Ασάλευτο θεμέλιο- Το χταπόδι -- Φώτης Κόντογλου

Σήμερα νομίζεται καλός σε όλα, όποιος είναι αδιάφορος, όποιος δεν νοιάζεται για τίποτα, όποιος δεν νιώθει καμιά ευθύνη. Αλλιώς τον λένε σωβινιστή, τοπικιστή, μισαλλόδοξο, φανατικό. Όποιος αγαπά την χώρα μας, τα ήθη και έθιμα μας, την παράδοση μας, την γλώσσα μας, θεωρείται οπισθοδρομικός. 

Οι αδιάφοροι παιρνούν για φιλελεύθεροι άνθρωποι, για άνθρωποι που ζούνε με το πνεύμα της εποχής μας, που έχουν για πιστεύω την καλοπέραση, το εύκολο κέρδος, τις ευκολίες, τις αναπαύσεις, κι ας μην απομείνει τίποτα που να θυμίζει σε ποιό μέρος βρισκόμαστε, από που κρατάμε, ποιοι ζήσανε πριν από μας στην χώρα μας.

 Η ξενομανία μας έγινε τώρα σωστή ξενοδουλεία, σήμερα περνά για αρετή, κι όποιος έχει τούτη την αρρώστεια πιο βαρειά παρμένη, λογαριάζεται για σπουδαίος άνθρωπος.

Metropolitan Hierotheos of Nafpaktos -- Dogma & Mystery

It is essential to make a distinction between dogma and mystery. The mystery of the Holy Trinity is experienced, to the extent that this is possible, by the glorified human being and is different from the dogma, which is the rational formulation concerning the mystery of the Holy Trinity or the revelation. This distinction is fundamental to Orthodox theology.
 ”God is always a mystery. The mystery of the Holy Trinity must be separated from the dogma of the Holy Trinity. The dogma is not the same as the mystery.”
This means that the dogma can be understood rationally, but not the mystery. There is confusion on this issue in some contemporary theologians and a serious problem arises. For instance, when we speak about the Holy Trinity, we are referring to the dogma, the terminology concerning the Holy Trinity, as formulated by the holy Fathers of the Church (essence, hypostases, hypostatic property, and so on) and not to the mystery of the Holy Trinity. We cannot speak about “the mystery of the Holy Trinity”, which is inconceivable to human reason, but we can speak about “the dogma concerning the mystery of the Holy Trinity”. 

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΑΓΙΟΤΗΤΑ -- Του Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Δ. Μεταλληνού, όμοτίμου καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Θεωρώ ιδιαίτερα τιμητική την συμμετοχή μου στην παρούσα σύναξη προς τιμήν του μακαριστού Γέροντος π. Φιλοθέου Ζερβάκου. Ή όσιακή μορφή του και οι υπέρ της Ορθοδοξίας αγώνες του είναι ή αφορμή της επιλογής του θέματός μου.


 Οι έννοιες ΑΓΙΟΣ και ΑΓΙΟΤΗΤΑ στην εποχή μας διέρχονται κρίση: ή αποκρούονται, ή χλευάζονται, ή παραποιούνται. Και μάλιστα όχι μόνο σέ κοινωνικές ομάδες, πού έχουν προσωρινά ή μόνιμα διακόψει κάθε σχέση και σύνδεσμο με το εκκλησιαστικό σώμα, αλλά και μεταξύ τών λεγομένων χριστιανών και μάλιστα τών «Ορθοδόξων». Ιδανικό στον κόσμο μας είναι οι οικονομικές άξιες, ή ευζωία, ή υλική ευημερία. Πόσοι, ακόμη και χριστιανοί, έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους να γίνουν άγιοι; Ποιός ενδιαφερόμενος και μόχθων για την σταδιοδρομία του παιδιού του, δίνει προτεραιότητα στην αγιότητα του; Και όμως αυτός (πρέπει να) είναι ό κύριος σκοπός τού ορθοδόξου πιστού. 'Ο λόγος υπάρξεως της Εκκλησίας στον κόσμο, ως σώματος Χριστού και Ορθοδοξίας είναι ή θέωση του ανθρώπου, δηλαδή ή αναγέννηση του μέσα στην άκτιστη θεϊκή Χάρη, ό αγιασμός του. Ή παλαιοδιαθηκική προτροπή: «Άγιοι 
έσεσθέ μοι, ότι εγώ άγιός ειμί» (Λευϊτ. 20,26), είναι αντίστοιχο με τον λόγο της Καινής Διαθήκης: «’Έσεσθε ουν υμείς τέλειοι, ως ό Πατήρ ύμών ό ούράνιος τέλειός εστίν» (Ματθ. 5,48).

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 28 Ιανουαρίου 2016

Εφραίμ του Σύρου, Παλλαδίου, Χάριτος μαρτ.

Ὁ Ὅσιος Ἐφραὶμ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ καὶ γεννήθηκε στὴν πόλη Νίσιβη τῆς Μεσοποταμίας πιθανῶς τὸ 308 μ.Χ. ἢ καὶ ἐνωρίτερα. Ἤκμασε ἐπὶ Μεγάλου Κωνσταντίνου (324 – 337 μ.Χ.), Ἰουλιανοῦ του Παραβάτου (361 – 363 μ.Χ.) καὶ τῶν διαδόχων αὐτοῦ. Ἀπὸ τὴν μικρή του ἡλικία διδάχθηκε τὴν πίστη καὶ τὴν ἀρετὴ ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο τῆς γενέτειράς του Ἰάκωβο (309 – 364 μ.Χ.), ὁ ὁποῖος καὶ τὸν χειροτόνησε διάκονο, ἀλλὰ ὁ Ὅσιος ἀρνήθηκε νὰ λάβει μεγαλύτερο ἀξίωμα. Ἀκολούθησε πολὺ νωρὶς τὸν μοναχικὸ βίο καὶ μὲ τὸ φωτισμὸ τοῦ Παρακλήτου ἔγραψε πάρα πολλὰ συγγράμματα πνευματικῆς καὶ ἠθικῆς οἰκοδομῆς. Γι’ αὐτὸ καὶ θαυμάζεται γιὰ τὸ πλῆθος καὶ τὸ κάλλος τῶν ἔργων του. Γνώστης ἀκριβὴς ὅλων τῶν δογματικῶν θεμάτων, ἤξερε νὰ καταπολεμᾶ τὶς αἱρέσεις καὶ νὰ ὑπερασπίζει μὲ θαυμάσια σαφήνεια τὴν Ὀρθοδοξία. Ἦταν ἐκεῖνος ποὺ κατατρόπωσε σὲ διάλογο τὸν αἱρετικὸ Ἀπολλινάριο καὶ ὁδήγησε πολλοὺς αἱρετικοὺς νὰ ἐπιστρέψουν στὴν πατρώα εὐσέβεια.
Ὅταν, διὰ τῆς συνθήκης τοῦ ἔτους 363 μ.Χ., ποὺ ὑπέγραψε ὁ διάδοχος τοῦ Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου, Ἰοβιανὸς (363 – 364 μ.Χ.), ἡ Νίσιβης παραδόθηκε στοὺς Πέρσες, ὁ Ὅσιος Ἐφραὶμ ἐγκατέλειψε τὴν πατρίδα του καὶ ἦλθε στὴν Ἔδεσσα, ὅπου ἀσκήτεψε σὲ παρακείμενο ὄρος. Τὸ ἔτος 370 μ.Χ. ἐπισκέφθηκε τὸν Μέγα Βασίλειο στὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας καὶ λίγο ἀργότερα τοὺς Πατέρες καὶ Ἀσκητὲς τῆς Αἰγύπτου.
Ὁ Ὅσιος Ἐφραὶμ κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 373 μ.Χ. καὶ ἡ Σύναξή του ἐτελεῖτο στὸ Μαρτύριο τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας, στὴν περιοχὴ Φιλοξένου, κοντὰ στὴν ἀγορά.

Δυστυχῶς αὐτή εἶναι σήμερα ἡ Ὀρθοδοξία μας.

Ὁ Πατριάρχης Ἀναστάσιος, ὁ ὁποῖος ἦτο φορέας αἱρέσεως μή κατεγνωσμένης, πρίν κατακριθῆ ὁ ἴδιος ἀπό ἁρμόδιο ἐκκλησιαστικό ὄργανο, ἐκβάλλεται διά ξύλων καί λίθων ἀπό τήν Ἐκκλησίαν ὑπό ἁγίων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες τελικά μέ τήν βοήθεια τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας θανατώνονται. Αὐτή εἶναι ἡ τιμή διά τήν ὁποία ὁμιλεῖ ὁ ΙΕ΄ Κανών τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, μέ τήν ὁποία ἠξιώθησαν ἀπό τούς Ὀρθοδόξους. Δηλαδή τό νά καταταγοῦν μεταξύ τῶν ἁγίων καί ὁμολογητῶν καί νά εἶναι ἐσαεί πρότυπα πρός μίμησιν. Εἶναι ἴσως βέβαιον ὅτι σήμερα, ἄν κάποιοι τολμοῦσαν νά ἐνεργήσουν τοιουτοτρόπως σέ μία κατεγνωσμένη αἵρεσι,, θά ἐθεωροῦντο ἀπό τούς Ὀρθοδόξους Οἰκουμενιστές καί μή, ὡς ἀδιάκριτοι, ἀντάρτες, ταλιμπάν, ἐκτός Ἐκκλησίας καί κατεχόμενοι ὑπό ἑωσφορικοῦ καί δαιμονικοῦ πνεύματος. Ἀντιθέτως δέ αὐτοί πού θά ἀνέμενον τήν Σύνοδο (π.χ. τῆς Ἱερείας) διά νά ἀποφασίση ἐπί τοῦ θέματος θά ἐθεωροῦντο συνετοί, ὑπάκουοι, διακριτικοί καί ἐντός τῆς Ἐπισκοποκεντρικῆς Ἐκκλησίας. Δυστυχῶς αὐτή εἶναι σήμερα ἡ Ὀρθοδοξία μας.

Μια ψυχή που καθαρίζεται από τα ψεκτά πάθη της, αποκτά δύναμη, αγαθότητα, και ελευθερία.

Μια ψυχή που καθαρίζεται από τα ψεκτά πάθη της, δηλαδή από την φιληδονία, τη φιλοδοξία, και τη φιλαργυρία, σε όλες τις λεπτομέρειές των, αποκτά δύναμη, αγαθότητα, και ελευθερία. Το θυμοειδές στρέφεται κατά των δαιμόνων μονάχα, το επιθυμητικό μεταβάλλεται σε αγάπη προς τον Θεόν και τον άνθρωπο και το λογιστικό κινείται με καθαρότητα στην προσευχή και στις πνευματικές θεωρίες, ενώ το Άγιον Πνεύμα με τις άκτιστες ενέργειές Του, πνευματοποιεί τις φυσικές αρετές κατά το μέτρο της πίστεως.

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος:

Εάν ήρκεσε η υπερηφάνεια να ρίψη στην άβυσσον αγγέλους, άρα είναι ικανή η ταπείνωση να ανεβάση στον ουρανό τους ανθρώπους

Ιδού η Ορθοδοξία. Η νύμφη του Χριστού. Η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.

Αι δε λεγόμεναι εκκλησίαι, όσαι απατηθείσαι υπό του σατανά εξεκόπησαν της Ορθοδοξίας, δεν είναι, ειμή άζωα, αφεγγή, «ακοινώνητα», απέλπιδα, δυστυχή και μεμολυσμένα την παρθενικότητα τμήματα. Νύμφαι διαζευγμέναι από τον Νυμφίον Χριστόν, ως μη φυλάξασαι αμώμητον την πίστιν. Δύνανται δε να επανέλθουν καλώς, όθεν κακώς απεσπάσθησαν. Αρκεί να επαναλάβουν του ασώτου την φωνήν. Και τότε πάλιν δίδονται αυτοίς ο Χριστός, οι Απόστολοι, των αγίων Πατέρων ο χορός, αι Σύνοδοι, η Παράδοσις, η Θεολογία. Όλα ιδικά των. Η απόφανσις της Εκκλησίας είναι σαφής: "Των αποστόλων το κήρυγμα και των Πατέρων τα δόγματα τη εκκλησία μίαν την πίστιν εσφράγισαν· η και χιτώνα φορούσα τον υφαντόν εκ της άνω Θεολογίας, ορθοτομεί και δοξάζει της ευσεβείας το μέγα μυστήριον". 

Του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη Καθ. Πανεπιστημίου Αθηνών

Η ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκκλησία, ὡς ὁ μοναδικὸς κάτοχος τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀληθείας περὶ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, δὲν μπορεῖ νὰ συμμετέχει ἢ νὰ σχετίζεται, μὲ ὁποιοδήποτε τρόπο, μὲ διαχριστιανικὲς ἢ διαθρησκειακὲς δραστηριότητες.
Δὲν μπορεῖ ἑπομένως νὰ ἀναγνωρίζει τὴν αἵρεση ὡς «ἐκκλησία», μέσῳ τοῦ Διαχριστιανικοῦ Συγκρητισμοῦ. Ο ἀποστολικός, ἐν προκειμένῳ, λόγος εἶναι σαφής: «Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ, ἢ τίς κοινωνία φωτὶ πρὸ σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστοῦ πρὸς Βελίαρ, ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; τίς δὲ συκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; ἡμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐσμὲν ζῶντος». (Βʹ Κορ. ϛʹ 14-16).

Ο Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ἐγκύκλιος ἐνημερωτικὴ καὶ παραινετικὴ 1/26/2016":

Ιερομόναχος Γρηγόριος Ζιώγος

Οταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, σειρά έχει το δικό μας...

Πληροφορίες από τον Κωνσταντίνο Αθ. Οικονόμου, δάσκαλο, συγγραφέα.
Συμβαίνει στην Νορβηγία και σε όλες τις πολιτισμένες χώρες, Σουηδία – Γερμανία – Αγγλία κλπ
Στις “προηγμένες” κοινωνίες τα τελευταία 30 χρόνια τα λόμπυ πώλησης παιδιών και ανακατανομής των μαζών, θέσπισαν νόμους που πρεσβεύουν ότι το παιδί δεν είναι ένα με τον γονιό. Τα παιδιά ανήκουν στην κοινωνία ή το κράτος!Δηλαδή ότι ώρα θέλει ο κοινωνικός λειτουργός σου παίρνει το παιδί σου, και το δίνει σε ανάδοχη οικογένεια.
Το “πανευρωπαϊκό σεξ στάνταρτ” αναφέρει πως πρέπει το προσωπικό των νηπιαγωγείων(!) κι οι γονείς, να εξασκήσουν τα παιδιά στον “αυνανισμό” έως τεσσάρων ετών!!!.
Στη σύμβαση λέγεται ξεκάθαρα, ότι γονείς, γιατροί και νηπιαγωγοί καλούνται να διδάξουν τα παιδάκια «έρωτα διαφορετικών ειδών”!
Ουσιαστικά, πίσω από τη μάσκα της λεγόμενης “
juvenile justice” (δικαιοσύνης ανηλίκων), η οποία παρουσιάζεται με το πρόσχημα της δήθεν “σωτηρίας των παιδιών από βίαιους ή αλκοολικούς γονείς”, διενεργείται ένα παγκόσμιο τερατώδες πείραμα μετάλλαξης του φύλου των παιδιών. Η πατρότητα και η μητρότητα συνθλίβονται. Οι αριθμοί των παιδιών που “σώθηκαν” - δηλαδή τα έκλεψαν από τους γονείς τους και τα κακοποίησαν σεξουαλικά - είναι: 200.000 στη Νορβηγία, 300.000 στη Σουηδία, 250.000 στη Φινλανδία, χιλιάδες στη Γερμανία, κ.ο.κ. Κλεμμένες γενιές, κλεμμένες ζωές!
H Νορβηγία νομιμοποίησε τριάντα είδη μη παραδοσιακού γάμου! Είναι συνεπώς η πιο «προχωρημένη» χώρα, όπου «άνδρας» και «γυναίκα» είναι έννοιες παρωχημένες.

Το σύμφωνο συμβίωσης είναι η αρχή της κόλασης που έρχεται.

Ο Μ. Βασίλειος στον «Ασκητικόν Λόγον» του:

«Ο καλύτερος όρος και κανόνας της εγκρατείας ας είναι ο ακόλουθος: Να μη αποβλέπουμε στην σαρκικήν απόλαυση ούτε στην κακοπάθεια του σώματος, αλλά να αποφεύγουμε και στις δυο περιπτώσεις την αμετρία (δηλ. την έλλειψη μέτρου), ώστε να μη ταράζεται η σάρκα με την πολυσαρκία ούτε και να αρρωσταίνη και να μη μπορή να επιτελέση την εργασία των εντολών»

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ


PILGRIMTOURS.GR                         by Himalaya Travel
ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,
ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
Φιλελλήνων 4, Πλ. Συντάγματος, 10557 Αθήνα,
Τηλ: 210-3225159, Fax: 210-3251474 



Σεβαστοί Πατέρες, Αγαπητοί Κύριοι,             Ιανουάριος 2016

Παρακαλώ δεχθείτε τίς θερμότερες ευχές μας για Ευλογημένο, Ειρηνικό, Ελπιδοφόρο και πλούσια καρποφόρο Νέο Έτος. Άς είναι γεμάτο από τήν Αγάπη Του Κυρίου μας. Το σημαντικό σας έργο που επιτελείτε απανταχού τής Γής, υπηρετώντας τήν Εκκλησία και Τήν Εντολή Του.

Το ταξιδιωτικό μας γραφείο με έδρα τήν Αθήνα από το 1984 HIMALAYA TRAVEL AE - Pilgrimtours.gr δραστηροποιείται στήν διοργάνωση Προσκυνηματικών Ταξιδίων στήν Ελλάδα και σ` όλο το κόσμο για Μητροπόλεις, Ενορίες, Συλλόγους, Πανεπιστήμια κ.α.

Για τούς ερχόμενους μήνες του 2016 έχουμε να σας προτείνουμε προγραμματισμένες αναχωρήσεις για τον σημαντικό προορισμό "Ιεροσόλυμα - Αγίοι Τόποι" .  

Ένα θαύμα στο μικροσκόπιο

Ένα πρωτοφανές θαύμα της Θεοτόκου αναστάτωσε τον θρησκευτικό κόσμο στη Γαλλία: Ο Μπασάμ Ασσάφ είναι υπηρέτης ενός ορθοδόξου σύρου στο Παρίσι , του Μιχαήλ Μερέζ. 
Στις 12 Αυγούστου 1988 ο Μερέζ απουσίαζε και τηλεφώνησε στον Ασσάφ να κάνει τις απαραίτητες προετοιμασίες για την εορτή της Κοιμήσεως. Ο πλούσιος επιχειρηματίας έχει μέσα στο σπίτι του ένα μικρό εκκλησάκι . Μέσα σε αυτό ο πιστός υπηρέτης του έκαψε θυμίαμα , άναψε ακοίμητη κανδήλα και πρόσφερε άνθη στη Θεοτόκο , της οποίας υπάρχουν εκεί πολλές εικόνες. 
Ύστερα προσευχήθηκε στην Παναγία για την οικογένειά του που μένει στη Συρία, και για τον κύριό του που τον αγαπά σαν πατέρα.
 
Την ώρα εκείνη ακριβώς εμφανίζεται στον υπηρέτη η Θεοτόκος και του λέει :
 
- Σε προστατεύω. Είμαι μαζί σου. Πάρε αυτό το δώρο!
 
Την ίδια στιγμή ο Ασσάφ ένοιωσε να γεμίζουν τα χέρια του με ένα υγρό , που είχε τη σύσταση και την οσμή πολύ καθαρού ελαιόλαδου.
 

Ἐγκύκλιος ἐνημερωτικὴ καὶ παραινετικὴ 1/26/2016

Πηγή: http://kyprianoscy.blogspot.ca/


ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Ἀριθμός Πρωτ. 2303
Ἐν Ἀθήναις, 12 / 25 - 1 - 2016

Ἐνηµερωτικὴ καὶ Παραινετικὴ
Πρὸς τὸ Χριστεπώνυµον Πλήρωµα τῆς Ἐκκλησίας µας
Τὸ νέον «Σύµφωνο Συµβίωσης» ἀνεξαρτήτως φύλου, τὸ ὁποῖο ἐψηφίσθη τὴν 10ην/23ην Δεκεµβρίου 2015

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Ἀδελφοὶ καὶ Συλλειτουργοί· Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητὰ καὶ πεφιληµένα·

Μὲ τὴν ψυχὴν καὶ τὴν καρδίαν µας βαθύτατα λυπηµένας καὶ ἀγωνιώσας, ἐπιθυµοῦµεν νὰ ἀπευθύνωµεν εἰς τὴν Ἀγάπην Σας λόγον Παραµυθίας, λόγον Ἐνισχύσεως, λόγον Ἐλπίδος, λόγον Μετανοίας.

Ἅπαντες γνωρίζοµεν τὴν καθοδικὴν καὶ θεοµάχον πορείαν τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη, τὸ ὁποῖον ἤδη ἔχει ἔλθει εἰς πλήρη ρῆξιν µὲ τὸν Εὐαγγελικὸν Νόµον, µὲ τὰ Εὐλογηµένα Ἤθη τῆς Ἑλληνορθοδόξου Παραδόσεώς µας, µὲ τὸ ἐλπιδοφόρον Ὅραµα τῆς Θεώσεως τοῦ Ἀνθρώπου, µὲ αὐτὴν τὴν Ἀνθρωπίνην Φύσιν, µὲ αὐτὸ τοῦτο τὸ Κατ᾿ Εἰκόνα καὶ Καθ᾿ Ὁµοίωσιν τοῦ Θεοῦ, βάσει τοῦ ὁποίου ἐπλάσθη ὁ Ἄνθρωπος ὡς ἄρσεν καὶ θῆλυ, µὲ τὸν Νοµικὸν Πολιτισµόν µας, ὁ ὁποῖος ἀνέκαθεν ἐχαρακτήριζε τὴν ὁµοφυλοφιλίαν ὡς ἔγκληµα, καὶ ὡς ἀπαξίωσιν τῶν κατὰ φύσιν διαπροσωπικῶν σχέσεων (Ποινικὸς Κῶδιξ, Ἄρθρον 347).

Εσπερίδα για τον Παύλο Μελά



Ο Ιερός Λόχος 2012 Έφεδροι και Φίλοι Ειδικών Δυνάμεων και ο σύλλογος Ευζώνων Προεδρικής ΦρουράςΕΥΖΩΝ, διοργανώνουν από κοινού εσπερίδα για τον Παύλο Μελά. Σκοπός της εκδηλώσεως να γίνει αναφορά στη ζωή, το έργο και την κληρονομιά που άφησε πίσω ο πρωτεργάτης του Μακεδονικού Αγώνος καθώς και να γιγαντωθεί το πάγιο αίτημα όλων μας για τη διάσωση της υπό κατάρρευση οικίας του.

Η εκδήλωση θα λάβει χώρα την Πέμπτη 28 Ιανουαρίου και ώρα 19:00 στην αίθουσα του Δημαρχείου Κηφισιάς "Δήμαρχος Βασ. Γκατσόπουλος".