π.Θεόδωρος Ζήσης, Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως - Αποστολικό Ανάγνωσμα

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 21 Ιανουαρίου 2016

Μαξίμου ομολογητού, Νεοφύτου, Ευγενίου.

Ὁ Ὅσιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς καταγόταν ἀπὸ ἐπιφανὴ οἰκογένεια καὶ γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ ἔτος 580 μ.Χ. Ἔλαβε τὴ συνήθη ἐγκυκλοπαιδικὴ μόρφωση καὶ ἐπιδόθηκε ἰδιαίτερα στὴ σπουδὴ τῆς φιλοσοφίας. Ὑπὸ τοῦ αὐτοκράτορος Ἡρακλείου (610 – 641 μ.Χ.) προσελήφθη ὡς ἀρχιγραμματεὺς αὐτοῦ. Παρέμεινε στὴ θέση αὐτὴ γιὰ λίγα μόνο χρόνια, ἀλλὰ διατήρησε τὶς σχέσεις του καὶ ἀλληλογραφία μὲ πρόσωπα τοῦ δημόσιου βίου.

Ἀφοῦ παραιτήθηκε, τὸ 614 μ.Χ., ἀπὸ τὸ ἀξίωμα τοῦ ἀρχιγραμματέως, ἐγκατέλειψε τὸν κόσμο καὶ ἀκολούθησε τὸν μοναχικὸ βίο. Ἀσκήτεψε σὲ μονὴ τῆς Χρυσουπόλεως, ποὺ βρισκόταν ἔναντι τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ διετέλεσε ἡγούμενος αὐτῆς. Ἐκεῖ ἀπέκτησε ὡς μαθητὴ τὸν Ἀναστάσιο, ὁ ὁποῖος τὸν ἀκολούθησε σὲ ὅλη του τὴ ζωή.

Σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Μαξίμου ἡ ἐργασία τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ συμμόρφωση τοῦ βίου τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὴν Θεία διδασκαλία ἀποτελοῦν βάση στερεά, ἐπὶ τῆς ὁποίας θὰ οἰκοδομηθεῖ ἡ πνευματικὴ ἀνύψωση τοῦ νοῦ. Πρῶτο βῆμα γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτὸ ἀποτελεῖ ἡ ἀπόδυση ἀπὸ τὸ νοῦ ὅλων τῶν παθῶν ποὺ τὸν ἐνοχλοῦν, τὰ ὁποία ἔχουν τὴν βάση καὶ τὴν ἀφορμή τους στὸ σῶμα. Καλεῖται δηλαδὴ ὁ ἄνθρωπος νὰ μὴν ἀκολουθήσει τὴν κίνηση τῶν αἰσθητῶν, νὰ μὴν γίνει δοῦλος τῶν φυσικῶν του ὁρμῶν καὶ παθῶν, ἀλλὰ νὰ ἀκολουθήσει τὰ ὑπὲρ φύσιν. Τὰ ἀποτελέσματα παρουσιάζονται ἀνάλογα πρὸς τὴν ἐκλογή.

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ~ Ι.Μ.ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ

ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΤΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΓΓΕΛΑΚΑΚΗ. ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

http://apotixisis.blogspot.ca/

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης: Οἱ μεταπατερικοί καί ἀντιπατερικοί ὑπάρχουν καί δροῦν ἐδῶ και πολλά χρόνια

…Δυστυχῶς θά πρέπει νά ἀρχίσει κανείς μέ τό «πόθεν ἄρξομαι θρηνεῖν», καί νά συνθέσει νέα Ἱερεμιάδα. Αὐτό πού δέν δέχθηκαν νά κάνουν οἱ μεγάλες μορφές τοῦ Γένους, ὁ Μ. Φώτιος, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς, ὁ ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός, ὁ Γεννάδιος Σχολάριος, νά προδώσουν τήν ὀρθόδοξη πίστη γιά νά σώσουν τό κράτος ἤ στήν Τουρκοκρατία οἱ Ἅγιοι καί οἱ Νεομάρτυρες, γιά νά σώσουν το σῶμα τους καί τήν καλοπέρασή τους, τό ἐπράξαμε δυστυχῶς καί το πράττουμε σήμερα χειρότερα. Παραδώσαμε τήν Ἑλλάδα στά χέρια ξένων, τῶν Βαυαρῶν τοῦ Ὄθωνος και τῶν ἐντοπίων ὑποστηρικτῶν τους, οἱ ὁποῖοι ἀπό τότε μέχρι σήμερα ἔχουν ὡς μόνιμο στόχο νά ξερριζώσουν και νά ἀφανίσουν ὅ,τι θυμίζει Ὀρθοδοξία καί Βυζάντιο καί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, νά ἀποδυναμώσουν τελείως τίς πνευματικές ἀντιστάσεις νά καταστήσουν τήν Ἑλλάδα ἀγνώριστη, ἀνορθόδοξη καί ἀνελλήνιστη, ὥστε φραγκεμένη καί ἐκλατινισμένη, παπική, προτεσταντική καί «διαφωτισμένη» (σκοτισμένη), νά την ἀφομοιώσουν καί νά τήν ἀφανίσουν.

Οἱ μεταπατερικοί καί ἀντιπατερικοί ὑπάρχουν καί δροῦν ἐδῶ και πολλά χρόνια· ἁπλῶς τώρα τους ὑποστασιώνει, τούς συνοψίζει και τούς ἐκφράζει «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» ἡ «Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος, ἡ ὁποία ὅπως ἐλέχθη προσφυῶς ἀπό εὐλαβέστατο και ἀγωνιστή συμπρεσβύτερο ἔπαυσε νά εἶναι Ἀκαδημία καί μετατράπηκε σέ ἐπιδημία.

Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ: Ἐξοχώτατε κ. Ὑπουργέ, ( Νικόλαον Φίλην)

Ἐπιτρέψατέ μου νά ἀναφερθῶ πέραν τῶν ἀνωτέρω καί εἰς τό ἐξόχως πολυσήμαντο ζήτημα τῆς ἀνιδρύσεως Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στήν Ὁμολογιακή Θεολογική Σχολή τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ὡς ὁ Κοσμήτωρ Αὐτῆς Καθηγητής κ. Μιλτ. Κωνσταντίνου εἶχε γνωστοποιήση μέ τήν χορηγία τοῦ Ἐμιράτου τοῦ Ὀμάν(!!!). Τό τραγελαφικό τῆς ἐν λόγῳ πρωτοβουλίας σύγκειται στό γεγονός ὅτι ἡ ὁμολογιακή Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. ἔχει συγκεκριμένη ὁμολογιακή βάση καί ὀντολογικό θεμέλιο τήν Τριαδολογία, τήν Χριστολογία, τήν Ἐκκλησιολογία καί τήν ἐσχατολογία τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας ἐνῶ ἡ σχεδιαζόμενη Κατεύθυνσι Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στήν ἰδία Θεολογική Σχολή τά ἐντελῶς ἀντίθετα, τόν ἀντιτριαδισμόν καί τήν κατεγνωσμένη ὑπό τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου Χριστολογική αἵρεση τοῦ Ἀρειανισμοῦ καί τήν ὑλιστική ἐσχατολογία. Ἀντιλαμβάνεσθε εὐχερῶς ὅτι αὐτό ἀποτελεῖ παγκόσμια πρωτοτυπία πού δέν συμβαίνει πουθενά σέ καμμία χῶρα τῆς γῆς, καί βέβαια ὑποβάλλομε τήν ρητορική ἐρώτησι στούς εἰσηγητές τῆς ρυθμίσεως ἐάν θά ἦτο ποτέ δυνατόν οἱ θεοειδεῖς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας νά συστέγαζαν στό ἴδιο ἐκπαιδευτικό Ἵδρυμα τήν Ἀλήθεια τῆς θείας Ἀποκαλύψεως καί τήν ἐγκληματική ἀπομείωση καί στρέβλωσή της, ὡς αὐτή πού ἀνθρωποπαθῶς διετύπωσε ὁ Ἄραβας ἔμπορος Μωάμεθ πού συνῆψε τόν 7^ο γάμο του μέ τήν σύζυγο τοῦ γιοῦ του Ζαΐντ καί τόν 9^ο γάμο του μετά τῆς 7ετούς κορασίδος Ἀϊσέ !!! (Θαυμάσατε Προφήτη!!!) ἀντιγράφων τόν Ἄρειο, τόν Ἀπολλινάριο, τό Νεστόριο, τόν Σεβῆρο καί τόν Διόσκορο.

Η Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός" άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Μικρά στιγμιότυπα από τους μεγάλους αγώνες του Εφέ...":

Μία κόμη φορά μας αιφνιδιάζει ο π.Αναστάσιος Γκοτσόπουλος με ένα ακόμη εξαιρετικό και πρωτότυπο κείμενο.


Παρατηρούμε ότι οι διάλογοι των παπόφιλων με τον Άγιο Μάρκο, επαναλαμβάνονται πανομοιότυποι σχεδόν και σήμερα:

Ότι τάχα οι διαφορές είναι μικρές
"Ολίγη εστίν η μεταξύ ημών και των Λατίνων διαφορά" έλεγαν τότε,

ότι δεν είναι οι Παπικοί αιρετικοί αλλά σχισματικοί, (παραδόξως αυτό πρεσβεύει και ο "παραδοσιακός" Καλαβρύτων Αμβρόσιος, δείτε εδώ και εδώ),
"και τις άνθρωπος ει σύ και λέγεις τους Λατίνους αιρετικούς;" έλεγαν τότε

Διαχρονικαὶ θέσεις

Ο Παπισμὸς δεν απεκήρυξε τας κακοδοξίας και τας αιρέσεις του. Ο Οικ. Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος πραγματοποιεί  την ψευδοένωσιν κάμνων απαραδέκτους υποχωρήσεις και συμβιβασμοὺς μετὰ των Παπικών. Οφείλει όμως να γνωρίζῃ ότι πάσα Ένωσις, αγνοούσα την δογματικὴν ένωσιν εν τη Ορθοδόξω πίστει,  καταδικάζεται ως ανίερον πραξιπόπημα υπὸ της Πανορθοδόξου Εκκλησιαστικής Συνειδήσεως, οι δε Επίσκοποι, οι οποίοι  αποτολμούν πραξικοπηματικὴν ένωσιν,  εκπίπτουν αυτομάτως της Ορθοδόξου Πίστεως και  ευρίσκονται εις την παράταξιν των Εξωμοτών, φέροντες ως άλλοι Βησσαρίωνες, το αιώνιον στίγμα του προδότου της Ορθοδοξίας.

Ενας μοναχός εξωμολογήθηκε στον Αββά Σισώη: «΄Επεσα πάτερ. Τι να κάνω;»

«Σήκω», του είπε, με τη χαρακτηριστική του απλότητα ο άγιος Γέροντας.
«Σηκώθηκα Αββά μα πάλι έπεσα στην καταραμένη αμαρτία», ομολόγησε με θλίψη ο αδελφός.
«Και τι σε εμποδίζει να ξανασηκωθείς;»
«Ως πότε Αββά» ρώτησε ο αδελφός.
«΄Εως ότου να σε βρή ο θάνατος ή στην πτώση ή στην έγερση. Δεν είναι γραμμένο όπου ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε; Μόνο εύχου στο Θεό να βρεθείς την τελευταία σου στιγμή σηκωμένος με την αγία μετάνοια.» του εξήγησε ο Αββάς Σισώης.