H «Διπλωματική» μαρτυρία της Εκκλησίας μας εις την Ε.Ε. -- Του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη, ομ. Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών.

 Η ιδέα της ιδρύσεως Γραφείου στις Βρυξέλλες, με προϊστάμενο κληρικό, εκπρόσωπο της διοικούσης Εκκλησίας μας, φαίνεται ότι επρόκειτο να αποβή ήδη λίαν καταστροφική («μπούμερανγκ») ενέργεια κατά του ορθοδόξου ήθους, της τιμής και της χριστιανικής αυτοσυνειδησίας του λαού μας. Κατά τον σχεδιασμό της πραγματοποιήσεως της εν λόγω ιδέας, ως σπουδαιότερος στόχος της, υπογραμμίσθηκε η προβολή στον δυτικό κόσμο των αξιών της Ορθοδοξίας μας. Εγράφη και ελέχθη, ότι δεν θα πάρουμε(;) μόνο από την Ευρώπη αλλά και θα δώσουμε. Θα συμβάλλουμε στον πνευματικό της εμπλουτισμό με τις αγιοπνευματικές αλήθειες της Ορθοδόξου Πατερικής μας Παραδόσεως. Θα δώσουμε μέσα στην καρδιά του δυτικού κόσμου τη μαρτυρία της Ορθοδοξίας, ως ακτινοβολία πατερικής αλήθειας και βιοτής! Όμως, ήδη σύμφωνα με πληροφορίες, που κατεχώρησε ο «Ο.Τ.» στο φύλλο του της 1.2.02, οι πρώτοι καρποί του έργου της εκπροσωπήσεως της Εκκλησίας μας στις Βρυξέλλες… ωρίμασαν! Αλλά όχι για να μεταδώσουν αλήθειες της Ορθοδοξίας μας· μάλλον να επιβεβαιώσουν την ανάγκην που (δήθεν) έχει ο ορθόδοξος λαός μας να διαπαιδαγωγηθή να μη είναι… Ορθόδοξος! Να πεισθή να αποβάλη «προκαταλήψεις» πατερικού φρονήματος και ορθοδόξου ευαγγελικής πίστεως!

Το κείμενο που εδημοσίευσε ο «Ο.Τ.» στο εν λόγω φύλλο, αφορά σε συνέντευξη του επισκόπου Αθανασίου, προϊσταμένου του Γραφείου της διοικούσης Εκκλησίας, στην Ε.Ε., η οποία συνέντευξη έχει ως εξής·  «Στην Ελλάδα βρισκόμαστε μπροστά σε πολύ λεπτή κατάσταση, γιατί ενώ ο Αρχιεπίσκοπος και οι μητροπολίτες έχουν μια σημαντική συνεργασία με την Καθολική Εκκλησία, αυτοί έχουν και ευθύνες προς τον κόσμο, τους πιστούς, πολλοί από τους οποίους δεν είναι προετοιμασμένοι στην προοπτική του διαλόγου, ενώ άλλοι έχουν μια άποψη πιο φονταμενταλιστική για την Εκκλησία. Αυτό για μας είναι η μεγάλη πρόκληση να προετοιμάσουμε τον κόσμο, να τον διαπαιδαγωγήσουμε, για να μη αντιδράσει επηρεασμένος από τις προκαταλήψεις και πληροφορίες, που δεν ανταποκρίνονται στα γεγονότα… Είναι, όμως, σημαντικό να κατανοηθεί ότι έχουμε ανάγκη χρόνου, ελπίζω όχι υπερβολικού, για να σχηματίσουμε τη συνείδηση του κόσμου».              

Η συνέντευξη αυτή, αν είναι αληθές, ότι δόθηκε με το περιεχόμενο αυτό, είναι δείγμα μιας απαράδεκτης σχιζοφρένειας και απογοητευτικό τεκμήριο των ιδεών, που φιλοξενούνται στο πνεύμα κάποιων «εκκλησιαστικών αρχόντων», οι οποίοι, ενώ είναι ταγμένοι να περιφρουρούν την ανεκτίμητη αγιοπατερική ορθόδοξη παράδοσή μας, χαρακτηρίζουν ( προς Θεού!) το πλήρωμα της Εκκλησίας μας (κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς) ως φονταμενταλιστές, σε δύο επίπεδα· στους απλώς φονταμενταλιστές αλλά και σ΄ εκείνους, που «έχουν μια άποψη πιο φονταμενταλιστική για την Εκκλησία».                                            

Επειδή, λοιπόν, «πολλοί από τους πιστούς», «ο κόσμος», είναι επηρεασμένοι από προκαταλήψεις και πληροφορίες αβάσιμες, αισθάνεται το χρέος, οι ταγοί της Εκκλησίας μας, να μας διαπαιδαγωγήσουν, για να αποκτήσουμε «τη συνείδηση του κόσμου». Προφανώς την ανάγκη του διαχριστιανικού και διαθρησκειακού συγκρητισμού, ώστε «να είμαστε προετοιμασμένοι» για την προοπτική αυτού του οικουμενιστικού και ισοπεδωτικού συγκρητιστικού διαλόγου, στον οποίο πρέπει να υποταχθούμε δουλωτικά, για να μη χαλάσουμε την εικόνα μας στα μάτια των ευρωπαίων εταίρων μας. Αντί να δώσουμε τη μαρτυρία της Ορθοδοξίας μας στο δυτικό κόσμο, ανακαλύψαμε μόλις τώρα, με την ευκαιρία της διπλωματικής μας εκπροσωπήσεως στην Ευρώπη, ότι είμαστε, «δυστυχώς», απροετοίμαστοι για μια επιβαλλόμενη άλλοθεν, συγκρητιστική ισοπέδωση, που θα μας υψώσει στα μάτια του κόσμου αυτού! Αν το περιεχόμενο της συνεντεύξεως, που φέρεται να παρεχώρησε ο επίσκοπος Αθανάσιος, είχε δοθή από εχθρούς της Εκκλησίας μας, θα το θεωρούσαμε αναμενόμενο και χωρίς καμμιά ιδιαίτερη σημασία. Αλλά όταν το κείμενο αυτό ανήκει στον ταγμένο για την μαρτυρία της Ορθοδοξίας επίσκοπο της Εκκλησίας, προοιωνίζεται ασφαλώς, με το γεγονός αυτό, το ζοφερό μέλλον των εκκλησιαστικών μας πραγμάτων! Οπωσδήποτε φαίνεται καθαρά, από πολλά γεγονότα του πρόσφατου παρελθόντος αλλά και των ημερών μας, ότι περπατάμε στα βήματα της παπικής μεθοδολογίας. Αποκτήσαμε κι΄ εμείς «πρεσβευτή» της Ορθοδοξίας στην Ευρώπη, δηλ. διπλωμάτη! Αλλά η Ορθοδοξία δεν εκπροσωπείται και ούτε μαρτυρείται με διπλωματία, που κρατάει αποστάσεις από την αλήθεια, για να αθετήση… την αλήθεια! Βεβαίως, η αλήθεια της Ορθοδοξίας δεν αθετείται και δεν αναιρείται με κανένα διπλωματικό τρόπο, όσο πειστικός κι΄ αν φαίνεται. Αυτός που αθετείται και αναιρείται είναι αυτός που προδίδει την αλήθεια της Ορθοδοξίας. Γιατί στερείται των προϋποθέσεων της δυνατότητος της θεοφιλούς μαρτυρίας της Ορθοδοξίας· του προσωπικού βιώματος και της κατοχής της φωτιστικής, αγιοπνευματικής αλήθειας της Ορθοδοξίας! Ναι! Την Ορθοδοξία δεν την προδίδει ποτέ αυτός που την ζη, αλλά εκείνος, που δεν την γνωρίζει, επειδή δεν την ζη!