ΤΑ ΚΟΠΕΛΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ, ΩΣ ΕΞΑΡΧΙΑ ΦΑΝΑΡΙΟΥ, ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΤΟΥΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Εν όψει τῆς – ο μοι γένοιτο – ληστρικῆς Συνόδου τῆς Κρήτης, οι οικουμενισταί τοῦ Φαναρίου θέλουν να ισοπεδώσουν κάθε ορθόδοξη ομολογία οπουδήποτε προερχομένη εντός και εκτός Αγίου Όρους. Την στιγμή που πολλές Ι. Μονές τοῦ Αγίου Όρους σκοπεύουν να κόψουν το μνημόσυνο τοῦ αιρετικοῦ Πατριάρχου, η Εξαρχία προσεπάθησε με παπικό-φαναριώτικο τρόπο να κατασπιλώση την Ιερά Μονή Εσφιγμένου για την ομολογίαν της κατά τῶν αιρέσεων, και να ανυψώση την ΜΑΪΜΟΥ-Εσφιγμένου τοῦ κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος επί πολλά χρόνια αποδεικνύει ότι δεν πιστεύει σε τίποτα παρά μόνο στην δόξα και στον πλούτο. Αν εἶχε μετάνοια ο κ. Βαρθολομαίος, θα προέβαινε στις απαραίτητες ενέργειες με τις οποίες θεραπεύεται το σχίσμα και επανέρχεται η μνημόνευσή του και το συλλείτουργο, και – το πιο σημαντικό – επανέρχεται η ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Πρέπει να εξαφανισθούν:

–       Άρση τῶν αναθεμάτων κατά τῶν παπικῶν και άρση τῆς ακοινωνησίας τό 1965 (Σύνοδοι Μ. Φωτίου καί Μιχαήλ Κηρουλαρίου).
–       Ένταξη ως οργανικῶν μελῶν στό Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν «Εκκλησιῶν» όλων τῶν Ορθοδόξων Εκκλησιῶν (σταδιακά). Ας σημειωθή ότι ο πάπας ποτέ δέν δέχθηκε νά γίνει οργανικό μέλος τοῦ Π.Σ.Ε. γιά νά μή ομολογήσει τήν εξίσωσή του μέ τίς λοιπές Εκκλησίες πού τίς βλέπει σάν «απολωλότα πρόβατα» τῆς μάνδρας του!
–      Συμφωνία τοῦ Σαμπεζύ το 1990 γιά ένωση μέ τους Μονοφυσίτας (η 4^η Οικουμενική Σύνοδος κατεδίκασε το Μονοφυσιτισμό).
–      Συμφωνία τοῦ Μπαλαμάντ τοῦ Λιβάνου το 1993 περί αναγνωρίσεως τῆς παπικής ως ισοτίμου καί ισοκύρου Εκκλησίας, αναγνωρίζοντας τά μυστήριά της, θεωρώντας την «Αδελφή Εκκλησία» και δεύτερο πνεύμονα τῆς Εκκλησίας. Δηλαδή πλήρης άρνησις στήν πράξη τῆς Μίας Αγίας τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως Εκκλησίας τοῦ Χριστού.
–      Αποδοχή τῆς «Θεωρίας τῶν Κλάδων» στο Πόρτο Αλέγκρε το 2006, ότι η Ορθοδοξία μαζί με τίς προτεσταντικές παραφυάδες αποτελούν την «Μία Εκκλησία».
–      Αναγνώρισις εις τήν Ραβένναν (2007) τοῦ Πρωτείου τοῦ πάπα.
–      Η αλλαγή τοῦ Ημερολογίου προς συνεορτασμόν Ανατολῆς και Δύσεως (1924).
Για τα γεγονότα γύρω από το θέμα τῆς Ιεράς Μονῆς Εσφιγμένου και Πατριαρχείου, παρουσιάζουμε την ανακοίνωση τῆς Ι. Μονῆς και το ρεπορτάζ τῆς εφημερίδος Ελεύθερη Ώρα. Υπάρχουν επίσης πληροφορίες που αναφέρουν ότι η αδελφότητα όχι μόνο μένει σταθερή και αμετακίνητη στην μη-μνημόνευση τοῦ οικουμενιστοῦ κ. Βαρθολομαίου, αλλά επίσης ελέγχει το Οικουμενικό Πατριαρχείο που ερωτοτροπεί με τους αμετανόητους Παπικούς. Διότι το ζητούμενο δεν είναι η μνημόνευση τοῦ κ. Βαρθολομαίου, αλλά η μετάνοιά του και η μεταστροφή του στην Ορθοδοξία.
Εκτός τῶν πατέρων τῆς Ι.Μ. Εσφιγμένου, υπάρχουν στο Άγιο Όρος και άλλες εκατοντάδες Αγιορείται πατέρες που έκοψαν το μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου, αγωνιζόμενοι κατά τῆς Παναιρέσεως και Πανθρησκείας τοῦ Οικουμενισμοῦ.


Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος
Θεολόγος