι διαχωριστικές γραμμές: "οι παλαιοημερολογίτες είναι αιρετικοί και δεν έχουν μυστήρια".  Ό,τι καρδιά και να κουβαλάει ο καθέ νεοημερολογίτης που τυγχάνει να αναρωτιέται. Περιθώρια δεν υπάρχουν για άλλη κουβέντα. Τελεία και παύλα.

Στο παλαιό ημερολόγιο δε, αναλόγως αν είσαι καινούριος ή παλιός, αναλόγως πόσο μελετάς και ενδιαφέρεσαι για την εκκλησία και για τους πατέρες, πόσο ενδιαφέρεσαι και μελετάς τις εξελίξεις που μπορεί να επιφέρουν στη ΖΩΗ ΣΟΥ οι κινήσεις ή αδράνειες των αρχιερέων...αναλόγως με αυτά τοποθετούνται και οι διαχωριστικές γραμμές...οι κόκκινες γραμμές.

Ο Κύριος μας είπε το "ναι" να είναι "ναι" και το "ού" να είναι "ού".
Το δυνάμει και ουχί ενεργεία τι σημαίνει; Ναι ή Όχι;;;

Αν σημαίνει ναι, δηλ. το νέο είναι σχίσμα, τότε διατί το ουχί ενεργεία (όχι σχίσμα);
Εάν σημαίνει όχι (δεν είναι σχίσμα) τότε γιατί ο Χρ. Καβουρίδης έκοψε από την εκκλησία με άλλους δύο επισκόπους με επιπλέον τέσσερις χειροτονίες, παρασύροντας εκατομμύρια ψυχές στην απώλεια;;;

Οι ασάφειες του Χρ. Καβουρίδη έχουν συγχύσει τον κόσμο, ο οποίος δεν του έφταιγε σε τίποτα. Εάν ο ίδιος δεν ήταν ακριβώς σίγουρος και ξεκάθαρος με τον εαυτό του, καλό θα ήταν να αποτειχιζόταν από το νέο και να περιμένει να του φανερώσει ο Κύριος το τι έπρεπε ακριβώς να κάνει. Θα τον πληροφορούσε μέσω των εξελίξεων.
Τι έκανε όμως: έκανε δική του Εκκλησία, χωρίς όμως να αποκηρύξει την καινοτόμο εκκλησία από όπου έκοψε κοινωνία.

Δεν γίνεται η εκκλησία του νέου να είναι σχισματική και να μην είναι ταυτόχρονα. Και σίγουρα δεν γίνεται να έχουμε δύο Χριστούς (Εκκλησίες).

Είδαμε από το 1965 πού πηγαίνει η υπόθεση, με τις βλάσφημες δηλώσεις του Αθηναγόρα. Κανονικά από τότε η επίσημη εκκλησία είναι αίρεση (εφόσον μνημονεύεται στα δίπτυχα του πατριαρχείου ο πάπας). Δεκατέσσερα μοναστήρια του Αγίου Όρους διέκοψαν το μνημόσυνο (παρόλο που το επανέφεραν χωρίς να μας εξηγήσουν το λόγο), το ίδιο και ο Καντιώτης κλπ. Αυτό είναι ενδεικτικό του τι γίνεται.
Κατόπιν το 1986 στην Ασσίζη επισημοποιήθηκαν τα παραπάνω, αλλά τότε μόνο η Εσφιγμένου έπαψε το μνημόσυνο (εντελώς τυχαία...) Οι άλλοι συνέχισαν να μνημονεύουν περιμένοντας πανορθόδοξη σύνοδο...

Επέτρεψε ο Θεός και έγινε πριν ένα μήνα αυτό που έγινε στο Κολυμπάρι (ασχέτως αν κάποιοι ΓΟΧ παρακαλούσαν το Θεό να μη γίνει).
Θα τους αναθεματίσει κανείς από το Πάτριο;;;
Ρητορική ερώτηση, δεν αναφέρεται σε εσάς γιατρέ, κουβέντα κάνουμε (η οποία θα πάει στο αρχείο κάποια στιγμή όπως και όλες οι συζητήσεις μέσω διαδικτύου).
Οπότε "τι θέλω και τα γράφω αυτά;" (δανείζομαι τη φράση  την οποία ενίοτε χρησιμοποιείτε).
***
Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Διαχωριστικές γραμμές -- σχόλιο του αδελφού μας ...":

Οι εξελίξεις μας προσπερνούν
Ανακοίνωση της Εκκλησίας της Κύπρου

"Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας αποτελεί συνέχεια των επτά Οικουμενικών Συνόδων, καθώς και άλλων μεγάλων τοπικών Συνόδων που ακολούθησαν, μερικές από τις οποίες έχουν το κύρος των Οικουμενικών"

Περιμένουμε τώρα τις επίσημες θέσεις των αντιοικουμενιστών κυρίως των ΓΟΧ

***
Ο  Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Διαχωριστικές γραμμές -- σχόλιο του αδελφού μας ...":

Προσπερνώ τα όσα γράψατε και ύστερα από αυτό :
https://youtu.be/Y6kQJIhcaVA , όπου πλέον ξεκάθαρα διαφαίνεται και επισημοποιείται συνοδικά μια ληστρική σύνοδος, η οποιαδήποτε και από οποιανδήποτε υπεκφυγή με νομικίστικα "τερτίπια", είναι, για μένα, αδικαιολόγητη. Η αίρεση απεκαλύφθη πλήρως.

Αν η Διοικούσα Ιεραρχία της Εκκλησίας των ΓΟΧ ή αυτή της επίσημης κρατικής σιωπήσει, τότε, ασφαλώς, τον λόγο έχει ο λαός του Θεού, ο οποίος καλείται να αδειάσει τους ναούς. Ενέργειες όπως αυτή που έγινε σήμερα (31/7/2016) στον Μητροπολιτικό ναό Θεσ/νίκης, δεν είναι στα δικά μας μέτρα. Κάλλιστα, μπορεί να θεωρηθεί προβοκάτσια, για να φανεί, εδώ και έξω, ότι δεν διαφέρουμε από τους αποκεφαλιστές του
ISIS. Μακριά από εμάς (και από τον γράφοντα) συμπεριφορές αυτού του είδους. Οι εκκλησιές οφείλουν να αδειάσουν, εφόσον οι καθ΄  ύλην υπεύθυνοι συνεχίσουν την τακτική της σιωπής ή έστω της ανοχής. Θα αντέξουμε χωρίς να τρίζουμε τα δόντια. (Παρένθεση, ένα ταφ χωρίζει την ανοχή από την αντοχή). Ας γεμίσουν λοιπόν αυτοί τους ναούς με μισθωμένο εκκλησίασμα, λεφτά έχουν οι τραπεζίτες και οι διάφορες ΜΚΟ θα τους δώσουν.

Δαιμονόπληκτες Οικογένειες --- Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης

εφημέριος του Ι.Ν. αγ. Σπυρίδωνος Τριανδρίας Θεσσαλονίκης
Για τον "Στύλο Ορθοδοξίας" (Ιούνιος 2016, αρ.φ. 179)
Η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων χαρακτηρίζει την εποχή και τον κόσμο που ζούμε και οφείλεται στη μεγάλη ακαταστασία που υπάρχει μέσα στη ψυχή μας, ακόμα και μέσα στα σπίτια μας, στις ίδιες μας τις οικογένειες. Δυστυχώς οι γονείς δεν επικοινωνούν με τα παιδιά τους, οι σύζυγοι δεν επικοινωνούν μεταξύ τους, το σόι είναι χωρισμένο, διαλυμένο. Δεν γνωρίζουμε τους συγγενείς μας, παρά μόνο τους κοντινούς και ίσως κανέναν παραπέρα.
Είμαστε χωρισμένοι, δεν υπάρχει επαφή, δεν υπάρχει σύμπνοια. Δεν υπάρχουν κοινά πιστεύω. Συναντάμε διαρκώς δράματα στην εποχή μας. Οικογένειες ελληνικές, χριστιανικές, φωτισμένες και βαπτισμένες, αλλά δαιμονόπληκτες! Αυτό συμβαίνει, όταν μέσα στα σπίτια μας δεν επικρατεί αγάπη. Όταν επικρατεί χάος στη σχέση των συζύγων. Όταν ένας στους τέσσερις γάμους διαλύεται και μάλιστα πολύ σύντομα, στον πρώτο χρόνο.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 31 Ιουλίου 2016

ΣΤ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Ευδοκίμου του δικαίου, Ιωσήφ Αριμαθαίας.

Ὁ Ἅγιος Εὐδόκιμος γεννήθηκε στὴ Καππαδοκία καὶ ἔδρασε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Θεόφιλου (829 – 842).
Οἱ γονεῖς του Βασίλειος καὶ Εὐδοκία ἦταν ἄνθρωποι πλούσιοι καὶ εὐσεβεῖς. Ἡ ὀρθόδοξη οἰκογένειά του τὸν ἀνέθρεψε σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Εὐαγγελίου καὶ γρήγορα ὁ Εὐδόκιμος διακρίθηκε γιὰ τὸ ἦθος καὶ τὶς ἀρετές του.

 ἠθικὸς βίος του καὶ  φιλάνθρωπη δράση του ἐκτιμήθηκαν ἀπὸτὸν αὐτοκράτορα Θεόφιλο,  ὁποῖος τὸν διόρισε στρατοπεδάρχη τῆςΚαππαδοκίας ἀρχικὰ καὶ ἀργότερα ὅλης της αὐτοκρατορίας. Κατὰτὴν τέλεση τῶν καθηκόντων του  Εὐδόκιμος ἦταν πάντα δίκαιοςκαὶ ταπεινόφρων, ἐνῷ δὲν σταμάτησε στιγμὴ νὰ ἐπιδίδεται στὸφιλάνθρωπο ἔργο του.
Ἐνῷ βρισκόταν στὸ 33ο ἔτος τῆς ἡλικίας του ὁ Εὐδόκιμος προσβλήθηκε ἀπὸ βαριὰ σωματικὴ ἀσθένεια. Ὅταν παρέδωσε τὸ πνεῦμα του στὸν Κύριο, ἡ χριστιανικὴ κοινότητα βυθίστηκε σὲ θλίψη καὶ ἐνταφίασε τὸ τίμιο σῶμα του εὐλαβῶς.

Η «Εκκλησία» της Σερβίας εμφανίζει πλέον την πλήρη παράδοσή της στην αίρεση του Οικουμενισμού.

Οι οικουμενιστές της Σερβίας, ακολουθώντας τις μεθόδους παλαιών αιρετικών, συνεργάζονται και με τις πολιτικές εξουσίες για την επίτευξη του κοινού στόχου τής εξουδετέρωσης των αγωνιστών Ορθοδόξων κληρικών. Θύματα τού ανηλεούς διωγμού των Σέρβων οικουμενιστών είναι πάλι ο Επίσκοπος Ράσκας, Πριζρένης, Κοσσόβου και Μετοχίων Αρτέμιος τον οποίον καθαίρεσαν, καθώς και κληρικοί και μοναχοί που παραμένουν στο πλευρό του. Αυτή ήταν επί πολλά έτη η επιθυμία των Αλβανών του Κοσσόβου αλλά και των Σέρβων οικουμενιστών. Οι πρώτοι τον αντιμετώπιζαν ως ισχυρό εμπόδιο στα σχέδιά τους, οι οικουμενιστές τον έβλεπαν ως εμπόδιο στην «αγαπητική» υποταγή τους στον Πάπα και την Ευρώπη. Η Σερβική Εκκλησία διώκεται ένδοθεν. Τα πνευματικά τέκνα τού μεγάλου αντιπαπικού και αντιοικουμενιστή  Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς  τη μια μέρα αναγνωρίζουν επισήμως την αγιότητα του Γέροντός τους και την επομένη καθαιρούν  τον πνευματικό τους αδελφό Αρτέμιο, το μόνο συνεχιστή της διδασκαλίας του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς !  Η Σερβική εκκλησία μετατρέπεται σε οικουμενιστικό θέατρο του παραλόγου. Πολλοί Σέρβοι Επίσκοποι και κληρικοί  λησμόνησαν τα βάσανα που πέρασε η πατρίδα τους και τώρα τρέχουν στις αγκάλες του Πατερούλη τους Πάπα του πραγματικού ενόχου των συμφορών τους!...

Μέγας Αθανάσιος: "Πολλάκις γαρ ουχ η πολιτεία του θαυματουργούντους εστίν η την ίασιν εργαζομένη, αλλ' η προς Aυτόν πίστις του προσερχομένου ανθρώπου"

Ο Μέγας Αθανάσιος απαντά στην ερώτηση "Πως και τινές αιρετικοί ποιούσι πολλάκις σημεία": "Τούτο ημάς ουκ οφείλει ξενίζειν. Ηκούσαμεν γαρ του Κυρίου λέγοντος, ότι πολλοί εν εκείνη τη ημέρα ερούσι: "Κύριε, ουκ εν τω σω ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν, και δυνάμεις πολλάς εποιήσαμεν;" και ερεί αυτοίς: "Αμήν λέγω υμίν, ουδέποτε έγνων υμάς, αποχωρήται απ' εμού εργάται της ανομίας". Και πρόσεξε πως, συνεχίζει ο άγιος Πατήρ: "Πολλάκις γαρ ουχ η πολιτεία του θαυματουργούντους εστίν η την ίασιν εργαζομένη, αλλ' η προς Aυτόν πίστις του προσερχομένου ανθρώπου".

Η άγία τράπεζα στις φλόγες

 Τον περασμένο αιώνα στη Μικρασία έζησε ένας άγιος άλλ' αφανής λευίτης, ο π. 'Ιωάννης. Ήταν έγγαμος, οικογενειάρχης, από το Γκέλβερι της Καππαδοκίας. 
Τις καθημερινές εργαζόταν στά χωράφια, ενώ τις Κυριακές και τις γιορτές λειτουργούσε στην εκκλησία.
 
Στη θεία λειτουργία σχεδόν πάντοτε ξεσπούσε σε δάκρυα και αναστεναγμούς.
 
Την ώρα μάλιστα του καθαγιασμού η κατάνυξή του κορυφωνόταν. Οι ψάλτες έψαλλαν το «σε υμνούμε...» όσο πιο αργά μπορούσαν, αλλά εκείνος καθυστερούσε πέντε, δέκα, δεκαπέντε λεπτά ή και περισσότερο. 'Έτσι κι εκείνοι επαναλάμβαναν τον ύμνο μέχρι πέντε ή έξι φορές.
 
Τελικά, πλησίασαν κάποτε τούς επιτρόπους και τούς είπαν το πρόβλημά τους. Εκείνοι με τη σειρά τους το διαβίβασαν στο λειτουργό.
 
Πάτερ Ιωάννη, συχνά καθυστερείς την ώρα του καθαγιασμού. Οι ψάλτες και ο λαός έξω σε περιμένουν πολλή ώρα. δεν μπορείς να λες πιο σύντομα την ευχή, για να μη γίνεται χασμωδία;
 
-Πώς θα γίνει αυτό;
 
Ειναι εύκολο. Εκεί πού είσαι πεσμένος μπρούμυτα, νά σηκώνεσαι, νά σταυρώνεις τα τίμια Δώρα, νά λες την ευχή και νά τελειώνεις. την ευχή τη γνωρίζω, ειναι γραμμένη και στη φυλλάδα, αλλά δεν μπορώ. Γιατί δεν μπορείς, πάτερ; Συγχώρεσέ μας, αλλά δεν είναι δύσκολο!
 
Αυτό δεν εξαρτάται από μένα, απάντησε ο π. 'Ιωάννης. Μόλις αρχίσω να διαβάζω την ευχή, η άγία τράπεζα κυκλώνεται από θεϊκή φωτιά πού φτάνει τα δύο-τρία μέτρα ύψος.
 

Ο εις και η Αλήθεια αποτελούν την πλειονοψηφία

Την Κυριακήν της Ορθοδοξίας ακούομεν από το «Συνοδικόν» της Εβδόμης Αγίας Οικουμενικής Συνόδου : «Όλοις τοις Αιρετικοίς, ανάθεμα!» και «Άπαντα τα παρά την Εκκλησιαστικήν Παράδοσιν και την διδασκαλίαν των αγίων και αοιδίμων Πατέρων καινοτομηθέντα, ή μετά τούτο πραχθησόμενα, ανάθεμα!». Θα ερωτήσωμεν τους Προκαθημένους, και τους Αρχιερείς των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, καθώς και τους περί Ορθοδοξίας γράφοντας και ομιλούντας θεολόγους: Τα πάρα πάνω εντάλματα της Συνοδικής Ορθοδοξίας είναι λόγια φανατισμού, ή ὀροι ασφαλείας της Ορθοδόξου Συνειδήσεως; Εάν συμβαίνει το δεύτερον, ότι δηλαδή είναι εντάλματα της Συνοδικής Ορθοδοξίας και όροι ασφαλείας της Ορθοδόξου Συνειδήσεως, τότε επιβάλλεται να εκδιωχθούν εκ της Θεοκτίστου Αγίας Πόλεως της Ορθοδοξίας οι ψυχοβόροι Οικουμενιστές Λυκοποιμένες. Στα θέματα της Πίστεως και της αγιοπνευματικής εκκλησιαστικής διοργανώσεως ουδεμία αξία ή σημασία έχουν αποφάσεις που λαμβάνονται κατά πλειονοψηφία ή ακόμη και παμψηφία, εάν έρχωνται σε αντίθεση και σύγκρουση με τα δόγματα και τους Κανόνες της Εκκλησίας. Στις περιπτώσεις αυτές έχει απόλυτη εφαρμογή η αρχή: «Ο εις και η αλήθεια αποτελούν την πλειονοψηφία». Με βάση την αρχή αυτή διεσφαλίσθηκε η Ορθοδοξία δια μέσου των αιώνων και συνετρίβησαν οι αιρέσεις και τα σχίσματα. Οι Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας όχι μόνο δεν υπετάχθησαν στις αποφάσεις αυτές των ψευδοσυνόδων, αλλά ὠρθωσαν το ανάστημά τους επί των επάλξεων της Ορθοδοξίας, όπως ο Μέγας Αθανάσιος. Είναι ίσως η συγκλονιστικώτερη περίπτωση στην Εκκλησιαστική Ιστορία, που επιβεβαιώθηκε με τον πιο πανηγυρικό τρόπο, ότι «Ο εις και η Αλήθεια αποτελούν την πλειονοψηφία». Εάν ο Μ. Αθανάσιος συνεμορφώνετο με την αρχή της πλειονοψηφίας και υπετάσσετο εις τις αντικανονικές και αντορθόδοξες αποφάσεις της, θα επρόδιδε την ιδιότητά του, ως αληθινού Ορθοδόξου Ιεράρχου και Επισκόπου, που έχει  σαν ύψιστη αποστολή την προάσπιση μέχρι θανάτου της εμπιστευθείσης σε κάθε αληθινό επίσκοπο Ιεράς Παρακαταθήκης, της αποκαλυφθείσης από τον Εσταυρωμένο Θεό της Αγάπης, Αληθείας και τότε αντί της Κυριακής της Ορθοδοξίας θα εορτάζετο ο θρίαμβος της Αιρέσεως και στην θέση του Μ. Αθανασίου θα δοξολογείτο ο Άρειος!  
***
Ο  Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο εις και η Αλήθεια αποτελούν την πλειονοψηφία":

... και είναι η Εκκλησία του Χριστού, η αληθινή!
Α.Ω.

Ανώδυνες ομολογίες των Μητρ. Μόρφου και Ναυπάκτου!...


Δεν υπέγραψαν το κείμενο της  Ληστρικής που έγινε στην Κρήτη, αλλά παραμένουν σε κοινωνία με τις τοπικές «Ορθόδοξες» Εκκλησίες τους, που είναι μέλη ισότιμα του ΠΣΕ που αναγνωρίζει τις αιρετικές παρασυναγωγές ως Εκκλησίες!!!

«Τήρει τον νουν σου εις τον Άδη, του είπε ο Κύριος, και μη απελπίζου»

Ο δρόμος  που καλείται να ακολουθήσει ο άνθρωπος, είναι ίσως αυτός που έδειξε ο Χριστός στον Γέροντα Σιλουανό, σ’ ένα όραμά του – όπως το περιγράφει ο ίδιος ο γέροντας: «Τήρει τον νουν σου εις τον Άδη, του είπε ο Κύριος, και μη απελπίζου». Να προσεύχεσαι, δηλαδή, και να έχεις τον νου σου στον Άδη, στα όσα υποφέρουν οι άνθρωποι που βρίσκονται εκεί. Και από εκεί και πέρα μην απελπίζεσαι.