Περί Οικουμενισμού

Υπάρχουν σήμερα ορισμένα αυτονόητα, τα οποία επιτρέπουν την ομαλή εξέλιξη των γεγονότων, που θα οδηγήσουν στο «κοινό ποτήριο» εφόσον η ένωση των Εκκλησιών έχει ήδη υπογραφεί από καιρό! Δυστυχώς δε, με μίαν απίστευτη ειρωνεία της Ιστορίας είναι τα ίδια «αυτονόητα», τα οποία στον καιρό τους δεν επέτρεψαν την εσχάτη προδοσία της αληθινής πίστεως. Το μεγαλύτερο είναι πως όταν έρθει η ώρα, ο λαός του Χριστού θα αντιδράσει! Στην ερώτηση, γιατί ο λαός του Χριστού δεν έχει αντιδράσει ακόμη, η απάντηση είναι πως ο λαός αυτός δεν είναι ενημερωμένος! Όλα γίνονται με πρωτοβουλία της διοικήσεως της Εκκλησίας, η οποία διοίκηση, σαν γραφειοκρατικός οργανισμός, δεν έχει υποχρέωση να δίνει λόγο. Έχει στηθεί λοιπόν μία Μυστική συμφωνία τύπου Ποντίου Πιλάτου, ανάμεσα στον «λαό» και στην «Ιεραρχία», κατά την οποία θα εμφανιστούν όλα σαν τετελεσμένα. Ο λαός θα νίπτει τας χείρας του, επειδή δεν ήταν ενημερωμένος. Και η Ιεραρχία θα νίπτει τους πόδας της, διότι ό,τι κι αν έγινε και ό,τι κι αν γίνει δεν πρόκειται να προδόση την Ορθοδοξία! Το μοντέλο της μη-προδοσίας είναι ήδη έτοιμο: Η  ΟΥΝΙΑ! Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει πλέον ούτε ο λαός του Χριστού, ούτε η «Ιεραρχία» της Εκκλησίας! Υπάρχει μόνον η Διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος! Ένα μεγάλο μέρος του υποτιθέμενου λαού του Χριστού κρέμεται από τους κανόνες, που επιβάλλουν τα διάφορα Γεροντοπαλλήκαρα, που παριστάνουν τους Γέροντες, και δεν γνωρίζει τίποτα άλλο πλέον παρά να μισεί και να κατακρίνει όλους όσους δεν τηρούν τους ίδιους κανόνες και δεν έχουν μεταμορφώσει την ζωή τους σε Κόλαση! Το υπόλοιπο μέρος του λαού απολαμβάνει τις ακολουθίες και την Θ. Λειτουργία της Ορθοδοξίας μας, έχοντας και την διαβεβαίωση του κ. Ζηζιούλα ότι αυτή την απόλαυση δεν θα τους την αφαιρέσει κανείς, καθώς η Θ. Ευχαριστία στο κέντρο της Θ. Λειτουργίας είναι όλη η αλήθεια και η Δόξα της Εκκλησίας. Ξεχνώντας ύποπτα την εμπειρία και την διδασκαλία του Αγίου Σιλουανού, ο οποίος μέσα στην πληρότητα της Χαράς της Ορθοδόξου Μοναστικής ζωής, είχε εκ Κυρίου την αποκάλυψη πως όλα όσα έκανε ήταν ψεύτικα και πως όλα τα έκανε χάριν του εαυτού του και όχι του Κυρίου! …. 

Οι Έφεδροι των Ε.Δ. στηρίζουν το ορφανοτροφείο στα Γιαννιτσά!‏

Φέτος επιλέξαμε να προσφέρουμε την αγάπη μας στα παιδιά του εκκλησιαστικού ιδρύματος παιδικής προστασίας "Παναγία η Οδηγήτρια". 


Ως εκ τούτου συλλέγουμε τρόφιμα και δώρα για τα παιδάκια του ιδρύματος.
Οι ηλικίες των παιδιών είναι από 6 έως 17.

Η παράδοση των αγαθών θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 27 Δεκεμβρίου.

Όποιος ενδιαφέρεται να συμμετέχει ή να βοηθήσει μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας με προσωπικό μήνυμα στην σελίδα μας στο Facebook: 

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 9 Δεκεμβρίου 2015

Σύλληψις της Θεοτόκου υπο Αγίας Άννης.


Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν σύλληψη τῆς Ἁγίας Ἄννης, μητέρας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ὁ Κύριος μας, προετοιμάζοντας τὴν ἐπίγεια κατοικία Του, ἔστειλε ἄγγελο στὸ ταπεινὸ ζεῦγος Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα γιὰ νὰ προμηνύσει τὴν γέννηση τῆς Ἁγίας Παρθένου. Ἡ Παρθένος Μαρία γεννήθηκε μὲ θαυματουργὸ τρόπο, σύμφωνα μὲ τὶς χριστιανικὲς παραδόσεις. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ὁ Θεὸς χάρισε στὸν Ἰωακεὶμ καὶ στὴν Ἄννα τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, μέσω τῆς ὁποίας ἔμελλε νὰ ἀποκτήσει σάρκα ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

Εορτάζομεν Χριστούγεννα -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου Καθηγητού ΑΠΘ

Θαύμα εξαίσιο και μυστήριο παράδοξο για τη ζωή μας, η ενανθρώπηση του Θεού. Κατάπληκτος ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφωνεί: «Τι είπω και τι λαλήσω;…  Εκούσια ο Θεός ντύνεται το δικό μου σώμα, για να χωρέσω εγώ τον δικό του Λόγο και παίρνοντας τη δική μου σάρκα μού δίνει το Πνεύμα του, για να με διασώσει» (Λόγος εις την γενέθλιον ημέραν του Σωτήρος, PG 56, 388).  Aλλά τι είναι ο Θεός και πως γίνεται άνθρωπος; Πως χωρά στην πεπερασμένη ανθρώπινη ύπαρξη ο Λόγος του Θεού; «Παραπληκτίσωμεν εις τα του Θεού μυστήρια ερευνώντες», λέει ο Θεολόγος Γρηγόριος. Η μόνη ασφαλής διέξοδος, όπως τονίζουν οι πατέρες, είναι να πλησιάζουμε το μυστήριο της αγίας Τριάδος με τη φώτιση του αγίου Πνεύματος, με το θείο λόγο και με μυστηριακή ζωή. Για να κατανοήσουμε το νόημα των Χριστουγέννων, μας χρειάζεται Πνεύμα άγιο. Και σ΄ αυτό ακριβώς έρχεται να μας βοηθήσει ως μάνα φιλόστοργη η αγία Εκκλησία του Χριστού. Με τον τρόπο της μας παίρνει από το χέρι ως παιδιά της και μας οδηγεί στη Βηθλεέμ μάς βάζει μέσα στο σπήλαιο και μας γονατίζει μπροστά στη φάτνη. Εκεί, όταν εμείς με ταπείνωση δεχθούμε να γίνουμε μαθητές της, μας διδάσκει το μεγάλο γεγονός, ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος.

Ἀλλʼ ἐξ ὅλων τῶν εἰδήσεων μία εἴδησις ἀναστάτωσε κυριολεκτικῶς τὴν συνείδησιν τῶν ἀπανταχοῦ πιστῶν τέκνων τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας.

Ποία ἡ εἴδησις; Τὴν ἀντιγράφομεν ὡς ἔχει ἐκ τῆς ἐπικεφαλίδος, ἡ ὁποία ἐτέθη ὑπεράνω μακρᾶς περιγραφῆς τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Οἰκουμ. Πατριάρχου εἰς Ἱερουσαλήμ˙ «Ὁ Οἰκουμ. Πατριάρχης εἰσῆλθε γυμνόπους εἰς τὸ τέμενος Ὀμὰρ καὶ ἐκεῖ προσηυχήθη ὑπὲρ τοῦ Χουσεΐν».
Εἰς τὸ τζαμὶ λοιπὸν τοῦ ψευδοπροφήτου Μωάμεθ Πατριάρχης προσευχόμενος; Κύριε ἐλέησον! Ἀλλὰ πρέπει νὰ καῆ τὸ Πηδάλιον, πρέπει νὰ ποδοπατηθοῦν οἱ Κανόνες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν ἐπὶ ἀπειλῆ ἀφορισμοῦ τῶν λαϊκῶν καὶ καθαιρέσεως τῶν κληρικῶν τὴν εἴσοδον καὶ τὴν προσευχὴν εἰς κέντρα λατρείας ἀλλοπίστων καὶ αἱρετικῶν. Ἡ Ὀρθοδοξία μετʼ ἀγανακτήσεως καὶ βδελυγμίας ἀποστρέφει τὸ πρόσωπόν της καὶ ἐκ τῆς φανταστικῆς ἀκόμη εἰκόνος κληρικοῦ, ὅστις μὲ γυμνοὺς τοὺς πόδας εἰσέρχεται καὶ προσεύχεται εἰς τζαμὶ τοῦ ψευδοπροφήτου. Τοιοῦτόν τι δὲν ἀναφέρει ἡ αἱματοπότιστος ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν. Ἀναφέρει ἀντιθέτως ἱερεῖς καὶ ἐπισκόπους καὶ πατριάρχας ἀλλὰ καὶ ἀπλοὺς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ἐπροτίμησαν μαρτυρικὸν θάνατον ἤ νὰ εἰσέλθουν καὶ νὰ συμπροσευχηθοῦν μετὰ τῶν Τούρκων εἰς τζαμί.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ,  αρ. φυλ. 223

Το 2002, ο Τούρκος διανοούμενος Αλί Ερτέμ, ο οποίος διαμένει στη Γερμανία και είναι πρόεδρος του Συλλόγου εναντίον της Γενοκτονίας γράφει:

 «....Η εξόντωση των χριστιανικών λαών που βρίσκονταν υπό την τουρκική κατοχή ολοκληρώθηκε σε δύο φάσεις. Στην πρώτη φάση, από το 1912 έως το 1918, οι Νεότουρκοι έσφαξαν 1.500.000 Αρμενίους, 500.000 Αραμαίους - Ασσυρίους και πάνω από 750.000 Ελληνες από την ανατολική Θράκη, την Ιωνία, τον Πόντο και την Καππαδοκία. Η δεύτερη φάση ξεκίνησε μετά τη συνθηκολόγηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και διήρκεσε μέχρι το 1922 (σε κάποια μέρη, όπως στον Πόντο, μέχρι και το 1924). Η Τουρκική Δημοκρατία, ως νόμιμος διάδοχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έχει την ηθική, πολιτική και νομική ευθύνη για τα εγκλήματα των Νεοτούρκων... Σχεδόν σε όλες τις μεγαλουπόλεις της Τουρκίας, οι δημόσιοι χώροι, οι λεωφόροι, τα σχολεία, οι χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων κ.λπ. φέρουν το όνομα ενός από τους κύριους υπευθύνους της γενοκτονίας...»

Ο Ασκητής και ο Ληστής (από το Γεροντικό)

Ήταν ένας γέροντας ασκητής και αναχωρητής, όστις ασκήτευσεν εις τόπον έρημον χρόνους εβδομήκοντα με νηστείαν και παρθενίαν και αγρυπνίαν. Εις τόσους δε χρόνους όπου εδούλευε τον Θεόν δεν αξιώθη να ιδή καμμίαν οπτασίαν και αποκάλυψιν εκ Θεου. Και ελογίασε και έβαλε τούτο εις τον νουν του λέγων: «Μήπως δια καμμίαν αφορμήν όπου δεν ηξεύρω εγώ δεν αρέσει του Θεου η ασκησίς μου, και η εργασία μου θέλει είναι απαράδεκτος• δια τούτο δεν δύναμαι να αποκαλυφθώ και να ιδώ κανένα μυστήριον».
Ταύτα διαλογιζόμενος ο γέρων άρχισε να δέεται και να παρακαλή τον Θεόν περισσότερον, προσευχόμενος και λέγων: «Κύριε εάν άρα σε αρέση η άσκησίς μου και δέχεσαι τα έργα μου, δέομαι σου, ο αμαρτωλός και ανάξιος, ίνα χαρίσης και εις εμέ ένα σταλαγμόν από τα χαρίσματά σου, να πληροφορηθώ με μίαν φανέρωσιν ενός μυστηρίου ότι ήκουσας την δέησίν μου, δια να περνώ θαρρετά και πληροφορημένα την ασκητικήν μου ζωήν». Ταύτα του αγίου γέροντος δεομένου και παρακαλούντος, ήλθε προς αυτόν φωνή εκ Θεου λέγουσα: «Αν είναι και αγαπάς να ιδής την δόξαν μου, πήγαινε μέσα εις την βαθυτάτην έρημον και θέλεις αποκαλυφθή μυστήρια».

Paphnutius, Life of Abba Aaron

Now it happened one year that the Nile did not rise enough to water all our fields, and a multitude of the poor came to Abba Aaron weeping and saying, "Our holy father, we and our children are going to die because the waters have not risen!" He said to them,"Believe in God and He will deliver you.  As it is written, 'The prayer of the poor man who is downhearted, he pours out entreaty before the Lord.' Again it says, 'The Lord has heard the desires of the poor.'"  He quoted them numerous other passages from scripture and explained them to them, and he comforted them, and in this way they departed from him praising God.  Now the holy man Aaron was not unconcerned about their distress, and he would go to the river each evening and immerse himself in the water up to his neck and he would pray to God, saying, "My good Christ, compassionate one, have compassion upon your image and likeness." Indeed, he continued this practice until God had compassion for his tears and made the waters of the Nile flow over the face of the whole country.

Paphnutius, Life of Abba Aaron, 131.