Γράφει ο Misha: «Ψευδοθαύματα,
θεομπαίκτες και απατεώνες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν...)!
Σ’ αυτό, ο αδελφός Misha, πιστεύουμε ότι έχει δίκηο. Πως όμως θα προφυλάξουμε τον εαυτό μας από τέτοια ψευδοθαύματα για τη φανέρωση αγίων! Είναι ένα δύσκολο και λεπτό ζήτημα. Απαραίτητη προϋπόθεση για να είναι κάποιος άγιος είναι η Ορθοδοξία του. Και αυτό είναι αυτονόητο, εφόσον αιρετικοί δεν μπαίνουν στον Παράδεισο. Ως εκ τούτου, δεν φανερώνει ο Θεός ως αγίους άτομα, που δεν διαθέτουν την Ορθόδοξη Πίστη. Το στοιχείο αυτό, η ορθή πίστη δηλ., είναι ο ορθός τρόπος θεραπείας του ανθρώπου, με την οποία φτάνει ο άνθρωπος στη θέωση, ή ένωση με το Θεό, χάρη στην οποία κληρονομεί κάποιος τον Παράδεισο, τη Βασιλεία των Ουρανών.
4. Γράφει ο Misha: «Ψευδοθαύματα, θεομπαίκτες και απατεώνες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Οι διάφορες παλιοημετολογιτικές και αλληλοαφορισμένες μεταξύ τους ομάδες βρίθουν από τέτοιους)!
Εδώ, ο αγαπητός αδελφός παραφέρεται! Καταφεύγει σε βρισιές. Βρίζει κάποιος όταν δεν έχει επιχειρήματα. Και ο Misha, τέτοια επιχειρήματα, όπως φαίνεται, δεν έχει.
«Παλιάνθρωποι» μπορεί να υπάρχουν σ’ όλους τους χώρους, και στο Παληό και στο Νέο Ημερολόγιο. Άλλωστε, ποιός από μάς μπορεί να καυχηθεί, ότι είναι τέλειος, ότι είναι «αναμάρτητος», ότι είναι ενώπιον Θεού καλύτερος απ’ τον αδελφό του, τον θεωρούμενο πλέον αμαρτωλό; Εάν, κάποιος από μας ισχυρισθεί κάτι τέτοιο εξασφαλίζει σίγουρα θέση στην κόλαση!
Μπορεί ο Misha να ισχυρισθεί ότι ο χώρος, που εκκλησιαστικά είναι ενταγμένος, δεν «βρίθει» από «Ψευδοθαύματα, θεομπαίκτες και απατεώνες»;
Το θέμα είναι, που μπορεί κάποιος να γίνει άγιος! Και άγιοι αναδεικνύονται οι άνθρωποι μόνο στο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, της Εκκλησίας δηλ. που δεν είναι αιρετική και δεν έχει «κοινωνία» με αιρετικούς, όπως είναι οι Λατίνοι, ή οι Λατινόφρονες!
Σ’ αυτό, ο αδελφός Misha, πιστεύουμε ότι έχει δίκηο. Πως όμως θα προφυλάξουμε τον εαυτό μας από τέτοια ψευδοθαύματα για τη φανέρωση αγίων! Είναι ένα δύσκολο και λεπτό ζήτημα. Απαραίτητη προϋπόθεση για να είναι κάποιος άγιος είναι η Ορθοδοξία του. Και αυτό είναι αυτονόητο, εφόσον αιρετικοί δεν μπαίνουν στον Παράδεισο. Ως εκ τούτου, δεν φανερώνει ο Θεός ως αγίους άτομα, που δεν διαθέτουν την Ορθόδοξη Πίστη. Το στοιχείο αυτό, η ορθή πίστη δηλ., είναι ο ορθός τρόπος θεραπείας του ανθρώπου, με την οποία φτάνει ο άνθρωπος στη θέωση, ή ένωση με το Θεό, χάρη στην οποία κληρονομεί κάποιος τον Παράδεισο, τη Βασιλεία των Ουρανών.
4. Γράφει ο Misha: «Ψευδοθαύματα, θεομπαίκτες και απατεώνες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Οι διάφορες παλιοημετολογιτικές και αλληλοαφορισμένες μεταξύ τους ομάδες βρίθουν από τέτοιους)!
Εδώ, ο αγαπητός αδελφός παραφέρεται! Καταφεύγει σε βρισιές. Βρίζει κάποιος όταν δεν έχει επιχειρήματα. Και ο Misha, τέτοια επιχειρήματα, όπως φαίνεται, δεν έχει.
«Παλιάνθρωποι» μπορεί να υπάρχουν σ’ όλους τους χώρους, και στο Παληό και στο Νέο Ημερολόγιο. Άλλωστε, ποιός από μάς μπορεί να καυχηθεί, ότι είναι τέλειος, ότι είναι «αναμάρτητος», ότι είναι ενώπιον Θεού καλύτερος απ’ τον αδελφό του, τον θεωρούμενο πλέον αμαρτωλό; Εάν, κάποιος από μας ισχυρισθεί κάτι τέτοιο εξασφαλίζει σίγουρα θέση στην κόλαση!
Μπορεί ο Misha να ισχυρισθεί ότι ο χώρος, που εκκλησιαστικά είναι ενταγμένος, δεν «βρίθει» από «Ψευδοθαύματα, θεομπαίκτες και απατεώνες»;
Το θέμα είναι, που μπορεί κάποιος να γίνει άγιος! Και άγιοι αναδεικνύονται οι άνθρωποι μόνο στο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, της Εκκλησίας δηλ. που δεν είναι αιρετική και δεν έχει «κοινωνία» με αιρετικούς, όπως είναι οι Λατίνοι, ή οι Λατινόφρονες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου