Καθώς προβάλλει η άνοιξη και η ατμόσφαιρα φωτίζεται κι
αρωματίζεται από το ξύπνημα της φύσης, ένας άλλος αέρας, ένα αίσθημα ζωής και
αισιοδοξίας αγγίζει του Έλληνα την καρδιά. Διότι ο πρώτος μήνας της άνοιξης, ο
Μάρτης, είναι ταυτισμένος με την εθνική μας παλιγγενεσία, την ανάσταση του
Γένους από την μακροχρόνια σκλαβιά. Έτσι, στις 25 Μαρτίου στην χαρά που μηνά
για όλο τον κόσμο ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου προστίθεται για τους Έλληνες η
χαρά για του Γένους την ανάσταση. Λιτά αλλά και δυναμικά απαθανατίζει την διπλή
χαρά ο αείμνηστος συνάδελφος Γ. Γρατσέας στον ποιητικό χαιρετισμό:
«Χαίρε, Μαρία Δέσποινα,
χαίρε, αγνή Παρθένα,
χαίρε και συ αθάνατο,
τρανό Εικοσιένα».
χαίρε, αγνή Παρθένα,
χαίρε και συ αθάνατο,
τρανό Εικοσιένα».
Αυτή η διπλή χαρά πάλλει στα στήθη των Ελλήνων κάθε χρόνο τον καιρό αυτό·
εκδηλώνεται και ενισχύεται με τις διάφορες εορταστικές εκδηλώσεις στις πόλεις
και στα χωριά της χώρας μας αλλά και στο εξωτερικό, όπου ζουν Έλληνες. Έτυχε
κατά το παρελθόν να βρίσκομαι στο εξωτερικό τέτοιες μέρες και πραγματικά
συγκλονίσθηκα από την συγκίνηση και τον ενθουσιασμό των αποδήμων Ελλήνων.
Ανεξίτηλη κρατώ στην καρδιά μου την εικόνα της κεντρικής πλατείας της
Μελβούρνης στολισμένης με τα πορτραίτα των αγωνιστών του 1821. Ένιωσα σαν να
βρίσκομαι στην καρδιά της Ελλάδος, διότι πράγματι η Ελλάδα έπαλλε στην καρδιά
της Μελβούρνης. Κι όταν παρήλαυναν οι ομογενείς με τις ενδεικτικές επιγραφές
των πόλεων καταγωγής τους (Γρεβενά, Φλώρινα, Δράμα, Σέρρες κλπ.) με ενθουσιασμό
τους χειροκροτούσαν όλοι οι παρευρισκόμενοι, όχι μόνο Έλληνες αλλά και
αλλοεθνείς, ακόμη και ο πολιτειακός πρωθυπουργός και ηγετικά στελέχη της
πόλεως. Πολύ με είχε εντυπωσιάσει, επίσης, το γεγονός ότι σε εορταστική
εκδήλωση, που διοργάνωσαν οι Έλληνες της Στουττγκάρδης για την 28η
Οκτωβρίου 1940 συμμετείχαν και χειροκροτούσαν Γερμανοί και Ιταλοί!