Η μήτηρ της
ωνομάζετο Συρίγα, ο δε πατήρ της Άγγελος Μπενιζέλος, από το γένος του οποίου
έως σήμερον σώζονται εις τας Αθήνας πολλοί, ήσαν δε και οι δύο φιλευσεβείς,
ευγενείς και πλούσιοι. Μάλιστα η Συρίγα, όσον είχε την εξωτερικήν λαμπρότητα
και πλουσιότητα, τόσον επλούτει και την εσωτερικήν ευγένειαν της ψυχής, με το
να ήτο καταπλουτισμένη από διαφόρους αρετάς και, το περισσότερον, από την
χριστομίμητον ελεημοσύνην. Αλλ’ επειδή
ήτο στείρα και άτεκνος ελυπείτο πολύ, δεν προσέδραμεν όμως εις ανθρωπίνας
τέχνας και ιατρείας, καθώς συνηθίζουν σήμερον άλλαι ομοιοπαθείς στείραι, αλλά
με γενναίον φρόνημα, μιμουμένη την θεοχαρίτωτον εκείνην Προφήτιδα Άνναν,
κατέφυγε προς τον Θεόν, τον Παντοδύναμον και Πανάγαθον ιατρόν και εις την
μεσιτείαν της αειπαρθένου και Θεοτόκου Μαρίας και παρεκάλει ταύτην θερμώς να
διαλύση την λυπηράν στείρωσιν αυτής και να της χαρίση τέκνον. Ο δε
Κύριος ημών, ο ποιών το «θέλημα των φοβουμένων αυτόν», δεν παρήκουσε την δέησίν
της, διότι, εν μια των ημερών, εισελθούσα, κατά την συνήθειάν της, εις τον Ναόν
της Θεοτόκου και από τον κόπον της εκτεταμένης και θερμής ολοψύχου προσευχής
αποκοιμηθείσα ολίγον, είδεν εν οράματι, ότι ήλθεν από την εικόνα της Θεοτόκου
φως μέγα και λαμπρόν και εισήλθεν εις την κοιλίαν της. Αφού δε εξύπνησεν,
έκρινεν, ότι το όραμα, το οποίον είδεν, ήτο, ότι επέτυχε το αίτημά της, το
οποίον και έγινε, διότι μετ’ ολίγον καιρόν συνέλαβε και εγέννησε θυγατέρα, την
οποίαν ωνόμασε Ρεβούλαν(είναι η Οσιομάρτυς Φιλοθέη η Αθηναία).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου