O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 3 Μαΐου 2016

Τρίτη Διακαινισίμου. Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης. Τιμοθέου και Μαύρας μαρτύρων, Διοδώρου και Ροδοπιανού, Πέτρου επισκόπου Άργους.

Οἱ Ἅγιοι Ραφαήλ ὁ Ἱερομάρτυρας, Νικόλαος ὁ Ὁσιομάρτυρας καὶ Εἰρήνη ἡ Παρθενομάρτυς, συγκαταλέγονται στὴ χορεία τῶν Νεοφανῶν Ἁγίων καὶ μάλιστα ἐκείνων ποὺ μαρτύρησαν σχεδὸν ἀμέσως μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Σχετικὰ μὲ τὸν βίο τους γνωρίζουμε λίγα πράγματα. Οἱ πρῶτες πληροφορίες γιὰ τὴν ὕπαρξη τῶν Ἁγίων ἱστοροῦνται μὲ θαυματουργικὸ καὶ ἀποκαλυπτικὸ τρόπο ἀπὸ τὸ ἔτος 1959. Ἀπὸ μία ἀνασκαφὴ ποὺ ἔγινε στὴ Θερμὴ τῆς Λέσβου, ἀνακαλύφθηκε ὁ τάφος ἑνὸς ἀγνώστου προσώπου, ποὺ ὅπως ἀποκαλύφθηκε σὲ συνεχὴ ὁράματα, ἀνῆκε στὸν Ἅγιο Ἱερομάρτυρα Ραφαήλ, ὁ ὁποῖος μαρτύρησε μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο Ὁσιομάρτυρα Νικόλαο καὶ τὴν Ἁγία Εἰρήνη. Ὁ τάφος καὶ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἀνακαλύφθηκε στὶς 13 Ἰουνίου 1960.

Κανεὶς δὲν ἀσχολεῖται µὲ τὶς 350.000 δολοφονίες ἐτησίως µέσῳ ἐκτρώσεων ἤτοι 1.000 φόνων Ἑλλήνων ἡµερησίως

Τὸ διεστραµµένο πολιτικὸ σύστηµα ἔφερε τὸν πολιτικὸ γάµο, τὸ συναινετικὸ διαζύγιο, ἀκολούθως τὸ σύµφωνο συµβίωσης ἑτεροφύλων, βολὲς χαριστικὲς γενοκτονίας γιὰ τὸ αὔριο τοῦ ἔθνους µας, ἀφοῦ οἱ θάνατοι ἤδη ὑπερέβησαν τὶς γεννήσεις. Κανεὶς δὲν ἀσχολεῖται µὲ τὶς 350.000 δολοφονίες ἐτησίως µέσῳ ἐκτρώσεων ἤτοι 1.000 φόνων Ἑλλήνων ἡµερησίως, οὔτε µὲ τὴν εὐρωπαϊκὴ ἔκθεση, σύµφωνα µὲ τὴν ὁποία ὁ ἴδιος σηµερινὸς πληθυσµός, µᾶλλον γερόντων, θὰ ὑπάρχει – ἂν ὑπάρχει – τὸ 2060, ἐνῷ ἡ ἐθνικὴ στατιστική µας ὑπηρεσία προβλέπει τὸ 2030 νὰ ἔχουµε 60% ἀλλοδαποὺς καὶ µόνον 40% Ἕλληνες µαθητὲς στὰ ἑλληνικὰ σχολεῖα.

Οι δύο χήρες

ΕΝΑΣ επίσκοπος πληροφορήθηκε για δύο χριστιανές χήρες πώς δεν ζούσαν με σωφροσύνη. 
Παρακάλεσε τότε Το Θεό νά τον πληροφορήσει κι 'Εκείνος για Το θέμα αυτό, ώστε ν' αποφασίσει ύστερα Τι θα κάνει.
 
Πραγματικά, ο Θεός χάρισε στο δούλο Του ό,τι του ζήτησε. στη διάρκεια της θείας λειτουργίας, την ώρα πού κοινωνούσαν οι πιστοί, έβλεπε ο επίσκοπος στο πρόσωπο του καθενός τις αμαρτίες πού είχε διαπράξει και τον βασάνιζαν.
 
Μερικά πρόσωπα φαίνονταν σαν βαμμένα με καπνιά." Άλλα έμοιαζαν ολότελα καμένα, με μάτια ματωμένα και φλογισμένα.
 
Προσέρχονταν όμως και χριστιανοί, πού είχαν την όψη λαμπρή και τα ρούχα κατάλευκα. Όταν κοινωνούσαν οι πρώτοι, τούς έβλεπε νά κυκλώνονται από φλόγες και νά καίγονται.
 
Αντίθετα, στους άλλους ο Μαργαρίτης πού έπαιρναν γινόταν δυνατό Φως, πού τύλιγε με τη λάμψη του όλο τους το σώμα. Μετά τούς άνδρες άρχισε ο επίσκοπος νά μεταδίδει τα τίμια Δώρα στις γυναίκες. και σ' αυτές παρατηρούσε τις ίδιες εικόνες. Άλλα πρόσωπα φαίνονταν μαύρα, άλλα κατακόκκινα σαν αίμα, άλλα Φλογισμένα κι άλλα κατάλευκα.
 
Κάποια στιγμή πλησίασαν για νά μεταλάβουν και οι δύο εκείνες κακόφημες χήρες.
 
Τις βλέπει τότε νά είναι ντυμένες με κατάλευκα φορέματα και νά έχουν πρόσωπα λαμπρά και σεμνά. "Όταν κοινώνησαν τα άχραντα Μυστήρια, τις είδε νά περιλούζονται μ' ένα εκθαμβωτικό Φως.
 
Τελείωσε ή λειτουργία και ο επίσκοπος άρχισε πάλι νά προσεύχεται, ζητώντας από Το Θεό την εξήγηση των αποκαλύψεων Παρουσιάζεται τότε μπροστά του ένας άγιος άγγελος.
 
Άραγε είναι αληθινά ή ψεύτικα όσα λέει ο κόσμος για τις δύο εκείνες γυναίκες; τον ρωτάει ο επίσκοπος.
 
Ναι, είναι αληθινά.
 

Γιατί όμως όταν κοινωνούσαν είχαν τα πρόσωπα λαμπρά, φορούσαν κατάλευκα φορέματα και αστραποβολούσαν μέσα σ' εκθαμβωτικό φως; αυτό συνέβη γιατί οι γυναίκες συναισθάνθηκαν την αμαρτωλή ζωή τους, μετανόησαν με δάκρυα, στεναγμούς, ελεημοσύνη και εξομολόγηση και υποσχέθηκαν νά μην ξαναπέσουν στις ίδιες αμαρτίες. Έτσι ο Θεός τις συγχώρησε, κι από τότε ζουν με σωφροσύνη και ευσέβεια.

ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΡΩΜΗΣ -- Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΦΩΝΗ».

ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΡΩΜΗΣ  
ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ

«Πάσα ομοιότητα με πραγματικά γεγονότα και πρόσωπα είναι εντελώς τυχαία  και ανήκει εις τον χώρον της φαντασίας»...

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ  ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΦΩΝΗ».

Συνιστάται εις τους φίλους αναγνώστας να μην προχωρήσουν εάν σκανδαλίζονται εύκολα.

Η συνέντευξη έγινε στο ιδιαίτερο γραφείο του Πάπα στο Βατικανό.

«Πάπας:  Κάθησε τέκνον μου. Θέλεις ένα σοκολατάκι;

Δημοσιογράφος : Ευχαριστώ.  Ευθύς εξ αρχής πρέπει να σας εξομολογηθώ κάτι.  Επειδή είμαι ορθόδοξος  χριστιανός δεν ξέρω πώς να σας προσφωνήσω…Παναγιώτατο ή Πανσατανικώτατο …

Πάπας:  Όπως με προσφωνούν όλοι οι οικουμενιστές  στο Φανάριον, στην Αλεξάνδρεια, στην Αντιόχεια, στην Μόσχα και παντού ανά την οικουμένην   τέκνον μου.  Παναγιώτατο Πάπα Ρώμης και πάσης υφηλίου … Το «πανσατανικώτατος» άστο για μετά όταν δεις τι θα ακολουθήσουν.  Χα, χα…(γέλια).

ΕΞΟΧΙΚΗ ΛΑΜΠΡΗ -- Αλέξ. Παπαδιαμάντη

Καλὰ τὸ ἔλεγεν ὁ μπαρμπα-Μηλιός, ὅτι τὸ ἔτος ἐκεῖνο ἐκινδύνευον νὰ μείνουν οἱ ἄνθρωποι οἱ χριστιανοί, οἱ ξωμερίτες, τὴν ἡμέραν τοῦ Πάσχα, ἀλειτούργητοι. Καὶ οὐδέποτε πρόρρησις ἔφθασε τόσον ἐγγὺς νὰ πληρωθῇ, ὅσον αὐτή· διότι δὶς ἐκινδύνευσε νὰ ἐπαληθεύσῃ, ἀλλ᾽ εὐτυχῶς ὁ Θεὸς ἔδωκε καλὴν φώτισιν εἰς τοὺς ἁρμοδίους καὶ οἱ πτωχοὶ χωρικοί, οἱ γεωργοποιμένες τοῦ μέρους ἐκείνου, ἠξιώθησαν καὶ αὐτοὶ νὰ ἀκούσωσι τὸν καλὸν λόγον καὶ νὰ φάγωσι καὶ αὐτοὶ τὸ κόκκινο αὐγό.
Ὅλα αὐτὰ διότι τὸ μὲν ταχύπλουν, αὐτὸ τὸ προκομμένον πλοῖον, τὸ ὁποῖον ἐκτελεῖ δῆθεν τὴν συγκοινωνίαν μεταξὺ τῶν ἀτυχῶν νήσων καὶ τῆς ἀπέναντι ἀξένου ἀκτῆς, σχεδὸν τακτικῶς δὶς τοῦ ἔτους, ἤτοι κατὰ τὶς δύο ἀλλαξοκαιριές, τὸ φθινόπωρον καὶ τὸ ἔαρ, βυθίζεται, καὶ συνήθως χάνεται αὔτανδρον· εἶτα γίνεται νέα δημοπρασία, καὶ εὑρίσκεται τολμητίας τις πτωχὸς κυβερνήτης, ὅστις δὲν σωφρονίζεται ἀπὸ τὸ πάθημα τοῦ προκατόχου του, ἀναλαμβάνων ἑκάστοτε τὸ κινδυνωδέστατον ἔργον· καὶ τὴν φορὰν ταύτην, τὸ ταχύπλουν, λήγοντος τοῦ Μαρτίου, τοῦ ἀποχαιρετισμοῦ τοῦ χειμῶνος γενομένου, εἶχε βυθισθῆ· ὁ δὲ παπα-Βαγγέλης, ὁ ἐφημέριος ἅμα καὶ ἡγούμενος καὶ μόνος ἀδελφὸς τοῦ μονυδρίου τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, ἔχων κατ᾽ εὔνοιαν τοῦ ἐπισκόπου καὶ τὸ ἀξίωμα τοῦ ἐξάρχου καὶ πνευματικοῦ τῶν ἀπέναντι χωρίων, καίτοι γέρων ἤδη, ἔπλεε τετράκις τοῦ ἔτους, ἤτοι κατὰ πᾶσαν τεσσαρακοστήν, εἰς τὰς ἀντικρὺ ἐκτεινομένας ἀκτάς, ὅπως ἐξομολογήσῃ καὶ καταρτίσῃ πνευματικῶς τοὺς δυστυχεῖς ἐκείνους δουλοπαροίκους, τοὺς «κουκκουβίνους ἢ κουκκοσκιάχτες», ὅπως τοὺς ὠνόμαζον, σπεύδων, κατὰ τὴν Μ. Τεσσαρακοστήν, νὰ ἐπιστρέψῃ ἐγκαίρως εἰς τὴν μονήν του ὅπως ἑορτάσῃ τὸ Πάσχα· ἀλλὰ κατ᾽ ἐκεῖνο τὸ ἔτος, τὸ ταχύπλουν εἶχε βυθισθῆ, ὡς εἴπομεν, ἡ συγκοινωνία ἐκόπη ἐπί τινας ἡμέρας, καὶ οὕτως ὁ παπα-Βαγγέλης ἔμεινεν ἀκουσίως, ἠναγκασμένος νὰ ἑορτάσῃ τὸ Πάσχα πέραν τῆς πολυκυμάντου καὶ βορειοπλήκτου θαλάσσης, τὸ δὲ μικρὸν ποίμνιόν του, οἱ γείτονες τοῦ Ἁγ. Ἀθανασίου, οἱ χωρικοὶ τῶν Καλυβιῶν, ἐκινδύνευον νὰ μείνωσιν ἀλειτούργητοι.