1. Απαντώ στα όσα «με άκρα επιείκεια για λόγους α β ρ ο φ
ρ ο σ ύ ν η ς » έγραψε για μένα, ο αγαπητός Misha, τον οποίο αγαπώ και
εκτιμώ, όπως πάντα, άσχετα αν καμιά φορά, χωρίς να το θέλει, συγχύζεται!
α. Έχει κάθε δικαίωμα, ο αγαπητός αδελφός να έχει την προσωπική του γνώμη για την Ταρσώ! Την σέβομαι απόλυτα, άσχετα αν διαφωνώ.
β. ΄Εχει κάθε δικαίωμα, ο αδελφός να μη με εμπιστεύεται. Σέβομαι και αυτό το δικαίωμά του.
Λυπάμαι μόνο που δεν ζει ο μακαριστός π. Πορφύριος για να τον ρωτούσε αν πρέπει να με εμπιστεύεται. Είναι κάτι που έλεγε σε ευρύτερο κύκλο προσώπων, και το οποίο εγώ δεν μπορώ να καταθέσω. Εκτός, αν δεν εμπιστεύεται πλέον ούτε τον γέροντα Πορφύριο!..
γ. Δεν ξέρω, αν ο αδελφός Misha έχει κάποιο διορατικό χάρισμα, το οποίο δεν το γνωρίζω και το οποίο το καθιστά «καρδιογνώστη» και τον πληροφορεί για «τα κριτήρια και την αγνότητα των προθέσεών μου»! Μου αρκεί όμως, ότι ο Θεός, «ο ετάζων καρδίας και νεφρούς» γνωρίζει την αγνότητα των προθέσεών μου, όταν αγωνίζομαι για την υπεράσπιση της Πίστεώς μου. Δεν επιζητώ στην προσπάθειά μου αυτή την αναγνώριση και τα χειροκροτήματα από κανένα!
δ. Μου καταλογίζει ο αδελφός Misha ότι χαρακτήρισα τον Αυγουστίνο αιρεσιάρχη! Αυτό είναι αλήθεια! Και το έκανα, γιατί κήρυξε πολλές αιρέσεις, όπως το Φιλιόκβε, τον απόλυτο προορισμό κλπ., που καταδίκασαν η Η΄ Οικουμενική Σύνοδος, ως και άλλες τοπικές, όπως του Οράνς το 529. Είναι κρίμα, το ότι έγραψα τόσα συντριπτικά στοιχεία, και όμως τίποτε από όλα αυτά δεν άγγιξε τον αδελφό!
ε. Μου αποδίδει ο αδελφός ότι κατηγόρησα τον Ισαάκ το Σύρο ως αιρετικό. ΄Εγώ, απλώς τόνισα, ότι η Εκκλησία ποτέ μέχρι σήμερα δεν τον αναγνώρισε ως άγιο, επειδή δεν είχε και δεν έχει την βεβαιότητα, ότι δεν υπήρξε νεστοριανός!
στ. Με κατηγορεί ο φίλος Misha ότι θεωρώ όσους λεγόμενους Ορθοδόξους ενώθηκαν με τον Πάπα ότι είναι εκτός Εκκλησίας! Αυτό είναι αλήθεια. Το πιστεύω! Και το πιστεύω, γιατί αυτά με δίδαξαν οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας. ΄Όποιος θέλει ας τους ακολουθεί. Εγώ, με τη χάρη του Θεού, παρόλη την αμαρτωλότητά μου, θέλω και αγωνίζομαι να τους ακολουθώ!
2. Δεν μου απάντησες όμως αγαπητέ μου φίλε Misha, ήταν ανάγκη να καταφύγετε στις «παλαιοημερολογίτικες φ ρ ά ξ ι ε ς » για να βρείτε πρόσωπα, σαν του Ιερώνυμου της Αίγινας και της Ταρσώ, να τα αγιοποιήσετε, για να αποδείξετε ότι είστε Εκκλησία; Δεν το περίμενα αυτό! Εκεί, λοιπόν, καταντήσατε;
α. Έχει κάθε δικαίωμα, ο αγαπητός αδελφός να έχει την προσωπική του γνώμη για την Ταρσώ! Την σέβομαι απόλυτα, άσχετα αν διαφωνώ.
β. ΄Εχει κάθε δικαίωμα, ο αδελφός να μη με εμπιστεύεται. Σέβομαι και αυτό το δικαίωμά του.
Λυπάμαι μόνο που δεν ζει ο μακαριστός π. Πορφύριος για να τον ρωτούσε αν πρέπει να με εμπιστεύεται. Είναι κάτι που έλεγε σε ευρύτερο κύκλο προσώπων, και το οποίο εγώ δεν μπορώ να καταθέσω. Εκτός, αν δεν εμπιστεύεται πλέον ούτε τον γέροντα Πορφύριο!..
γ. Δεν ξέρω, αν ο αδελφός Misha έχει κάποιο διορατικό χάρισμα, το οποίο δεν το γνωρίζω και το οποίο το καθιστά «καρδιογνώστη» και τον πληροφορεί για «τα κριτήρια και την αγνότητα των προθέσεών μου»! Μου αρκεί όμως, ότι ο Θεός, «ο ετάζων καρδίας και νεφρούς» γνωρίζει την αγνότητα των προθέσεών μου, όταν αγωνίζομαι για την υπεράσπιση της Πίστεώς μου. Δεν επιζητώ στην προσπάθειά μου αυτή την αναγνώριση και τα χειροκροτήματα από κανένα!
δ. Μου καταλογίζει ο αδελφός Misha ότι χαρακτήρισα τον Αυγουστίνο αιρεσιάρχη! Αυτό είναι αλήθεια! Και το έκανα, γιατί κήρυξε πολλές αιρέσεις, όπως το Φιλιόκβε, τον απόλυτο προορισμό κλπ., που καταδίκασαν η Η΄ Οικουμενική Σύνοδος, ως και άλλες τοπικές, όπως του Οράνς το 529. Είναι κρίμα, το ότι έγραψα τόσα συντριπτικά στοιχεία, και όμως τίποτε από όλα αυτά δεν άγγιξε τον αδελφό!
ε. Μου αποδίδει ο αδελφός ότι κατηγόρησα τον Ισαάκ το Σύρο ως αιρετικό. ΄Εγώ, απλώς τόνισα, ότι η Εκκλησία ποτέ μέχρι σήμερα δεν τον αναγνώρισε ως άγιο, επειδή δεν είχε και δεν έχει την βεβαιότητα, ότι δεν υπήρξε νεστοριανός!
στ. Με κατηγορεί ο φίλος Misha ότι θεωρώ όσους λεγόμενους Ορθοδόξους ενώθηκαν με τον Πάπα ότι είναι εκτός Εκκλησίας! Αυτό είναι αλήθεια. Το πιστεύω! Και το πιστεύω, γιατί αυτά με δίδαξαν οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας. ΄Όποιος θέλει ας τους ακολουθεί. Εγώ, με τη χάρη του Θεού, παρόλη την αμαρτωλότητά μου, θέλω και αγωνίζομαι να τους ακολουθώ!
2. Δεν μου απάντησες όμως αγαπητέ μου φίλε Misha, ήταν ανάγκη να καταφύγετε στις «παλαιοημερολογίτικες φ ρ ά ξ ι ε ς » για να βρείτε πρόσωπα, σαν του Ιερώνυμου της Αίγινας και της Ταρσώ, να τα αγιοποιήσετε, για να αποδείξετε ότι είστε Εκκλησία; Δεν το περίμενα αυτό! Εκεί, λοιπόν, καταντήσατε;
Ο Πορφύριος ήταν μάγος, σύμφωνα με τον Δημαρά, τον κολλητό του Σακαρέλλου. Άρα ένας μάγος μας είπε ότι πρέπει να εμπιστευτούμε τον Σακαρέλλο. Θα το κάνουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφή