Ξέρετε.. μοιάζουμε πολύ με τις δύο πόλεις που στο τέλος κάηκαν από πίσσα και
θειάφι. Εννοώ τα Σόδομα και τα Γόμορρα. Εκεί κατοικούσε ως γνωστό ο Λώτ με τη γυναίκα
και τις κόρες του. Ήταν ο μοναδικός που δεν είχε μολυνθεί, όλοι οι άλλοι ήταν
μέσα στην αμαρτία. Καμμιά φορά παρατηρούμε, κι εγώ το κάνω, τόσο πολύ κόσμο να
είναι εκτός εκκλησίας. Εκατομμύρια άλλοι να περνάνε καλά, να τους έρχονται όλα
βολικά, η ζωή τους να κυλάει χωρίς ανατροπές και ήσυχα. Όλοι είναι μέσα στη
χαρά, την αδιαφορία για το τί θα συμβεί στο μέλλον, το δικό τους τέλος. Και
αναρωτιέμαι καμιά φορά, μα τι γίνεται εδώ; Σαν να μη συμβαίνει τίποτα, διασκεδάζουν-διασκορπίζονται
μέσα στα ψέματα, στα είδωλα του κόσμου τούτου, τα προσκυνούν, και μεις άθελά
μας το κάνουμε αυτό πολλές φορές, αγαπάμε ένα αντικείμενο υπέρμετρα, τοποθετούμε
μέσα στη καρδιά μας πράγματα ανώφελα, ενώ εκεί δε πρέπει να μπαίνει τίποτε άλλο
εκτός από το Χριστό! Αυτό είναι ένα είδος ειδωλολατρείας, δε χρειάζεται να
λατρεύει κανείς ένα τοτέμ ας πούμε για να πούμε να αυτός είναι ειδωλολάτρης, ό,τι
τοποθετούμε και βάζουμε μέσα στη καρδιά μας και αυτό εμποδίζει το Χριστό να
έλθει, είναι είδωλο.. Τι θέλω να πω... αν και ένας Λώτ ήταν άμεμπτος ανάμεσα σε
χιλιάδες άλλων ανθρώπων ο Θεός δε δίστασε, τους έκαψε όλους! Ακόμη και η
γυναίκα του, μόνο που γύρισε, νοστάλγησε ή μάλλον επιθύμησε τα πράγματα του
μολυσμένου χώρου έγινε στήλη άλατος! Οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί, μας
θέλει απόλυτα καθαρούς ο Θεός, χωρίς μολύσματα, και βεβαίως να τα δίνουμε όλα
θυσία προς αυτόν. Αυτό το βλέπουμε και στο Λευιτικό, που είναι συμβολισμός
θυσίας, ζητούσε τα πάντα να καίγονται, και τα εντόσθια των ζώων, νεφρούς, χολή
κλπ. Τι σημαίνει αυτό, όλα όσα μολύνουν πρέπει να τα καίμε, να μη αφήνουμε
τίποτα ακάθαρτο μέσα στη καρδιά μας, αν θέλουμε απάντηση από το Θεό. Τώρα πόσο
εφικτό είναι αυτό, ο καθένας μας οφείλει να αγωνίζεται, κατά δύναμη, και να
λέμε εκείνο του Αποστόλου Παύλου, πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου