….Διότι πράγματι τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή
τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν
αιώνες!
Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η
αγιότητα σήμερα και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε
Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε ή εμείς
έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός
αγίου;
Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των
ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των
χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4,
κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 –
26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να
ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων
προσώπων;
Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;
Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;
Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν
ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων
του;
Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι
ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.
Και πως αλλιώς θα σε πείσουν ότι είσαι στο σωστό μαγαζί;
ΑπάντησηΔιαγραφή