Από κείμενο του Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου

Ο όσιος Πορφύριος ήταν ένας ζωντανός πνευματικά οργανισμός, γιατί κατοικούσε μέσα του η Χάρη του Αγίου Πνεύματος που τον καθοδηγούσε συνεχώς και ως τέτοιος ζωντανός οργανισμός γεννούσε διαρκώς θεολογικό λόγο και αναγεννούσε τους ανθρώπους. 

Είχα μαζί του μια επικοινωνία κατά διαστήματα. Δύο ή τρεις φορές τον συνάντησα προσωπικά και μιλήσαμε για διάφορα θέματα, αλλά κυρίως μου τηλεφωνούσε κατά καιρούς για να με ευχαριστήση για κάποιο κείμενό μου που είχε διαβάσει. 

Δεν θέλω εδώ να παρουσιάσω το τί ακριβώς μου έλεγε, αλλά κυρίως θέλω να αποκαλύψω την γνώμη του που είχε για τον Γέροντα Σωφρόνιο Σαχάρωφ. Έλεγε ότι είναι μεγάλη ευλογία από τον Θεό σε κάποιον να συναντήση τον Γέροντα Σωφρόνιο, έστω και μια φορά στην ζωή του, γιατί ο λόγος του είναι φωτιά που αναγεννά, αποτέλεσμα μιας βαθειάς μετάνοιας και εμπειρίας. Και με θεώρησε ευνοημένο από την Χάρη του Θεού που αξιώθηκα να έχω διαρκή επικοινωνία μαζί του.

σ.σ.  Η μικτή Μονή του Έσσεξ Αγγλίας του Γέροντος Σωφρονίου...

Η  Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος κατεδίκασε το 1987 διὰ συνοδικοῦ δικαστηρίου εἰς τὴν ἐσχάτην ποινήν τῆς καθαιρέσεως τὸν ἱερομόναχον Ἄγγελον Ἀναστασίου, μὲ πρωτίστην κατηγορίαν «τὴν σύμπηξιν μικτῆς μοναστικῆς ἀδελφότητος» ἐν Ἀθήναις.

 «Μήτε ἐν ἀνδρώω Μοναστηρίω γυνή, μήτε ἐν γυναικείω ἀνήρ, καθευδέτω. Παντὸς γὰρ προσκόμματος καὶ σκανδάλου ἔξω εἶναι δεῖ τοὺς πιστοὺς καὶ πρὸς τὸ εὔσχημον καὶ εὐπρόσεδρον τῷ Κυρίῳ, τὸν ἑαυτῶν εὐθετίζειν βίον. εἰ δὲ τις τοῦτο πράξοι, εἴτε Κληρικός εἴη, εἴτε λαϊκός, ἀφοριζέσθω.(ΜΖʼ Ἱεροῦ Κανόνος Στʼ Οἰκουμενικῆς Συνόδου). 

«Ἀπό τοῦ παρόντος ὁρίζομεν μὴ γίνεσθαι διπλοῦν Μοναστήριον, ὅτι σκάνδαλον καὶ πρόσκομμα τοῖς πολλοῖς γίνεται τοῦτο... Μὴ διαιτάσθωσαν ἐν ἑνί Μοναστηρίω. Μοναχοί καί Μοναχαί. μοιχεία γὰρ μεσολαβεῖ τὴν συνδιαίτησιν. Μὴ εχέτω Μοναχός παρρησίαν πρὸς Μονάστριαν ἤ Μονάστρια πρὸς Μοναχόν, ἰδία προσομιλεῖν. Μὴ κοιταζέσθω Μοναχός ἐν γυναικίω Μοναστηρίω, μηδέ συνεσθιέτω Μονάστρια κατὰ μόνας...» (Κ΄ Ἱεροῦ Κανόνος Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου).

KΗΡΥΓΜΑ Π. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΗΜΑΡΑ (ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ)

St. Gregory Palamas, On the holy icons

The following extracts are taken from St Gregory Palamas' longer work, The New Testament Decalogue: 

'You shall not make an image of anything in the heavens above, or in the earth below, or in the sea' (cf. Exodus 20.4 ),  in such a way that you worship these things and glorify them as gods. For all are the creations of the one God, created by Him in the Holy Spirit through His Son and Logos, who as Logos of God in these latter times took flesh from a virgin's womb, appeared on earth and associated with men, and who for the salvation of men suffered, died and rose again, ascended with His body into the heavens, and 'sat down on the right hand of the Majesty on High' (Hebrews 1.3 ), and who will come again with His body to judge the living and the dead. Out of love for Him you should make, therefore, an icon of Him who became man for our sakes, and through His icon you should bring Him to mind and worship Him, elevating your intellect through it to the venerable body of the Saviour, that is set on the right hand of the Father in heaven.

Η ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΑΛ. ΥΨΗΛΑΝΤΗ

Το πρώτο επαναστατικό κείμενο θα έπρεπε να γνωρίζουν και να μελετούν όλα τα σημερινά Ελληνόπουλα
Στις 24 Φεβρουαρίου 1821 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, γόνος πλουσίας οικογενείας και υπασπιστής του τσάρου της Ρωσίας, κήρυξε την εξέγερση των Ελλήνων στη Μολδοβλαχία. Ο τοπικός ρουμανικός πληθυσμός δεν έδειξε προθυμία για συμμετοχή και οι νεαροί Ελληνες που ακολούθησαν τον Υψηλάντη φονεύθηκαν ή αιχμαλωτίσθηκαν από τους Τούρκους στο Δραγατσάνι στις 7 Ιουνίου. Από την εξέγερση εκείνη, η οποία άνοιξε τον δρόμο για την κυρίως Επανάσταση στην Πελοπόννησο και στους άλλους ελληνικούς τόπους, είναι χρήσιμο να κρατήσουμε στη μνήμη μας την περίφημη προκήρυξη.

Στις 24/2/1821 από το γενικόν στρατόπεδον του Ιασίου ο Αλέξανδρος Υψηλάντης αποστέλλει προς τους Ελληνες του τότε -και του σήμερα- μία θαυμάσια προκήρυξη, υπό τον τίτλο: «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος».
Οι ιδεολογικοί πυλώνες του πρώτου επαναστατικού κειμένου του 1821 είναι τρεις: Ο σεβασμός στην ορθόδοξη χριστιανική πίστη, η διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού από την αρχαιότητα μέχρι το 1821 και η προσήλωση στα δημοκρατικά ιδανικά και στην ανάγκη απομακρύνσεως των πάσης φύσεως τυράννων.

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Βασιλείου Ε. Βολουδάκη

Είχα γράψει και πριν από 34 χρόνια για τη Σύνοδο αυτή, το έτος 1982, στα φύλλα 517 και 518 του « Ορθοδόξου Τύπου» με τίτλο: «Η σχεδιαζομένη Μεγάλη Σύνοδος, Σκέψεις, Ανησυχίαι, φόβοι». Συμπλήρωνε τότε η προετοι-μασία της 59 χρόνια από το «Πανορθόδοξο Συνέδριο της Κωνσταντινουπόλεως του 1923. Στο άρθρο μου εκείνο είχα διά μακρών αναφερθεί στην περίεργη Εκκλησιολογία του Μητροπολίτου Τρανουπόλεως Δαμασκηνού (μετέπειτα Μητροπολίτου Ελβετίας), ο οποίος αμφισβητούσε ότι η Ορθοδοξία είναι η Μία και Μόνη Εκκλησία αλλά και εισηγείτο περί τροποποιήσεως η μάλλον περί καταργήσεως της νηστείας! ΄Όσο γνωρίζω, η ίδια θεματολογία θα υπερισχύση και σήμερα, παρά τα ‘’φτιασίδια’’ που έχουν προσθέσει σαν καμουφλάζ.

Τότε, στο φύλλο 517, κατά την ανεπανάληπτη δημοσιογραφική του χάρη, ο μακαριστός π. Μάρκος Μανώλης δημοσίευσε δίπλα ακριβώς στο άρθρο μου, στην πρώτη σελίδα, την φωτογραφία της Αποδείξεως Πληρωμής των εισφορών του Πατριάρχου Αθηναγόρου (με το κοσμικό του όνομα Αριστοκλής Σπύρου) για την λήψη του 30ου Μασωνικού βαθμού , στις 25-5-1940, όταν, δηλαδή, ήταν ήδη Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής!

Πάτερ Αγαθέ... Πέτρου Λαμπαδάριου... Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 29 Φεβρουαρίου 2016

Κασσιανού οσίου του Ρωμαίου.

Ὁ Ὅσιος Κασσιανὸς γεννήθηκε στὴν Ρώμη ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ ἐπιφανεῖς, οἱ ὁποῖοι φρόντισαν νὰ τὸν ἀναθρέψουν μὲ παιδεία καὶ νουθεσία Κυρίου. Ἡ γνωριμία καὶ ἡ συναναστροφή του, ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία, μὲ Ἁγίους ἀνθρώπους ἐπέδρασε εὐεργετικὰ στὴ διαμόρφωση τῆς προσωπικότητας καὶ τοῦ ὅλου τρόπου ζωῆς του. Σπούδασε τὴν ἐπιστήμη τῆς φιλοσοφίας καὶ τῆς ἀστρονομίας καὶ μελέτησε ἰδιαίτερα τὰ συγγράμματα τῶν Πατέρων καὶ τὴν Ἁγία Γραφή.

Σχόλια και Βίντεο από την συγκέντρωση ενάντια στην Κάρτα του Πολίτη. Άγαλμα Μεγάλου Αλεξάνδρου. Θεσσαλονίκη 28 Φεβρουαρίου 2016

Χιλιάδες κόσμου συμμετείχαν στην αποψινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στην Κάρτα του Πολίτη, το Ηλεκτρονικό Φακέλωμα και την Νέα τάξη Πραγμάτων.

Ενθαρρυντικό το γεγονός ότι συμμετείχαν πιστοί του Πάτριου αλλά και του Νέου ημερολογίου.
Κοινός ο αγώνας σε τέτοιες περιστάσεις. Μίλησαν αρκετοί ομιλητές, ανάμεσα τους και αγιορίτες. Έντονη η παρουσία της νεολαίας.

Καλώς έγραψε ο Πλάτων "η επανάληψη είναι μήτηρ μαθήσεως"

Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού : Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!                                                                                                                                                     

….Διότι πράγματι τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!                                                                                                                                                     

Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα  και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου;                                                        

Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων;                                                                                                                              Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;                                                                                                                                                            

Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του;                                        

Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.

"Τι πράγματα είναι αυτά, γέροντα, δόξα στον Αλλάχ, εμείς είμαστε ορθόδοξοι χριστιανοί"

Αυτό από τον αδελφό μας εν Χριστώ Ιωάννη

Ἐπισυνάπτω ἕνα​

​ ​

τεῦχος ἑνός ἐπισήμου περιοδικοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τό ὁποῖον στήν σελίδα 14 γράφει κάποια "ὡραῖα" πράγματα (τῆς Πανθρησκείας) γιά τόν

​ ​

γ.​Παΐσιον τόν Ἁγιορείτην. 

Πρόκειται γιά τό περιοδικόν "ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ" τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τεῦχος τοῦ Ἰανουαρίου 2012, σελίδα 14, ὅπου κάποιος Καριώτογλου γράφει ὅτι ὁ ἀείμνηστος Γέρων Παΐσιος ὅταν ἐπεσκέφθη τήν Ἱ. Μονήν τοῦ Σινᾶ καί συνήντησε μουσουλμανάκια στήν αὐλή τούς εἶπε ≪τώρα νά φωνάξετε δυνατά “δόξα στόν ἀλλάχ”≫ κι ἐκεῖνα τό ἔκαναν μέ δυνατή φωνή. Ἕνας Μοναχός παρεξηγήθηκε καί εἶπε ≪Τί πράγματα εἶναι αὐτά, γέροντα, δόξα στόν ἀλλάχ, ἐμεῖς εἴμαστε ὀρθόδοξοι χριστιανοί≫ καί ὁ ἅγιος γέροντας τοῦ ἀπάντησε ≪γιατί ἄλλος νομίζεις εἶναι ὁ ἀλλάχ ἀπό τόν Θεόν Πατέρα;≫.

 Μοῦ ἔκανε τρομερή ἐντύπωσι πού τό περιοδικόν "ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ," τό ὁποῖον εἶναι ὄργανον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τό ὁποῖον ἀπευθύνεται σέ ἱερεῖς, ὄχι μόνον δημοσίευσε αὐτήν τήν εἴδησιν, ἀλλά καί δικαιολογεῖ τόν Παΐσιον!!!

Ἕνα ἄλλο παρόμοιο γεγονός εἶναι καί τό κατωτέρω:

Άκουγα φέτος μία ομιλία του π. Ανανία Κουστένη, στην πειραϊκή εκκλησία, για τον άλλο γέροντα Πορφύριο.

Έλεγε λοιπόν, ότι κάποια κυρία πνευματικό παιδί του γέροντα, που έμενε τον περισσότερο καιρό κάπου στην λατινική Αμερική μαζί  με τον άντρα της που ήταν λατίνος, είχε το εξής πρόβλημα: Όταν εκκλησιαζόταν  για στις παπικές εκκλησίες, επειδή δεν κοινωνούσε  διότι ήταν ορθόδοξη η ίδια, ο υπόλοιπος κόσμος την κοιτούσε περίεργα και την παρεξηγούσαν. Ρωτούσε λοιπόν τον γέροντα αν κάνει καλά που δεν κοινωνεί .Τις απαντά λοιπόν ο γέροντας: Κοινώνησε, μην τους σκανδαλίζεις, ψωμάκι είναι.

Δυστυχώς αυτή είναι η πνευματική νέκρωσης που επιφέρει ο οικουμενισμός. Με αυτή την λογική όλοι οι μάρτυρες που έχυσαν το αίμα τους, για να μήν θυσιάσουν στα είδωλα και να μην κοινωνήσουνε με την αίρεση αδίκως θυσιάστηκαν κατά τον γέροντα Πορφύριο και κατ' επέκτασιν τον παπα Ανανία, που ανέφερε το περιστατικό αυτό για να δείξει την διάκριση του γέροντα.

π. Θ. Ζήσης για τις καρναβαλικές εκδηλώσεις:

… Όσα σχετικά λέγει ο Άγιος Νικόδημος για τις καρναβαλικές εκδηλώσεις και την ζημία που προκαλούν το τελειώνει λέγοντας πως είναι αφροσύνη να καταστρέφουμε προκαταβολικά και να αχρηστεύουμε την Αγία Τεσσαρακοστή· προτρέπει επίσης τους αρχιερείς, τους πνευματικούς και τους διδασκάλους να εμποδίσουν το μεγάλο αυτό κακό. Τώρα οι μεν αρχιερείς και οι πνευματικοί σιωπούν, ενώ έπρεπε να μη ησυχάζουν μπροστά στην επέκταση του κακού, πολλοί δε από τους δασκάλους και τους γονείς οργανώνουν οι ίδιοι για τα παιδιά τους καρναβαλικές εκδηλώσεις: «Ασυγκρίτως γαρ είναι μεγαλυτέρα η βλάβη, όπου προσλαμβάνουν εις τας αποκρέας, πάρεξ η ωφέλεια όπου λαμβάνουν από την ερχομένην Τεσσαρακοστήν· ίλεως, ίλεως, ίλεως, να γίνη ο Θεός! Και αυτός είθε να φωτίση τους αγίους Αρχιερείς και πνευματικούς και διδασκάλους να εμποδίσουν τα τοιαύτα κακά, με αφορισμούς και επιτίμια, καθώς προστάζει και ο ξβ΄ κανών της αγίας και Οικουμενικής στ΄ Συνόδου».

Πρωτοπρ. Βασίλειος Βολουδάκης

Η Παράταξη των «Ανθενωτικών» φαίνεται κατακερματισμένη και αλληλοεξοντουμένη, λόγω μικροτήτων που έχουν αναγορευθεί σε μείζονα πνευματικά και σωτηριολογικά θέματα. Πολλές φορές έχει κανείς την εντύπωση ότι ο αντιοικουμενιστικός αγώνας στις μέρες μας δεν γίνεται για να επικρατήση το Πνεύμα των Αγίων Πατέρων μας στη ζωή της Εκκλησίας, αλλά με σκοπό να επιτευχθούν οι κατάλληλοι συσχετισμοί που θα καθορίσουν το ποια θρησκευτική Ομάδα θα επιβάλλη τη δική της θεολογική ορατότητα στο σύνολο των Ορθοδόξων, στηριζομένη στον αριθμό των Θρησκευτικών Σωματείων και Συλλόγων που την ακολουθούν.

«Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται»

 Εισερχόμαστε, ἀγαπητοί µας ἀναγνῶστες, µὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, στὸ  Ἅγιο Τριώδιο, στὴν ἱερότερη καὶ κατανυκτικότερη ἑορτολογικὴ περίοδο τῆς Ἐκκλησίας µας. Τὴν Κυριακή τοῦ Τελώνου καὶ Φαρισαίου ἀρχίζει ὁ κύκλος τῶν κινητῶν ἑορτῶν, ὁ ὁποῖος καθορίζεται ἀπὸ τὴν µεγάλη ἑορτὴ τοῦ Πάσχα καὶ τελειώνει τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων. Ἡ λαµπροφόρος Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου µας χωρίζει σὲ δύο περιόδους τὸν κύκλο τῶν κινητῶν ἑορτῶν, στὸ Τριώδιο, τὸ ὁποῖο τελειώνει τὸ Μ. Σάββατο καὶ στὸ Πεντηκοστάριο, ποὺ τελειώνει τὴν Κυ- ριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων. Ἡ ὀνοµασία, τόσο τοῦ Τριωδίου, ὅσο καὶ τοῦ Πεντηκοσταρίου, πάρθηκαν ἀπὸ τὰ ἀντίστοιχα ὁµώνυµα λειτουργικὰ βιβλία τῆς Ἐκκλησίας µας, ποὺ χρησιµοποιοῦνται αὐτὲς τὶς δύο περιόδους. Κατὰ τὴν περίοδο τοῦ Τριωδίου καλούµαστε νὰ κάµουµε τὸν προσωπικό µας ἀγώνα, καθαρίζοντας τὸν ἑαυτό µας ἀπὸ παντὸς µολυσµοῦ σαρκὸς καὶ πνεύµατος, ὥστε νὰ φτάσουµε στὸ  Ἅγιο Πάσχα ἀλλαγµένοι καὶ ἀπαλλαγµένοι ἀπὸ τὰ ψυχοκτόνα πάθη µας. Ὁ ἱερὸς ὑµνογράφος µᾶς προτρέπει νὰ παρακαλέσουµε τὸν Λυτρωτή µας Χριστὸ νὰ ἀνοίξει «τὶς πύλες τῆς µετανοίας» στὴν ψυχή µας. Νὰ συναισθανθοῦµε τὴν ἁµαρτωλότητά µας, ἡ ὁποία µᾶς ἀποµακρύνει ἀπὸ τὸ Θεό. Νὰ ἀνοίξουµε τοὺς κρουνοὺς τῶν δακρύων µας καὶ νὰ ζητήσουµε ἀπὸ τὸν ἐλεήµονα Πλάστη µας, συγγνώµη. Νὰ χαράξουµε µία νέα πορεία στὴ ζωή µας, ἡ ὁποία θὰ ὁρίζεται ἀπὸ τὶς θεῖες ἐντολές. Μεγάλο µας ὅπλο σὲ αὐτὸν τὸν ἀγώνα µας ἡ νηστεία ψυχῆς καὶ σώµατος. Ἐµπρός, ἀδελφοί µας, ἂς τρέξουµε στὸ νοητὸ στάδιο τῶν ἀρετῶν καὶ ἂς τερµατίσουµε, ἔστω καὶ τελευταῖοι!

"Ο.Τ"

Κίνδυνος Σχίσµατος; -- Τοῦ Καθηγητοῦ κ. ∆ηµητρίου Τσελεγγίδη

 Μακαριώτατε Ἅγιε Πρόεδρε, Σεβασµιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

Ἐν ὄψει τῆς µελλούσης νά συνέλθει Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, θά ἤθελα νά θέσω γιά ἀκόµη µία φορά, εὐλαβῶς, ἐνώπιόν Σας κάποιες θεολογικοῦ χαρακτήρα σκέψεις µου, πού ἐλπίζω νά Σᾶς φανοῦν ἀξιοποιήσιµες. Ἀπό µία ἔρευνα, πού πραγµατοποίησα, διαπίστωσα µέ δυσάρεστη ἔκπληξη, ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος -ἀπό τό 1961 πού ἄρχισαν οἱ Πανορθόδοξες Προσυνοδικές ∆ιασκέψεις γιά τήν παραπάνω Μεγάλη Σύνοδο- δέν ἀσχολήθηκε µέ τίς ἀποφάσεις τῶν ∆ιασκέψεων αὐτῶν σέ ἐπίπεδο Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας. Τοῦτο εἶχε ὡς συνέπεια, νά φτάσουµε στήν δυσχερῆ σηµερινή ἐκκλησιαστική κατάσταση. Νά ἔχουµε δηλαδή ἐκκλησιαστικές ἀποφάσεις γιά τά κρίσιµα θέµατα µιᾶς Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου, γιά τίς ὁποῖες, ὅµως, ὑπάρχει σοβαρό ἔλλειµµα συνοδικῆς καλύψεώς τους

ἀπό τήν Τοπική Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας, ὅπως προβλέπεται, ἄλλωστε, ἀπό τίς Προσυνοδικές ∆ιασκέψεις. Αὐτήν τή στιγµή βρισκόµαστε ἐκκλησιαστικῶς στό προτελευταῖο στάδιο τῶν ὁριστικῶν ἀποφάσεων τῆς Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου. Φρονῶ, ὅτι τά πράγµατα –παρά τήν ἐξαιρετική σοβαρότητά τους– εἶναι ἀκόµη ἰάσιµα. Ὡς γνωστόν, τό Συνοδικό Σύστηµα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας µας ἀποτελεῖ ἁγιοπνευµατική ἐκκλησιαστική λειτουργία, ὄχι µόνο γιά τά θέµατα τῆς διοικήσεως καί τῆς ζωῆς της, ἀλλά καί γιά τήν ἀκριβῆ διατύπωση τῆς δογµατικῆς διδασκαλίας της. Εἰδικότερα, φρονῶ, ὅτι τό συνοδικό ἔλλειµµα τῶν παρελθόντων 55 ἐτῶν µπορεῖ σίγουρα νά θεραπευθεῖ τώρα, ἐφόσον οἱ ἀποφάσεις τῆς ἐπικειµένης Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, σχετικά µέ τά θέµατα τῆς µελλούσης Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδοξίας, θά εἶναι σύµφωνες µέ τήν αὐτοσυνειδησία τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἁγιοπνευµατική ἐµπειρία τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεώς της. Καί κάτι ἄλλο, συναφές, καί ἐξαιρετικά σοβαρό.