Ἀντιπροσωπευτικὴ συνοδικότης µὲ µόνην ψῆφον τῶν Προκαθηµένων -- Tοῦ κ. Ἰωάννου Τάτση, Θεολόγου

Τὸ Ἄρθρο 3 τοῦ Κανονισµοῦ λειτουργίας τῆς Μεγάλης Συνόδου ποὺ καθορίζει τὰ σχετικὰ µὲ τὴ συγκρότηση τῆς Συνόδου σὲ συνδυασµὸ καὶ µὲ τὰ λοιπὰ ἄρθρα εἰσάγει ἕνα νέο τρόπο λήψης ἀποφάσεων ποὺ θὰ µποροῦσε νὰ ὀνοµαστεῖ ἀντιπροσωπευτικὴ συνοδικότητα. Ἡ Μεγάλη Σύνοδος δὲν συγκροτεῖται ἀπὸ ὅλα τὰ µέλη τῆς Ἱεραρχίας τῆς καθεµιᾶς ἀπὸ τὶς κατὰ τόπους Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ἀλλὰ ἀπὸ µικρὲς µόνο ἀντιπροσωπίες τῆς κάθε Ἐκκλησίας. Ἐπιπλέον ἡ ψῆφος εἶναι δικαίωµα µόνο τῶν Προκαθηµένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ ἀφαιρεῖται ἀκόµη καὶ ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα µέλη τῆς ἀντιπροσωπίας ποὺ θὰ συµµετέχουν στὴ Σύνοδο. Οὐσιαστικὰ ἡ Μεγάλη Σύνοδος καλεῖται νὰ ἀποφασίσει µὲ µόνες τὶς ψήφους τῶν Προκαθηµένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Στὴ σηµερινὴ ἐποχὴ ποὺ ἡ µετακίνηση ἁπάντων τῶν Ἱεραρχῶν καὶ ἡ σύναξή τους ἐπὶ τῷ αὐτῷ θὰ ἦταν ἁπλῆ διαδικασία, λόγῳ τῶν συγχρόνων µέσων µετακίνησης ποὺ ὑπάρχουν, ἐπιλέγεται, µὲ προφανῆ σκοπιµότητα, περιορισµὸς τῆς ψήφου µόνο στὰ πρόσωπα τῶν Προκαθηµένων. Πρόκειται γιὰ τὴν ἐφαρµογὴ στὴν συνοδικὴ πράξη ἑνὸς ἰδιότυπου πρωτείου τῶν Ὀρθοδόξων Προκαθηµένων ἔναντι τῶν ὑπολοίπων Ἱεραρχῶν, ἀγνώστου στὴν ἱστορία τοῦ συνοδικοῦ συστήµατος τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἂς µὴ λησµονεῖται ὅτι µὲ πλεῖστες ὅσες δυσκολίες µετακίνησης στὴν Α΄ Οἰκουµενικὴ Σύνοδο µετεῖχαν 318 θεοφόροι Πατέρες καὶ στὴν Στ΄ 630!
Ὅσα προβλέπονται στὸν Κανονισµὸ λειτουργίας τῆς Μεγάλης Συνόδου καθιστοῦν τὴ θέση τῶν Προκαθηµένων πολὺ ἰσχυρὴ ἀλλὰ καὶ ὑπεύθυνη. ∆ηµιουργοῦν τὴν ἴδια στιγµὴ πολλὰ πρακτικὰ προβλήµατα στὸν τρόπο λειτουργίας τῆς Συνόδου. Γιὰ παράδειγµα, σὲ περίπτωση τροπολογίας ἐπὶ κάποιου κειµένου, ποιὸς θὰ ἀποφασίσει, ἐὰν αὐτὴ εἶναι σύµφωνη µὲ τὴ γνώµη τῶν µελῶν τῆς Ἱεραρχίας κάθε τοπικῆς Ἐκκλησίας; Μόνος ὁ Προκαθήµενός της µὲ τὴν ἀρωγὴ τῆς ὀλιγοµελοῦς ἀντιπροσωπίας τῶν ἐπισκόπων καὶ τῶν βοηθῶν του; Κι ἂν ἡ τελικὴ διάταξη ὑπὲρ ἢ ἐναντίον τῆς ὁποίας θὰ ψηφίσει ἀντίκειται στὴ θέληση τῆς πλειονότητας τῶν µελῶν τῆς Ἱεραρχίας του; Θὰ ὑπάρξει δυνατότητα ἐκ νέου ἀναθεώρησης τῶν κειµένων µετὰ τὸ πέρας τῆς Μεγάλης Συνόδου; Τὸ ζήτηµα γίνεται πολὺ σοβαρότερο ἐξαιτίας τοῦ γεγονότος ὅτι κατὰ τὰ παρελθόντα ἔτη προετοιµασίας τῆς Συνόδου µέσῳ προσυνοδικῶν συνάξεων, τὰ πλεῖστα µέλη τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπως καὶ ἐκεῖνα ἄλλων Ἐκκλησιῶν, εἶχαν πλήρη ἄγνοια τοῦ περιεχοµένου τῶν προετοιµαζοµένων κειµένων, πολὺ δὲ περισσότερο ἀδυναµία παρέµβασης στὸ ἔργο τῆς τελικῆς διαµόρφωσης τῶν κειµένων. Ἡ ἀντιπροσωπευτικὴ συνο- δικότητα ποὺ ἐφαρµόστηκε καὶ κατὰ τὶς προσυνοδικὲς ἐργασίες κατέστησε αὐτὲς ἔργο ὀλίγων ἱεραρχῶν ποὺ πραγµατοποιήθηκε χωρὶς τὴ διαρκῆ ἐποπτεία καὶ ἔγκριση κάθε φάσης του ἀπὸ τὶς κατὰ τόπους Συνόδους. Ἡ τωρινὴ γνωστοποίηση τῶν τελικῶν κειµένων στὰ µέλη τῆς Ἱεραρχίας κάθε τοπικῆς Ἐκκλησίας λαµβάνει περισσότερο τὴ µορφὴ ἁπλῆς ἐνηµέρωσης καὶ δὲν προβλέπεται σαφῶς ἡ δυνατότητα παρέµβασης καὶ ἀναθεώρησης προβληµατικῶν σηµείων. Ὡστόσο τὴν ἔσχατη αὐτὴ στιγµὴ καὶ ἐνῷ ἔχουν ἤδη ὁριστεῖ οἱ ἡµεροµηνίες καὶ ὁ τόπος σύγκλησης τῆς Μεγάλης Συνόδου, οἱ Ἱεράρχες - µέλη τῶν Συνόδων τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν ἔχουν τὴ δύναµη µέσῳ τοῦ λόγου καὶ τῆς ψήφου τους στὶς κατὰ τόπους Συνόδους νὰ ἐλέγξουν τὴν ὀρθότητα τόσο τοῦ περιεχοµένου τῶν κειµένων ὅσο καὶ τοῦ Κανονισµοῦ λειτουργίας τῆς Συνόδου ποὺ ἀποφασίστηκαν ἐρήµην τους. Ἔχουν εὐθύνη νὰ ἀποτρέψουν τὴ λήψη ἀποφάσεων τῆς Μεγάλης Συνόδου ποὺ θὰ ἀντίκεινται στὴ ζῶσα πατερικὴ καὶ συνοδικὴ παράδοση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας

"Ο.Τ"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου