Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Φίλοι αναγνώστες
μας ερωτούν τι σημαίνει ο όρος, του οποίου κάνουμε συχνά χρήση: πνευματική
παράδοση. Το θέμα είναι καίριο για την απλανή πορεία της Εκκλησίας. Αποτελεί
αληθινόν πνευματικόν θησαυρόν και την λυδίαν λίθον του ήθους της Ορθοδόξου
Εκκλησίας, γιατί είναι συμπύκνωση της βιουμένης πνευματικής αληθείας, η σάρκωση
της δογματικής διδασκαλίας. Η πνευματική παράδοση άρχισε με το πρώτο κήρυγμα
των Αποστόλων, που περιελάμβανε την διδασκαλία του Κυρίου και κατόπιν συνεχίσθηκε
με τις αποκαλύψεις του εν τη Εκκλησία λαλούντος αγίου Πνεύματος. Αλλά η
διδασκαλία αυτή ήταν συνοπτική. Το Ευαγγέλιον αποτελεί την πλήρη διδασκαλίαν
της Εκκλησίας, αλλά σε αδρές γραμμές. Το άγιον Πνεύμα όμως, με την συνεργίαν
των καθαρών ψυχών, απεκάλυψε σε όλες τις διαστάσεις και σε κάθε λεπτομέρεια την
εν Χριστώ πνευματικήν ζωήν. Οι άγιοι Πατέρες, σαν σκεύη του αγίου Πνεύματος,
δια μέσου των μεγάλων πνευματικών αγώνων των, αποκτώντες συνεχώς πείρα, κατά
τους πολέμους των με τον διάβολον, τα πάθη και τον κόσμον και γευόμενοι
ποικίλως τις ενέργειες του αγίου Πνεύματος, αλλά και διδασκόμενοι μυστικώς κατά
την αναλογίαν της δεκτικότητός των, της καταβολής των, της παιδείας των και των
χαρισμάτων των, έγιναν διδάσκαλοι της Εκκλησίας με την καταγραφή της γνώσεως
και της σοφίας των, που την παρέδωσαν στους πιστούς.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Τρίτη, 21 Ιουνίου 2016
Ιουλιανού του Ταρσέως, μάρτυρος και Αφροδισίου, Παχωμίου και Νικήτα του Νισυρίου (1732) των νεομαρτύρων.
Ὁ
Ἅγιος Μάρτυς Ἰουλιανὸς ἔζησε κατὰ τὸν 3ο αἰώνα μ.Χ. καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν
πόλη Ἀνάζαρβα, τῆς δευτέρας ἐπαρχίας τῶν Κιλίκων. Ἦταν υἱὸς κάποιου Ἕλληνα
βουλευτοῦ καὶ εἶχε μητέρα Χριστιανή, ἡ ὁποία καὶ τοῦ δίδαξε τὰ ἱερὰ γράμματα.
Ὅταν ὁ Ἅγιος ἔφθασε στὴν ἡλικία τῶν δεκαοκτὼ χρόνων, συνελήφθη ἀπὸ τοὺς
εἰδωλολάτρες καὶ ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ ἡγεμόνος τῆς πόλεως Μαρκιανοῦ. Ἐπειδὴ
ἐνώπιον τοῦ ἡγεμόνος ὁμολόγησε μὲ πνευματικὴ ἀνδρεία τὸν Χριστὸ καὶ ἀρνήθηκε νὰ
θυσιάσει στὰ εἴδωλα, οἱ δήμιοι ἄνοιξαν μὲ βία τὸ στόμα του καὶ τοῦ ἔριξαν μέσα
κρασὶ καὶ κρέας, ποὺ εἶχε ἀπομείνει ἀπὸ τὶς θυσίες τῶν εἰδώλων. Στὴν
συνέχεια τὸν ἔκλεισαν στὴν φυλακὴ καὶ ὁδήγησαν ἐκεῖ καὶ τὴν μητέρα του. Ἐκείνη
παρακάλεσε νὰ μείνει μαζὶ μὲ τὸν υἱό της γιὰ τρεῖς ἡμέρες, γιὰ νὰ ἀποφασίσει
μαζί του. Καὶ ἀφοῦ ἔγινε αὐτό, τοὺς ὁδήγησαν πάλι σὲ ἀνάκριση. Ἐκεῖνοι ὅμως
ὁμολόγησαν ἐκ νέου τὴν πίστη τους στὴν πατρώα εὐσέβεια. Ὁ ἡγεμόνας τότε ἔδωσε
ἐντολὴ νὰ κόψουν στὴ μέση τὶς φτέρνες τῆς μητέρας τοῦ Μάρτυρος καὶ νὰ τὴν
ἀφήσουν. Τὸ δὲ Ἅγιο Ἰουλιανό, ἀφοῦ τὸν ἔριξαν σὲ σάκο γεμάτο μὲ δηλητηριώδη ἑρπετὰ
καὶ ἄμμο, τὸν πέταξαν στὴν θάλασσα. Τὸ ἱερὸ λείψανό του βρέθηκε στὴν
Ἀλεξάνδρεια καὶ ἐνταφιάσθηκε ἀπὸ κάποια εὐλαβὴ χήρα γυναῖκα.
Ἡ μνήμη του ἐπαναλαμβάνεται στὶς 16 Μαρτίου.
Ἡ μνήμη του ἐπαναλαμβάνεται στὶς 16 Μαρτίου.
Ποιος Πάπας ήτο αλάθητος;…
Στα τέλη του 8ου αι. η Ζ΄
Οικουμενική Σύνοδος (787μ.Χ. ) ανακηρύσσει την αναστήλωση των εικόνων και τις
αποφάσεις της συνυπογράφει και ο πάπας Ανδριανός. Λόγω πολιτικών συμφερόντων
της Δύσεως όμως το 826μ. Χ. ο πάπας Ευγένιος συναινεί στη σύγκληση Συνόδου στο
Παρίσι από φράγκους επισκόπους οι οποίοι ακυρώνουν τις αποφάσεις της Ζ΄
Οικουμενικής Συνόδου και τάσσονται υπέρ των εικονομάχων. Καθώς ήδη ο Παπισμός
είχε προβάλει το αλάθητο των παπών εύλογα ο άγιος Νεκτάριος αναρωτιέται: «Τις
των δύο παπών (ο Ανδριανός, που επεκύρωσε τις αποφάσεις της Ζ΄ Συνόδου ή ο
Ευγένιος, που τις απέρριψε) ήτο αλάθητος;»
(σελ. 203).
Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΙΣΤΟΣ άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Την Κυριακήν της Ορθοδοξίας ακούομεν από το «Συνοδ...":
H " Μεγάλη
και Αγία Σύνοδος " ξεκίνησε και τώρα δύο είναι τα ερωτήματα που θα λάβουμε
τις απαντήσεις στις επόμενες ημέρες. Το πρώτο ερώτημα είναι εάν οι
Φιλοοικουμενιστές θα τολμήσουν να εκτελέσουν τα σχέδιά τους κάτω από την
παρούσα συγκυρία ή θα αναβάλουν ουσιαστικά τις σημαντικές αποφάσεις για
καλύτερες γι αυτούς μελλοντικές συνθήκες. Αυτό θα φανεί από τις αποφάσεις που
θα ληφθούν και τα κείμενα που θα εγκριθούν. Το δεύτερο ερώτημα που θα υπάρξει,
εάν ληφθούν Αντορθόδοξες αποφάσεις, είναι τί τελικά θα πράξουν όσοι
τοποθετήθηκαν αρνητικά σε αυτή την εξέλιξη; Θα προχωρήσουν στα έργα ή θα
μείνουν για άλλη μια φορά μόνο στα λόγια; Κι αυτό θα φανεί στο επόμενο χρονικό
διάστημα.Τώρα πια τα λόγια και τα κείμενα δεν έχουν τόση σημασία καθώς γράφεται
η Ιστορία με γεγονότα. Αναμένουμε και παρακολουθούμε με αγωνία την εξέλιξή
τους. Πιθανόν να έφθασε η ώρα της αλήθειας για όλους μας, εκτός αν κάποιοι
αποφύγουν για άλλη μια φορά μία ξεκάθαρη και έμπρακτη τοποθέτηση απέναντι στην
σύγχρονη Αίρεση με μία απόφαση της Συνόδου ουσιαστικής αναβολής για τα ουσιώδη.
Το πυρ του γυμνισμού
Το πυρ δια των
πυρκαϊών κατέκαυσε και εφέτος πολλούς τόπους του πλανήτη μας.
Αλλ’ υπάρχει και
άλλο πυρ, ισχυρότερο, το οποίο πυρπολεί, ιδίως κατά τους θερινούς μήνες, και
προκάλεσε και εφέτος αφάνταστες ζημίες στους ανθρώπους. Είναι το πυρ του
γυμνισμού. Ο αρχιγυμνιστής Σατανάς, ο οποίος γύμνωνε τους δαιμονισμένους
Γαδαρηνούς, γυμνώνει τους ανθρώπους, ιδίως τις γυναίκες, για να εξάπτωνται τα
σαρκικά πάθη, ιδίως των νέων, (και των γερόντων…) να φλέγωνται ψυχές και
σώματα, και να πέφτουν οι άνθρωποι σε σαρκικές αμαρτίες μικρότερες και
μεγαλύτερες. Μεγάλες οι ζημίες από τις φυσικές πυρκαϊές, ασυγκρίτως μεγαλύτερες
οι ζημίες από τις πνευματικές πυρκαϊές, που προκαλεί το πυρ του γυμνισμού.
Γράφει ο
Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς τα εξής: Ο σύγχρονος γυμνισμός και νεκρούς ακόμα σκανδαλίζει και μολύνει!
Καθημερινώς αιχμαλωτίζονται χριστιανοί και μάλιστα
νέοι και νέες από την πρόκλησι της γυμνής σαρκός, οδηγούνται σε πτώσεις, χάνουν
την καθαρότητα, διαλύονται οικογένειες, κατακερματίζονται ψυχές. Ένεκα όλων
αυτών ως Επίσκοπος και πατέρας, ο οποίος ποθώ τη σωτηρία σας και προσεύχομαι
γι’ αυτήν, σας ικετεύω, σας παρακαλώ, ακούσατε, φοβηθήτε τον Θεόν. Ελευθερωθήτε
από την σκλαβιά του κόσμου και της ψευδοθεάς μόδας. Ντυθήτε την αιδώ και την
σεμνότητα. Απομακρύνατε την άσεμνη, την προκλητική ενδυμασία. Το σώμα είναι
ναός Αγίου Πνεύματος. Μη το υποβιβάζουμε σε σάρκινο αντικείμενο ηδονής. Ας το
τιμήσουμε. Ιδιαιτέρως σεβασθήτε τον ιερό Ναό. Μη περνάτε με προκλητική
ενδυμασία το κατώφλι των Ιερών Ναών και Μοναστηριών. Μη κάνετε τον Ιερό Ναό,
κατά την τέλεση των μυστηρίων Γάμου και Βαπτίσματος, κέντρο γυμνισμού και
φοβεράς προκλήσεως. Μη πλησιάζετε το Άγιο Ποτήριο χωρίς σεμνότητα. Σκεφθήτε την
ευθύνη σας, όταν σκανδαλίσετε και μία ψυχή ακόμη.
Η φωνή του
Επισκόπου κ. Κοσμά ας προσεχθή και ας εισακουσθή από όλους, ιδιαιτέρως από τους
Ιερείς και Αρχιερείς, και ας αναληφθή αγών για τον περιορισμό και την εξάλειψι,
ει δυνατόν, του γυμνισμού προς σωτηρίαν των αθανάτων ψυχών.
«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΩΝΗ»
ΜΟΝΤΡΕΑΛ-ΚΑΝΑΔΑ
Ο Άγιος Σίμων ο Μυροβλήτης και η Μικτή "Μονή" του Έσσεξ Αγγλίας
...μη
φέρετε εδώ εις το Κοινόβιον αγένεια πρόσωπα, διότι είδετε τι έκαμεν ο μέγας
Ευθύμιος εις τον Άγιον Σάββαν, τον οποίον μ’ όλον ότι εγνώριζεν, ότι ήτο εκ
κοιλίας μητρός ηγιασμένος, δεν τον εκράτησεν εις το Κοινόβιόν του. Γράφεται δε
και εις το Γεροντικόν, ότι τον παλαιόν καιρόν τέσσαρες Λαύραι ηρημώθησαν εξ
αιτίας των αγενείων (των νέων δηλαδή που δεν έχει ακόμη φυτρώσει το γένειον εις
το πρόσωπον)· όθεν και ο θεοφόρος Πατήρ ημών Αθανάσιος ο κτίτωρ της Μεγίστης
Λαύρας κατηράσατο και ανεθεμάτισε τους προεστώτας εκείνους, οίτινες ήθελον
δεχθή αγενείους, έστω και αν ήσαν υιοί βασιλέων.
(Ορθ. Συναξ. ιβ: 732)
Την Κυριακήν της Ορθοδοξίας ακούομεν από το «Συνοδικόν» της Εβδόμης Αγίας Οικουμενικής Συνόδου :
«Όλοις τοις Αιρετικοίς, ανάθεμα!» και «Άπαντα τα παρά την
Εκκλησιαστικήν Παράδοσιν και την διδασκαλίαν των αγίων και αοιδίμων Πατέρων
καινοτομηθέντα, ή μετά τούτο πραχθησόμενα, ανάθεμα!». Θα ερωτήσωμεν τους
Προκαθημένους, και τους Αρχιερείς των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, καθώς
και τους περί Ορθοδοξίας γράφοντας και ομιλούντας θεολόγους: Τα πάρα πάνω
εντάλματα της Συνοδικής Ορθοδοξίας είναι λόγια φανατισμού, ή ὀροι ασφαλείας της
Ορθοδόξου Συνειδήσεως; Εάν συμβαίνει το δεύτερον, ότι δηλαδή είναι εντάλματα
της Συνοδικής Ορθοδοξίας και όροι ασφαλείας της Ορθοδόξου Συνειδήσεως, τότε
επιβάλλεται να εκδιωχθούν εκ της Θεοκτίστου Αγίας Πόλεως της Ορθοδοξίας οι
ψυχοβόροι Οικουμενιστές Λυκοποιμένες. Στα θέματα της Πίστεως και της
αγιοπνευματικής εκκλησιαστικής διοργανώσεως ουδεμία αξία ή σημασία έχουν
αποφάσεις που λαμβάνονται κατά πλειονοψηφία ή ακόμη και παμψηφία, εάν έρχωνται
σε αντίθεση και σύγκρουση με τα δόγματα και τους Κανόνες της Εκκλησίας. Στις
περιπτώσεις αυτές έχει απόλυτη εφαρμογή η αρχή: «Ο εις και η αλήθεια αποτελούν
την πλειονοψηφία». Με βάση την αρχή αυτή διεσφαλίσθηκε η Ορθοδοξία δια μέσου
των αιώνων και συνετρίβησαν οι αιρέσεις και τα σχίσματα. Οι Μεγάλοι Πατέρες της
Εκκλησίας όχι μόνο δεν υπετάχθησαν στις αποφάσεις αυτές των ψευδοσυνόδων, αλλά ὠρθωσαν
το ανάστημά τους επί των επάλξεων της Ορθοδοξίας, όπως ο Μέγας Αθανάσιος. Είναι
ίσως η συγκλονιστικώτερη περίπτωση στην Εκκλησιαστική Ιστορία, που
επιβεβαιώθηκε με τον πιο πανηγυρικό τρόπο, ότι «Ο εις και η Αλήθεια αποτελούν
την πλειονοψηφία». Εάν ο Μ. Αθανάσιος συνεμορφώνετο με την αρχή της
πλειονοψηφίας και υπετάσσετο εις τις αντικανονικές και αντορθόδοξες αποφάσεις
της, θα επρόδιδε την ιδιότητά του, ως αληθινού Ορθοδόξου Ιεράρχου και
Επισκόπου, που έχει σαν ύψιστη αποστολή
την προάσπιση μέχρι θανάτου της εμπιστευθείσης σε κάθε αληθινό επίσκοπο Ιεράς
Παρακαταθήκης, της αποκαλυφθείσης από τον Εσταυρωμένο Θεό της Αγάπης, Αληθείας
και τότε αντί της Κυριακής της Ορθοδοξίας θα εορτάζετο ο θρίαμβος της Αιρέσεως
και στην θέση του Μ. Αθανασίου θα δοξολογείτο ο Άρειος!
(Ο.Τ.1011).
Υποδούλώσαν τὸ γένος τῶν Ἑλλήνων εἰς τὸν παπισμό, τὸν οἰκουμενισμό
