Στα λόγια καταγγελτικοί, στην πράξη συμπορευόμενοι!

Ἡ «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος» θά ἀποφασίση κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;

 Τοῦ πρωτοπρ. π. ∆ιονυσίου Τάτση


Σχόλιο "Π.Π.": Δὲν θὰ πάψουμε νὰ ἐπαναλαμβάνουμε τὸ μεγάλολάθος τακτικῆς καὶ τοποθέτησης ἔναντι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῶν σύγχρονων Ἀντι-Οἰκουμενιστῶν ποιμένων (καὶ τῶν πιστῶν ποὺ τοὺς ἀκολουθοῦν) στὴν ἀγαθὴ προσπάθειά τους νὰ πολεμήσουν τὴν Παναίρεση τῆς ἐποχῆς μας.
Μένουν μόνο στὰ λόγια, ἐνῶ στὴν πράξη συμπορεύονταιἐκκλησιαστικά, λειτουργικὰ μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶκοινωνοῦν μαζί τους, μνημονεύουν ὡς Ὀρθοδόξους τοὺς αἱρετικοὺς στὴν φοβερὴ ὥρα τῆς Θ. Λειτουργίας,ἀρνούμενοι τὴν ΕΞΟΔΟ ποὺ μᾶς παραδίδει ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση ἀπὸ τὰ χρόνια τῆς Π. Διαθήκης καὶ διὰ μέσου ὅλων τῶν Ἁγίων μας, ὣς τὴν ἐποχή μας. Δηλαδή, τὸ "Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν..."!
Αὐτὴ τὴν ἀντίφαση παρατηροῦμε, ἄλλη μιὰ φορά, στὸ κείμενο τοῦ π. Διονυσίου ποὺ ἀκολουθεῖ. Πόσο ἀνταποκρίνεται στὴν πραγματικότητα ἡ διαβεβαίωσή του ὅτι "οἱ αἱρετικοί δέν θά εἰσέλθουν στά ἅγια τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας µας"!
Βρίσκεται σὲ ἄλλο πλανήτη ὁ π. Διονύσιος; Δὲν βλέπει τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστὲς νὰ ἁλωνίζουν καὶ νὰ καταμολύνουν τὰ Ἅγια θυσιαστήριά μας, ὅπως καὶ ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης ἔγραψε, παραθέτοντας τὸ σχετικὸ ὅραμα τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου; 

Πηγή: http://paterikiparadosi.blogspot.ca/

Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός, ἐκ τῶν τῆς οἰκουμένης περάτων συνδραμών --- Orthodox Hymns



Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός, ἐκ τῶν τῆς οἰκουμένης περάτων συνδραμών, Πατρός, καὶ Υἱοῦ, καὶ Πνεύματος ἁγίου, μίαν οὐσίαν ἐδογμάτισε καὶ φύσιν, καὶ τὸ μυστήριον τῆς θεολογίας, τρανῶς παρέδωκε τῇ Ἐκκλησίᾳ· οὓς εὐφημοῦντες ἐν πίστει, μακαρίσωμεν λέγοντες· Ὦ θεία παρεμβολή, θεηγόροι ὁπλῖται, παρατάξεως Κυρίου, ἀστέρες πολύφωτοι, τοῦ νοητοῦ στερεώματος, τῆς μυστικῆς Σιὼν οἱ ἀκαθαίρετοι πύργοι, τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου, τὰ πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου, Νικαίας τὸ καύχημα, οἰκουμένης ἀγλάϊσμα, ἐκτενῶς πρεσβεύσατε, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 12 Ιουνίου 2016

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ (α Οικ. Συνόδου). Ονουφρίου και Πέτρου των εν τω Άθω, Ζήνωνος επισκόπου Τριφυλλίου, μάρτυρος Αντωνίνης, Ιωάννου νεομάρτυρος.

Ἡ ἕκτη κατὰ σειρὰ Κυριακὴ μετὰ τὸ Ἅγιο Πάσχα εἶναι ἀφιερωμένη ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας στὴν μνήμη τῶν 318 Ἁγίων Πατέρων, οἱ ὁποῖοι ἔλαβαν μέρος στὴν Α’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ποὺ συνῆλθε στὴν Νίκαια τῆς Βιθυνίας τὸ 325 μ.Χ. Ἡ σύνοδος συνῆλθε κατὰ πρόσκληση τοῦ Μέγα Κωνσταντίνου κατὰ τὸ εἰκοστὸ ἔτος τῆς βασιλείας του καὶ εἶχε διάρκεια 3,5 χρόνια. Διακριθεῖσες μορφὲς τῆς συνόδου ἦταν ὁ Ἀλέξανδρος ὁ Κωνσταντινουπόλεως, ὁ Ἀλέξανδρος ὁ Ἀλεξανδρείας, ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, ὁ Εὐστάθιος ὁ Ἀντιοχείας, ὁ Μακάριος ὁ Ἱεροσολύμων, ὁ Παφνούτιος, ὁ Σπυρίδων, ὁ Νικόλαος, κ.ἄ.

Η Α’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος καταδίκασε τὸν Ἄρειο καὶ τὸν Ἀρειανισμό. Διατύπωσε τοὺς πρώτους ὅρους ὀρθοῦ Χριστιανικοῦ δόγματος καὶ ἰδιαίτερα τὰ περὶ τοῦ δευτέρου Προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος, τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ὡς ὁμοούσιον τῷ Θεῷ Πατρί. Συνέταξε τὰ πρῶτα ἑπτὰ ἄρθρα τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως.

Συνοπτικὴ παράθεση τῶν ἱερῶν Κανόνων

Μνήμη θανάτου του αγίου Ιωάννου της Κλίμακος.

«Δεν θα παραλείψω να σου παρουσιάσω και την ιστορία του Χωρηβίτου. Αυτός ζούσε αμελέστατα χωρίς το παραμικρό ενδιαφέρον για την ψυχήν του. Κάποτε λοιπόν συνέβη να ασθενήση βαρύτατα και να φθάση στο σημείο, ώστε επί μία ώρα να φαίνεται ότι απέθανε. Συνήλθε όμως πάλι, οπότε μας ικετεύει όλους να φύγουμε αμέσως. Και αφού έκτισε την πόρτα του κελλιού του, έμεινε κλεισμένος δώδεκα χρόνια χωρίς να ομιλήση καθόλου με κανένα. Δεν γευόταν δε τίποτε άλλο εκτός από ψωμί και νερό. Καθόταν πάντοτε σκεπτικός χύνοντας θερμά δάκρυα. Μόνο όταν πλησίασε η ώρα του θανάτου του αποφράξαμε την πόρτα και εισήλθαμε μέσα. Και αφού πολύ τον παρακαλέσαμε, τούτο μόνο μας είπε: «Συγχωρήστε με, αδελφοί. Αυτός που εγνώρισε τι σημαίνει μνήμη θανάτου, δεν θα μπορέση ποτέ πλέον να αμαρτήση». Εμείς δε εθαυμάζαμε βλέποντας τον άλλοτε αμελέστατο να έχη μεταμορφωθή τόσο απότομα. Και αφού τον εθάψαμε με ευλάβεια στο κοιμητήριο, ύστερα από μερικές ημέρες αναζητήσαμε το άγιό του λείψανο, αλλά δεν το ευρήκαμε. Με το θαυμαστό αυτό σημείο ο Κύριος επληροφόρησε πόσο ευάρεστα δέχθηκε την επιμελημένη και αξιέπαινη μετάνοιά του».


(ΚΛΙΜΑΞ, Λόγος ΣΤ¨ : 20).

Από την διδασκαλία του Αγίου Ιωάννου του Σιναϊτου περί συνειδήσεως:

 «Όταν η συνείδηση παύση να μας ελέγχη για τις αμαρτίες, ας προσέξουμε μήπως αυτό δεν οφείλεται στην καθαρότητα, αλλά στην κόπωση και την άμβλυνση της συνειδήσεως λόγῳ πλήθους αμαρτιών». 

ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΜΑΝΔΡΑΣ ΑΓΙΑΣΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑ

Τι βέβηλη και ανίερη σιωπή! Οποία καθολική απαξίωση και ακύρωση της αντιεορτολογικής εποποιίας των Ορθοδόξων των Πατρώων παραδόσεων! Ενώ πολλοί - λαλίστατοι υπέρ το δέον -  αντιοικουμενιστές της διοικούσης Εκκλησίας,  νεοαποτειχιζόμενοι και νεοαποτειχισθέντες αναγνωρίζουν την  πασίδηλη οικουμενιστική επιβολή και εδραίωση με την εγκαθίδρυση του καινοτόμου και αντιεκκλησιαστικού εορτολογίου, ωστόσο τηρούν παροιμιώδη και ανεκλάλητη σιγήν ιχθύος για τους νεκρούς της ''Μάνδρας του μικρού ποιμνίου''! Γιατι η ''Μάνδρα'' έγινε το συνώνυμο του ελληνικού Κολοσσαίου, η Καισαριανή των αγνών, πατριωτών Ελλήνων, ο τόπος θυσίας των Ορθοδόξων του Πατρίου, όπου παρηύλαναν αφηνιασμένοι χωροφύλακες, δρύινοι υποκόπανοι, μηχανικές αντλίες νερού, επιδέξια, θανατηφόρα γκλοπς και μεσαιωνικές κραυγές ιεροεξεταστών Αρχιερέων! Μαζί με όλα τούτα και:  μαζικές φυλακίσεις κληρικών, ερμητικό κλείσιμο και σφράγισμα ιερών Ναών, αθρόοι εγκλεισμοί στα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων, κούρεμα των μαλλιών και των γενείων Ιερέων, γκρέμισμα Επιταφίων και ιερών Ποτηρίων με το Σώμα και Αίμα του Χριστού μας, επίζηλοι ξυλοδαρμοί και λακτίσματα σε ιερούς χώρους και δημόσια εντευκτήρια, κακεντρεχείς λοιδορίες και χαιρέκακοι εμπυσμοί, καθολικός αποκλεισμός Ορθοδόξων, ως άτομα επικίνδυνα φέροντες ...''μιασματικήν επιδημίαν''...  Και σήμερα μιλάτε εσείς για διωγμούς...; Πως εννοούνται άραγε αυτοί; Με την μετάθεση του διωκόμενου σε άλλη ενορία της ιδίας Μητροπόλεως; Με παραινετικές  εγκυκλίους διοικητικής πειθαρχίας; Με την ακέραια και απρόσκοπτη, ''παπόφρονη'' υποταγή στον Οικουμενιστικό Πατριάρχη; Κι αυτές οι κινήσεις - εννοιολογικά - θεωρείτε, πως αποτελούν διωγμούς; Μα τον δρόμο των Διωγμών και της έμπρακτης Ομολογίας σας τον έδειξαν από το 1924 και εντεύθεν, η Αγία Μάρτυς Αικατερίνα Ρούττη της Μάνδρας, ο Άγιος Ιερομάρτυς Ιωσήφ της Δεσφίνας, ο Όσιος Ιερώνυμος, ο Ησυχαστής της Αίγινας και κυρίως ο Άγιος Χρυσόστομος ο Νέος Ομολογητής, ο εκτοπισθείς, εξορισμένος και διαβεβλημένος υπό πάντων των εκκλησιαστικών και δημοσίων Αρχών, ηγήτωρας του ιερού, αντινεωτεριστικού αγώνα. Η ανδρεία αναγνώριση των - μέχρι και δολοφονιών - εγκλημάτων που διέπραξαν οι κρατικές, κατασταλτικές αρχές εξουσίας, συνεργούσες μετά της νεωτεριστικής, διοικητικής Ιεραρχίας, θα ήταν κατά Θεόν η δέουσα.......

http://353agios.blogspot.ca/2016/06/blog-post_11.html

Πώς θα πορευθούν στο εξής οι Βορειοηπειρώτες όταν η Μάνα τους η Ελλάδα τους αντιμετωπίζει με παγερή αδιαφορία και αυτόχρημα τους προδίδει;

"Η χλιαρή αντίδραση του κ. Κοτζιά στις άθλιες αλβανικές μεθοδεύσεις και προκλήσεις μου προκάλεσε οργή και αγανάκτηση. Πώς θα πορευθούν στο εξής οι Βορειοηπειρώτες όταν η Μάνα τους η Ελλάδα τους αντιμετωπίζει με παγερή αδιαφορία και αυτόχρημα τους προδίδει;" Αυτά μεταξύ άλλων αναφέρει στις δηλώσεις του ο Μητρ. Δρυϊνουπόλεως, τις οποίες παραθέτουμε ολόκληρες παρακάτω: 

Ἡ «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος» θά ἀποφασίση κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση

 ΕΝΑΣ εἶναι ὁ σκοπός τῆς «Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου» τῶν Ὀρθοδόξων: Νά ἀρθροῦν ὅλα τά ἐµπόδια στήν πορεία τῶν οἰκουµενιστῶν πρός τήν ἕνωση τῶν “ἐκκλησιῶν” µέ τήν Μία καί µοναδική Ἐκκλησία, χωρίς τήν παραµικρή µετακίνηση τῶν αἱρετικῶν ἀπό τίς διαστρεβλωτικές τους ἀπόψεις σχετικά µέ τή διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου. Αὐτό τό ἐπιβεβαιώνουν οἱ ἀτέλειωτοι θεολογικοί διάλογοι, οἱ ὁποῖοι ἐπί δεκαετίες διεξάγονται καί ποτέ δέν ἔχουν καταλήξει σέ κάτι θετικό. Ἡ Σύνοδος θέλει νά διευκολύνει τήν ἕνωση τῶν “ἐκκλησιῶν” ἀφαιρώντας καθετί πού τήν ἐµποδίζει καί ἀδιαφορεῖ γιά τά ὑπαρκτά µεγάλα προβλήµατα, πού ἀντιµετωπίζει ἡ Ἐκκλησία καί κυρίως τόν φοβερό δαιµονοκίνητο οἰκουµενισµό, ὁ ὁποῖος ἔχει αἰχµαλωτίσει τούς µεγαλόσχηµους ρασοφόρους τοῦ Φαναρίου καί δέν τούς ἀφήνει νά δοῦν τήν λαµπρότητα τῆς Ὀρθοδοξίας. Γι’ αὐτό καί καταφεύγουν στό σκοτάδι τῶν παπικῶν καί προτεσταντῶν. Ἐνεργοῦν γιά ἐγκόσµιους καί ἐφήµερους σκοπούς καί ὄχι ἀπό ἁγνό ἐνδιαφέρον γιά τούς ἀµετανόητους αὐτούς αἱρετικούς. Ἐξ ἄλλου οἱ ἴδιοι δέν τούς θεωροῦν αἱρετικούς οὔτε καί τούς ζητοῦν νά µετανοήσουν. Γι’αὐτούς οἱ ἑτερόδοξοι εἶναι ἀδελφοί ἰσότιµοι καί ἀξιαγάπητοι, ἐνῶ ἐκεῖνοι πού καταπολεµοῦν τόν θεοµίσητο οἰκουµενισµό εἶναι ἐπικίνδυνοι, φανατικοί, φονταµενταλιστές, ἐχθροί τοῦ γνησίου ὀρθοδόξου φρονήµατος καί ὅ,τι ἄλλο µπορεῖ νά ἐξαγάγει ἡ ἀβυσσαλέα καί ἐµπαθής καρδία τους.

Δίστομο: 72 χρόνια από την κτηνωδία των Ναζί

Με το στυγερό «έγκλημα πολέμου» των Γερμανών να σκιάζει το Δίστομο και τη δικαίωση των νεκρών να παραμένει μετέωρη, 72 χρόνια μετά την καταστροφή τιμήθηκε χθες στη μαρτυρική πόλη της Βοιωτίας η επέτειος του Ολοκαυτώματος από τα στρατεύματα Κατοχής του Γ' Ράιχ. Ηταν 10 Ιουνίου 1944, όταν τα στρατεύματα της Βέρμαχτ μπήκαν στο Δίστομο εκτελώντας 228 αμάχους για αντίποινα, ανάμεσά τους γυναίκες, τέσσερα βρέφη και 53 παιδιά, και καταστρέφοντας 600 σπίτια. Ο επικεφαλής του αποσπάσματος Χανς Ζάμπελ συνελήφθη αργότερα στο Παρίσι (1945) και παραδόθηκε στην Ελλάδα, που τον εξέδωσε το (1949) στη Δ. Γερμανία.

Στις εκδηλώσεις μνήμης της σφαγής έδωσαν το «παρών» εκπρόσωποι από την κυβέρνηση, τα κόμματα, τις εκκλησιαστικές, τις στρατιωτικές και τις τοπικές Αρχές, καθώς και απόγονοι των εκτελεσθέντων. Διάχυτες ήταν η αίσθηση της ατιμωρησίας και η έλλειψη δικαίωσης των θυμάτων και της χώρας από τους σημερινούς συμμάχους της...