Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος "ισοπεδώνει" τον Ταγίπ Ερντογάν -- «Δολοφονείς τη μειονότητα στην Τουρκία και ζητάς ισότητα στην Κύπρο...»

Ένα άρθρο καταπέλτης κατά της Τουρκίας και του Ερντογάν που θα ζήλευε και ο πιο πατριώτης Ελληνοκύπριος γράφτηκε από Τουρκοκύπριο δημοσιογράφο.
Ο λόγος για τον γνωστό δημοσιογράφο Σενέρ Λεβέντ, ιδιοκτήτη της τουρκοκυπριακής εφημερίδας «Αφρίκα» και αρθρογράφου στην εφημερίδα «Πολίτης».
Ο Λεβέντ εκφράζει θέσεις διαχρονικά που πολλές φορές κάνει τους «απορριπτικούς» Ελληνοκύπριους πολιτικούς να μοιάζουν μηδενικά μπροστά του.
Τίτλος του άρθρου: «Δολοφονείς τη μειονότητα στην Τουρκία και ζητάς ισότητα στην Κύπρο...» και στην συνέχεια πυροβολεί ασύστολα τον ισλαμοφασίστα Ερντογάν.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο καταπέλτης:

«Κρατάς μια χώρα υπό κατοχή για 41 χρόνια. Μετά από 41 χρόνια καλείς δημοσιογράφους και κάνεις δηλώσεις λέγοντας: «Δεν μπορεί να συνεχιστεί η διαίρεση στην Κύπρο. Εγώ επιθυμώ πιο πολύ τη λύση»! Και ο δημοσιογράφος που έχει συνηθίσει να σε κολακεύει πάρα πολύ να δημοσιεύει με τεράστια γράμματα πρωτοσέλιδα ότι: «Η Τουρκία υποστηρίζει λύση στην Κύπρο». Τι έκανες για τη λύση μέσα σε 41 χρόνια και τώρα ξεχείλισε η αγάπη σου για λύση; Μας φυλάκισες στο μαντρί για 29 χρόνια.
Έκλεισες εμάς στη μια πλευρά και τους Ελληνοκύπριους στην άλλην. Απαγόρευσες και στους δύο να περνούμε από το ένα μισό της πατρίδας μας στο άλλο. Μετέφερες πληθυσμό στο νησί, πληθυσμό πολύ περισσότερο από τον δικό μας. Περιέφραξες με τέλι τις τέσσερις μεριές του νησιού ονομάζοντάς τις στρατιωτική περιοχή.

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ -- Προς τον Παναγιώτατον Οικουμενικόν Πατριάρχην κ. Βαρθολομαίον -- του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομ. Καθηγητού Παν. Αθηνών

Παναγιώτατε,                                                                                                                                 

Ως φύλακας και φρουρός της Ορθοδόξου επάλξεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου, είναι αληθές ότι έχετε δώσει στο παρελθόν, σε πολλές περιπτώσεις, αποδείξεις υπομονής και καρτερίας, παραμένοντας σ΄ ένα εχθρικό περιβάλλον, εκτεθειμένο συνεχώς στις απειλητικές προκλήσεις και καταστροφικές συμπεριφορές παντός είδους «γκρίζων λύκων»!                                           

Εξάλλου, όσες δοκιμασίες, ταλαιπωρίες, κινδύνους και ταπεινώσεις, επέπρωτο να υποστήτε, παραμένοντας εδραίος και αμετακίνητος στην κορυφαία αυτή έπαλξη της Ορθοδοξίας, σας απέδειξαν ισχυρό άνδρα, ικανό πυλωρό των συμφερόντων και των δικαίων του Πατριαρχείου!                                                                   

Πλην, όμως, σήμερα, εκ των πραγμάτων βεβαιώνεται το γεγονός, ότι οι αντίξοες αυτές και απειλητικές, για την ύπαρξη της επάλξεως αυτής, του Πατριαρχείου, δυσμενείς περιστάσεις, σας εκούρασαν και σας κατεπόνησαν ψυχικώς, σας έθλιψαν και μάλιστα σας απογοήτευσαν στο βαθμό ενός προβληματισμού, υπαρξιακού πλέον αδιεξόδου!                                                                                                     

Φαίνεται ότι, κάποια στιγμή, θα κλονίσθηκε η υπομονή σας και θα κάμφθηκε η αντίστασή σας, κατά των εχθρικών διαθέσεων και πράξεων του περιβάλλοντος, στο οποίο διαβιώνετε και λόγω της κοπώσεως αυτής θα οδηγηθήκατε στην τελική σας σκέψη, ότι το μέλλον του οικουμενικού σας πατριαρχικού κύρους, προδιαγράφεται σκοτεινό και αβέβαιο!                                                                                      

Αλλά επίσης, φαίνεται εκ των πραγμάτων, ότι μέσα στο κλίμα της ψυχικής αυτής κοπώσεως, πεισθήκατε ότι δεν υπάρχει πλέον ελπίδα βοηθείας, από τον ορθόδοξο χώρο, εκκλησιαστικό και πολιτικό, για μια δυναμική στήριξή σας, για την έξοδό σας από το αδιέξοδο, το οποίο αντιμετωπίζατε και τότε αποφασίσατε, εν ψυχρώ, να προχωρήσετε στην τραγική επιλογή σας, της εξόδου δηλαδή από το αδιέξοδό σας, με την είσοδό σας στην αίρεση!                                                                    

Επιλέξατε να επαναλάβετε το ιστορικό λάθος του παρελθόντος, της καταφυγής στη σκέπη και προστασία του Ρωμαίου Ποντίφικα! Και το έγκλημα έγινε! Καταφύγατε στη σαρκωμένη αίρεση! Ζητήσατε τη βοήθεια του Πάπα! «Πέσατε στην αγκαλιά του Πάπα»! Συλλειτουργήσατε, συμπροσευχηθήκατε, ανταλλάξατε λειτουργικό ασπασμό αγάπης και υποσχεθήκατε αμοιβαία δέσμευση, για «πλήρη και τελική ένωση»! Ενεργήσατε ως κάτοχος κύρους Οικουμενικής Συνόδου, ως μονοκράτωρ Πάπας του ορθοδόξου χώρου! Η τραγική αυτή επιλογή σας, να προσφύγετε στην προστασία του Ρωμαίου Ποντίφικα έχει εντούτοις το νοηματικό βάρος, αλλά και τις συνέπειες του αμαρτητικού παραπτώματος της αδαμικής παραβάσεως. Επαναλάβατε, με την τραγική σας επιλογή, το αξιολογικό έγκλημα της αρχεγόνου αυτής πράξεως. Μεταξύ του θελήματος του Θεού και του δικού σας, του καταπτοημένου από το αδιέξοδό σας, θελήματος, προτιμήσατε την αθέτηση του πρώτου! Μεταξύ της αμωμήτου Ορθοδοξίας, της κιβωτού της αποκεκαλυμμένης αληθείας και της παπικής αιρετικής κακοδοξίας, προτιμήσατε την τελευταία! Επιλέξατε την εμπλοκή σας στην αίρεση, ως σωτήρια λύση της στηρίξεως του εγκοσμίου οικουμενικού σας κύρους! Σας εγοήτευσε η υποβολή του όφεως! Στρέψατε την πλάτη σας στην αγιοπνευματική πατερική παράδοση της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού και αδιαφορήσατε για τις ανυπολόγιστες ευθύνες σας, τις οποίες έχουν ήδη καταγράψει οι αθετηθέντες, από την επιλογή σας, Ιεροί Κανόνες, στη χρεωστική, εις βάρος σας, μερίδα του βιβλίου του ουρανού! Λησμονήσατε, Παναγιώτατε, ότι, το πρώτιστο έργο πυλωρού, το οποίο είχατε υποχρέωση να επιτελέσετε, στην κορυφαία έπαλξη της Ορθοδοξίας, του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ήταν πάντοτε, όχι η περιφρούρηση του οικουμενικού σας τίτλου, αλλά η αλήθεια της, μιάς και μόνο, Εκκλησίας του Χριστού, της Ορθοδοξίας των Πατέρων!                                              

Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο όχι, για να θεσπίσει κοσμικά ή εκκλησιαστικά αξιώματα αλλά, «ίνα μαρτυρήση τη αληθεία»! Η ομολογία του, την ύστατη στιγμή του Πάθους του, ενώπιον του Πιλάτου· «Εγώ εις τούτο γεγέννημαι και εις τούτο ελήλυθα εις τον κόσμον, ίνα μαρτυρήσω τη αληθεία» (Ιω. 18, 37)! Ήταν ομολογία θυσίας υπέρ της αληθείας και όχι στήριξη της βασιλικής του εξουσίας!                                 

Εσείς, με την επιλογή σας, να επιδιώξετε στήριξη του οικουμενικού σας τίτλου, με την είσοδό σας στην αίρεση, ταυτισθήκατε με το αίτημα των δύο, εκ των συνοδοιπορούντων με τον Κύριο προς τα Ιεροσόλυμα μαθητών του, οι οποίοι αξίωσαν τίτλους πρωτοκαθεδρίας και αξιώματος, παρανοήσαντες το σκοπό αυτής της πορείας!                                                                                                                       

Ο αντίλογος του Κυρίου, στο αίτημα των μαθητών του, ήταν, όπως γνωρίζετε, αντιπρόταση θυσίας! «…δύνασθε πιείν το ποτήριον ο εγώ πίνω, και το βάπτισμα ο εγώ βαπτίζομαι βαπτισθήναι; …το μεν ποτήριον ο εγώ πίνω πίεσθε, και το βάπτισμα ο εγώ βαπτίζομαι βαπτισθήσεσθε» (Μάρκ. 10, 38)!                                                 

Η Ορθοδοξία ήταν και είναι πάντοτε, Παναγιώτατε, οδός μαρτυρίου! Αυτή την οδό έπρεπε να βαδίσετε! Εδραίος και αμετακίνητος στην οδό του μαρτυρίου της αλήθειας της Ορθοδοξίας και όχι στην έπαλξη της περιφρουρήσεως του οικουμενικού σας τίτλου! Ανταλλάξατε την αλήθεια του μαρτυρίου της Ορθοδοξίας με τον στηρικτικό του αξιώματός σας παπικό ασπασμό! Προτιμήσατε την πανηγυρική σας είσοδο στην αίρεση και δεν ισχύσατε να ακούσετε «της φωνής» Κυρίου! «Πας ο ων εκ της αληθείας ακούει της φωνής μου»! Σας διέφυγε, δυστυχώς, από το πνεύμα σας, η αλήθεια της Ορθοδοξίας! Κερδήσατε την κακοδοξία της αιρέσεως! Κρίμα!

Οικουμενισμός & μασωνία το όχημα του αντίχριστου - Ομιλία του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου

Orthodox Hymns -- Ορθόδοξοι Ύμνοι από το Άγιον Όρος

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 19 Φεβρουαρίου 2016

Αρχίππου του αποστόλου, Απφίας, Φιλήμονος αποστόλων, Φιλοθέης οσιομάρτυρος της Αθηναίας (1589).

Καὶ οἱ τρεῖς Ἅγιοι Ἀπόστολοι Ἄρχιππος,  Ἀπφίας ἢ Ἀπφίων,  καὶ Φιλήμων συναριθμοῦνται μεταξὺ τῶν Ἁγίων Ἑβδομήκοντα Ἀποστόλων, τῶν ὁποίων ἡ Σύναξη ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία στὶς 4 Ἰανουαρίου.

Περὶ τῆς Ἁγίας Ἀπφίας ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Φιλήμονα ἐπιστολή: «καὶ Ἀπφίᾳ τῇ ἀγαπητῇ». Συνεμαρτύρησε μετὰ τῶν Ἀποστόλων Φιλήμονος, Ἀρχίππου καὶ Ὀνισήμου ἐπὶ αὐτοκράτορα Νέρωνος (54 – 68 μ.Χ.) καὶ φέρεται ὡς σύζυγος τοῦ Ἀποστόλου Φιλήμονος.

Ὁ Ἀπόστολος Ἄρχιππος, ἦταν μαθητὴς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου εἰς Κολοσσάς.

Κάθε είδους ομολογία, άνευ του εν επιγνώσει ζήλου, δεν δύναται να προχωρήση πέραν του χάρτου και της μελάνης

Ο ζηλωτισμός αποτελεί προϋπόθεση της Ορθοδοξίας, είναι δε εκ των πραγμάτων αναμφισβήτητον, δεδομένου ότι ο μη υπό ζήλου διαπνεόμενος πιστός, ουδόλως δύναται ν΄ ανταποκριθή προς τας εντολάς και διδασκαλίας των Αγίων Πατέρων περί ορθοδόξου πίστεως και ομολογίας, ως και προς τα Κανονικώς εντελλόμενα υπό της Εκκλησίας και επομένως να διατηρήση χωρίς καινοτομίας την ορθόδοξον αυτού ιδιότητα και υπόστασιν. Εις αυτόν ακριβώς τον λόγον οφείλεται και το σύνηθες φαινόμενον, κατά το οποίον οι πλείστοι διακηρύσσουν και δημοσιεύουν, μετά περισσού μάλιστα θαυμασμού, πάσας μεν τας περί ορθοδοξίας διδασκαλίας και υποθήκας των Πατέρων της Εκκλησίας, πλην όμως, άμοιροι ζήλου τυγχάνοντες ούτοι και μη δυνάμενοι, ένεκα τούτου, να πραγματώσουν τα διακηρυσσόμενα, χάνουν την ορθόδοξον αυτών ιδιότητα, «τη κοινωνία της αιρέσεως». Έτσι κάθε είδους ομολογία, άνευ του εν επιγνώσει ζήλου, δεν δύναται να προχωρήση πέραν του χάρτου και της μελάνης, ή πέραν της ασκόπου διαμαρτυρίας, αλλά θα καθιστά τον ούτω «ομολογούντα» πάντοτε μεν λέγοντα «Κύριε, Κύριε,…» αλλ΄ουδέποτε ποιούντα το θέλημα Αυτού.

ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΙΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ - του Άγίου Γρηγορίου του Παλαμά :

«Ποια είναι λοιπόν τώρα η εντολή του Θεού, που αφορά σ᾽ εμάς; Είναι η μετάνοια. Και ανακεφαλαίωσις της μετανοίας είναι να μη ξαναγγίξουμε στο εξής τα απαγορευμένα… Γιατί η βασιλεία των ουρανών —ω ανέκφραστη μεγάλη δωρεά!— είναι μέσα μας (Λουκ. ΙΖ/ 21). Σε Αυτόν οφείλουμε να προσκολλώμεθα πάντοτε με τα έργα της μετανοίας, αγαπώντας με όλη την δύναμή μας Αυτόν, που τόσον μας αγάπησε». 

Η ΚΑΝΔΗΛΑ ΤΗΣ ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑΣ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ

Στη σεβάσμια μονή των Ιβήρων, κατά την ετήσια αγρυπνία της πανήγυρης της σεπτής εικόνας της Παναγίας Πορταΐτισσας (15 Αυγούστου), είχε κληθεί να ψάλει ο περίφημος Ρουμάνος μουσικός και καλήφωνος Νεκτάριος, ο λεγόμενος Βλάχος. Η μονή, για να τιμήσει τον επισκέπτη, όπως ήταν συνήθεια, του παραχώρησε το δεξιό αναλόγιο. Αυτό δεν άρεσε στους ψάλτες της μονής, οι οποίοι ήθελαν να επιδείξουν τη μουσική τους κατάρτιση και τις ψαλτικές τους ικανότητες. Γι' αυτό δυσαρεστήθηκαν. Παρακινούμενοι από φθόνο του διαβόλου, σκέφτηκαν την εξόντωση του Ρουμάνου ψάλτου. Έτσι, κάποιος από αυτούς, έριξε δηλητήριο στο ποτό του.
Ο ευλογημένος αυτός μοναχός Νεκτάριος, μόλις αισθάνθηκε τους πρώτους πόνους από την επίδραση του δηλητηρίου, αντελήφθη τι είχε συμβεί. Οπλισμένος με ακράδαντη πίστη στο Θεό και την εορτάζουσα Παναγία Πορταΐτισσα, αμέσως έτρεξε στη θαυματοποιό Παναγία, πήρε το κανδήλι Της και ήπιε ολόκληρο το περιεχόμενό του και με πολύ πόνο ψυχής είπε: «Παναγία μου, σώσε με. Με δηλητηρίασαν».
Η ταχεία αντίληψη και έτοιμη βοηθός και ιατρός των νοσούντων, Κυρία Θεοτόκος, άκουσε τον πιστό δούλο Της, προσέτρεξε και τον θεράπευσε. Ο ίδιος αργότερα ομολογούσε: «Ποτέ δεν έψαλα τόσο καλά στην Παναγία, με τόσο καθαρό λαρύγγι και ψυχική διάθεση, καθώς την τραγική εκείνη αγρυπνία της σώτειράς μου Παναγίας Πορταΐτισσας»

H Εκκλησία μας κάθε χρόνο επαναλαμβάνει, γιατί όχι και η "Ορθόδοξη Φωνή"; Το Περιβόλι της Παναγίας αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας !!! Του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη

«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1)


Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!

Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!

Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!
Δεν διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των ι. Κανόνων της Εκκλησίας.
Αντίθετα επιβράβευσε τις πατριαρχικές αυτές αντορθόδοξες ενέργειες με τη διακήρυξη της ευλαβείας της στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου!

Έτσι οι φύλακες της Ορθoδόξου Παραδόσεως, οι πυλωροί της προστασίας και διασφαλίσεως του κύρους των Ι. Κανόνων της Εκκλησίας, εγκατέλειψαν τη θέση τους!
Αρνήθηκαν τον εαυτό τους.

Άφησαν ξέφραγο και απροστάτευτο τον αμπελώνα του Κυρίου και συσχηματίσθηκαν με τον νυν αιώνα του οικουμενισμού, του κακόδοξου χριστιανικού συγκρητισμού.

Ευθυγραμμίσθηκαν με τους νεοεποχίτικους νόες κληρικών και λαϊκών θεολόγων, αρνητών της αληθείας της Μίας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, της Εκκλησίας των ι. Αποστολικών και Συνοδικών Κανόνων, της Πατερικής Παραδόσεως!

Η στάση αυτή της πνευματικής ηγεσίας του Αγίου Όρους αποστερεί σήμερα από την Ορθόδοξη Εκκλησία το φρουρό και φύλακα των παραδεδομένων αληθειών της πίστεως και της διδασκαλίας της.

Σήμερα έπαυσε να είναι το Άγιο Όρος εγγύηση και στήριξη Ορθοδοξίας, έπαλξη παρατάξεως μαρτύρων και ομολογητών Ορθοδοξίας.

Σήμερα το Άγιο Όρος, μοιάζει με αποσαθρωμένο από τον οικουμενισμό και την αίρεση οπωροφυλάκιο, μνημείο πλέον αγιορειτικής εγκαταλείψεως του περιβολιού της Παναγίας!

Το θλιβερό αυτό γεγονός συμβαίνει σήμερα, σε ώρα και στιγμή προχωρημένης αποδυναμώσεως της Ορθοδοξίας από ζωτικές και άγρυπνες δυνάμεις μαρτυρίας και ομολογίας, δεδομένου ότι, σήμερα, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι και

Πατριάρχες αλλά και κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι, μεταποιούμενοι αλαζονικώς σε τάξη εκκλησιαστικής οικουμενικής συνόδου, αποφθέγγονται άρρητα ρήματα κακοδοξίας, «επ’ αγαθώ» της Ορθοδοξίας!

Αιρετικές χριστιανικές κοινότητες αναγνωρίζονται σήμερα ως εκκλησίες, συλλειτουργίες με τους πάσης φύσεως αιρετικούς και συμπροσευχές βαπτίζονται ως αγαπητικές σχέσεις και κάθε ορθόδοξη αλήθεια παραπέμπεται στον κάλαθο του οικουμενισμού, για επανερμηνεία με τα νέα δεδομένα της μετανεωτερικότητας, η οποία απαιτεί τον επαναπροσδιορισμό των πάντων στη θεολογία και γενικώς στη ζωή της Εκκλησίας!

Σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα της οικουμενιστικής λαίλαπας, δεν έστερξαν οι αγιορείτες ηγούμενοι να αναδειχθούν· «θεία παρεμβολή και θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου»!

Παραδόθηκαν στη δειλία και το φόβο της μαρτυρίας, με το…αιρετικό πρόσχημα της ευλαβούς υπακοής στο πρόσωπο του Πατριάρχου!

Έτσι μετέτρεψαν την πνευματική τους ηγεσία σε αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο του περιβολιού της Παναγίας!

Έκαναν την επιλογή τους!

Επέλεξαν την συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "H Εκκλησία μας κάθε χρόνο επαναλαμβάνει, γιατί όχι...": 

Ιερομόναχος Γρηγόριος Ζιώγος

Αυτή η Δειλία είναι και η μεγαλύτερη απόδειξη ότι δεν κατοικεί το Αγιο Πνεύμα σε αυτούς.

Οποιος έχει τον Χριστό αρωγό ΔΕΝ φοβάται Κανέναν Αιρετικό και Βλάσφημο Βαρθολομαίο. 

Και για να πω τα πράγματα όπως τα πιστεύω, 

Ο Βαρθολομαίος ( σκέτο, διότι είναι ανίερος προ πολλού βάση - αποστολικών κανόνων ) 

είναι ο εκπρόσωπος τύπου του Διαβόλου επάνω στην γή.

Οσοι τον μνημονεύουν θα λάβουν τον μισθό τους, ολόκληρο. 

Και για όσους δεν γνωρίζουν: ο κληρικός είναι το ίδιο με αυτόν που μνημονεύει και ακολούθως είναι και οι πιστοί που μεταλαμβάνουν απο το ίδιο Ποτήριο. 

Ενα είναι το Ποτήριο και όχι πολλά. Συνεπώς εαν μνημονεύεται Βλάσφημος, μεταδίδεται το δηλητήριο σε όλους. ( ακριβώς όπως συμβαίνει με την δηλητηριασμένη δεξαμενή και τις εκατομμύρια βρύσες )

Οταν μνημονεύεται Ορθόδοξος επίσκοπος μεταλαμβάνουμε απο το Ποτήριο της Ζωής, ενώ όταν μνημονεύεται αιρετικός και Βλάσφημος επίσκοπος, τότε μεταλαμβάνουμε Θάνατο. 

Αυτό το απλό πράγμα οι περισπούδαστοι θεολόγοι δεν μπορούν να το καταλάβουν...

Εαν κηρύττω εσφαλμένα, τότε να βγεί με αποδείξεις, όποιος κληρικός επιθυμεί και να με διαψεύσει. 

Εαν πάλι κηρύττω αλήθεια, τότε τι δουλειά έχετε στην συναγωγή του Διαβόλου;

Και θα κλείσω με ερώτημα δια της Καλογερικής παροιμίας, 

Εαν γιά να λάβεις Αγιο Πνεύμα, πρέπει να δώσεις αίμα... τότε αυτός που μνημονεύει τον αιρετικό και Βλάσφημο επίσκοπο, που μπορεί να σταθεί;

Πάραυτα εύχομαι σε όλους Ορθόδοξη Μετάνοια και παράδεισο.

π.Νικόλαος Μανώλης, Σχολιασμός Ομιλίας του γ. Νίκωνος στο Μάνχαϊμ (Β' Μέρος) [ΒΙΝΤΕΟ 2016].

Ο ορθολογισμός αποτελεί τροχοπέδη στην προσπάθεια του ανθρώπου να προσεγγίσει τον Τριαδικό Θεό και τις άκτιστες ενέργειές Του, μέρος των οποίων είναι και τα θαύματα.

Τα θαύματα του Θεού, όπως άλλωστε και ο ίδιος ο Θεός, γίνονται αποδεκτά ή απορρίπτονται. Λογική ή «επιστημονική» εξήγηση γι' αυτά δεν υπάρχει αφού τα θαύματα δεν είναι κάτι παράλογο, αλλά κάτι υπέρλογο, κάτι δηλαδή πάνω από την πεπερασμένη και πτωτική ανθρώπινη λογική. Το θαύμα του αγίου Φωτός αποτελεί ένα από τα συγκλονιστικότερα γεγονότα που μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος. Αυτή η επαφή του ανθρώπου με το Θεό, με την άκτιστη θεία ενέργειά Του δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια στο σύνολο της. Όσοι κατέγραψαν αυτή τους την εμπειρία, κατέγραψαν ελάχιστα από αυτά πού στην πραγματικότητα έζησαν. Η επιλογή για την αποδοχή ή όχι του θαύματος του αγίου Φωτός είναι καθαρά υπόθεση προσωπική. Το θαύμα του αγίου Φωτός ήταν και θα παραμένει «σημείον αντιλεγόμενον» (Λουκ. 2, 34). ίσως για να επιβεβαιωθούν για άλλη μια φορά οι αψευδείς λόγοι του Κυρίου «ότι το φως ελήλυθεν εις τον κόσμον, και ηγάπησαν οι άνθρωποι μάλλον το σκότος ή το φως» (Ιωάν. 3,19).

Μητροπολίτης Κω και Νισύρου, Ναθαναήλ: «Ξένα κανάλια πλήρωναν μετανάστες για να κάνουν τους πνιγμένους»

   Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσαν οι καταγγελίες του Μητροπολίτη Κω και Νισύρου, Ναθαναήλ, πως ξένα κανάλια έδιναν 20 ευρώ σε μετανάστες και πρόσφυγες για να κάνουν τους... πνιγμένους.
Συγκεκριμένα, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό Alpha 9.89, ο Μητροπολίτης Ναθαναήλ ανέφερε πως οι κάτοικοι της Κω είναι οι μόνοι που βοηθούν τους ταλαιπωρημένους πρόσφυγες και μετανάστες και έκανε λόγο για μια οργανωμένη παραποίηση της αλήθειας και της πραγματικότητας, που κρύβει σκοπιμότητες.
Τόνισε χαρακτηριστικά: «Μπροστά στα μάτια μου, ξένα κανάλια έδιναν 20 ευρώ σε ανθρώπους για να κάνουν τους πνιγμένους και να τους τραβήξουν με τις κάμερες για τα δελτία τους».

"Οι μάσκες της αλβανικής ηγεσίας έπεσαν" καταγγέλει ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως

 

Εν Δελβινακίω τη  17η Φεβρουαρίου 2016

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ, έκανε τις ακόλουθες Δηλώσεις :

            « Χρόνια τώρα, ακούω την υπεύθυνη πολιτική ηγεσία της Χώρας μας να διατυμπανίζη τις δήθεν άριστες σχέσεις με τους Αλβανούς ! Αλλ’ επίσης, χρόνια τώρα φωνάζω και διαμαρτύρομαι, ότι τα πράγματα για την Βόρειο Ήπειρο και τους Βορειοηπειρώτες δεν πάνε καθόλου καλά. Ατυχώς, τις διαμαρτυρίες μου οι Έλληνες ιθύνοντες τις προσπερνάνε με παγερή αδιαφορία...

            Ήδη, όμως, οι μάσκες της αλβανικής ηγεσίας έπεσαν. Γιατί, όπως έγραψε πρωτοσέλιδα ημερήσια αθηναϊκή εφημερίδα «τα Τίρανα διαγράφουν τους Βορειοηπειρώτες από τους εκλογικούς καταλόγους». Και εννοεί η εφημερίδα, ότι απεργάζονται νομοθετική ρύθμιση που θα αποκλείει τους Βορειοηπειρώτες εφ’ όσον διαμένουν μόνιμα στο εξωτερικό !  (βλ. «ΕΣΤΙΑ», 15.2.2016).

            Αλλά ενώ όλα τα πολιτισμένα κράτη καθιερώνουν διαδικασίες, ώστε να ψηφίζουν οι πολίτες τους που προσωρινά η μόνιμα διαμένουν στο εξωτερικό, η Αλβανία κινείται αντίθετα απ’ αυτή την πρακτική. Το γιατί, είναι φανερό : Είναι το άσπονδο μίσος που τρέφει για τους Βορειοηπειρώτες, τους οποίους επιδιώκει να τους υποχρεώση να εγκαταλείψουν την γη των πατέρων τους. Και βλέπει κανείς, ότι παρά το γεγονός πως έχουν συμπληρωθή εκατόν δύο (102) χρόνια από τον Αυτονομιακό Αγώνα και το «Πρωτόκολλο της Κερκύρας», το 1914, η Αλβανία προκαλεί ιταμώτατα την Ελλάδα.

             Για μια ακόμη φορά, διαμαρτύρομαι εντόνως, κυρίως για την αδιαφορία της Ελλάδος απέναντι στις αλβανικές μεθοδεύσεις. Κύριοι της Κυβερνήσεως και της Αντιπολιτεύσεως, αφήστε τα μικροκομματικά καμώματά σας και σπεύσατε να βοηθήσετε την Βόρειο Ήπειρο, που βαδίζει, ακόμη μια φορά, μόνη της τον Γολγοθά της. Σε αντίθετη περίπτωση θα έχετε τεράστια ευθύνη αν, ο μη γένοιτο, μπη ταφόπλακα στο Βορειοηπειρωτικό. Ξυπνείστε, τρέξτε, βοηθείστε όλοι μαζί για την σωτηρία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Εσχάτη ώρα εστί ».

http://www.sfeva.gr/39C2B65E.el.aspx

Κυπριανός Χριστοδουλίδης : Διάβασα, και, αυτή την ενδιαφέρουσα συζήτηση για την κάρτα του πολίτη μεταξύ αντιλεγόμενων αδελφών και η απορία μου είναι η ακόλουθη :

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Αν συμφωνήσουμε όλοι να αρνηθούμε την κάρτα με τα συνοδά άλλα (τσιπάκια, αχρήματη κοινωνία κλπ.) το αποτέλεσμα θα είναι να οδηγηθούμε στον εκούσιο άνευ κάρτας θάνατο. Δεν θα έχουμε περίθαλψη, δεν θα έχουμε χρήματα, θα είμαστε ... ωσεί παρόντες μέχρις ότου γίνουμε όντως απόντες. Το ερώτημα όμως είναι πώς θα φτάσουμε στο σημείο να υποχρεωθούμε στην ηθελημένη, λόγω άρνησης παραλαβής, ομολογιακή μαρτυρία θανάτου. Άλλοι μπορεί να την χαρακτήριζαν αυτοκτονία. 
Και ρωτώ : Με δημοκρατικές διαδικασίες δεν θα γίνει αυτό ; Με την ψήφο μας δεν θα γίνει ; Διότι όσα έχουν γίνει μέχρις εδώ, έχουν γίνει όλα με την ψήφο μας. Δεν έχει σημασία αν εμείς διαλέγαμε ποιον και ποιους θα ψηφίσουμε. Σημασία είχε, έχει και θα έχει, ότι συμμετέχουμε σε ένα Σύστημα αυτοπαγίδευσης, ένα σύστημα απόλυτα ελεγχόμενο, ένα σύστημα με προκαθορισμένο αποτέλεσμα. Ψηφίζουμε αυτούς που δεσμεύονται προεκλογικά και αποδεσμεύονται μετεκλογικά. Άρα, εφόσον συμμετέχουμε στο Σύστημα, ποιος ο λόγος να φωνάζουμε, να διαμαρτυρόμαστε και να τσακωνόμαστε για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να πάρουμε την κάρτα και τα άλλα που θα ακολουθήσουν. Με την ψήφο μας έγιναν, γίνονται και θα γίνουν, όσα έρθουν. 

Θέλω με αυτά να πω, ότι τα δεινά που προαναγγέλλονται ή προφητεύονται, είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία. Συνεπώς, την αιτία πρέπει να πολεμήσουμε και όχι να τρωγόμαστε μεταξύ μας για το ποια θα είναι η αποτελεσματικότερη - συμπτωματική οπωσδήποτε - θεραπεία. Το Σύστημα πρέπει να πολεμήσουμε, αυτό πρέπει να καταγγέλουμε, και όχι αυτά που μας φορτώνουν οι εντολοδόχοι του Συστήματος. Το σύστημα της ειδωλολατρίας πολέμησαν οι Μάρτυρες και οι Ομολογητές της Χριστιανοσύνης, και η μάχη αυτή ήταν προς τα πνευματικά της πονηρίας αυτού του Συστήματος : 12 ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΔΙΑΔΟΧΟΝ

 Θα ήτο πολύ ωφέλιμον να εγνωρίζαμε τον βίον και την πολιτείαν του αγίου Πατρός μας Διαδόχου. Εν τούτοις, επειδή έζησε κατά τα μέσα του ε΄ αιώνος σε μίαν απομακρυσμένην επαρχίαν της Ηπείρου, τα βιογραφικά στοιχεία του είναι ελάχιστα.                                                                                      

Γνωστόν είναι ότι υπήρξεν Επίσκοπος Φωτικής, η οποία τοποθετείται στην σημερινήν Παραμυθίαν. Η επισκοπή Φωτικής φέρεται ως σημαντική για πολλούς αιώνας και σήμερα είναι γνωστοί τέσσαρες Επίσκοποι κατά την εποχήν του αγίου Πατρός· ο Ιωάννης, ο οποίος συμμετέσχε στην Δ΄ Οικουμενικήν Σύνοδον, ο διαδεχθείς τούτον άγιος Διάδοχος και οι επίσης διαδεχθέντες πιθανόν τον Άγιον, Ιλάριος και ο Φλωρέντιος.                                                                   

Ο θείος Διάδοχος εγεννήθη κατά τας πρώτας δεκαετίας του ε΄ αιώνος και εγένετο Επίσκοπος Φωτικής στην περίοδον των ετών 451 – 458, εκοιμήθη δε εν Κυρίω περί το 486. Εάν είναι κάπως εκπληκτικόν το ότι, ένας τόσον μεγάλος θεολόγος και μυστικός Πατήρ δεν μνημονεύεται παρά ελάχιστα υπό των συγχρόνων του, δύναται εξ ίσου ανέτως να εξηγηθή το φαινόμενον, εάν ληφθή υπ΄ όψιν η απομεμακρυσμένη γεωγραφική θέσις της Φωτικής τότε, χωρίς να αναφερθή και η σπουδή του αγίου Διαδόχου όπως μείνη άγνωστος, κατ΄ εκφραζομένην επιθυμίαν του εκ ταπεινώσεως στο 13^ο κεφάλαιον. Ο άγιος Πατήρ, όπως είναι ιστορικώς εξακριβωμένον, ήτο ένας εκ των Επισκόπων Ηπείρου, που υπέγραψαν την προς τον αυτοκράτορα Λέοντα Α΄ Επιστολήν δια τον θάνατον του Αλεξανδρείας Προτερίου το έτος 458, της συγγραφής αυτής αποδιδομένης εις τον άγιον Διάδοχον βάσει εσωτερικής τεκμηριώσεως. Επίσης εις τον πρόλογον της Ιστορίας του Βίκτωρος Επισκόπου Βίτης, τέλη του ε΄ αιώνος, ο άγιος Διάδοχος αποκαλείται λόγιος και μακάριος ανήρ, «άξιος κάθε επαίνου, διότι τα έργα του, σαν άστρα λαμπρά, στολίζουν το καθολικόν δόγμα». Και ο Μ. Φώτιος (εν Βιβλιοθήκη κωδ. 231) αναφέρει την πληροφορίαν, ότι από την Συνοδικήν επιστολήν του αγίου Σωφρονίου Ιεροσολύμων προκύπτει, ότι ο άγιος Διάδοχος Φωτικής υπήρξεν ένας από τους κυριωτέρους αντιπάλους των μονοφυσιτών, παρ΄ όλον ότι κατά το έτος 451, που συνήλθεν η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος, εις την οποίαν παρέστη Ιωάννης ο Φωτικής, δεν ήτο Επίσκοπος.                                                      

Με τον άγιον Διάδοχον και το έργον του ησχολήθησαν πολλοί ημέτεροι και ξένοι θεολόγοι, πλην όμως συστηματικάς θεολογικάς εργασίας παρουσίασαν από μεν των Ρωμαιοκαθολικών ο Ed. des Places, από δε τους Ορθοδόξους ο καθηγητής Παν. Χρήστου. 

Του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη Καθ. Πανεπιστημίου Αθηνών

Η ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκκλησία, ὡς ὁ μοναδικὸς κάτοχος τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀληθείας περὶ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, δὲν μπορεῖ νὰ συμμετέχει ἢ νὰ σχετίζεται, μὲ ὁποιοδήποτε τρόπο, μὲ διαχριστιανικὲς ἢ διαθρησκειακὲς δραστηριότητες.

Δὲν μπορεῖ ἑπομένως νὰ ἀναγνωρίζει τὴν αἵρεση ὡς «ἐκκλησία», μέσῳ τοῦ Διαχριστιανικοῦ Συγκρητισμοῦ. Ο ἀποστολικός, ἐν προκειμένῳ, λόγος εἶναι σαφής: «Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ, ἢ τίς κοινωνία φωτὶ πρὸ σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστοῦ πρὸς Βελίαρ, ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; τίς δὲ συκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; ἡμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐσμὲν ζῶντος». (Βʹ Κορ. ϛʹ 14-16).