Η άλλη διάστασις -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Από την αρχή του Χριστιανισμού, όπως το δείχνει η Καινή Διαθήκη και μάλιστα οι επιστολές του αποστόλου Παύλου, η θεολογία αποτελεί τη ρίζα και το θεμέλιο της πράξεως. Διαφορετικά, η θεολογία εκφυλίζεται σ΄ ένα στεγνό και άχρηστο σύστημα ιδεών, ενώ η πράξη χάνει το βάθος και την ουσία της, καταντά τύπος και, όχι σπάνια, αιρετικός ακτιβισμός. Μ΄ αυτή την προοπτική είναι χρήσιμο και αναγκαίο τις μέρες αυτές, που γιορτάζουμε την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να σκύψουμε στη θεολογία αυτής της κατεξοχήν θεολογικής γιορτής. Το «θαυμαστόν και μέγα» τούτο γεγονός σηματοδοτεί το τέλος της επίγειας δράσεως του Ιησού και συγχρόνως συνοψίζει τη θεολογία όλων των γεγονότων της θείας οικονομίας. Επιβεβαιώνει τον Ευαγγελισμό και την ενανθρώπηση του Κυρίου: Το ανθρώπινο σώμα, το οποίο τότε ενωμένο με τη θεία φύση συνελήφθη εν Πνεύματι αγίω στη μήτρα της Παναγίας μας και γεννήθηκε στη φάτνη της Βηθλεέμ, αυτό το ίδιο αναλαμβάνεται τώρα στους ουρανούς. 

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΥΠΟ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ «ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ Ή ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟΣ» ΘΑ ΜΠΟΥΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΡΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΩΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ


ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ-ΕΚΔΟΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ
ΚΕΝΤΡΟΝ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
«Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ»

ΜΑΡΚΟΥ το ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ 1,
600-66 ΜΕΘΩΝΗ – ΠΙΕΡΙΑΣ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΕΛΛΑΣ




«THE STAR OF EPHESOS»
PERIODICAL PUBLICATION OF THE ORTHODOX CENTRE FOR PATRISTIC STUDIES
“ST. MARKOS EUGENIKOS”

1, MARKOS EUGENIKOS WAY,
600-66 METHONE - PIERIA
MACEDONIA ·- GREECE


«παντες ο τς κκλησίας διδάσκαλοι, πσαι α σύνοδοι, κα πσαι α θεαι γραφαί, φεύγειν τος τερόφρονας παραινοσι κα τς ατν κοινωνίας διΐστασθαι»
P.G.160, 105C
1392-1444
Περιοδικ κδοσις
Μάιος 2016 ριθμς 56
May 2016  No.56
ISSN 1106-2843
« All the teachers of the  Church, all the Councils and all the divine Scriptures  advise us to flee the heterodox  and to stay away from their communion».
P.G. 160, 105C


ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΥΠΟ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ «ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ Ή ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟΣ» ΘΑ ΜΠΟΥΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΡΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΩΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ

            Υπό τις ακόλουθες τρεις (3) προϋποθέσεις η λεγόμενη «Αγία και Μεγάλη ή Πανορθόδοξη Σύνοδος» θα μπορούσε να είναι έγκυρη (και άρα να γίνει δεκτή από όλο το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής, δηλαδή της Ορθόδοξης Εκκλησίας) και όχι ανύπαρκτη εκκλησιολογικώς και κανονικώς (και άρα να απορριφθεί από το ίδιο Χριστεπώνυμο Πλήρωμα ως Ψευδο-σύνοδος):
1 – Να καταδικάσει - όπως οι Αγίες και Μεγάλες ή Οικουμενικές Σύνοδοι κατεδίκαζαν τις αιρέσεις της εποχής τους -  την Παναίρεση, κατά τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, του Εωσφορικού Συγκρητιστικού Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού και όχι να εισαγάγει την εν λόγω Παναίρεση, όπως πράγματι το προσυνοδικό κείμενο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» το πράττει παραπλανητικά,
2 – Να αναγνωρίσει τυπικά ως Οικουμενικές Συνόδους τις ήδη αναγνωρισμένες στη συνείδηση του Χριστεπωνύμου Πληρώματος, ήτοι του Σώματος της Εκκλησίας, Η΄ Οικουμενική Σύνοδο επί Μεγάλου Φωτίου και Θ΄ Οικουμενική επί Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, όπως έπρατταν οι Αγίες και Μεγάλες ή Οικουμενικές Σύνοδοι σε σχέση με τις προηγηθείσες, και
3 – Να ανακληθεί ο αντίθετος προς την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και Κανονικό Δίκαιο Κανονισμός της, ως προς τις εξής διατάξεις του:

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 19 Μαΐου 2016

Πατρικίου ιερομάρτυρος, επισκόπου Προύσης και των συν αυτώ, μαρτύρων Ακακίου, Μενάνδρου, Πολυαίνου και Φιλεταίρου, Θεοτίμης μάρτυρος.


Εἶναι ἄγνωστος ὁ τόπος καταγωγῆς καὶ ὁ χρόνος τοῦ μαρτυρίου τους. Ἀπὸ αὐτοὺς ὁ Ἅγιος Πατρίκιος, λόγῳ τῆς βαθιᾶς θεολογικῆς μορφώσεώς του, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἔνθερμου ζήλου του πρὸς τὴ Χριστιανικὴ πίστη, ἀναδείχθηκε Ἐπίσκοπος Προύσσης, ὅπου βοηθούμενος ἀπὸ τοὺς πρεσβυτέρους Ἀκάκιο, Μένανδρο και Πολύαινο, ἐκύρηττε τὸ Εὐαγγέλιο και ἀγωνίσθηκε γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ ἀπό τήν πλάνη τῶν εἰδώλων πολλῶν ἀνθρώπων.

Στην Αθήνα η Εικόνα της Παναγίας Σουμελά από την Παρασκευή


Η Εικόνα της Παναγίας Σουμελά θα γίνει δεκτή με τιμές αρχηγού κράτους την Παρασκευή 20 Μαΐου στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και των Αρμενίων που διοργανώνει από τις 17 έως τις 22 Μαίου.
Για πρώτη φορά στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας θα είναι ανοικτές οι πόρτες για τους πολίτες που επιθυμούν να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας Σουμελά.
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων πραγματοποιείται επίσης φωτο-ιστορική έκθεση του καθηγητή κ. Κωνσταντίνου Φωτιάδη στο σταθμό μετρό «Σύνταγμα», με ντοκουμέντα από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.
Το Σάββατο 21 Μαΐου 2016, με εκδήλωση που θα ξεκινήσει στην οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτου στις 11:00 και θα κορυφωθεί στις 20:30 της ίδιας ημέρας στους Στύλους Ολυμπίου Διός, θα τιμηθούν οι Έλληνες του Πόντου και εξέχουσες προσωπικότητες των Ποντίων και των Αρμενίων.

Η εκδήλωση θα γίνει με τη σκηνοθετική επιμέλεια της κ. Σοφία Σπυράτου, καλλιτεχνικός διευθυντής θα είναι ο κ. Ηλίας Υφαντίδης, παραγωγός ο κ. Φάνης Συναδινός, ενώ θα πάρουν μέρος πολλοί καλλιτέχνες.
Τέλος, όπως γίνεται κάθε χρόνο, η Προεδρική Φρουρά, στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, θα φορά τις προβλεπόμενες παραδοσιακές ποντιακές στολές και παράλληλα θα είναι αυτή που θα υποδεχθεί στο ΥΕΘΑ την Εικόνα της Παναγίας Σουμελά.

http://archangelosmichail.gr/

Παπικὸς καρδινάλιος εἰς ἀναστάσιµον ὀρθόδοξον θείαν Λειτουργίαν!

ΣΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ σχόλιό µας εἴχαµε ἀναφερθεῖ σὲ ἀπαράδεκτες οἰκουµενιστικὲς ἀπρέπειες. Μία ἀπὸ τὶς πλέον ἀπαράδεκτες ἦταν αὐτὴ τοῦ «ἁγίου» Βοστώνης κ. Μεθοδίου, ὁ ὁποῖος εἶχε πάει «µετὰ τῆς κουστωδίας» του στὸν παπικὸ ναὸ τῆς πόλεως, κατὰ τὴν Μ. Τρίτη τῶν παπικῶν, γιὰ νὰ παραστεῖ στὸν «καθαγιασµὸ» τοῦ «ἁγίου ἐλαίου», νὰ µιλήσει καὶ νὰ ἀποκαλέσει τὸν πρώην πάπα Παῦλο ΣΤ΄ «εὐλογηµένο»! Τὸ ἀλισβερίσι ὅµως δὲν σταµάτησε ἐκεῖ ἀφοῦ «Ἀνταπόδοση τῆς ἐπισκέψεως ὑπῆρξε ἡ παρουσία τοῦ Ρωµαιοκαθολικοῦ Ἀρχιεπισκόπου Βοστώνης, καρδιναλίου Sean O΄ Malley, στὸν Ὀρθόδοξο καθεδρικὸ Ναὸ τοῦ Εὐαγγελισµοῦ τῆς Βοστώνης στὴν Ἀκολουθία τῆς Ἀναστάσεως. Ὁ καρδινάλιος  Ὁ’ Malley µάλιστα συµµετεῖχε κατὰ τρόπο λειτουργικὸ στὴν Ἀκολουθία τῆς Ἀναστάσεως, καθότι ἀνέγνωσε τὸ ἑωθινὸ εὐαγγέλιο τῆς Ἀναστάσεως στὴν ἀγγλικὴ γλώσσα ἀµέσως µετὰ ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Βοστώνης Μεθόδιο, ὁ ὁποῖος προέστη τῆς Ἱερῆς Ἀκολουθίας»! Εἶναι ὁλοφάνερο πὼς ὁ «ἅγιος» Βοστώνης θεωρεῖ τὸν µεγαλοφραγκόπαπα ὡς κανονικὸ ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας καὶ γι’ αὐτὸ συλλειτουργεῖ µαζί του. ∆ὲν ὑπάρχει γιὰ ἐκεῖνον «σχίσµα», ἀλλὰ ἔκαµε τὴν «ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν» ἐρήµην τῆς Ἐκκλησίας! Μὴ ἔχετε ἀµφιβολίες, ἡ «ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν» ἔγινε στὰ «ὑψηλὰ κλιµάκια»! Τὸ µόνο ποὺ ἀποµένει εἶναι νὰ τὴ «σερβίρουν» καὶ στὴ βάση! Ἀδέλφια µας ἀγρυπνεῖτε!  “O.T.” 2071

Περί Συνόδων και της μελετωμένης πανορθοδόξου

«Σύνοδος τοίνυν, δέσποτα, ου το απλώς συνάγεσθαι ιεράρχας τε και ιερείς, καν πολλοί ώσι. Κρείσσων γαρ, φησί, εις ποιών το θέλημα του Κυρίου, ή μύριοι παραβαίνοντες· αλλά το εν ονόματι Κυρίου, εν τη ειρήνη και φυλακή των κανόνων· και το δεσμείν και λύειν ουχ ως έτυχεν, αλλ΄ ως δοκεί τη αληθεία, και τω κανόνι, και τω γνώμονι της ακριβείας» (P.G. 99,  985).


Ταύτα έγραψε προ 1200 περίπου ετών ο μέγας ομολογητής Θεόδωρος ο Στουδίτης. Προ 200 δε ετών ο πολύς Αθανάσιος ο Πάριος, κατά την αυτώ υπό του Θεού δοθείσαν χάριν, ως ακολούθως διετύπωσεν την περί συνόδων πίστιν των ορθοδόξων, εις το ανέκδοτον αυτού έργον: «Δἠλωσις της περί των εν Αγίω Όρει ταραχών αληθείας». «Λοιπόν δεν είναι πάντοτε σεπτόν και τίμιον το της Συνόδου όνομα. Αλλ΄ εκείνη μεν είναι σεπτή και τιμία, η αγία Σύνοδος, η στοιχούσα τοις τε εγγράφοις και αγράφοις παραδεδομένοις υπό των αγίων Αποστόλων και της Κοθολικής Εκκλησίας. Και της τοιαύτης Συνόδου κατά χρέος τας αποφάσεις δεχόμεθα και φυλάττομεν· των δε αλλοτρίων την φωνήν, ούτε γινώσκομεν, ούτε πειθόμεθα αυτή.  

Ό μέθυσος ιερέας

 ΖΕΙ ακόμα ο επίσκοπος πού διηγήθηκε τούτη την ιστορία. 
Είναι αληθινή ιστορία κι έχει βαθύ νόημα, γιατί αναφέρεται στην προσευχή των ζώντων για τούς τεθνεώτες.
 
Οι προσευχές αυτές πάντοτε εισακούονται, μα πιο πολύ την ώρα της θείας λειτουργίας.
 
0 επίσκοπος πού αναφέραμε είχε στην περιοχή του έναν ιερέα, τον παπα-Γιάννη, ευλαβικό και σ' όλους αγαπητό.
 
Μάλιστα στην άγία πρόθεση αργούσε λίγο, γιατί διάβαζε πολλά ονόματα.
 
Είχε όμως ένα φοβερό ελάττωμα' του άρεσε το κρασί. .
 
Όσο καλός ήταν στα καθήκοντά του, τόση αδυναμία είχε στο πιοτό.
 
Πολλοί του έλεγαν νά κόψει αυτό το πάθος, το τόσο αταίριαστο σε λειτουργό του Θεού.
 
Το καταλάβαινε κι ο ίδιος, έκλαιγε με παράπονο, έκανε μερικές προσπάθειες, άλλά σε λίγες μέρες άρχιζε πάλι τα ίδια.
 
Μία μέρα πού είχε πάλι υποκύψει ατό πάθος του, πήγε στην εκκλησία και, όπως ήταν μισοζαλισμένος, έβαλε «Ευλογητός» κι άρχισε τη θεία λειτουργία.
 
Παραχώρησε όμως ο Θεός και κάποια στιγμή παραπάτησε μέσα ατό ιερό, όπότε του έπεσαν από τα χέρια τα τίμια Δώρα.
 
Πάγωσε άπ' το φόρο του. 'Έπεσε κάτω κλαίγοντας κι άρχισε νά μαζεύει με τη γλώσσα το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.
 

Ἡ μεγάλη εὐθύνη τῶν ἀντι-οἰκουμενιστῶν! -- τοῦ κ. Δημητρίου Ἰ. Κάτσουρα, Θεολόγου

ΕΠΕΙΔΗ ΕΣΧΑΤΗ ΩΡΑ ΕΣΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΠΩΘΕΙ Η ΠΙΚΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!

Ὅσο πλησιάζει ἡ ὥρα τῆς συγκλήσεως τῆς λεγομένης Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ἔρχεται καί ἡ ὥρα τῆς ἀποκαλύψεως τῶν διαλογισμῶν πολλῶν καρδιῶν, ἀλλά καί τῆς δοκιμασίας τοῦ ἔργου ἑνός ἑκάστου, ποῖον εἶναι!
Ἀφήνοντας γιά λίγο τά ἐπί μέρους, ὀφείλομε νά δοῦμε τή συνολική εἰκόνα τῶν πραγμάτων, προκειμένου νά ἐξαχθοῦν χρήσιμα καί ἀπαραίτητα συμπεράσματα, ἔστω καί τήν τελευταία, κυριολεκτικῶς, στιγμή.
Δέν ὑπάρχει καμμία διάθεση ἀντιπερισπασμοῦ στό μέτωπο τοῦ καλοῦ ἀγῶνος πού δίνουν οἱ ἀντι-οἰκουμενιστές, δηλαδή οἱ ὑγιῶς καί ὀρθῶς σκεπτόμενοι καί ἱστάμενοι πιστοί.
Φθάσαντες, ὅμως, στό ἔσχατο σημεῖο τῆς προδοσίας τῆς πίστεως πού συνιστᾶ ἡ Συνοδική κατοχύρωση τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὡς νομίμου ἐκκλησιαστικῆς θεωρήσεως τῶν πραγμάτων καί δή τῆς ὑποθέσεως τῆς ἑνότητος ὅλων τῶν Χριστιανῶν (ὅπου ὡς τέτοιοι θεωροῦνται ὅλοι οἱ αὐτοτιλοφορούμενοι οὕτως αἱρετικοί, μή δικαιούμενοι τοῦτο, κατά τή ρητή ἄποψη καί θέση τοῦ μεγάλου Ἀθανασίου) ὀφείλομε πρωτίστως νά ἀναλάβωμε τίς ἰδικές μας εὐθῦνες.
Μπορεῖ ἡ ἀποτυχία τῶν λεγομένων Θεολογικῶν Διαλόγων νά εἶναι παταγώδης, ἀλλά ἡ ἐπιτυχία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι μεγίστη! Διότι ἐκατόρθωσε νά φθάσει μέχρι μυελοῦ τῶν ὀστέων καί ὄχι μόνο νά ἀμβλύνει τά ἀντανακλαστικά Κλήρου καί λαοῦ, ἀλλά καί νά ἀλλοιώσει τό φρόνημα καί τά κριτήρια τῶν περισσοτέρων χριστιανῶν. Αὐτή εἶναι ἡ μία πικρή ἀλήθεια!

ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΣΥΝΙΣΤΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΘΕΜΑΤΊΖΕΙ :

«Κόντρα στὴν λήθη» : Ἐκδήλωσι τῆς Πεμπτουσίας γιὰ τὸν ἀπαχθέντα Μητροπολίτη Χαλεπίου κ. Παῦλο.

Πολεμικὸ Μουσεῖο Ἀθηνῶν
Τετάρτη 18 Μαΐου 2016
ὥρα 18.00
18.5.2016
1. Σήμερα παρέρχεται καὶ τρίτο ἔτος ἀπὸ τὴν ἀπαγωγὴ τῶν 2 Μητροπολιτῶν : τὸν Ὀρθόδοξο Μητροπολίτη Χαλεπίου κ. Παῦλο καὶ τὸν Μητροπολίτη Χαλεπίου τῶν Συροϊακωβιτῶν Ἰωάννη Ἰμπραχίμ, ἀπὸ τοὺς φανατικοὺς μουσουλμάνους, τοὺς ὁποίους ἀμέσως σκανδαλωδέστατα ὑποστηρίζουν Γάλλοι, Ἄγγλοι, Γερμανοὶ καὶ Ἀμερικάνοι καὶ ἐμμέσως ὅλος συρφετὸς τοῦ ΝΑΤΟ μὲ ἀπώτερο σκοπὸ νὰ ἀλληλοεξοντωθῇ ἔνδοξος Συριακὸς λαός, χάριν τῶν εὐτελῶν ἰδιοτελῶν προθέσεων τῶν ὡς ἄνω ἰσχυρῶν τῆς γῆς. Δηλαδὴ νὰ ἐξασφαλίσουν σχεδὸν δωρεὰν καὶ τὶς πετρελαιοπηγὲς τῆς Συρίας.

Με τα ευρωπαϊκά αργύρια χάνομεν την Ελλάδα

Του αγιορείτου μοναχού Νικολάου

Η Ευρωπαϊκή κοινότητα που μας δίνει αφειδώς τα αργύρια του Ιούδα, και που πρώτη αυτή εψήφισε το νόμο της ντροπής για τους Σοδομί­τες, και μας συνέστησε και εμάς να την ακολουθήσουμε ως πιστή παραμάνα μας, ιδού μας ετοιμάζουν και έτερο δεινό, που είναι ο εποικισμός της «ψωροκώσταινας» από διάφορες φυλές και φουρνιές προσφύγων. Πως πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις αυτές; Να βγάλουμε τους σταυρούς και τα εγκόλπια από το στήθος; Να σιγήσουν οι καμπάνες των εκκλησιών; Να κάνουμε αποκαθήλωση των σταυρών από τους τρούλλους των εκκλησιών; Να σταματήσουν τα έθιμα των Χριστουγέννων, δια να μη προκαλού­με τους πρόσφυγες; Ταύτα πάντα αρχαί οδυνών. Με τα ευρωπαϊκά αργύρια του Ιούδα, εκτός από την φωνή μας που χάσαμε, τώρα κινδυνεύει και η ταυτότητά μας και ακολουθεί η χριστιανική μας πίστη «Ώρα ήδη ημάς εξ ύπνου εγερθήναι» (Ρωμ. 13 – 11).
"Ο.Τ"

Ενας άγιος Ερημίτης. πολλά χρόνια κλεισμένος μέσα σε μια σπηλιά στη ρίζα ενός απόκρημνου βράχου, είχε μοναδική του απασχόλησι την προσευχή.

Ο Ουράνιος Πατήρ, προνοώντας γι’ αυτόν, όπως για τα πετεινά τ’ ουρανού, τον έτρεφε μ’ αυτό το θαυμαστό τρόπο: Καθε βράδυ, ύστερα από τη δύσι του ηλίου, έβρισκε ένα ζεστό ψωμί, που έλεγες πως μόλις είχε βγη από το φούρνο, στην είσοδο της σπηλιάς του. Χρόνια γινότανε αυτό! Μια μέρα όμως, πήγε να ιδή τον Ερημίτη ένας συνασκητής του και καθώς συνωμιλούσαν, του υπέδειξε πως δεν ήταν σωστό να κάθεται αργός. Τον βοήθησε να κόψη καλάμια από το έλος και τον έμαθε να πλέκη πανέρια. Σαν βράδυασε, κουρασμένος από τη δουλειά και πεινασμένος ο Γεροντας, πήγε στη σπηλιά του να πάρη το ψωμί του. Με πόση ανακούφισι θα το έτρωγε! Δε βρήκε όμως τίποτε. Έτσι κοιμήθηκε νηστικός. Την άλλη μέρα ασχολήθηκε πάλι με ζήλο στο εργόχειρο, αλλά δε βρήκε πάλι στη θέσι του το βράδυ το ευλογημένο ψωμάκι, με το οποίο τόσα χρόνια τον έτρεφε ο Θεός. Στενοχωρημένος τότε προσευχήθηκε και παρακάλεσε τον Κύριον να του φανερώση σε τι είχε σφάλλει, ώστε να πάψη να φροντίζη πια γι’ αυτόν. Άκουσε τότε θεία φωνή να του λέγη: - Όταν ήσουν απασχολημένος μόνο με μένα, σε έτρεφα. Τώρα που έμαθες εργόχειρο, δίκαιο είναι να σε τρέφη αυτό.