«Οἱ φίλοι τοῦ Θεοῦ»

 Ὁ Οἰκουµενικός µας Πατριάρχης συµπλήρωσε φέτος 25 χρόνια πατριαρχίας (1991-2016) στόν µαρτυρικό θρόνο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Κατά τήν διάρκεια τῆς πατριαρχίας του, ἔλαβαν χώρα, µεταξύ πολλῶν ἄλλων, καί «σαράντα ἁγιοκατατάξεις στίς Ἁγιολογικές ∆έλτους τῆς Ὀρθοδόξου κατ’ Ἀνατολάς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ»1 . Στούς ἁγίους αὐτούς εἶναι ἀφιερωµένη καί ἡ ἐπετηρίς τοῦ Οἰκουµενικοῦ Πατριαρχείου γιά τό 2016, στό προλογικό σηµείωµα τῆς ὁποίας ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολοµαῖος «ἐκφράζει ἐκ τῶν µυχίων τῆς ὑπάρξεώς του τά “φιλάγια αἰσθήµατα”, τήν βαθύτατη ἀγάπη καί εὐλάβειά του πρός τούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας, τούς “φίλους τοῦ Θεοῦ” “τούς ἥρωας τούτους τῆς πίστεως”»…. .

Πηγή :  “O.T”

***

Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού : Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!                                                                                                                                                    

….Διότι πράγματι τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν  αιώνες!                                                                                                                                                    

Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα  και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου;                                                        

Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων;                                                                                                                              
Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;                                                                                                                                                            

Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του;                                        

Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.