α) Οἱ ἀγωνιζόμενοι... “ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας” -- του σεβαστού μας πατέρα Γεωργίου Αγγελακάκη


 Εἶναι γεγονὸς ὅτι ὑπάρχουν πολλοὶ, ἐν ἀγωνίᾳ ὄντες, χριστιανοὶ ὀρθόδοξοι, οἱ ὁποῖοι μὴ ἔχοντες οἱ ἴδιοι τὰ ἐφόδια τὴν ἱκανότητα νὰ ἐρευνήσουν ἐπὶ τοῦ προκειμένου ζητήματος τὴν πατερικὴ παράδοση, εὐλαβικὰ μὲν ἀλλὰ δίχως διάκριση, ἀκολουθοῦν συγκεκριμένες διδασκαλίες θεολόγων καὶ κληρικῶν, ὑποστηρικτῶν τῆς θέσης τοῦ -δῆθεν- “ἐντὸς ἐκκλησίας ἀγώνα”, οἱ ὁποῖες διαστρέφουν σὲ σημεῖο παραμόρφωσης τὴν παράδοση τῶν πατέρων καὶ τῆς προξενοῦν ,τι καὶ οἱ οἰκουμενιστές: μέσω τῆς διαστροφῆς, τὴν κατάργησή της. Ἀναφερόμαστε προφανῶς στὴν καινοφανὴ καὶ ἐμφανῶς ἀντορθόδοξη, ἄρα καὶ κακόδοξη, θέση περὶδυνητικῶν Ἱερῶν Κανόνωνκαθὼς καὶ ὅτιδιακοπὴ μνημοσύνου”, δὲ σημαίνει καὶ διακοπὴ ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας. Τὸ πρῶτο τὸ ὑποστηρίζουν μετὰ σθένους, ἰδιαίτερα γιὰ τὸ 15ο  κανόνα τῆς Α´-Β´ Συνόδου, αὐτὸν τὸν πολύπαθο Ἱερὸ Κανόνα, ὁποῖος ἀποτελεῖσημεῖον ἀντιλεγόμενονγι᾽αὐτούς, ἐνῶ ἴδιος εἶναι σαφής, μὲ τὸ νὰ μὴν εἶναι ἄλλωστε κρυπτογραφικός, (καθότι οὐδεὶς κανὼν εἶναι), ἀλλὰ ἀπόλυτα κατανοητός. Ὅλοι οἱ Ἱεροὶ Κανόνες δημιουργηθήκαν ἀπὸ τοὺς ἁγίους Πατέρες, κατὰ καιρούς, τῇ ἐμπνεύσει τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὥστε νὰ διέπουν τὸπολίτευματῆς Ἐκκλησίας, νὰ κυβερνᾶται δηλαδὴ εὐτάκτως καὶ κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι κατὰ τὴ γνώμη τοῦ οἱονδήποτε· μὲ τὸ νὰ εἶναι αὐτὸς σκοπὸς τῶν Ἱερῶν Κανόνων καθίσταται λογικὸ καὶ ἀκόλουθο ὅτι ἅπαντες εἶναι ὑποχρεωτικοί, γιὰ ὅλους καὶ γιὰ ὅλες τὶς ἐποχές...
Εἶναι ἀληθινὰ παράξενη ἐμμονή, τοῦ δῆθεν δυνητικοῦ χαρακτῆρα τοῦ ἐν λόγῳ Κανόνος, μιὰ ἐμμονὴ τελείως ἀμάρτυρη σὲ ὁλόκληρη τὴ πατερικὴ γραμματεία περὶ Ἱερῶν Κανόνων. Οἱ θιασῶτες τέτοιων καινοφανῶν θεωριῶν, ἀληθινὰ οἰκουμενιστικῆς ἔμπνευσης καὶ νοοτροπίας, καταντοῦν νὰ ἑορτάζουν καθ᾽ὅλο τὸ ἔτος ἁγίους ὁμολογητές καὶ μάρτυρες τῆς πίστεως, οἱ ὁποῖοι καθώς διαβάζουμε στοὺς βίους τους, ἕκαστος στὴν ἐποχή του ἀγωνιζόμενος ἐναντίον τῆς τότε αἱρέσεως, τὸ πρῶτο ποὺ εἶχε πράξει ἦταν ἄμεση καὶ πλήρης διακοπὴ κοινωνίας μετὰ τῶν αἱρετικῶν καὶ τῶν κοινωνούντων μ᾽αὐτούς, ἐνῶ αὐτοὶ οἱ σημερινοὶ ἐγκωμιαστές τους, ἐμφατικὰ νὰ καταδικάζουν αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν πράξη τῶν ἁγίων. Τὸ παράλογο σ᾽ὅλο του τὸ μεγαλεῖο... κατακριτέα στάση τους πάντως γίνεται κατανοητὴ ἀπὸ τὸ ἄχθος ποὺ ἔχουν τοῦ νὰ μὴ γίνουνἀποσυνάγωγοι”, χάνοντας ἔτσι μισθούς, τιμές, θέσεις κ.λ.π. Ὅσο γιὰ τὴ δεύτερη ἀντορθόδοξη θέση ποὺ ὑποστηρίζουν, ὅτι διακοπὴ μνημοσύνου τοῦ αἱρετίζοντος ἐπισκόπου ΔΕ σημαίνει διακοπὴ κοινωνίας, τί νὰ πεῖ κανείς; Τόσοι καὶ τόσοι ἅγιοι, ὅπου ὅπως ἤδη ἀναφέρθηκε, τὸ πρῶτο ποὺ ἔκαναν ἀπέναντι σὲ κηρυττόμενη αἵρεση ἦταν πλήρης διακοπὴ κοινωνίας, προφανῶς λοιπὸν καὶ δὲν τὸ ἔκαναν , ἐὰν καὶ τὸ ἔκαναν, ὅμως δὲ ἔπραξαν σωστά... Εὐτυχῶς γιὰ ἐκεῖνες τὶς ἐποχὲς δὲν ὑπῆρχαν οἱ σημερινοίφωστῆρεςκαὶ ἔτσι διατηρήθηκε ὀρθοδοξία ἓως καὶ σήμερα ἀμόλυντη!

Θὰ πρέπει ἐδῶ νὰ προστεθεῖ καὶ ἕνα ἐπιπλέον σημεῖο. Ἀναφερόμαστε στὴν καινοφανῆ θεωρία, ποὺ ἐπικαλοῦνται οἱ προαναφερθέντες νέοι διδάσκαλοι  τοῦ “ἐντὸς Ἐκκλησίας ἀγώνα”, ὅτι ἐὰν χωριστεῖ ὁ πιστὸς ἐκ τοῦ αἱρετίζοντος ἐπισκόπου του, -δῆθενβγαίνει ἐκτὸς Ἐκκλησίας! Ἐκεῖ ἔχει φτάσει πλέον ἡ σκότωση τῶν δειλῶν αὐτῶν ἀνθρώπων, αὐτὸ ποὺ ἔκαναν πλήθη ἁγίων, δηλαδὴ ἀποτείχιση ἐκ τοῦ κακόδοξου ἐπισκόπου, αὐτοὶ νὰ τὸ πολεμοῦν μὲ λύσσα! Ἡ νέα αὐτὴ θέση ἀποτελεῖ συνέπεια τῆς περὶ ἐπισκόπου θεωρίας τοῦ  Μητροπολίτου Περγάμου Ἰωάννου Ζηζιούλα, ὁ  ὁποῖος τυγχάνει εἷς ἐκ τῶν μεγίστων οἰκουμενιστῶν καὶ γιὰ αὐτή του τὴ “προσφορά” ἔχει τιμηθεῖ μὲ θέσεις καὶ ἀξιώματα σὲ διεθνεῖς ὀργανισμοὺς καὶ πανεπιστήμια (ἐσχάτως καὶ στὴν Ἑλλάδα, μὲ τὴν ἀνάληψη τῆς προεδρίας τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν). Ἐπιγραμματικὰ θὰ ποῦμε ὅτι ἡ συγκεκριμένη θεώρηση μεταφέρει στὴν ὀρθόδοξη θεολογία τὴν πεπλανημένη παπικὴ διδασκαλία περὶ ἐπισκόπου καὶ τὴν υἱοθετεῖ. Ὡς ἀποτέλεσμα ἔχουμε τὴν ἀπροϋπόθετο ἀποδοχὴ τῆς “ἁγιότητος” τοῦ ἐπισκόπου ἔστω καὶ ἂν εἶναι, ὅπως εἴπαμε, αἱρετικὸς! Ἐνῶ σ᾽ὅλη τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία μαρτυρεῖται, ὃπως ἀκριβῶς καὶ στὴ σχετικὴ διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων, καθὼς καὶ σὲ ἱκανὸ ἀριθμὸ Ἱερῶν Κανόνων, ὅτι ἡ ἁγιότης εἶναι προαπαιτούμενο τῆς χειροτονίας, ἡ νέα αὐτὴ κακοδοξία ἀντιστρέφει τὰ πράγματα καὶ “χαρίζει” τὴν ἁγιότητα μετὰ τὴ χειροτονία! Εἶναι ὄντως πολλὰ τὰ παράδοξα, καθὼς καὶ οἱ ἀρνητικὲς συνέπειες τῆς ἐν λόγω θεώρησης, ὅταν μάλιστα ἐφαρμόζεται στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως δυστυχῶς συμβαίνει σήμερα· πάντως χάριτι Θεοῦ, θὰ ἐπανέλθουμε μὲ ἕνα κείμενο ἀποκλειστικὰ γιὰ τὸ ὄντως φλέγον αὐτὸ ζήτημα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου