ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΕΙΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΜΑΡΚΟΥ ΤΟΥ ΑΣΚΗΤΟΥ

«Ει η ημών αδικία, Θεού δικαιοσύνην συνίστησι, τι ερούμεν; Μη άδικος ο Θεός ο επιφέρων την οργήν;» Απ. Παύλος.


Ο Όσιος Πατήρ ημών Μάρκος, ο επικαλούμενος Ασκητής, έζησε κατά το πρώτον ήμισυ του 5ου αιώνος, διατελέσας μαθητής του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Ανήκει εις την χορείαν των θεωρητικών Πατέρων της Ανατολής, συγγραψάμενος πλείστας πνευματικάς πραγματείας, εξ ων σώζονται 200 κεφάλαια «περί πνευματικού νόμου», «περί των εξ έργων οιομένων δικαιούσθαι», η «προς Νικόλαον Μονάζοντα» μακρά επιστολή, και έτεροι λόγοι, εκ των οποίων και ο κατωτέρω, δι’ ου ο όσιος πατήρ αναλύει διεξοδικώς τα αίτια των ποικίλης μορφής πειρασμών, ομαδικών τε και ατομικών. Η αγία του Χριστού Εκκλησία τιμά την μνήμην του Οσίου Μάρκου του Ασκητού την 5ην Μαρτίου, «τους ασκητικούς αυτού αγώνας, το εν λόγοις σοφόν, και την άνωθεν αυτώ δοθείσαν χάριν των θαυμάτων ανακηρύττουσα»--ως σημειοί εις την «Φιλοκαλίαν» ο Όσιος Πατήρ ημών Νικόδημος ο Αγιορείτης. Την πραγματείαν ταύτην αντέγραψεν αδελφός τις ένεκεν της ιδιαιτέρας σημασίας, την οποίαν αποκτά εν τη παρούση εποχή, καθ’ ην υφιστάμεθα αλλεπαλλήλους Εθνικάς συμφοράς κυρίως δια σεισμών, αλλά και προς διαφώτισιν των πλανωμένων εκείνων χριστιανών, οίτινες θεωρούν τας επερχομένας θλίψεις ως τυχαία ή κατά συνθήκην συμβάντα, επί των οποίων τάχα ο Θεός ουδένα ασκεί έλεγχον. Εκτός του κύρους όπερ κέκτηται, δια την αγιότητα του συγγραφέως, η πραγματεία αύτη, καθίσταται επί πλέον και τελείως απρόσβλητος ως θεμελιουμένη επί της Αγίας Γραφής και επί του πνεύματος των αγίων Πατέρων ημών, το οποίον ανακεφαλαιοί η αγιωτάτη Εκκλησία μας εις τας ιεράς δέλτους του Μ. Ευχολογίου. Επί δύο ουσιωδών θέσεων στηρίζεται ο πνευματικός νόμος του Αββά Μάρκου. Επί της «εξ αγάπης αναδοχής», και της «από κακίας αναδοχής». Όταν δηλαδή κάμνωμεν το αγαθόν ακολουθεί, κατά θείαν Δικαιοσύνην, η ανάλογος θλίψις, καθ’ ον τρόπον περιγράφεται εις την πραγματείαν. Ωσαύτως δε όταν κάμνωμεν το κακόν επέρχονται ημίν διάφορα δεινά προς το συμφέρον ημών. Το αγαθόν δε και το κακόν δεν έγκεινται μόνον εις τα έργα και τους λόγους, αλλά και εις αυτούς τους διαλογισμούς, δυνάμει των οποίων ή κολαζόμεθα ή αμοιβόμεθα εν τη μελλούση Κρίσει.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 21 Μαΐου 2016

Κωνσταντίνου και Ελένης των μεγάλων βασιλέων και ισαποστόλων.

Ὡς γενέτειρα πόλη τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου ἀναφέρεται τόσο ἡ Ταρσὸς τῆς Κιλικίας ὅσο καὶ τὸ Δρέπανο τῆς Βιθυνίας. Ὡστόσο ἡ ἅποψη ποὺ ἐπικρατεῖ φέρει τὸν Μέγα Κωνσταντίνο νὰ ἔχει γεννηθεῖ στὴ Ναϊσὸ τῆς Ἄνω Μοισίας. Τὸ ἀκριβὲς ἔτος τῆς γεννήσεώς του δὲν εἶναι γνωστὸ, θεωρεῖται ὅμως ὅτι γεννήθηκε μεταξὺ τῶν ἐτῶν 274 – 288 μ.Χ.
Πατέρας του ἦταν ὁ Κωνστάντιος, ποὺ λόγῳ τῆς χλωμότητος τοῦ προσώπου του ὀνομάσθηκε Χλωρὸς, καὶ ἦταν συγγενὴς τοῦ αὐτοκράτορος Κλαυδίου. Μητέρα του ἦταν ἡ Ἁγία Ἑλένη, θυγατέρα ἑνὸς πανδοχέως ἀπὸ τὸ Δρέπανο τῆς Βιθυνίας.
Τὸ 305 μ.Χ. ὁ Κωνσταντίνος εὑρίσκεται στὴν αὐλὴ τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ στὴ Νικομήδεια μὲ τὸ ἀξίωμα τοῦ χιλίαρχου. Τὸ ἴδιο ἔτος οἱ δύο Αὔγουστοι, Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς, παραιτοῦνται ἀπὸ τὰ ἀξιώματά τους καὶ ἀποσύρονται. Στὸ ὕπατο ἀξίωμα τοῦ Αὐγούστου προάγονται ὁ Κωνστάντιος ὁ Χλωρὸς στὴ Δύση καὶ ὁ Γαλέριος στὴν Ἀνατολή. Ὁ Κωνστάντιος ὁ Χλωρὸς πέθανε στὶς 25 Ἰουλίου 306 μ.Χ. καὶ  ὁ στρατὸς ἀνακήρυξε Αὔγουστο τὸν Μέγα Κωνσταντίνο, κάτι ὅμως ποὺ δὲν ἀποδέχθηκε ὁ Γαλέριος. Μετὰ ἀπὸ μιὰ σειρὰ διαφόρων ἱστορικῶν γεγονότων ὁ Μέγας Κωνσταντίνος συγκρούεται μὲ τὸν Μαξέντιο, υἱὸ τοῦ Μαξιμιανοῦ, ὁ ὁποῖος πλεονεκτοῦσε στρατηγικὰ, ἐπειδὴ διέθετε τετραπλάσιο στράτευμα καὶ ὁ στρατὸς τοῦ Κωνσταντίνου ἦταν ἤδη καταπονημένος.

ΧΛΙΑΡΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΤΙΚΟΙ -- Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Οι άνθρωποι της εποχής μας εύκολα συμβιβάζονται με ό,τι προβάλλεται ως σύγχρονο, μοντέρνο και προοδευτικό, γιατί πιστεύουν ότι έτσι θα κάνουν τη ζωή
τους πιό ευχάριστη. Δεν έχουν ηθικές αρχές και δέν αντιδρούν. Είναι παθητικοί αποδέκτες των όσων οι επιτήδειοι προτείνουν, αδιαφορώντας αν πολλά από αυτά είναι ηθικά και θεάρεαστα. Την ίδια περίπου νοοτροπία έχουν και οι περισσότεροι χριστιανοί! Ενώ δέχονται τη διδασκαλία του Χριστού και θεωρούν την Εκκλησία Του κιβωτό σωτηρίας, παραμένουν συμβιβασμένοι με το κυριαρχούν κοσμικό φρόνημα, γεγονός που αποκαλύπτει ότι η χριστιανική τους ιδιότητα πολύ λίγο τους επηρεάζει. Γι᾽ αυτό και είναι ιδιαίτερα επίκαιροι οι φοβεροί λόγοι της Αποκαλύψεως προς τον Επίσκοπο της Εκκλησίας της Λαοδικείας:

Του αδελφού μας Sotirio : Αλήθεια υπάρχει Θεία Μετάληψη , υπάρχει Ιησούς στο κοινό με τους Παπικούς Ποτήριο μετά το απαράδεκτο συλλείτουργο μνημόνευσης του Πάπα ?

Αγιορείτες Πατέρες προς αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγον: «Και πώς ταύτα ανέξεται ορθοδόξου ψυχή και ουκ αποστήσεται της κοινωνίας των μνημονευσάντων αυτίκα . . . ότι μολυσμόν έχει η κοινωνία, εκ μόνου του αναφέρειν αυτόν, κάν ορθόδοξος είη ο αναφέρων».

Εαν «μολυσμόν έχει η κοινωνία (με τον Πατριάρχη Βέκκο), εκ μόνου του αναφέρειν αυτόν, καν ορθόδοξος είη ο αναφέρων».
Μολυσμον εχει η κοινωνία με τον Πατριαρχη Βαρθολομαιο εκ μονου του αναφέρειν αυτόν, καν ορθόδοξος είη ο αναφέρων.

Η απάντηση στο ερώτημα εδόθη θεωρητικά μα και ΠΡΑΚΤΙΚΑ όταν " Oι εικοσιέξ Oσιομάρτυρες Ζωγραφίται, οι ελέγξαντες τους λατινόφρονας, τον τε βασιλέα Mιχαήλ και Πατριάρχην Bέκκον, επάνωθεν του πύργου πυρί τελειούνται "

Εδόθη η απάντηση θεωρητικά και ΠΡΑΚΤΙΚΑ αλλα και με ΘΑΥΜΑ !
Έχεις ακούσει για την εικόνα της Παναγίας της Προαναγγελλόμενης ¨( η του Ακάθιστου ή του Χαροβο ) της Μονής Ζωγράφου ?
Την εικόνα που αντιφώνησε και είπε : «Χαίρε και σύ, Γέρων του Θεού. Μη φοβού, αλλά απελθών ταχέως εις την Μονήν, ανάγγειλον τοις αδελφοίς και τω Καθηγουμένω, ότι οι εχθροί εμού τε και του Υιού μου επλησίασαν. Όστις ούν υπάρχει ασθενής τω πνεύματι εν υπομονή κρυβήτω, έως του παρελθείν τον πειρασμόν. Οι δε στεφάνων μαρτυρικών εφιέμενοι παραμενέτωσαν εν τη Μονή. Άπελθε ούν ταχέως...» ?

Όπως σήμερα έχουμε ένα παπικό πατριάρχη τον Βαρθολομαίο έτσι και τo 1274 μ. Χ. πατριάρχευε στην Κωνσταντινούπολη ο Βέκκος
Αν ισχυε ότι «" δεν αμαρτάνεις, όταν τον μνημονεύεις ό,τι κι άν είπε ή έκανε ο Πατριάρχης, εφ'όσον δεν έχει καθαιρεθεί και υπάρχει το κοινό Ποτήριο."
ούτε η εικόνα θα αντιφωνούσα ούτε οι Ζωγραφήτες Οσιομάρτυρες θα προτιμούσαν την φωτιά από το να μνημονεύσουν τον Βεκκο . Αλλά και ο Άγιος Ραφαήλ άλλα θα έκανε

Η ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΠΑΠΑ ΡΩΜΗΣ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΩΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2006 ΕΙΧΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ !


« ….. .Αυτό ήταν το δεύτερο μαρτύριο συνείδησης που περνούσε ο Αγιος Ραφαήλ. Μαζί με τον Διάκονο Νικόλαο δεν παρέστη στο απαράδεκτο συλλείτουργο,
Ο θυμός όμως του Παλαιολόγου ήταν ασυγκράτητος και τιμώρησε με εξορία τους δύο Αγίους! … ¨» 

Ουκ έστι δε εν λόγοις ο αγών, αλλ εν πράγμασιν, ουδέ ρητών και αποδείξεων καιρός ...πώς γαρ εν ούτω διεφθαρμένοις κριταίς αλλά δει τους αγαπώντας τον Θεόν έργοις αυτοίς γενναίοις παρατετάχθαι και πάντα κίνδυνον ετοίμους είναι παθείν υπέρ τής ευσεβείας και του μη κοινωνία χρανθήναι των ασεβών.

Ομιλία κ. Δημ Ελ Χούρυ Προέδρου Ελληνορθοδόξων Εγγύς Ανατολής - Άγ. Νέος Οσιομ. Παύλος -- Αροανία 14.5.16

Και στα Ελληνικά θα μιλήσω… στη γλώσσα του Ευαγγελίου και των προγόνων μου ... και να συγχωρέσετε την άγνοιά μου ...αλλά "μια μόνο λέξη"  στη μητέρα των γλωσσών  παραμένει πιο εύγλωττη από όλες τις γλώσσες της γης....
Εδώ σε αυτό το συγκεκριμένο χώρο το 1818, έδωσαν τη δυνατότητα επιλογής στον ΑΓΙΟ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑ ΠΑΥΛΟ ΕΞ ΑΡΟΑΝΙΑΣ  μεταξύ του Ισλάμ ή του θανάτου ...
Και μαρτύρησε αρνούμενος ν’ αφήσει την Ορθόδοξη πίστη του. ..
Εδώ,  κι όχι στη γη των Αράβων, οι ηγεμόνες  ήταν «τζιχαντιστές», και οι  διοικούμενοι Έλληνες…
Εδώ, και  όχι στη γη των Αράβων, οι «δικαστές» ήταν «τζιχαντιστές», και οι καταπιεσμένοι Έλληνες…

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ : Σέ ὅλα αὐτά τά τραγικά καί ἀνυπόφορα προσφέρει κάλυψη μέ τήν σιωπή του αὐτό τό ἀπαράδεκτο κείμενο (σ.σ. της ληστρικής Συνόδου της Κρήτης) γιατί δέν καταγγέλει τήν ἰδεολογική ἐπικαιροποίηση τῶν ἐγκλημάτων εἰς βάρος τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ.

Τό κείμενο αὐτό δυστυχῶς ἀκυρώνει τά αἵματα, τίς θυσίες καί τά ἀνήκουστα μαρτύρια καί τά πολυώδυνα βάσανα τῶν Ἁγίων καί Ἡρώων τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Πίστεως πού κατακρεουργήθησαν καί ἐκάησαν ζῶντες ἀπό τούς Λατίνους καί Λατινόφρονες (Ἰωάννη Βέκκο, Μιχαήλ Παλαιολόγο) καί ἐγκληματικῶς ἀμνηστεύει τήν στρέβλωσι τοῦ Εὐαγγελικοῦ κηρύγματος ἀπό τούς ἐκπεσόντας «χριστιανούς» τοῦ Παπισμοῦ.

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ -- Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν ΛΟΓΟΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 20 Μαΐου 2016

Ἐπειδή κατά τόν Θεῖο Ἀπόστολο Πέτρο ὀφείλομεν νά εἴμεθα  «ἕτοιμοι δὲ ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ὑμῖν ἐλπίδος μετὰ πραΰτητος καὶ φόβου συνείδησιν ἔχοντες ἀγαθήν, ἵνα ἐν ᾧ καταλαλοῦσιν ὑμῶν ὡς κακοποιῶν, καταισχυνθῶσιν οἱ ἐπηρεάζοντες ὑμῶν τὴν ἀγαθὴν ἐν Χριστῷ ἀναστροφήν. κρεῖττον γὰρ ἀγαθοποιοῦντας, εἰ θέλοι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, πάσχειν ἢ κακοποιοῦντας (Α΄ Πέτρου 3,15-18), δημοσιοποιῶ τοῦς λόγους παραιτήσεώς μου ἀπό τήν συμμετοχή μου στήν ἐκπροσώπηση τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στήν συγκληθησομένη Ἁγία καί Μεγάλἦ Σύνοδο.  Ἡ ἀπόφασις τῆς προλαβούσης ἐκτάκτου Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μοῦ παρεῖχε αὐτό τό δικαίωμα συμμετοχῆς κατόπιν τῆς παραιτήσεως τῶν πρό ἐμοῦ κατά τά πρεσβεῖα Σεβασμιωτάτων Ἁγίων ἀδελφῶν.

Παραιτήθην προφορικῶς ἐνώπιον τῆς προλαβούσης Ἱεραρχίας γιά λόγους συνειδήσεως καί εἰδικώτερα διότι διαφωνῶ καί διά τήν θεματολογία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου καί διά τήν διαδικασία. Διαφωνῶ διά τήν θεματολογία διότι μετά 93 χρόνια προετοιμασίας μιᾶς Πανορθοδόξου Συνόδου ἡ ἐνασχόλησίς της μέ οὐσιωδῶς λελυμένα θέματα ἀπό τήν Πατερική καί Κανονική μας Παράδοση, ὅπως τῆς Νηστείας καί τοῦ Γάμου, μόνον δυστυχῶς θυμηδία προκαλεῖ.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Όχι έναν Χριστιανισμό στα μέτρα μας (άγ. Παϊσιος) [ΒΙΝΤΕΟ 2016].



σ.σ. 2 + 2 = 5
Γνωρίζω για τους 26 Αγιορείτες που κάηκαν ζωντανοί από τον λατινόφρονα Πατριάρχη Βέκκο, διότι δεν τον μνημόνευαν. 
Γνωρίζω την πιστοποίηση της Κυρίας Θεοτόκου ότι οι λατινόφρονες είναι εχθροί Της και εχθροί του Υιού Της.
Γνωρίζω ότι ο Αθηναγόρας ήταν Μασόνος λατινόφρονας. Θέλουν δε να με κάνουν να πιστέψω ότι ο Κύριος είπε στον γέροντα Ιωσήφ να μνημονεύσει τον εχθρό της Εκκλησία Αθηναγόρα δηλαδή 2+2=5!
Άραγε είναι σύμπτωση η ταυτόχρονη αποστολή αυτών των δύο βίντεο(s) σήμερα;
***

Είναι ο διάλογος του γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή με τη συνοδία του:


–Γέροντα, τι είδες;
--Δεν θα σας το πω. Το θέμα τελείωσε. Θα προχωρήσουμε με τα μοναστήρια και θα μνημονεύσουμε τον Πατριάρχη. Πετάγεται ο πατήρ Αθανάσιος:                                         
--Εγώ δεν μνημονεύω τον Πατριάρχη. Είναι αιρετικός!                                                       
Ο Γερο-Αρσένιος, πήγε πίσω από τον Γέροντα και του λέει:                                                                                          --Γέροντα, πολλοί πλανήθηκαν ακόμα και μεγάλοι Άγιοι.                                                    
–Πάτερ Αρσένιε, αυτός ο δρόμος πάει προς τα εδώ και ο άλλος πάει προς τα εκεί, όποιον θέλεις διάλεξε ή θα πειθαρχήσης ή θα πάρης τον δρόμον σου. Εγώ θα ακολουθήσω τα μοναστήρια.                                                                                                
–Γέροντα, εγώ δυσκολεύομαι.                                                                                              
–Πάτερ Αρσένιε, ένα κι΄ ένα κάνουν δύο. Πάρε δρόμο και φύγε!  Αμέσως όλοι κοκκαλώσαμε. Μόλις άκουσε έτσι ο πατήρ Αρσένιος, λέει στον Γέροντα:                            
--Ευλόγησον!   Ευλόγησον!                                                                                                                                        
Ο πατήρ Αθανάσιος αντέταξε:
--Μα, αυτό κι΄ αυτό.
–Εσύ, πάτερ Αθανάσιε, πάρε τον ντουρβά σου και πήγαινε στη Λαύρα και πες τους ότι θα υποταχθούμε στο μοναστήρι και στο Πατριαρχείο. Θα πάτε μέσα να γραφτήτε. Γρήγορα! Τελείωσε! Και θα πάρετε ταυτότητες, και θα γίνουμε μοναστηριακοί. 

***
Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Όχι έναν Χριστιανισμό σ...":

Και μετά απο την πλάνη του ονείρου που είδε... Δογμάτισε βάση της πλάνης, και πήρε στον λαιμό του χιλιάδες ψυχές που τον ακολούθησαν στο μνημόσυνο του Αθηναγόρα (λίγο αργότερα )

Ρίξτε μια ματιά στην κλίμακα του Ιωάννη και θα δείτε τι γράφει γι' αυτούς που πιστεύουν στα όνειρα...

***
Ο  Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Όχι έναν Χριστιανισμό σ...":


+Ι.Γ.Ζ.
Είχε συμφωνήσει με την συνοδία του ( όλοι ασκητές) να κάνουν τριήμερο νηστεία και κατόπιν να συζητήσουν κοινοβιακά γι' αυτό το σωτηριολογικό ζήτημα.
Τα υπόλοιπα τα γράψατε παραπάνω για το πόσο κοινοβιακά συζήτησαν...

Για την Ιστορία: ήταν με τους Ματθαιικούς, το 1948 πήγαν με τον Χρυσόστομο Φλωρίνης εξ' αφορμής των χειροτονιών του Ματθαίου υφ' ενός, και στην συνέχεια στους Πατριαρχικούς.

Κυνηγήθηκε σε όλη την καλογερική του ζωή ανηλεώς απο τους Πατριαρχικούς, και μόλις τους προσκύνησε... τον διαφήμισαν διαπλανητικά ως θεοφόρο Πατέρα.
Γράφε και αγίους της ΡΟΕΔ Φιλάρετο και Μαξίμοβιτς, όταν το 2007 ο Προδότης αρχιεπίσκοπος Λαύρος παρέδωσε την ΡΟΕΔ στον Οικουμενισμό του Ρωσικού Πατριαρχείου.

Ετσι δουλεύει το σύστημα απο καταβολής κόσμου.
Το είπε το ίδιο το "αφεντικό" άλλωστε:
Απευθυνόμενος στον Χριστό: εαν με προσκυνήσεις, θα σου χαρίσω όλα τα Βασίλεια.


2+2=5 Short movie [Greek subs]

Ευχαριστούμε τον αγωνιστή Ιερομόναχο Γρηγόριο για το  βίντεο!


***
Ο  Kyprianos Christodoulides άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "2+2=5 Short movie [Greek subs]":

https://youtu.be/APOo3Em79ZI

Το βίντεο της ανάρτησης από τον Ιερομόναχο Γρηγόριο έπρεπε να συνοδεύεται με ένα σχόλιο, σαν αυτό του ηχητικού αποσπάσματος (
https://youtu.be/APOo3Em79ZI). Είναι κάτι που είχε γράψει ο Ντοστογιέφσκι και η σιωνιστική διαστροφή το παραχαράσσει. Το εκτελεί δια τυφεκισμού, διότι 2+2=5 και όχι 4.

"Ωστόσο, υπάρχει κάτι ακόμη, κάτι που αλλάζει τα πράγματα. Υπάρχει η ζωή, ένα το κρατούμενο, υπάρχει ο θάνατος, δεύτερο κρατούμενο, και υπάρχει ακόμη ο θάνατος του θανάτου, το τρίτο κρατούμενο. Εδώ κερδίζει η Ζωή. Ένα κι ένα δεν κάνουν δύο. Κάνουν τρία, δηλαδή Ένα".


Σχετικό και αυτό στο 7:40΄ μέχρι το 8:50΄(
https://youtu.be/nimZPB3qDZQ