Μπορούμε να γίνουμε από θεατές τουλάχιστον περιφερειακοί παίκτες -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

 Οι διακρατικές συμμαχίες εδράζονται στην σύμπτωση συμφερόντων. Ειδικότερα οι μικροί έχουν τη στήριξη των μεγάλων στο βαθμό που τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με εκείνων.
Η γεωπολιτική και γεωστρατηγική θέση του ελλαδοκυπριακού χώρου είναι εκτός πάσης αμφιβολίας αναντικατάστατη για τα συμφέροντα της Δύσεως, ιδίως των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ ωστόσο τον ιδιοποιούνται ασυδότως άνευ ανταλλάγματος. Είναι μονίμως με τους Τούρκους. Παρότι εκείνοι τούς ψήνουν διαρκώς το ψάρι στα χείλη.
Προχθές οι Αμερικανοί δώρισαν στους Ισραηλινούς 38 δισ. δολ.! Αλλά το Ισραήλ είναι παίκτης και η Ελλάς απλός θεατής. Μέχρι πότε θα μένουμε στις κερκίδες και οι ανταγωνιστές μας θα αλωνίζουν στο γήπεδο; Άπειρα καλόλογα άκουσε ο κ. Τσίπρας στην Αμερική. Εν τη παλάμη;
Το Ισραήλ όμως διαθέτει στις ΗΠΑ το πανίσχυρο αμερικανοεβραϊκό λόμπι, ενώ εμείς το ανίσχυρο ελληνοαμερικανικό.
Πικρή αλήθεια. Αλλά η ευθύνη βαρύνει τις ελλαδικές ελίτ και πολιτικές ηγεσίες. Το Τελ Αβίβ δημιούργησε, ελέγχει και κατευθύνει σε απόλυτο βαθμό το δημιούργημά του στις ΗΠΑ. Η Αθήνα τηρεί εκ του μακρόθεν τα γιγνόμενα. Αρέσκεται ενίοτε να αναφέρεται στη μεγάλη Ομογένειά μας, αλλά δεν συγκρότησε ποτέ σοβαρό λόμπι. Δεν καθοδήγησε, δεν συνειδητοποίησε πόσο εμπροσθοβαρή δύναμη αποτελεί παρόμοιο όργανο για τα μείζονα εθνικά μας θέματα. Μας βαρύνει απουσία στρατηγικής σκέψης. Ενίοτε ψελλίζουμε περί πολυδιάστατης γεωπολιτικής στρατηγικής. Κάτι γενναίο ξεκινούμε ορισμένες φορές να κάνουμε, (όπως Μάρτιος ’87). Αλλά
«Ειν΄ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων.
Κομάτι κατορθώνουμε˙ κομάτι
παίρνουμ΄ επάνω μας˙ κι΄ αρχίζουμε
να ΄χουμε θάρρος και καλές ελπίδες.
Μα πάντα κάτι βγαίνει και μας σταματά».
Τελικά οι “Τρώες” του Αλεξανδρινού μάς φωτογραφίζουν…
Αν ήμασταν σοβαρό κράτος θα αρπάζαμε την εγκύκλιο τού Μεσογαίας Νικολάου προς τους μαθητές της επαρχίας του και θα την κάμναμε ανάγνωσμα όλων των Ελληνοπαίδων. Να μάθουν τα Ελληνόπουλα ότι η πατρίδα τους γέννησε σοφούς, ήρωες και αγίους.
Ότι αυτό το χρωστάμε γιατί στον τόπο υπήρχε μία σπάνια παιδεία, που στηρίχθηκε «στην αρετή, στην αριστεία και στην πίστη». Αλλά σήμερα «η αρετή θεωρείται ανοησία, η αριστεία ρατσισμός και η πίστη σκοταδισμός», (όπως επαναλαμβάνεται καθημερινά από επίσημα χείλη). Και η έκκληση του ιεράρχη: «Καιρός να βγούμε από το ασφυκτικό για την ὐπαρξή μας μνημόνιο και να επανεκκινήσουμε την παιδεία μας στις παλιές της βάσεις, με νέο όμως ενθουσιασμό».
Δίκαιο και ευθύβολο, παρά το βραδυφλεγές, το ξέσπασμα του Μακαριωτάτου και η πρό(σ)κλησή του στον πρωθυπουργό «Να αναβάλει κάθε πρωτοβουλία ενός ή μερικών ανθρώπων [που ξηλώνουν την ιστορία και κατεδαφίζουν τις σταθερές του Έθνους] και σε μια βάση Εκκλησίας και Πολιτείας να συνεργασθούμε σοβαρά επιτέλους σ’ ένα τόπο που ακούγονται μόνο λόγια».
Το κακό παράγινε…

Ισχυρότατη αποδοκιμασία της κατάργησης των Αρχαίων Ελληνικών διετύπωσε η FIEC (Διεθνής Ομοσπονδία Κλασσικών Σπουδών, πρόεδρος Φ. Μοντανάρι):
«Τα μέτρα επιφέρουν βαρύ πλήγμα στην Κλασσική Παιδεία. Εάν τελικά εφαρμοσθούν στην Ελλάδα, την γενέτειρα του Κλασσικού Πολιτισμού, θα αποδυναμώσουν σημαντικά τις ικανότητες των νεώτερων γενεών στην προφορική και γραπτή επικοινωνία, στην σαφήνεια της έκφρασης και στην κριτική σκέψη».
Αυτά, όταν στην Γαλλία, με την πρόσφατη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, το 92% των Γυμνασίων επέλεξαν τη διδασκαλία των αρχαίων γλωσσών(Ελληνικά, Λατινικά).
Σοφό το κείμενο του Σαράντου Καργάκου «Γιατί τα Αρχαία Ελληνικά»(Εστία 14/9/16) και η αναφορά στην «εξομολόγηση» του Ευάγγελου Παπανούτσου προς εκείνον, σε άλλη ευκαιρία και στον γράφοντα: «Κόψαμε το κλαδί στο οποίο καθόμαστε»!
Εξαιρετικά διδακτικά τα ευρήματα της έρευνας του γαλλικού Ινστιτούτου  IFOP (Journal de Dimanche, 18/9/16) με αντικείμενο την καθημερινότητα των Γάλλων μουσουλμάνων:
-                           Το 29% των μετριοπαθών γαλλομουσουλμάνων θεωρεί σημαντικότερη τη σαρία από τους νόμους της δημοκρατίας.
-                           Άνω του 50% των μη μουσουλμάνων Γάλλων, αλλά και ανάλογο ποσοστό των ιδίων των μουσουλμάνων αποκρούει την ενσωμάτωση (πολυπολιτισμικό μοντέλο).
-                           Το 7,5% των γαλλομουσουλμάνων δεν έχει κανέναν από τους γονείς του μουσουλμάνο. Είναι νεοπροσήλυτοι, τέκνα της ουδετερόθρησκης γαλλικής εκπαίδευσης. Τέλειοι γενίτσαροι.
Ενδεικτικό των ανησυχιών που προκαλεί το Ισλάμ στην μέχρι πρότινος υπνώττουσα Γαλλία είναι άρθρο του καθηγητή Pierre Vermeren (Figaro,29/7/16) που εντοπίζει ότι πολλά τζαμιά στη Γαλλία έλαβαν όνομα που απηχεί την ιδέα κατάκτησης από το  Ισλάμ…
Στο μεταξύ συρρικνωνόμαστε ασταμάτητα. Οι αριθμοί είναι εφιαλτικοί (Καθημερινή, 18/9/16).  Με τους σημερινούς ρυθμούς υπογεννητικότητας το 2050 ερημώνει η χώρα (εκτός αν, μη γένοιτο, ο Soros την εποικίσει με αφροασιάτες μουσουλμάνους!). Τότε θα είμαστε κάπου 8,3 εκατ. αντί 10 σήμερα, οι άνω των 65 ετών θα είναι το 33% από 21, ο ενεργός πληθυσμός από 4,7 εκατομ. θα περιοριστεί στα 3,5. Το 1955 είχαμε 155.422 γεννήσεις και 57.508 θανάτους, το 2011 93.429 γεννήσεις (και δεν είναι όλα Ελληνόπουλα ) και 114.088 θανάτους. Εξουσίες και ελίτ «αγρόν αγοράζουν».
Από πάνω και τα φληναφήματα της  Λαγκάρντ που επαγγέλλεται ότι τάχα η παγκοσμιοποίηση από δω και πέρα «θα δουλεύει για όλους», όχι μόνον για το 1%. Αλλά η κυρία του ΔΝΤ  μάς δουλεύει όλους…



             *Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου