Οι σύγχρονοι Έλληνες δύνανται να επαναλάβουν το ΟΧΙ;

Σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας η τιμή προς τον Άγιο αποδίδεται από τον πιστό με την μίμηση των κατορθωμάτων του. Έτσι και ο εορτασμός των εθνικών επετείων της 28ης Οκτωβρίου και 25ης Μαρτίου σκοπό έχει την υπενθύμιση των ηρωικών εκείνων στιγμών της Ελληνικής ιστορίας, στον σύγχρονο Έλληνα προς τόνωση και ανύψωση της αγάπης του προς τον τόπο αυτό που λέγεται Ελλάδα. Ενός τόπου που η ειδοποιός διαφορά του σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου, από πανάρχαιων χρόνων, είναι η αγάπη των Ελλήνων προς το θείο και από την ενανθρώπηση του Κυρίου και μετά  προς το πρόσωπο του Χριστού.

Είναι αποδεδειγμένο ιστορικά ότι στην Ελλάδα, το εθνικό φρόνημα των Ελλήνων συμβαδίζει με το θρησκευτικό φρόνημά του. Όποτε ο Έλληνας μεγαλουργού­σε και παρουσίαζε θαυμαστά πολεμικά κατορθώματα, διακατείχετο από έντονο θρησκευτικό φρόνημα. Σε αντίθεση, όταν το θρησκευτικό φρόνημα κατέρρεε, κατέρρεε και η αγάπη του προς την Πατρίδα.  Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του ’40 ήταν ένα θαύμα, το οποίο εκδηλώθηκε τόσο με πολεμικά κατορθώματα όσο και με τις θρησκευτικές πράξεις των Ελλήνων.

Ο Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς σε διάγγελμά του την εποχή εκείνη μεταξύ των άλλων είχε τονίσει꞉ «Να ευχαριστήσωμεν τον Ύψιστον με όλην μας την ψυχήν, γιατί μας εδιάλεξεν υπερασπιστάς των πολυτιμοτέρων αγαθών, που έχει η ανθρωπότης και μας ύψωσεν από την ταπεινότητά μας εις σκεύος εκλογής». Λόγοι οι οποίοι αποδεικνύουν την πίστη του Πρωθυπουργού της Χώρας αλλά και την βαθειά θρησκευτικότητα και πίστη των απλών ανθρώπων της εποχής εκείνης. Δεν θα πρέπη να ξεχνάμε ότι ο Ιωάννης Μεταξάς αν και στις 4 Αυγούστου 1936 διέλυσε την Βουλή και εγκατέστησε δικτατορία στην Χώρα, προτίμησε να αρνηθή να πληρώση χρέος της Ελλάδος σε Βελγική Τράπεζα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αντιμετωπίση Διεθνές Δικαστήριο, στην προσπάθειά του να εξασφαλίση τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της Χώρας, όπως χαρακτηριστικά είχε δηλώσει. Αλλά και ο λαός, όπως μας πληροφορεί ο ιστορικός, είχε καθολική συμμετοχή στον αγώνα. Στις 11 το πρωΐ της 28ης τα προπύλαια του Πανεπιστημίου ήταν γεμάτα με κόσμο, όπου «επικεφαλής στην κοσμοθάλασσα εκείνη ήταν οι Δωδεκανήσιοι και οι Κύπριοι φοιτητές, που ζητούσαν να καταταγούν σε εθελοντικά σώματα και να φύγουν αμέσως για το Μέτωπο».

Η αναφορά των δύο αυτών γεγονότων έγινε, για να καταδειχθή η διαφορά της τότε Ελλάδος με την σύγχρονη ευρωπαϊκή Ελλάδα. Δεν θα θέλαμε να αναφέρουμε τίποτε για την κατάντια της σημερινής Ελλάδος τόσο από πλευράς αρχόντων όσο και από πλευράς αρχομένων, αφ’ ενός γιατί όλοι τα γνωρίζουμε, αφού τα ζούμε, αφ’ ετέρου και οποιαδήποτε σύγκριση θα ήταν βεβήλωση προς εκείνους τους ανθρώπους, οι οποίοι δεν πέθαναν, αφού ταυτίστηκαν με τον ίδιο τον Χριστό, ο οποίος είναι Αθάνατος, ενώ εμείς πνευματικά νεκροί, χωρίς πίστη, αλλοτριωμένοι, έχοντας προδώσει την ταυτότητά μας, κατακτημένοι χωρίς καν να το έχουμε καταλάβει, κυβερνώμενοι από ανθρώπους αμοραλιστές, άθεους, προδότες, δειλούς, αντίχριστους και περιμένοντας τις δόσεις από την Δύση, για να ζήσουμε.

Το ερώτημα όμως παραμένει, μπορεί να πη ΟΧΙ η σύγχρονη Ελλάδα; Και η απάντηση είναι꞉ Και βέβαια μπορεί να πη ΟΧΙ η σύγχρονη Ελλάδα!!! Και πρέπει να πη ΟΧΙ στην διαφθορά και στην ανηθικότητα, στους ανάξιους ανθρώπους που διαχειρίζονται το μέλλον αυτού του τόπου. Στον μηδενισμό που διέφθειρε τις σχέσεις των ανθρώπων, στην χειραγώγηση από σκοτεινά εξωτερικά και εσωτερικά κέντρα, που αποσκοπούν στην πλήρη ισοπέδωση. Στους σύγχρονους κατακτητές μας. Και θα το πετύχουμε εάν μετανοήσουμε και εμπνευσθούμε από το πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, της Παναγίας μας και των Αγίων μας.

 "Ο.Τ"