πρέπει, εν γενικαίς γραμμαίς, να αποδεχθώμεν
την δια του «Πατριαρχικού Διαγγέλματος» του 1920 παγκοσμίως διακηρυσσομένην
παναίρεσιν του Οικουμενισμού, η οποία, δια της «Θεωρίας των κλάδων»
καταβλασφημεί την Μοναδικότητα της Αγίας ημών Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας!
Κατ΄ αναπόφευκτον δε συνέπειαν και βάσει πάντοτε του ως άνω «Πατριαρχικού
Διαγγέλματος», θα πρέπη να πιστεύσωμεν ότι αι ετερόδοξοι αιρετικαί
«Χριστιανικαί» ομολογίαι δηλαδή ο Πάπας και οι Προτεστάνται γενικώς, είναι
«αδελφαί Εκκλησίαι» του Χριστού, «μέτοχοι απολυτρωτικής χάριτος» κ.λ.π., με
Ιερωσύνην, Μυστήρια και Αποστολικήν Διαδοχήν, ώστε να δυνάμεθα να
συμπροσευχώμεθα και συλλειτουργούμεθα μετ΄ αυτών, πράγμα το οποίον σήμερον
διενεργούν και πράττουν, όλως κακοδόξως προς την επισκοπικήν αυτών αποστολήν,
από του διαβοήτου Αθηναγόρου μέχρι σήμερον του Βαρθολομαίου, τόσον οι του
Οικουμενικού Πατριαρχείου, όσον και διάφοροι άλλοι Οικουμενισταί Αρχιερείς και
οι Αγιορείτες Ηγούμενοι! Δια το «σύμφωνον και ομόφωνον» της ταυτότητος Πίστεως
προς την εκκλησιαστικήν μας αρχήν πρέπει να πιστεύσωμεν ακριβώς και
ανενδοιάστως όλα αυτά τα καταλυτικά της Ορθοδόξου Πίστεως φρονήματα, τα οποία
«Δημοσία» διακηρύττει και εμπράκτως αποδεικνύει ότι πιστεύει πράξει τε και
θεωρία ο Πατριάρχης, οι άλλοι Ηγούμενοι των τοπικών «Ορθοδόξων» Εκκλησιών ως
και το Άγιον Όρος, και αφού κατ΄ αυτόν τον τρόπον θα έχη τελείως διαστραφή η
Ορθόδοξος ημών συνείδησις, τότε θα πρέπη να είμεθα εις θέσιν να θεωρήσωμεν
επιβεβλημένον καθήκον μας την υπακοή και κοινωνία με τους Πνευματικούς μας
Ποιμένας. Χάριτι Θεία, δεν μας είναι δυνατόν, μέχρι θανάτου, να απαρνηθούμε το
Ορθόδοξον της Εκκλησίας φρόνημά μας και να συμφωνήσουμε και συμπορευθούμε με
τοιούτους «Ποιμένας».
Τῷ στόματι αὐτῶν εὐλόγουν καὶ τῇ καρδίᾳ αὐτῶν κατηρῶντο
ΑπάντησηΔιαγραφή4 ἕως πότε ἐπιτίθεσθε ἐπ᾿ ἄνθρωπον; φονεύετε πάντες ὑμεῖς ὡς τοίχῳ κεκλιμένῳ καὶ φραγμῷ ὠσμένῳ. 5 πλὴν τὴν τιμήν μου ἐβουλεύσαντο ἀπώσασθαι, ἔδραμον ἐν δίψει, τῷ στόματι αὐτῶν εὐλόγουν καὶ τῇ καρδίᾳ αὐτῶν κατηρῶντο. (Ψ. 61)
Την ερμηνεία καλείται να την αναζητήσει ο αναγνώστης.
κχ
Σήμερα έχουμε δυο εκκλησίες, μία των "εντός εκκλησίας" και άλλη μία των "εκτός εκκλησίας". Οι ευρισκόμενοι "εντός" κατηγορούν τους "εκτός", επειδή δεν μνημονεύουν τους, γυμνή κεφαλή, αιρετικούς αδελφούς (σε εισαγωγικά αυτά τα δυο). Κάνουν (οι "εντός") αυτό που ακριβώς διαπράττουν, στρεβλώνοντας τα νοήματα των λέξεων, οι Σιωνιστές αγαπολόγοι, φιλειρηνιστές, δημοκράτες, αλτρουιστές και προπαντός ελεύθεροι άνθρωποι. Με τα πλοκάμια των ΜΚΟ και το "συντροφάτο" (κατά το "αδελφάτο") των antifa (αντιφασίστες) κατηγορούν όποιον δεν συμμερίζεται τον ολοκληρωτικό εκφασισμό, που υπηρετούν αυτές οι σκοτεινές οργανώσεις. Φυσικά, με το αζημίωτο.
Και ο χορός της παγκοσμιοποίησης καλά κρατεί, από τη μια μεριά με τους Αμερικανούς, των οποίων η δημοκρατία πλεονάζει (ανθρώπινα δικαιώματα), και από την άλλη, να έχουμε τους ανέκαθεν συντηρητικούς - μέχρις ενός ορίου - Βρετανούς. Οι θεωρητικοί του Σιωνισμού γνωρίζουν άριστα ότι αυτή η αθλιότητα (παράδειγμα μεταξύ πολλών άλλων, τα αιωρούμενα γυμνά γεννητικά όργανα των ανδρών στο Φεστιβάλ Επιδαύρου) κάποτε θα εκραγεί και η έκρηξη, επί του παρόντος, προέρχεται από τους φανατικούς ισλαμιστές. Δεν θα καθυστερήσει να μας έλθη και από τους ιθαγενείς Ευρωπαίους, όταν οι ευγενώς ονομαζόμενοι μετανάστες ή πρόσφυγες πλημμυρίσουν και τις δικές τους πατρίδες.
Κάπως έτσι φτιάχνονται οι φασίστες και οι ναζί.
Όσο για εμάς εδώ ακόμη αντέχουμε. Δεν σφαχτήκαμε μεταξύ μας (σημ. ήταν αναμενόμενο το 2008, όταν κάηκε η Αθήνα και "μπουρλότιασε" πιο πριν όλη η Ελλάδα) και κατά τα φαινόμενα, θα σφαχτούμε με τους (λαθρο)πρόσφυγες και τους (λαθρο)μετανάστες. Οι Σιωνιστές ξέρουν ... .