Τηλεγραφικό σχόλιο στο κείμενο περί αποτειχίσεως του Κ.Ρίζου διότι το θέμα δεν εχει τελειωμό.

+I.Γ.Ζ.

"Ομολογητές Ρώσοι Πατέρες δήλωσαν ότι μόνο μια μείζον Σύνοδος μπορεί να αποφασίσει για το αν έχασαν την Θ. Χάρη οι Εκκλησίες που εξέπεσαν στον Οικουμενισμό " 

Η Ρωσική Διασπορά δεν δημιουργήθηκε για Δόγματα πίστεως, αλλά για τις πολιτικές των Μπολσεβίκων, και δυστυχώς ή ευτυχώς, επειδή ο Μητροπολίτης Αντώνιος Κραποβίτσκυ έχασε τον Αρχιεπισκοπικό θρόνο, αν και ήταν φαβορί απο τον 1ο γύρο με περίπου 120 ψήφους έναντι του Τύχωνος με περίπου 40.
Κατόπιν το Ρωσικό τυπικό προβλέπει κλήρωση, όπερ και εγένετο.
Ο λαχνός έβγαλε Τύχων και όχι Αντώνιο, και στην συνέχεια ο Αντώνιος δημιούργησε την Ρωσική Διασπορά.
Φιλοξενήθηκαν 8 μήνες στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και στην συνέχεια βρήκαν κατάλυμα για 20 χρόνια στο Κάρλοβιτς - Πατριαρχείο Σερβίας απ' εκεί και πέρα εγκαταβίωσαν στην Αμερική.

Ουδέποτε διέκοψαν τα συλλείτουργα με τους Οικουμενιστές.

π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Εξομολογείσθε Τω Κυρίω Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 6 Ιουλίου 2016

Σισώη του μεγαλομ., Φιλήμονος, Ονησίμου, Αρχίππου.

Ἔλαμψε μὲ τὴν πνευματική του σύνεση, τὴν ταπεινοφροσύνη, τὴν φιλαδελφία καὶ τὸ ἐνδιαφέρον του στὸ νὰ ἐπιστρέψει καὶ ἕναν μόνο ἁμαρτωλό.

Μεταξὺ τῶν ἀσκητῶν ἀναδείχτηκε ὀνομαστὸς καὶ μέγας, ἀθλητὴςτῆς πρώτης γραμμῆς, τύπος ἐγκράτειας, ἀλλὰ καὶ ψυχὴ ποὺπροσευχόταν γιὰ δικαίους καὶ ἀδίκους, πλούσιους καὶ φτωχούς,ἄρχοντες καὶ ἰδιῶτες, κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς καὶ γενικὰ γιὰ ὅλο τὸνκόσμο. Στὴν γῆ ἦταν, ἀλλὰ ἡ ζωή του ἦταν οὐράνια. Ὑψωμένος πάνω ἀπὸ τὴ σάρκα, ποὺ χαλιναγωγοῦσε τέλεια μὲ τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τὴν θεία κοινωνία τοῦ σώματος καὶ τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ μνήμη του μένει ὑπόδειγμα σὲ ὅσους θέλουν τὴν ἀσκητικὴ ζωή,γιὰ νὰ εἶναι γνήσιοι καὶ πραγματικοὶ ἀσκητές, ὄχι μόνο μὲ τὴνἀντοχὴ τοῦ σώματος, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν πνευματικὴ ἀναγέννηση καὶτὴ λάμψη τῆς ἀρετῆς.

π. Θεόδωρος Ζήσης:

H οργή του Θεού έχει καταλάβει την Εκκλησία εδώ και πολλές δεκαετίες. Ο Παπισμός και ο Οικουμενισμός θριαμβεύουν. Τότε ο Μ. Αθανάσιος και οι άλλοι Πατέρες κατενόησαν τον κίνδυνο, που περιέγραφε το όραμα του Μ. Αντωνίου. Τώρα βλέπουμε να μολύνονται οι ναοί και τα θυσιαστήρια απο συμπροσευχές και συλλείτουργα με τους «αλόγους» αιρετικούς και ενισχύουμε την μόλυνση και την επαινούμε, συλλακτίζοντες κι εμείς μέσα εις τα Άγια των Αγίων. Αν παρακολουθήσει κανείς οικουμενίστικα συλλείτουργα και συμπροσευχές, σαν αυτό που έγινε στην Καμπέρα, στην Ζ' Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Συμβουλίου των δήθεν Εκκλησιών, και σαν αυτά που γίνονται συχνά με τη συμμετοχή ιερέων ομοφυλοφίλων που τολμούν και κρατούν το Άγιο Δισκοπότηρο και γυναικών επισκόπων και ιερειών, η εικόνα υπερβαίνει και το όραμα του Μ. Αντωνίου. Μόνη ελπίδα για να επανεύρει η Εκκλησία την ομορφιά της είναι η σύσταση και συμβουλή του Μ. Αντωνίου: «Μόνον μη μιάνετε εαυτούς μετά των Αρειανών». Μόνο να μη μιανθούμε από την κοινωνία μας με τον Παπισμό και Οικουμενισμό, με τους φιλοπαπικούς και οικουμενιστάς Ορθοδόξους. Επειδή μέχρι τώρα δεν το επράξαμε δυναμικά και αποφασιστικά, γι' αυτό παρατείνει ο Θεός επί έτη την οργή του, την αιχμαλωσία των Ορθοδόξων στην παναίρεση του Οικουμενισμού. Μέχρι πότε επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί και λαϊκοί θα επιτρέπουμε τα άλογα κτήνη, τους αιρετικούς, να λακτίζουν και να μιαίνουν τα Ιερά και τα Άγια της Ορθοδοξίας; Όσο απρακτούμε και βρίσκουμε διάφορες προφάσεις πνευματικοφανείς, το βδέλυγμα της ερημώσεως θα ίσταται εν τόπω αγίω.

Κυρίλου Ιεροσολύμων ΒΕΠΕΣ, 39

Οι ποιμένες θα παρουσιάζουν επί των προβάτων αμέλειαν και αντί ποιμένων ως λύκοι γεννήσονται και το ψεύδος ασπάσονται. Δια ταύτα, σκανδαλισθήσονται πολλοί και ο λαός θα έχει προς τους ιερείς ανυπότακτον διάθεσιν. Εάν λοιπόν ακούσεις ότι επίσκοποι κατ΄ επισκόπων και κληρικοί κατά κληρικών και λαοί κατά λαών μέχρις αιμάτων έρχονται μην ταρραχθείς, προγέγραπται γαρ. Το Πνεύμα του Θεού προείπε πάντα ταύτα , ίνα μη σκανδαλισθούν οι πιστοί. Μη πρόσεχε τοίνυν τοις γινομένοις αλλά τοις γεγραμμένοις και η πίστις σου θα αυξηθεί, εκ της πραγματοποιήσεως των προλεχθέντων. Τότε θα υφίστανται μισαδελφία των αδελφών, σχίσματα των Εκκλησιών, πόλεμοι των εθνών. Ταύτα εγένοντο μεν και πρότερον, θα επιταθούν όμως ολίγον προ της εποχής του Αντιχρίστου, ως προετοιμασία αυτού. Προετοιμάζει γαρ ο διάβολος τα σχίσματα των λαών ίνα ευπαράδεκτος γένηται ο ερχόμενος. 

Η Εκκλησία του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού είναι ΜΙΑ.

Όλες οι ομόδοξες Ορθόδοξες Εκκλησίες αποτελούν την Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία με κεφαλή τον Ιησού Χριστό. Κάθε τοπική Ομόδοξη Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι κομμάτι της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά όλη η Ορθόδοξη Εκκλησία. «Εν Μιά αι πολλαί, και εν ταις πολλαίς η Μία». Συνεπώς η Εκκλησία του Ιησού Χριστού, δεν έχει πληθυντικό αριθμό. Σε πληθυντικό αριθμό ανήκουν και είναι μόνον όλα εκείνα τα Σατανικά «δήθεν χριστιανικά» κατασκευάσματα, αι αιρέσεις και τα Σχίσματα, που δεν αποτελούν και δεν είναι ποτέ δυνατόν να ονομαστούν Εκκλησία, με τη στενή έννοια και τη σημασία της λέξης ΕΚΚΛΗΣΙΑ, που ίδρυσε ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, επί της γης, αλλά παραμένουν και είναι αμαρτωλά κατασκευάσματα διαβολοκίνητων ανθρώπων, για καθαρώς προσωπική και μόνον προβολή και συμφέροντα.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο [ΒΙΝΤΕΟ 2016].

Ποίαν άλλην απόδειξιν χρειαζόμεθα διὰ τὴν Ἀλήθειαν τῆς Πίστεώς μας;

Οἱ Παπικοί εἰς τήν Αὐστραλίαν ἔλαβον μέτρα ἐναντίον τῆς νέας γρίππης, ἡ ὁποία εἶναι γνωστή ὡς Γρίππη τῶν Χοίρων. Τά μέτρα προβλέπουν ἀπαγόρευσιν χειραψιῶν, ἀσπασμῶν ἀλλά καί τῆς νοθευμένης μεταλήψεως, τήν ὁποίαν προσφέρουν εἰς τούς πιστούς των. Θά εἴπη κάποιος ἤ κάποια ὅτι ὀρθῶς λαμβάνουν τά μέτρα. Θά ἀπαντήσωμεν ὅτι ὁ πανικός των εἶναι ἡ μεγαλυτέρα ἀπόδειξις τῆς ἀπιστίας των. Εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν προσερχόμεθα ἐν πλήρει ταπεινώσει, ἐνώπιον τοῦ κοινοῦ Ποτηρίου καί μεταλαμβάνομεν Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ ἀπό τήν κοινήν Λαβίδα. Οὐδείς ἔπαθε κάτι ἀπό τό «κουτάλι» τῆς Θείας Μεταλήψεως. Καί μεταλαμβάνουν ὑγιεῖς καί ἀσθενεῖς, φορεῖς ἐπικινδύνων ἀσθενειῶν καί χαίροντες ἄκρας ὑγείας. Οὐδέποτε μετεδόθη ἀσθένεια ἀπό τό «κουτάλι» τῆς Θείας Μεταλήψεως. Οὔτε οἱ Ὀρθόδοξοι κληρικοί ἔπαθον κάτι ἀπό τήν κατάλυσιν τῆς Θείας Κοινωνίας, ἡ ὁποία γίνεται μετά τήν μετάληψιν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων ἀπό τούς Ὀρθοδόξους πιστούς. Οἱ Παπικοί, οἰ ὁποῖοι μεταλαμβάνουν μόνον Σῶμα Χριστοῦ, φοβοῦνται τήν μετάδοσιν τῆς γρίππης τῶν χοίρων καί ἀπεφάσισαν τήν ματαίωσιν τῆς νοθευμένης αὐτῆς μεταλήψεως εἰς τούς πιστούς των. Τά συμπεράσματα ἰδικά σας διά τό ποῖοι κατέχουν τήν Ἀλήθειαν τῆς πίστεως. Ἄς προβληματισθοῦν ὅμως ἐντόνως οἱ πεμπτοφαλαγγῖται τῶν Παπικῶν εἰς τούς κόλπους τῆς Ὀρθοδοξίας εἴτε εἶναι θεολόγοι, εἴτε κληρικοί, είτε Μητροπολίται, είτε Πατριάρχαι.

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου -- Ο νόμος της δεσποτοκρατίας: "ΑΚΟΥΕ- ΒΛΕΠΕ-ΣΙΩΠΑ"

"Ὑπάρχει ἕνας  δεσποτικός νόμος γιά ἐμᾶς τοὺς κληρικούς, πού τόν πρόσθεσαν στον Δεκάλογο οἱ ἁγιοι ἀρχιερεῖς και εἶναι τρόπον τινα ὁ ἑνδέκατος νόμος τῆς δεσποτοκρατίας. Καὶ αὐτὸς εἶναι·ΑΚΟΥΕ- ΒΛΕΠΕ-ΣΙΩΠΑ.

Ἐγώ, μέ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, σπάω τό φίμωτρο των δεσποτάδων, ἀνοίγω το στόμα μου καὶ θὰ σᾶς πῶ ὅπως πάντα γυμνή την ἀλήθεια…..
Προτιμῶ νά εἶμαι ἕνας καλόγερος ἀσυμβίβαστος μέ τόν κόσμο καὶ μὲ τὸν διάβολο, παρά νὰ εἶμαι ἐπίσκοπος καὶ ἀρχιεπίσκοπος και πατριάρχης καὶ νὰ συμβιβάζομαι μὲ τὸ διάβολο.
Χαρίζω σ᾽ ὅλους τοὺς κυρίους αυτοὺς ὅλα τὰ μπαστούνια, ὅλες τις μήτρες, ὅλες τις πατερίτσες ὅλα τὰ ἐγκόλπια καὶ κρατῶ ἕνα και μόνο· Κρατῶ το ρητό τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ» 

(Σ. Σειρ. 4,28)".

Εκκλησία και κόσμος -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Η αγάπη του Θεού αγιάζει τον κόσμον

Είναι κάποιες αλήθειες παλιές, αλλά όχι ξεπερασμένες. Άφθορες από το πέρασμα του χρόνου, αδιάσειστες από τους σεισμούς και αδιάφθορες από τους συρμούς των καιρών μένουν φωτεινά μετέωρα. Φέγγουν στα σκοτάδια αυτού του κόσμου και κοντρολάρουν την πορεία μας μέσα σ΄ αυτόν. Διευκρινίζω ότι χρησιμοποιώ τη λέξη «κόσμος» με την ειδική έννοια, που της δίνει ο λόγος του Θεού· «ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται» (Α΄ Ιω. 5: 19). Ο κόσμος παραδομένος στον πονηρό, που τον ανακηρύσσει άρχοντα και κοσμοκράτορα του αιώνος τούτου, αντιτίθεται συνειδητά στο θέλημα του Θεού. Είναι εντούτοις, θαυμαστό ότι αυτός ο πονηρός κόσμος συνιστά το άμεσο αντικείμενο της αγάπης του Θεού. Αφοπλιστικός ο λόγος της αγίας Γραφής αποκαλύπτει ότι «ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν» (Ιω. 3: 16). Συγκλονιστικός ο μετασχηματισμός του θείου λόγου σε πράξη· επάνω από το σταυρό ο Κύριος Ιησούς Χριστός εμπιστεύεται το κλειδί του Παραδείσου του στον χειρότερο εκπρόσωπο του διεφθαρμένου κόσμου, σ΄ έναν κακούργο ληστή. Είναι η εγγύηση ότι τα ματωμένα χέρια του έχουν την πρόθεση και τη δύναμη ν΄ αγκαλιάσουν τον βρόμικο κόσμο, να τον καθαρίσουν με το αίμά τους, να τον επαναφέρουν στο αρχέγονο κάλλος και να τον ανεβάσουν στην ουράνια δόξα. Με την απαραίτητη, όμως, προϋπόθεση ότι ο κόσμος θ΄ αναγνωρίσει την πλάνη, την αμαρτία του, θα εξομολογηθεί με συντριβή και μετάνοια και θα ομολογήσει πίστη στον μόνο Λυτρωτή Ιησού Χριστό.