Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

4. Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις ανθρώπων, που επειδή έφτασαν στη «θεωρία του Θεού» η Εκκλησία τους τιμά ως αγίους.

α. Αναφέρουμε την περίπτωση των τριών παίδων της Παλαιάς Διαθήκης, που ρίχτηκαν στην «επταπλασίως» καείσα κάμινο. Την κάμινο αυτή ο άγγελος Κυρίου, δηλ. ο Χριστός την κατέστησε δροσοβόλο για να μη καίγονται οι τρεις παίδες. Το γεγονός αυτό προβάλλει πολύ έντονα η Εκκλησία, γιατί εδώ έχουμε μιά χαρακτηριστική περίπτωση θέωσης των τριών παίδων, τους οποίους γιορτάζει στις 17 Δεκεμβρίου.

β. Παρόμοια είναι και η περίπτωση του προφήτη Δανιήλ, που ρίχτηκε στο λάκκο των λεόντων, αλλά άγγελος Κυρίου, δηλ. ο Χριστός, έφραξε τα στόματα των θηρίων και δεν τον κατασπάραξαν. Η Εκκλησία τον γιορτάζει στις 17 Δεκεμβρίου.

γ. Την περίπτωση των επτά παίδων στην Έφεσο. Αυτοί έμειναν τον 3ο αιώνα σε μιά σπηλιά κλεισμένοι για τριακόσια εβδομήντα πέντε χρόνια, άσιτοι και άφθοροι. Τι ήταν αυτό, που τους διατήρησε; ΄Ηταν το γεγονός σε όλο αυτό το διάστημα ήταν σε κατάσταση θέωσης! Και για το λόγο αυτό η Εκκλησία μας τους γιορτάζει ως αγίους στις 4 Αυγούστου.

δ. Την περίπτωση των στυλιτών.ΟΙ ασκητές αυτοί στέκονταν πάνω σε ένα πανύψηλο στύλο και προσεύχονταν σε όλες τις εποχές του χρόνου, άσχετα αν τους σκέπαζε το χιόνι. Όλοι νόμιζαν, ότι όταν θα έλυωναν τα χιόνια την άνοιξη,ή το καλοκαίρι, θα τους έβρισκαν παγωμένους νεκρούς! Τι τους διατηρούσε όμως στη ζωή; ΄Ηταν το ότι οι ασκητές αυτοί βρίσκονταν σε κατάσταση θεοπτίας! Τέτοιους στυλίτες η Εκκλησία μας τιμά τον Δανιήλ, τον Συμεών, τον Συμεών το νέο, τον Αλύπιο!

ε. Την περίπτωση των Πατέρων, που έλαβαν μέρος στις έγκριτες Οικουμενικές Συνόδους, Όλοι αυτοί ομολόγησαν απλανώς την Ορθόδοξη Πίστη. Αυτό σημαίνει ότι για την Εκκλησία τα πρόσωπα αυτά ήταν θεούμενοι, δηλ. άγιοι, όπως οι 318 άγιοι Πατέρες, που έλαβαν μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο κοκ.
Αλλά, και οι αυτοκράτορες, που συγκάλεσαν, ή έλαβαν μέρος σε αυτές και κύρωσαν τις Ορθόδοξες αποφάσεις τους, κηρύχτηκαν, προφανώς για τον ίδιο λόγο άγιοι της Εκκλησίας. Τέτοιοι είναι ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο οποίος συγκάλεσε την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, ο Μέγας Θεοδόσιος, ο οποίος συγκάλεσε την Β΄ Οικουμενική Σύνοδο, ο Μικρός Θεοδόσιος, ο οποίος συγκάλεσε την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο, Ο Μαρκιανός, ο οποίος συγκάλεσε την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο, ο Ιουστινιανός, ο οποίος συγκάλεσε την Ε΄ Οικουμενική Σύνοδο, ο Κωνσταντίνος Πωγωνάτος, ο οποίος συγκάλεσε την ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδο, ο Ιουστινιανός Β΄, ο οποίος συγκάλεσε την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο, η Ειρήνη η Αθηναία, η οποία συγκάλεσε την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο, ο Βασίλειος Β΄ ο Μακεδόνας, ο οποίος συγκάλεσε την Η΄ Οικουμενική Σύνοδο.

5. Τέλος, θέλουμε να επισημάνουμε, για μιά φορά ακόμα, τη σημασία που έχει η διαφύλαξη του αγιολογίου της Εκκλησίας από νοθείες από αφερέγγυα από πλευράς αγιότητας πρόσωπα, ή αιρετικούς, ακόμα και μασόνους!
Η άκτιστη Εκκλησία είναι «κοινωνία αγίων». Οι άγιοι δεν πλανώνται. Και η άκτιστη Εκκλησία είναι απλανής. Για μας τους Ορθοδόξους οι άγιοι είναι οι απλανείς διδάσκαλοι της σωτηρίας μας. Οι άνθρωποι όμως της Εκκλησίας, είτε Πατριάρχες, είτε Αρχιεπίσκοποι, είτε ο,τιδήποτε άλλο είναι, μπορεί να πλανηθούν και να τιμήσουν ένα πρόσωπο ως άγιο, που ο Θεός δεν φανέρωσε το θέλημά Του να τον τιμούν οι άνθρωποι! ΄Ετσι, ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος επέβαλε το μασόνο Χρυσόστομο Σμύρνης ως άγιο των Νεοημερολογιτών!
Σήμερα η αίρεση του Οικουμενισμού επιδιώκει να νοθεύσει όχι μόνο της αλήθειες της πίστης μας, με παπικές ή άλλες κακοδοξίες, αλλά και το αγιολόγιό μας με πρόσωπα, που δεν μπορεί να είναι οδηγοί στην πνευματική μας ζωή, ή δεν πρέπει να μιμούμεθα τη ζωή τους και να ακολουθούμε το πιστεύω τους.

 Συνεχίζεται