Θέματα Πίστεως -- Ορθοδοξία και Παπισμός

του κ. Αθανασίου Σακαρέλλου 


1. Συμπληρώθηκαν φέτος χίλια χρόνια από το 1009, που συντελέστηκε το λεγόμενο «σχίσμα των Εκκλησιών». 
Οι Φράγκοι το 1009 κατάκτησαν το πρωτόθρονο Πατριαρχείο της Ρώμης. Έδιωξαν τον τελευταίο Ορθόδοξο Ρωμαίο πάπα, τον Ιωάννη 18ο, και ανέβασαν στον παπικό θρόνο τον Φραγκόφιλο Σέργιο 4ο, που δέχονταν το «Φιλιόκβε». Οι Φράγκοι είχαν ήδη καταδικασθή ως αιρετικοί από την Όγδοη Οικουμενική Σύνοδο του 879, επί Μεγάλου Φωτίου. Αιτία ήταν η αίρεση του «Φιλιόκβε», που άρχισαν οι Φράγκοι να κηρύττουν από τον 7ο αιώνα. Ο πάπας Παύλος 6ος και ο Πατριάρχης Αθηναγόρας συμφώνησαν και υπόγραψαν το 1965 την «Ένωση των Εκκλησιών», την οποία απέκρυψαν από τους Ορθοδόξους. Έκτοτε η ένωση αυτή υλοποιείται με αργούς ρυθμούς, για να μην υπάρξουν ανεπιθύμητες αντιδράσεις. 
Εύλογα, λοιπόν, μπορεί να τεθεί το ερώτημα. Γεφυρώθηκαν οι διαφορές μεταξύ Ορθοδοξίας και Παπισμού; Και ποιες είναι οι διαφορές αυτές; 
Η κατεστημένη άποψη είναι, ότι οι διαφορές είναι το «Φιλιόκβε», το «Πρωτείο», το «αλάθητο» του Πάπα και μερικές άλλες. 
Βεβαίως, οι πιο πάνω διαφορές είναι σημαντικές. Όμως, υπάρχει κάποια άλλη ουσιαστικώτερη διαφορά, από την οποία πηγάζουν οι περισσότερες, αν όχι όλες οι άλλες διαφορές μεταξύ Ορθοδοξίας και Παπισμού. Αυτή η σημαντικώτατη διαφορά επισημαίνεται στο άρθρο αυτό. 

Το απόστημα του σχολάρχη.

O Ευγένιος Βούλγαρις διετέλεσε διευθυντής στην Άθωνιάδα σχολή το δεύτερο ήμισυ του 18ου αί. Στήν ιερά μονή Διονυσίου ό σοφός αυτός άνδρας δοκίμασε τη θαυματουργική δύναμη της Παναγίας του Ακάθιστου, ή οποία τον θεράπευσε από ένα οδυνηρό απόστημα. 
«Θα διηγηθώ, σημειώνει ό ίδιος, το θαύμα πού έκανε σε μένα ή Παναγία, για να της αποδώσω έτσι την ευγνωμοσύνη πού της οφείλω. Δεν το γράφω για να ύπερηφανευθώ ότι δέχτηκα τάχα θεία επίσκεψη, κι ούτε με πειράζει, αν θα με χαρακτηρίσουν ανόητο για τη διήγηση. 
Το 1758, λοιπόν, ήμουν σχολάρχης στην Άθωνιάδα. "Οταν ήρθε ή άνοιξη, παρουσιάστηκε στο βάθος της αριστερής μου μασχάλης ένα επικίνδυνο απόστημα. Με ταλαιπωρούσε ένας ελαφρός πυρετός κι ένοιωθα εξάντληση. Το απόστημα διαρκώς μεγάλωνε και σκλήραινε. Όλο το κοίλωμα της μασχάλης και ό αριστερός μαστός είχαν σκληρύνει σαν την πέτρα. 
Πονούσα φοβερά. Δεν μπορούσα όχι μόνο να σταθώ, μα ούτε να καθίσω, να ξαπλώσω, να κοιμηθώ ή να αναπνεύσω ελεύθερα. Ένοιωθα απογοήτευση και προτιμούσα τον θάνατο από τη φοβερή εκείνη ταλαιπωρία. 
Μερικοί φίλοι με συμβούλευαν να νοσηλευθώ σε νοσοκομείο της Χίου, της Σμύρνης ή της Θεσσαλονίκης. Κάθε όμως μετακίνηση ήταν δύσκολη και επικίνδυνη. 
Πάνω στην απελπισία μου μαθαίνω ότι κάποιος διόνυσιάτης μοναχός Νικηφόρος είναι ειδικός στο να χειρουργεί αποστήματα. Παίρνω την απόφαση να τον επισκεφθώ. Με Βάλανε με πολύ κόπο σε μία μικρή βάρκα, κι άφού κάναμε τον περίπλου του "Αθωνα φθάσαμε στη μονή Διονυσίου. 
Ό π. Νικηφόρος εξέτασε προσεκτικά το απόστημα και μου είπε: 

ΛΟΓΟΝ ΑΓΑΘΟΝ Πολυέλαιος Θεομητορικών εορτών -- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 3 Μαρτίου 2016

Ευτροπίου, Κλεονίκου, Θεοδωρίτου και Βασιλίσκου μαρτύρων.

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Εὐτρόπιος, Βασιλίσκος καὶ Κλεόνικος κατάγονταν ἀπὸ τὴν Ἀμάσεια τοῦ Πόντου καὶ ἔζησαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Μαξιμιανοῦ (286 – 305 μ.Χ.).

Ἦταν στρατιῶτες καὶ συγγενεῖς τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος. Ὡς Χριστιανοὶ διαβλήθηκαν στὸν ἡγεμόνα Ἀσκληπιόδοτο, ὁ ὁποῖος τοὺς συνέλαβε καὶ τοὺς βασάνισε σκληρά. Ὅμως οἱ Μάρτυρες, ἀφοῦ παρουσιάσθηκε σὲ αὐτοὺς ὁ Κύριος καὶ ὁ Ἅγιος Μεγαλομάρτυρας Θεόδωρος, ἔγιναν ὑγιεῖς.

Μέσα στὴ φυλακὴ οἱ τρεῖς νέοι δὲν ἔχασαν οὔτε τὸ θάρρος οὔτε τὴν πίστη τους. Ἀντιθέτως ἐξακολούθησαν νὰ λατρεύουν τὸν Ἕνα καὶ Ἀληθινὸ Θεό. Μὲ τὸ κήρυγμά τους καὶ τὸ παράδειγμα ποὺ προσέφερε τὸ ἦθος, ἡ ἀντοχὴ καὶ τὸ θάρρος τους, ὁδήγησαν πολλοὺς συγκρατούμενούς τους στὴν ἀληθινὴ πίστη. Ὁ Ἀσκληπιόδοτος πληροφορήθηκε τὴν Χριστιανικὴ δράση τῶν τριῶν κρατουμένων καὶ τὴν ἐπίδραση ποὺ ἀσκοῦσαν στοὺς φυλακισμένους εἰδωλολάτρες καὶ διέταξε νά τοὺς ὁδηγήσουν καὶ πάλι ἐνώπιόν του.

Γεροντικό του Σινά

Είναι τάχα ωφέλιμο για την ψυχή του, να μην έχει ο μοναχός την παραμικρή άνεση; 
Ρώτησε τον Μέγα Αρσένιο ο Αββάς Μάρκος. Είδα προ ημερών κάποιον αδελφό να ξεριζώνει και τα λίγα λάχανα ακόμη, που είχε στο μικρό του κήπο. "Ωφέλιμο είναι, αποκρίθηκε ο διακριτικός Γέροντας, αλλά η τελεία ακτημοσύνη πρέπει να συμβαδίζει με την προκοπή του μοναχού σ΄ όλες τις άλλες αρετές. Γιατί, αν κάθε μέρα που περνά δεν προοδεύει πνευματικώς, πολύ γρήγορα θα φυτέψει άλλα." 

Σε τι να ωφελήσουν αι προσευχαί των αγίων, εκείνον, που θεληματικά παραμελεί την σωτηρίαν του;

ΈΝΑ ΓΕΡΟΝΤΑ, ρώτησαν κάποτε οι Αδελφοί της σκήτης, αν πραγματικά ωφελούνται, εκείνοι που ζητούν από τούς άλλους να προσευχηθούν για χάρι τους.

- Πολύ ισχύει δέησις δικαίου, αποκρίθηκε ο Αββάς, πλην όμως "ενεργουμένη" (Ιακώβου ε’ 16). Βοηθουμένη, με άλλα λόγια, από τον ίδιο που ζητά την προσευχή. Σε τι να ωφελήσουν αι προσευχαί των αγίων, εκείνον, που θεληματικά παραμελεί την σωτηρίαν του;

Ο ΠΟΛΥΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ -- Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ ...":

Σεβασμιώτατε πολύ ορθά όλα όσα γράφετε στην επιστολή Σας, όχι απλώς ορθά αλλά προ πάντων Ορθόδοξα. Γεννάται όμως το ερώτημα και νομίζω ότι οφείλετε να απαντήσετε τόσο ξεκάθαρα όσο ξεκάθαρη είναι και η παρούσα επιστολή Σας, τί θα πράξετε εάν παρ ελπίδα δεν γίνουν δεκτές οι ορθές απόψεις Σας, ούτε οι δικές σας ,ούτε και άλλων που συμφωνούν στα όσα και Σεις υποστηρίζετε. Εάν η Μεγάλη Σύνοδος νομοθετήσει τελικά την Αίρεση, διότι μη κρυβόμαστε περί αυτού πλέον πρόκειται, θα συνεχίσετε να κοινωνείτε με όσους θα αποδεχθούν ενεργητικά ή παθητικά την Νέα " Ορθοδοξία " ; Το ερωτώ αυτό διότι το συμπέρασμά μου από παλαιότερη Ημερίδα που διοργανώσατε για το θέμα της Αποτείχισης από τους φιλιοικουμενιστές κατέληξε, από ότι κατάλαβα, ότι δεν δέχεσθε την Αποτείχιση ως ορθή πράξη. Εάν όντως καλά κατάλαβα και στην προκειμένη περίπτωση εφαρμόσετε αυτό το συμπέρασμα, τότε για πείτε μας Σείς τελικά, που θα καταλήξουμε; Στην παθητική αποδοχή αυτών που σήμερα Σεις και άλλοι καταγγέλετε ως Αντορθόδοξα;

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο ΠΟΛΥΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ άφησε ένα σχόλιο για...":

Ιερομόναχος Γρηγόριος Ζιώγος

Αδερφέ μου είναι Ρητορικό το ερώτημα.
Αυτή την στιγμή μήπως είναι ορθόδοξοι; Εάν είναι τότε γιατί διαμαρτύρονται; Μήπως η αίρεση πηγαίνει με το ζύγι, και όταν θα είναι ασήκωτη θα κόψω;
Οι 7 Οικουμενικές  Αναθεμάτισαν τους αιρετικούς  για ψύλλου πήδημα σε σχέση με τον Οικουμενισμό.
Αλλά πλέον το σκοτάδι είναι  Απαραμύθητο - γι' αυτό και αιρετικός  χρεώνεται αυτός που εφαρμόζει τους  κανόνες και τα αυτονόητα, ενώ αυτός που τους Βλαστημάει είναι ο διακριτικός Γέροντας. Για τέτοιο σκοτάδι μιλάμε.

Έχω να επισημάνω και εγώ κάτι στον Σεβασμιότατο,
Πριν από 1 χρόνο κατά την Κυριακή της Ορθοδοξίας αναθεματίσατε τον Πάπα. Καλώς και συγχαρητήρια. Την επόμενη Κυριακή όμως μνημονεύσατε αυτούς που συλλειτουργούν ( εν μέρη, αν και δεν υπάρχει διαφορά ) και αναγνωρίζουν τον αρχι-αιρεσιάρχη ως κανονικό επίσκοπο.
Τουτέστιν το ανάθεμα έπεσε στο κεφάλι σας. 

Η καρδιά του Πόντου χτύπησε στη Νέα Υόρκη

Από 26 έως 29 Φεβρουαρίου 2016 στη Νέα Υόρκη πραγματοποιήθηκε η Παγκόσμια Συνάντηση Ποντιακής Νεολαίας με την πρωτοβουλία της Παμποντιακής Ομοσπονδίας ΗΠΑ-Καναδά και του ποντιακού σωματείου «ΚΟΜΝΗΝΟΙ» Νέας Υόρκης ως συνέχεια της 2ης Παγκόσμιας Συνδιάσκεψης Ποντιακής Νεολαίας, που διεξάχθηκε στις 2-4 Οκτωβρίου 2015 στη Θεσσαλονίκη.
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση που εξέδωσε η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη Ποντιακής Νεολαίας, στη συνάντηση συμμετείχαν 40 εκπρόσωποι νεολαίας από 9 χώρες του κόσμου (ΗΠΑ, Καναδάς, Γερμανία, Ελλάδα, Κύπρος, Ρωσία, Ουκρανία, Γεωργία και Αρμενία).
Μετά από την ευλογία του Επισκόπου Φασιανής και Πρωτοσύγκελου της Αρχιεπισκοπής Αμερικής κ.Αντωνίου, τη Παγκόσμια Συνάντηση χαιρέτισαν ο πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας ΗΠΑ-Καναδά, κ. Κώστας Τσιλφίδης, ο επίτιμος προσκεκλημένος και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας, κ. Ιβάν Σαββίδης, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων στην Ευρώπη, κ. Ηλίας Μαυρίδης και ο Πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής της 2ης Παγκόσμιας Συνδιάσκεψης Ποντιακής Νεολαίας Αλκης Αναστασιάδης.

Παναγία η Παραμυθία

Ιανουάριος του 807. Ο αλγερίνος ληστοπειρατής Βαρδουχάν, έχοντας σαν βάση εξορμήσεως τη Μήλο, λυμαίνεται με τα δεκαεπτά πειρατικά του πλοία τα νησιά του Αιγαίου, τα παράλια της Θράκης και της Μ. Ασίας. 

Τον μήνα αυτό αποφασίζει να στραφεί εναντίον του Αγίου Όρους. Ετοιμάζει δέκα πλοία, παίρνει μαζί του διακόσιους πειρατές και ξεκινά για τη μονή Βατοπεδίου. 
Με το χάραμα της 21ης Ιανουαρίου προσορμίστηκαν στο λιμανάκι του μοναστηριού, βγήκαν στη στεριά και περίμεναν κρυμμένοι το πρωινό άνοιγμα της πύλης για να εισορμήσουν. 
Οι μοναχοί μόλις είχαν τελειώσει την ορθρινή ακολουθία, και αποσύρονταν στα κελλιά τους για να ησυχάσουν. Στην εκκλησία έμεινε μόνος ο ηγούμενος και συνέχισε την προσευχή του. 
Ξαφνικά ακούει μια φωνή από την εικόνα της Παναγίας: 
- Να μην ανοίξετε σήμερα τις πύλες. Ανεβείτε στα τείχη και διώξτε τους πειρατές. 
Γυρίζει απορημένος από το παράδοξο άκουσμα και κοιτάζει τη Θεοτόκο. Βλέπει τότε άλλο θαύμα εκπληκτικότερο: Τα πρόσωπα της Παναγίας και του θείου Βρέφους είχαν ζωντανέψει. Την ίδια στιγμή ο μικρός Ιησούς απλώνει το χέρι, σκεπάζει το στόμα της Παναγίας Μητέρας Του, και στρέφοντας το πρόσωπό Του προς Aυτήν της λέει: 
- Όχι, Mητέρα, μην το λες! Άφησέ τους να τιμωρηθούν, όπως τους αξίζει! 
Η Παναγία όμως πιάνει το χέρι του Υιού της, στρέφει λίγο δεξιά το πρόσωπό Tης και ξαναλέει: 
- Να μην ανοίξετε σήμερα τις πύλες της μονής! 
Ο ηγούμενος συγκλονισμένος σύναξε τους μοναχούς και τους διηγήθηκε όσα θαυμαστά είδε και άκουσε. Κι εκείνοι διαπίστωσαν με δέος ότι τα ιερά πρόσωπα στην εικόνα της Θεομήτορος είχαν αλλάξει στάση και έκφραση. Ύστερα, αφού ευχαρίστησαν την Παναγία για τη σωτήρια πρόνοιάTης, ανέβηκαν στα τείχη. 
Ήταν καιρός. Οι πειρατές με σκάλες και τσεκούρια ετοιμάζονταν για την αναρρίχηση. Ο ηγούμενος, όρθιος στις επάλξεις, τους άφησε πρώτα να πλησιάσουν. Ύστερα, υψώνοντας το τίμιο σταυρό, έδωσε το σύνθημα για την απόκρουση. 
Δέκα πειρατές έπεσαν αμέσως νεκροί, άλλοι τραυματίστηκαν, και οι υπόλοιποι μπήκαν στα πλοία κι έφυγαν. 
Οι μοναχοί κατέβηκαν συγκινημένοι στον ναό και ευχαρίστησαν για μία κόμη φορά τη Θεοτόκο. Από τότε η εικόνα πήρε την προσωνυμία « Παραμυθία», δηλαδή παρηγορία, και παραμένει μέχρι σήμερα αλλαγμένη, για να θυμίζει το θαυμαστό εκείνο γεγονός.

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ -- Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 2ᾳ Μαρτίου 2016

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ ἀπέστειλε πρός τήν Διαρκή Ἱ. Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τήν κάτωθι ἐπιστολή, σχετικῶς μέ τήν προσεχή σύγκλιση τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου.

ΕΚ ΤΗΣ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

᾿Αριθμ. Πρωτ. 200                                    ᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 2ᾳ Μαρτίου 2016

Πρός Τήν

Ἱεράν Σύνοδον

τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Ἰ. Γενναδίου 14

115 21 ΑΘΗΝΑI

Μακαριώτατε Δέσποτα,

Σεβασμιώτατοι,

Ἐλάβον τὴν ἀπὸ 16ης Φεβρουαρίου 2016 μὲ ἀριθμ. πρωτ.755/16-2-2016, Ὑμετέραν ἐπιστολὴν διὰ τῆς ὁποίας κοινοποιεῖτε εἰς ἐμέ, κεφαλαιωδῶς καὶ συνοπτικῶς, ἅπαντα τὰ ἀφορώντα εἰς τὴν μέλλουσα νὰ συγκληθεῖ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο, ἤτοι εἰς τὴν ἱστορικὴν πορείαν τῆς προετοιμασίας αὐτῆς, τὸν ρόλο καὶ τὴν συμβολὴ τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας στὴν τελικὴ διαμόρφωση τῶν προσυνοδικῶν κειμένων, τὴν ὁμόφωνη ἀποδοχὴ αὐτῶν ὑπὸ τῆς Ε΄ Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως, (Σαμπεζὺ 10-17 Ὀκτ. 2015), κατόπιν ἐπικαιροποιήσεως ὁρισμένων ἐξ αὐτῶν, τὴν ἔγκρισιν ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Συνάξεως τῶν Προκαθημένων τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, (Σαμπεζὺ 21-27 Ἰαν. 2016), τοῦ Κανονισμοῦ Ὀργανώσεως καὶ λειτουργίας τῆς συγκληθησομένης Ἁγίας καὶ Μεγάλης Σύνοδου, ὡς καὶ τὸν καθορισμὸ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν ἀρχιερατικῶν μελῶν, ποὺ θὰ ἀποτελέσουν τὴν ἀντιπροσωπεία τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας στὴν ἐν λόγω Σύνοδο. Ἐν τέλει δὲ προσκαλεῖτε καὶ προτρέπετε «πάντας τους μὴ μετέχοντας εἰς τὴν ἀντιπροσωπείαν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Σεβασμιωτάτους Ἀρχιερεῖς νὰ ἐκφράσουν  ἐγγράφως τὰς οἴας ἔχουν ἐπὶ τῶν συγκεκριμένων κειμένων κρίσεις ἢ προτάσεις πρὸς τὴν Ἱερὰν Σύνοδον, διὰ νὰ μελετηθοῦν αὖται καὶ νὰ ἀξιοποιηθοῦν κατὰ τὸ δυνατὸν εἰς τὰς ἐργασίας τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης συνόδου, διότι διὰ τῶν ὑμετέρων ἐποικοδομητικῶν προτάσεων θὰ καταστῆ ἠχηροτέρα ἡ ἐν τὴ Συνόδω φωνὴ τῆς ἡμετέρας ἀντιπροσωπείας».  

Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω, ἀνταποκρινόμενος εἰς τὴν ὑμετέραν παράκλησιν καὶ προτροπήν, ἐπιθυμῶ νὰ θέσω ὑπ’ ὄψιν ὑμῶν τὰ ἀκόλουθα: 

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Εορτή Θεοφανείων [mp3 - 2016].