Καθηγητὴς Δογματικῆς Α.Π.Θ. Δημήτριος Τσελλεγίδης 28.4.2010 :

...Ἀτυχῶς, ἡ Ἡμερολογιακὴ Μεταρρύθμιση, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὰ προβληματικά, θεολογικῶς, οἰκουμενιστικὰ ἀνοίγματα, στὸ πλαίσιο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἔγινε αἰτία γιὰ τὴν διασάλευση τῆς λατρευτικῆς καὶ διοικητικῆς ἐνότητας τῶν νεοημερολογιτῶν μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους παλαιοημερολογῖτες ζηλωτές. Μὲ τοὺς παλαιοημερολογῖτες Ὀρθοδόξους ἔχουμε κοινὴ πίστη. Μὲ αὐτούς, ὅμως, δὲν γίνεται καμμία προσπάθεια ἑνότητας. Γιατί αὐτὴ ἡ μεροληπτικὴ τακτική; Γιατί τόση ἐπιμονὴ στὴν ἕνωση μὲ ἑτεροδόξους, οἱ ὁποῖοι δὲν ἀφίστανται τῶν αἱρέσεών τους; Γιατί δὲν ὑπάρχει καμμιὰ διάθεση ἑνότητας μὲ τοὺς παλαιοημερολογῖτες καὶ γιατί ἀντ᾿ αὐτῆς ὑπάρχει διωγμὸς ἐναντίον τους; Ἔχουμε τὴν γνώμη, ὅτι τὸ πρόβλημα αὐτὸ θὰ πρέπει νὰ ἀπασχολήσει, θεολογικὰ καὶ ἀγαπητικά, τὴν ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐφ᾿ ὅσον συμβαίνει νὰ εἶναι κοινὴ μεταξύ μας ἡ Ὀρθόδοξη πίστη. Ἡ καταγραμμένη μετὰ τὸ 1920 ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία μας μπορεῖ νὰ βοηθήσει, ἀμοιβαίως, σὲ αὐτοκριτική, γύρω ἀπὸ τὸ πρόβλημα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μὲ σκοπὸ τὴν ἀποκατάσταση τῆς πλήρους ἑνότητας καὶ κοινωνίας μεταξύ μας...