Πολιτικὴ νοµιµοποιήσεως τῆς ὁµοφυλοφιλίας ἄνευ ἰσχυρᾶς ἐκκλησιαστικῆς ἀντιδράσεως -- Το ῦ κ . Ἰ ω ά ν ν η Τά τ σ η , Θ ε ο λ ό γ ο υ

Η κοινοβουλευτική διαδικασία καὶ ἡ τελικὴ ψήφιση τοῦ νοµοσχεδίου γιὰ τὸ σύµφωνο συµβίωσης ὁµοφυλοφίλων ὑπῆρξε πραγµατικὰ ἀποκαλυπτικὴ γιὰ τὰ φρονήµατα τῆς πλειονότητας τῶν βουλευτῶν τῆς Ἑλλάδος. Ἀναµενόµενο νὰ πανηγυρίζουν οἱ ὁµοφυλόφιλοι γιὰ τὴν ὑπερψήφιση τοῦ νοµοσχεδίου, µὲ τρόπο µάλιστα προκλητικὸ ἐντὸς τῆς Βουλῆς. Ἀλλὰ πραγµατικὰ τραγικὴ ἡ εἰκόνα τῶν περισσοτέρων βουλευτῶν, ποὺ ἂν καὶ ἑτεροφυλόφιλοι οἱ ἴδιοι, ἔσπευσαν νὰ στηρίξουν τὰ δικαιώµατα τῶν ὁµοφυλοφίλων. Τραγικότερη ἡ πολυκοµµατικὴ στήριξη τοῦ νοµοσχεδίου ποὺ ἀπέδειξε ὅτι δὲν εἶναι ἔργο µόνο τῆς «ἄθεης ἀριστερᾶς» ἡ ἀποδόµηση τῆς οἰκογένειας καὶ τῶν ἱερῶν παραδόσεων αὐτοῦ τοῦ τόπου. Οἱ ἀπουσιάσαντες ὡς ἄλλοι Πόντιοι Πιλᾶτοι ἀδυνατοῦν νὰ ξεπλύνουν τὴν εὐθύνη τους γιὰ τὴν τελικὴ ἔκβαση τῆς διαδικασίας καὶ τὴν ὑπερψήφιση τοῦ νοµοσχεδίου. Καὶ εἰς ἀνώτερα! Ἐκεῖνο ποὺ µένει πλέον εἶναι ὅσοι πολίτες διατηροῦν στοιχειώδη λογικὴ καὶ ἐλάχιστη τιµιότητα νὰ διαχωρίσουν τὴ θέση τους ἀπὸ τὰ πολιτικὰ κόµµατα ποὺ µετατρέπουν τὴν ἀνηθικότητα σὲ νόµο καὶ τὴν ἐκτροπὴ σὲ κανόνα ζωῆς. Ἡ φωνὴ τῆς διοικούσας Ἐκκλησίας πρέπει νὰ γίνει κραυγὴ διαµαρτυρίας. ∆ὲν ἀρκοῦν οἱ µεµονωµένες φωνὲς ἀντίδρασης ἐκλεκτῶν κληρικῶν καὶ ἐπισκόπων. Ἡ νωχελικὴ ἀντίδραση ὅσων προΐστανται τείνει νὰ ἐξοµοιωθεῖ µὲ τὴν ἀποχὴ τῶν προαναφερθέντων βουλευτῶν ποὺ φοβοῦνται µήπως χαρακτηριστοῦν γραφικοὶ καὶ ἀφήνουν ἀνενόχλητο τὸν «καίσαρα» νὰ νοµοθετεῖ ἀντιευαγγελικὰ καὶ διεστραµµένα. Ποῦ εἶναι τὸ «οὐκ ἔξεστί σοι»; Ποιὰ πονηρὴ δύναµη κλείνει τὰ στόµατα τῶν ἐπισκόπων;

Μητρ. Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος : Ο ΤΡΙΤΟΣ ΘΕΟΜΑΧΟΣ!

Ο τρίτος Θεομάχος είναι ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Αδικίας, Καθηγητής του Ποινικού Δικαίου στο Α. Π. Θεσσαλονίκης, κ. Νικ. Παρασκευόπουλος. 

Ο κ. Παρασκευόπουλος, καθώς φαίνεται, έβαλε σαν σκοπό του να νομιμοποιήσει την ανηθικότητα και μάλιστα την παρά φύση σεξουαλικότητα! Προωθεί το επίμαχο Νομοσχέδιο για το "Σύμφωνο συμβίωσης Ομοφυλοφίλων", ήτοι προσπαθεί να μεταβάλει την Ελληνική, και κατά βάσιν συντηρητική, Κοινωνία μας σε Σόδομα και Γόμορρα!

Χριστιανισμὸς καὶ ἐξουσία -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου ∆. Μεταλληνοῦ

Ἡ στάση τῶν Τριῶν Μάγων ἔναντι τοῦ ἀσεβεστάτου Βασιλέως Ἡρώδου («δεινὸν παιδοκτόνον ἐγκατέλιπον παιζόµενον») θέτει τὸ πρόβληµα τῆς στάσεως τοῦ Χριστιανισµοῦ ὡς Ἐκκλησίας ἀπέναντι στὴν κάθε µορφὴ Ἐξουσίας.

1. Οἱ σχέσεις ἐξουσίας κάθε µορφῆς εἶναι πάντα κεντρικὸ πρόβληµα τῆς κοινωνίας, στὸ ὁποῖο ἐµπλέκεται ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ πράγµατα ὁ χῶρος τῆς Θρησκείας. Μολονότι ὁ Χριστιανισµὸς στὴν αὐθεντική του ἔκφραση δὲν εἶναι θρήσκευµα –ἁπλὴ δηλαδὴ Ἱστορικὴ πραγµάτωση τοῦ φαινοµένου τῆς θρησκείας, ἀλλὰ «ὁδὸς» (Πράξ. 9, 20), τρόπος δηλαδὴ ὑπάρξεως, ποὺ ὁδηγεῖ στὴ «θέωση», ὅπως νοεῖται χριστιανικὰ ἡ σωτηρία, ἡ διαπλοκή του µὲ τὶς δοµὲς τοῦ κόσµου εἰσήγαγε στὴν ὀργάνωσή του καὶ τὴν ἔννοια τῆς ἐξουσίας. Στὴν Ἐκκλησία, ὡς Σῶµα Χριστοῦ, ἀναγνωρίζεται ὁ θεόσδοτος χαραχτήρας τῆς ἐξουσίας, «ἵνα µὴ ὁ κόσµος εἰς ἀκοσµίαν ἐµπέσῃ» (Ἰσίδωρος Πηλουσιώτης, 5ος αἰ. Ε.Π. 78, 657), ἐλέγχεται ὅµως συχνὰ ἡ πτωτικὴ κατανόηση καὶ χρήση της. Γι᾽ αὐτὸ ὑπογραµµίζεται ἡ σχετικότητα καὶ ὁ πνευµατικός της χαραχτήρας γιὰ τὴν Ἐκκλησία (πρβλ. Α´ Κορ. 9, 12. Β´ Κορ. 10, 8. Β´ Θεσ. 3, 9 κ.ἄ.). Στὴν Κ.∆. φανερώνεται ἐξ ἄλλου ἡ δαιµονικότητα τῆς ἐξουσίας τοῦ κόσµου (πρβλ. τὸ διάλογο τοῦ Χριστοῦ µὲ τὸν Πιλάτο (Ἰωάν. 18, 28 ἑ.) καὶ προβάλλεται ὁ διακονικὸς καὶ ἀπελευθερωτικὸς χαρακτήρας τῆς «ἐξουσίας» τοῦ Χριστοῦ (Ματθ. 10, 1 καὶ παράλ., 28, 18 κ.ἄ.). Παράλληλα, γίνεται δεκτὸς ὁ πρωτογενὴς χαρακτήρας τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας (Ρωµ. 13), ὅµως διὰ τοῦ Χριστοῦ καθορίζεται καὶ ἡ στάση ἀπέναντί της µὲ τὸ γνωστὸ λόγιο «ἀπόδοτε τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ» (Ματθ. 22, 21), ποὺ δείχνει τὴν ἱεράρχηση τῶν δύο ἐξουσιῶν καὶ τὴ διαφοροποίησή τους, ἀφοῦ, ἂν τὸ νόµιµο ἀνήκει στὸν καίσαρα, ὁ ἄνθρωπος ὡς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ἀνήκει ὁλόκληρος στὸ Θεό, ὡς νόµισµα ὄχι αὐτοκρατορικό, ἀλλὰ θεῖο. Ἡ ἀποστολικὴ πράξη –τέλος– ἐγκαινιάζει καὶ τὴ δυνατότητα ἀντιστάσεως (ἤ ἔστω ἀρνήσεως ὑποταγῆς) στὴ δαιµονοποιηµένη ἐξουσία («πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ µᾶλλον ἤ ἀνθρώποις», Πράξ. 5, 29).

Ύμνοι Χριστουγέννων

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 9 Ιανουαρίου 2016

Πολυεύκτου μάρτυρος, Ευστρατίου οσίου.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Πολύευκτος ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τῶν αὐτοκρατόρων Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.) καὶ Οὐαλεριανοῦ (251 – 259 μ.Χ.). Ὅταν κηρύχθηκε ὁ διωγμὸς κατὰ τῶν Χριστιανῶν καὶ αὐτοὶ διετάχθησαν νὰ ἐπιστρέψουν στὴν εἰδωλολατρία, ὑπῆρξε ὁ πρῶτος ποὺ μαρτύρησε γιὰ τὸν Χριστὸ στὴ Μελιτηνὴ τῆς Ἀρμενίας, ὅπου ἐκτελοῦσε τὰ στρατιωτικά του καθήκοντα.

Ὁ Ἅγιος Πολύευκτος, χωρὶς νὰ δειλιάσει, διεκήρυξε μὲ παρρησία τὴν πίστη του στὸν Χριστὸ καὶ μὲ Πνευματικὴ ἀνδρεία συνέτριψε τὰ εἴδωλα ποὺ λάτρευαν οἱ ἐθνικοί. Οἱ παραινέσεις τοῦ πεθεροῦ του, καθὼς καὶ οἱ θρηνώδεις κραυγὲς τῆς γυναίκας του, δὲν τὸν κλόνισαν καθόλου. Παρέμεινε σταθερὸς στὴν ὁμολογία του, γεγονὸς ποὺ ἐπιβεβαίωσε καὶ στὸν Μάρτυρα Νέαρχο, τὸν φίλο του, ποὺ φοβόταν μήπως ἀπὸ τὰ βασανιστήρια ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό. Ἔτσι, λοιπόν, ὁ Ἅγιος Πολύευκτος μαρτύρησε διὰ ξίφους.
Ἡ Σύναξη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Πολυεύκτου ἐτελεῖτο στὸ σεπτὸ ναὸ ποὺ ἀνήγειραν οἱ πιστοὶ στὸν τόπο τοῦ μαρτυρίου του, ποὺ ἔκειτο κοντὰ στὴν περιοχὴ τοῦ Φιλαδελφίου καὶ τοῦ Ταύρου Κωνσταντινουπόλεως.

ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

 ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ 666....ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΙΣ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΩΡΑ 3μ.μ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

Ανακοινώθηκε επίσημα από την Πανελλήνια Κληρικολαϊκή επιτροπή (που αποτελείται από φορείς και συλλόγους) η πρόσκληση σύσσωμου του Ελληνικού λαού στην μεγάλη συγκέντρωση που διοργανώνεται στις 7 Φεβρουαρίου 2016 και ώρα έναρξης στις 3μ.μ στα Προπύλαια.

Μετά το πέρας των ομιλιών θα εξελιχθεί πορεία στην Βουλή των Ελλήνων (πλατεία Συντάγματος) στην Αθήνα.

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=13&t=11862

CHRISTMAS : TRUTH AND MYTHS

By Protopresbyter Fr. George D. Metallinos

Professor Emeritus of the Athens University School of Theology

http://impantokratoros.gr/http://impantokratoros.gr/67598BDF.en.aspx

π. Θεόδωρος Ζήσης: Στὸ ἐπαίσχυντο κείµενο τοῦ Balamand,

γιὰ πρώτη φορὰ ὀρθόδοξοι θεολόγοι, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, ἀθετοῦν τὴν καθαγιασµένη ἐπὶ αἰῶνες πατερικὴ παράδοση, ἀλλὰ καὶ πρόσφατες πανορθόδοξες δηλώσεις καὶ ἀποφάσεις, ἀρνοῦνται ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία καὶ δέχονται ὅτι συναποτελοῦµε µὲ τοὺς Παπικοὺς τὴν Μία Ἐκκλησία καὶ εἴµαστε ἀπὸ κοινοῦ ὑπεύθυνοι γιὰ τὴν τήρηση τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ, ὡς «ἀδελφὲς Ἐκκλησίες». Ἱεροκρυφίως καὶ ἀντισυνοδικῶς δεχθήκαµε τό «ἀδελφὲς ἐκκλησίες», καὶ τώρα πάνω σ᾽ αὐτὸ τὸ κατασκευασµένο ψευτοµοντέλο ἑνότητος ἀναγνωρίζουµε τὸν Παπισµὸ ὡς ἐκκλησία µὲ χάρη, µυστήρια καὶ ἀποστολικὴ διαδοχή. Γράφει τὸ κείµενο: «Ἑκατέρωθεν ἀναγνωρίζεται ὅτι ὅσα ἐνεπιστεύθη ὁ Χριστὸς εἰς τὴν Ἐκκλησίαν Του- ὁµολογία τῆς ἀποστολικῆς πίστεως, µετοχὴ εἰς τὰ αὐτὰ µυστήρια, κυρίως εἰς τὴν µίαν ἱερωσύνην τὴν τελοῦσαν τὴν µίαν θυσίαν τοῦ Χριστοῦ, ἀποστολικὴ διαδοχὴ τῶν ἐπισκόπων- δὲν δύνανται νὰ θεωρηθοῦν ὡς ἀποκλειστικὴ ἰδιοκτησία µιᾶς τῶν ἡµετέρων Ἐκκλησιῶν. Εἶναι σαφὲς ὅτι ἐντὸς τοῦ πλαισίου τούτου ἀποκλείεται πᾶς ἀναβαπτισµός, ∆ιὰ τοῦτον ἀκριβῶς τὸν λόγον ἡ Καθολικὴ Ἐκκλησία καὶ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀναγνωρίζουν ἑαυτὰς ἀµοιβαίως ὡς ἀδελφὰς ἐκκλησίας, ἀπὸ κοινοῦ ὑπευθύνους διὰ τὴν τήρησιν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ πιστότητι πρὸς τὴν θείαν οἰκονοµίαν, ἰδιαίτατα ὡς πρὸς τὴν ἑνότητα»

ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ 2012 ΕΦΕΔΡΟΙ & ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

http://ierosloxos2012.blogspot.gr/2016/01/4-2012.html

Τα ρεβύθια της μάγισσας

Στην εποχή μας η μαγεία έχει περικοσμηθεί με πολλά εύηχα επίθετα, για να εξαπατά ευκολώτερα τους αφελείς. Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσουμε ότι υπό οποιαδήποτε συγκάλυψη κι αν ασκείται η μαγεία, είναι ένας από τους τρόπους που χρησιμοποιεί ο διάβολος για να πλανέψει τον άνθρωπο, να τον απομακρύνει από τον Θεό και να τον συντρίψει σωματικά και ψυχικά. 
Ας δούμε αυτή την αλήθεια στο επόμενο περιστατικό: Κάποια γυναίκα, παντρεμένη στην Αθήνα, δεν ζούσε αρμονικά με τον σύζυγό της, γιατί εκείνος την απατούσε. Της συνέστησαν τότε μια μάγισσα, που θα της έλυνε τάχα το πρόβλημα. Αυτή της διάβασε κάτι μαγικά και της έδωσε εννιά ρεβύθια να τα έχει στο σπίτι της. 

Σκληρή απάντηση του Συνδέσμου κληρικών για το σύμφωνο συμβίωσης

"Άραγε αυτό είναι το πρόβλημα της Ελλάδος σήμερα; Η αποκατάσταση των κίναιδων;" αναφέρει μεταξύ άλλων ο Σύνδεσμος κληρικών της Ελλάδος σε ανακοίνωσή του σχετικά με το σύμφωνο συμβίωσης. Αναλυτικά, σημειώνει:
"Κύριοι,
Ο Ιερός Σύνδεσμος Κληρικών Ελλάδος, όσον αφορά την πρόσκλησή σας, θεωρεί ότι δεν υπάρχει λόγος να παρίσταται σε μία επιτροπή που έχει ήδη λάβει αποφάσεις.
Ο Ι.Σ.Κ.Ε συμφωνεί με την εκπεφρασμένη γνώμη της Ιεράς Συνόδου και από πλευράς Εκκλησιαστικής, δεν έχει να παρατηρήσει κάτι περαιτέρω.
Όμως ως Έλληνες πολίτες διαμαρτυρόμεθα γιά το λεγόμενο "σύμφωνο συμβίωσης" καθ' όσον το κράτος και η Κυβέρνηση δεν μπορούν να νομοθετούν αφύσικα ή παραφύσιν πράγματα.
Δεν λαμβάνεται δυστυχώς υπ'όψιν σας την Ορθόδοξη παράδοση και τα ήθη του Ελληνικού λαού.

Philadelphia police officer ambushed 'in the name of Islam'

A gunman in Philadelphia ambushed a police officer "in the name of Islam" at a junction late on Thursday.

Three of the 13 or more shots that the unnamed gunman fired struck the officer, who is said to be recovering.

The officer returned fire, striking the gunman at least three times, in what the police chief described as an attempted "execution".

http://www.bbc.com/news/world-us-canada-35264935

Προπαγάνδα και επιστράτευση. Η Αλβανία σταυροδρόμι των τζιχαντιστών

Η καθημερινή εφημερίδα «Λα Στάμπα» έχει δημοσιεύσει πριν από κάποιες μέρες ένα άρθρο με τίτλο «Προπαγάνδα και επιστράτευση. Η Αλβανία σταυροδρόμι των τζιχαντιστών». Ο αρθρογράφος της Λορέντσο Βιντίνο, ανταποκριτής της εφημερίδας στο ενημερώνει σχετικά με την ανησυχία των μυστικών αντιτρομοκρατικών υπηρεσιών της Ευρώπης, Αμερικής και της Μέσης Ανατολής για την αύξηση του αριθμού των αλβανών τζιχαντιστών που επιστρατεύουν νέους πολεμιστές για το ΙΣΙΣ στην αλβανική κοινότητα της διασποράς στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου εδώ και την Ιταλία. «Το Κόσσοβο έχει το μεγαλύτερο αριθμό στην Ευρώπη των τζιχαντιστών στην Συρία σε σχέση με το πληθυσμό της και οι τζιχαντιστές με αλβανική εθνικότητα κατέχουν υψηλές θέσεις στις στρατιωτικές δυνάμεις του Χαλιφάτου της Βαγδάτης. «Αν και τα νοτιοδυτικά Βαλκάνια ήταν πάντοτε μια περιοχή όπου υπερίσχυε το εκσυγχρονισμένο, λαϊκό Ισλάμ , αυτό το πρόβλημα γεννήθηκε μετά το 90, γράφει ο αρθρογράφος.

Εκκλησία και κόσμος του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Η αγάπη του Θεού αγιάζει τον κόσμον

Είναι κάποιες αλήθειες παλιές, αλλά όχι ξεπερασμένες. Άφθορες από το πέρασμα του χρόνου, αδιάσειστες από τους σεισμούς και αδιάφθορες από τους συρμούς των καιρών μένουν φωτεινά μετέωρα. Φέγγουν στα σκοτάδια αυτού του κόσμου και κοντρολάρουν την πορεία μας μέσα σ΄ αυτόν. Διευκρινίζω ότι χρησιμοποιώ τη λέξη «κόσμος» με την ειδική έννοια, που της δίνει ο λόγος του Θεού· «ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται» (Α΄ Ιω. 5: 19). Ο κόσμος παραδομένος στον πονηρό, που τον ανακηρύσσει άρχοντα και κοσμοκράτορα του αιώνος τούτου, αντιτίθεται συνειδητά στο θέλημα του Θεού. Είναι εντούτοις, θαυμαστό ότι αυτός ο πονηρός κόσμος συνιστά το άμεσο αντικείμενο της αγάπης του Θεού. Αφοπλιστικός ο λόγος της αγίας Γραφής αποκαλύπτει ότι «ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν» (Ιω. 3: 16). Συγκλονιστικός ο μετασχηματισμός του θείου λόγου σε πράξη· επάνω από το σταυρό ο Κύριος Ιησούς Χριστός εμπιστεύεται το κλειδί του Παραδείσου του στον χειρότερο εκπρόσωπο του διεφθαρμένου κόσμου, σ΄ έναν κακούργο ληστή. Είναι η εγγύηση ότι τα ματωμένα χέρια του έχουν την πρόθεση και τη δύναμη ν΄ αγκαλιάσουν τον βρόμικο κόσμο, να τον καθαρίσουν με το αίμά τους, να τον επαναφέρουν στο αρχέγονο κάλλος και να τον ανεβάσουν στην ουράνια δόξα. Με την απαραίτητη, όμως, προϋπόθεση ότι ο κόσμος θ΄ αναγνωρίσει την πλάνη, την αμαρτία του, θα εξομολογηθεί με συντριβή και μετάνοια και θα ομολογήσει πίστη στον μόνο Λυτρωτή Ιησού Χριστό.

Λόγος Γέροντος περί ακτημοσύνης.

Κάποιος πλούσιος χριστιανός επισκέφτηκε κάποτε έναν Ερημίτη και, φεύγοντας, του πρόσφερε ένα γερό φιλοδώρημα. Εκείνος όμως με κανένα τρόπο δεν ήθελε να το δεχτεί.

"Πάρε το, Αββά, τον παρακαλούσε ο επισκέπτης, και μοίρασέ το στους φτωχούς."

 "Αυτό είναι διπλή ντροπή για μένα, τέκνον μου, του αποκρίθηκε ο Γέροντας, να παίρνω χωρίς να έχω ανάγκη και να κενοδοξώ μοιράζοντας τα ξένα ελεημοσύνη." 

«Ἀλλήλους συνδιασώσατε» -- Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

«Ρίξετε σωσίβια!... Ρίξετε σωσίβια!..» ὅχι μόνο σεῖς, ἀλλά νά σωθοῦν κι ὅσοι κινδυνεύουν. Τούτη, ἡ τόσο ἀνθρώπινη καί γενναία φωνή, ἀνήκει στόν ἀξεπέραστο καί ἀνεπανάληπτο Ἅγιο καί Πατέρα καί διδάσκαλο τῆς οἰκουμένης, τόν ἱερό Χρυσόστομο: «Ἀλλήλους συνδιασώσατε». Βοηθῆστε τούς ἀνθρώπους νά σώσουν τήν ψυχή τους. Νά βροῦν τό δρόμο τῆς σωτηρίας. Ἀλλά γιά νά βροῦν τή σωτηρία, ἕνας εἶναι ὁ δρόμος, καί μοναδικός:  Ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ. Τό εἶπε καί τό διακήρυξε ὁ ἴδιος: «Ἐγώ εἰμι ἡ ΟΔΟΣ καί ἡ Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή». Τέτοιες «διακηρύξεις» δέν κάνουν οἱ ἄνθρωποι, ὅσο σοφοί κι ἄν εἶναι. Καί δέ μποροῦν, γιατί εἶναι «ἄνθρωποι». Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ὅμως εἶναι Θεάνθρωπος. Τό μέγα καί ἄρρητο μυστήριο τῆς ὑπέρχρονης καί αἰώνιας ἕνωσης τῶν δύο φύσεων τοῦ Κυρίου. Ὁ Θεός «πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Α΄ Τιμ. Β´ 4). Ἡ γνώση τῆς Ἀλήθειας ὁδηγεῖ στήν πνευματική ἐλευθερία, καί ἡ ἐν Χριστῷ ἐλευθερία γίνεται ὁ δρόμος τῆς αἰώνιας σωτηρίας. Ἀπό δῶ καί πέρα σώζονται ὅσοι σώζουν.

ΤΟ ΜΕΤΡΟΝ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ. Αντιγράφω από τον ΙΕ/ Λόγον του Μ. Μακαρίου:

 "Το μέτρον του αγώνος σου τούτο είναι, να μη μοιχεύσης στους λογισμούς, αλλά να αντισταθής μέσα στον νου σου και να κάνης μέσα σου πόλεμον και αγώνα και να μην υπακούσης μήτε να συνηδονισθής στους λογισμούς σου με την κακίαν".

Ἡ Ἀρχιερατικὴ εὐθύνη -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ἑνός Μητροπολίτη ἐνδιαφέρει καί συχνά συγκινεῖ τούς χριστιανούς τῆς περιοχῆς. Ὑπάρχουν βέβαια καί ἀρκετοί πού εἶναι παντελῶς ἀδιάφοροι. Ἔχουν ὅμως καί αὐτοί τίς ἰδέες τους καί συμπεραίνουν ἀρνητικά. Στό χῶρο τῶν χριστιανῶν διατυπώνονται ἐπιπόλαιες κρίσεις γιά τό πρόσωπο τοῦ κοιμηθέντος Μητροπολίτη πώς τάχα δημιουργήθηκε δυσαναπλήρωτο κενό, πώς ἡ Ἐκκλησία στερήθηκε ἕνα σπουδαῖο ἄνδρα - «κόσμημα» τόν χαρακτηρίζουν οἱ φίλοι του ἀρχιερεῖς - καί ὅτι εἶχε πολλές ἀρετές, ἐνῶ τά πολλά του ἀρνητικά πνίγονται στήν ἔνοχη σιωπή. Βέβαια «ὁ ἀποθανὼν δεδικαίωται», ἀλλά ἡ ἱστορία πρέπει νά ἐπισημαίνει τά ἀρνητικά, γιά νά μή ἐπαναλαμβάνονται ἀπό τούς διαδόχους του. Προσωπικά θεωρῶ ἐνάρετο ἕνα Μητροπολίτη ἀπό τό τί κληρικούς ἀφήνει πίσω του. Πόσο εἶχε πάρει στά σοβαρά τό σπουδαῖο καί πρώτιστο θέμα τῆς χειτοτονίας ἀξίων κληρικῶν, γιατί οὐσιαστικά αὐτοί ἐργάζονται μέ φόβο Θεοῦ καί ἱερό ζῆλο καί οἰκοδομοῦν πνευματικά τό λαό. Θέλω νά τό ὑπογραμμίσω αὐτό, διότι στήν ἐποχή μας παρατηρεῖται τό φαινόμενο νά χειροτονοῦνται πρόσωπα πού εἶναι παντελῶς ἀκατάλληλα γιά τήν ἱερωσύνη. Ἀναφέρω ἕνα χτυπητό παράδειγμα. Παλιότερα ἕνας Μητροπολίτης εἶχε χειροτονήσει μέσα σέ λίγους μῆνες ἑκατόν πενήντα κληρικούς, ζητώντας μόνο τά τυπικά δικαιολογητικά. Ὅποιος ἤθελε νά γίνει παπάς, γιά νά ἐξασφαλίσει τό ψωμί τῆς οἰκογένειάς του, γινόταν ἀμέσως τήν ἑπόμενη ἑβδομάδα καί τόν ἔστελνε νά διακονήσει σέ κάποιο χωριό, χωρίς νά ἔχει τή στοιχειώδη κατάρτιση. Ἔτσι εἶχε γεμίσει τή μητρόπολή του μέ κληρικούς ἄσχετους, θρασεῖς, μέ ὅλες τίς ἀδυναμίες καί ὅλα τά ἁμαρτήματα. Ἡ κατάσταση ἦταν δυσάρεστη ἕως ἀπελπιστική.