ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΩΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ

Είτε μας αρέσει είτε όχι η εν έτει 2016 κυβέρνηση συνασπισμού της χώρας μας, σύμφωνα με τα κρατούντα στην δημοκρατία, εκφράζει την βούληση όλων όσων είχαν δικαίωμα και διάθεση ψήφου κατά τις παρελθούσες εθνικές εκλογές, και θα επιβιώνει για όση χρονική περίοδο θα τυγχάνει της εμπιστοσύνης του παρόντος κοινοβουλίου.
Αναμφίβολα, οι πράξεις και τα νομοθετήματα της παρούσας διακυβέρνησης αντανακλούν ένα υφέρπον κοινωνικό γίγνεσθαι τερατουργηματικών προδιαγραφών, το οποίο προσδιορίζεται από την άκρατη εισροή αλλόφυλων, αλλόγλωσσων και αλλόθρησκων πληθυσμών αφροασιανής προελεύσεως, από την άκρατη ανοχή της στους ποικίλης φύσεως αλλά της ιδίας ιδεοχημικής συγγένειας καταλυσίες της εννόμου τάξεως, από την επιβολή βαριάς φορολογίας σε όλους όσους έχουν εργασθεί σκληρά και δημιουργικά στη ζωή τους για να αποκτήσουν την όποια ακίνητη περιουσία (με τελικό σκοπό να την κατάσχει, όπως έκαναν οι Τούρκοι με την επιβολή του «βαρλίκ βεργκισί», του υπέρογκου φόρου περιουσίας, μέσω του οποίου δήμευσαν στην πράξη τα υπάρχοντα των Ελλήνων Κωνσταντινουπολιτών που δεν μπορούσαν εκ των πραγμάτων να πληρώσουν τον επαχθέστατο αυτό φόρο),
από την εξόφθαλμη προσπάθειά της να επιβάλει με κάθε τρόπο ένα καθεστώς στρεβλής μιντιακής μονοκαλλιέργειας (για να μην γίνονται αντιληπτοί, μεταξύ πολλών άλλων, και οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας ακόμη και για οφειλή 500 ευρώ!!!), από την καταθλιπτική και συνθλιπτική περικοπή μισθών και συντάξεων (για να διασφαλίζει άφθονο κρατικό πλεόνασμα για τους ποικιλόχρωμους παρασιτούντες κολαούζους της αλλά και για τα μιλεούνια των λαθρομεταναστών που οραματίζεται να τους μετατρέψει σε ψηφοφόρους της), και – το καθοριστικότερο ίσως μέτρο πίσω από τις κουρτίνες – από την στυγνή αποδόμηση των ιστορικών σελίδων και των θρησκευτικών πεποιθήσεων του ελληνισμού μέσα από την υποχθόνια, υστερόβουλη, και υπονομευτική παρέμβασή της στα σχολικά προγράμματα, με στόχο το ξερίζωμα και την απεμπόληση της εθνικής, θρησκευτικής, και πολιτισμικής μας ιδιοπροσωπίας («εφήμεροι εισίν όσοι ουκ έχουσι ρίζας εν εαυτοίς»).
Στο βαθμό που όλα αυτά, τα εκτρωματικά και ανέλπιστα, ακόμη εκφράζουν το ευρύτερο εκλεκτορικό σώμα, που με την ψήφο του επέτρεψε την συγκρότηση αυτής της συγκυβερνητικής διακυβέρνησης, είναι εμφανές ότι στην χώρα όλων αυτών των ελληνόφωνων αρουραίων και των ελλοχευόντων ελληνοφονιάδων, οι Έλληνες δεν είναι παρά μειονότητα. Αυτό πρέπει έγκαιρα να το αντιληφθούν «όσοι – και όσο είναι ακόμη – ζωντανοί». Και να αναλογισθούν γιατί δεν είναι πλέον άρχοντες στη χώρα τους αλλά μια αποδιοπομπαία και κατατρεγμένη μειονότητα. Να αναλογισθούν ότι οι διαχρονικοί ομηρικοί οδοδείκτες – «αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων» και «εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης» – έχουν ριφθεί στην κομμουνιστική κάλαθο των αχρήστων, το επιχειρείν – το «κατ’ εμπορίαν και θεωρίαν» του Ηροδότου που στήριξε διαχρονικά τον δυναμισμό του ελληνισμού και γέννησε το νεοελληνικό κράτος μέσα από τους πεφωτισμένους εμπόρους της Φιλικής Εταιρείας – βρίσκεται υπό διωγμόν, ενώ η βαθιά πίστη των Ελλήνων στην θαυματουργό και υπερφυή διάσταση του ορθόδοξου χριστιανισμού χλευάζεται και λοιδορείται από αγράμματα και ακαλλιέργητα ανθρωπάκια, τα οποία υπάρχουν ως όντα επί του πλανήτη λόγω της δεινής πολλαπλασιαστικής τους ικανότητας – ανάλογης αυτής των μικροβίων, των ιών, των παρασίτων και των μυκήτων – για να καταδεικνύουν εσαεί την ορθότητα των απόψεων του κοινωνιολόγου Λεμπέση, ο οποίος πρώτος επεσήμανε «την τεραστία κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω»!!!
Rebus sic standibus («ούτως εχόντων των πραγμάτων»), η όσο το δυνατόν συντομότερη συνειδητοποίηση εκ μέρους των Ελλήνων ότι αποτελούν μειονότητα στον γεωγραφικό χώρο που τύποις αποκαλείται σήμερα Ελλάς αποτελεί conditio sine qua non («προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ») πρώτα απ’ όλα για την άμεση επιβίωσή τους μέσα από μηχανισμούς εθνικής, θρησκευτικής, και πολιτισμικής συσπείρωσής τους και καταληκτικά για την επανακατάληψη της πατρίδας τους και την επανακυριαρχία τους στην ανασυγκρότησή της.

Οι συνειδητοποιημένες μειονότητες έχουν τον τρόπο τους να επιβιώνουν. Έτσι επιβίωσαν οι Έλληνες κάτω από ποικίλους και πολλές φορές μακρόχρονους ζυγούς. Θαρσείν χρη, φίλε Βάττε, ταχ’ αύριον έσσετ’ άμεινον. Το κατάλληλο φαρμακευτικό σκεύασμα, ποσοτικά αμελητέο ανάμεσα στους τόσους χυμούς, την χολή, τα φλέγματα και τα περιττώματα ενός άρρωστου οργανισμού, μπορεί σύντομα να τον ανατάξει, κάνοντάς τον συγχρόνως να επανακτήσει τα λογικά του και να δει επιτέλους «τις ιδέες στα ορθά». Mens sana in corpore sano. «Νους υγιής εν σώματι υγιεί», τουτέστιν επί το λαϊκότερον: «αέρα, αέρα, να φύγει η χολέρα».


Χρίστος Γούδης, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Αθηναίων

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου