Orthodox Christmas Canon, 9th Ode

Τη αυτή ημέρα μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΜΥΡΟΠΗΣ

ΜΥΡΟΠΗ η Αγία Μάρτυς εγεννήθη εν τη πόλει της Εφέσου, επειδή δε ο πατήρ αυτής απέθανεν, ανετράφη υπό μόνης της μητρός της. Αφού δε ανεγεννήθη δια του αγίου Βαπτίσματος, έμεινε παρά τον τάφον της Αγίας Ερμιόνης, η οποία ήτο μία από τας τέσσαρας θυγατέρας Φιλίππου του Αποστόλου, τας παρθένους και προφητευούσας, ως γράφουσιν αι Πράξεις των Αποστόλων (κεφ. κα΄ 8). Εκεί δε μένουσα η Αγία, εδέχετο το μύρον, το οποίον παραδόξως έρρεεν εκ του τάφου της Αγίας Ερμιόνης και το διένεμε πλουσιοπαρόχως εις πάντας τους προσερχομένους· όθεν δια τούτο ωνομάσθη Μυρόπη. Όταν δε εβασίλευσεν ο Δέκιος εν έτει σν΄ (250) και εκίνησε διωγμόν κατά των Χριστιανών, τότε η μήτηρ αυτής, λαβούσα την Μυρόπην, επήγεν εις την νήσον Χίον, έχουσα εκεί πατρικήν κληρονομίαν και κτήματα, επειδή κατήγετο εκ της νήσου Χίου· όθεν έμενον ομού και αι δύο εις τον οίκον αυτών, προσευχόμεναι κατ΄ ιδίαν εις τον Θεόν. Επειδή δε ποτε έφθασεν εις την Χίον βασιλικός τις άρχων, Νουμέριος ονόματι, δια τούτο συνελήφθη ως Χριστιανός ο μακάριος Ισίδωρος, όστις ήτο από το στρατιωτικόν τάγμα, το οποίον εξουσιάζετο υπό του άρχοντος, άνθρωπος γέρων και ευλαβής και θαυμάσιος. Τούτον λοιπόν επειράτο ο άρχων να χωρίση από την πίστιν του Χριστού.

An Arabic Christmas Carol (Byzantine Hymn of the Nativity)

Σήμερον Γεννάται εκ Παρθένου, Ο κρατών την οικουμένη εν τη χειρί Του (τρις)

Αυτός, του οποίου την ουσία ουδείς μπορεί να αγγίξει,

περιτυλίγεται με σπάργανα ως παιδί.

Ο Θεός που εν αρχή εποίησε τους Ουρανούς κείται σε στάβλο

Αυτός που έβρεξε μάννα στο λαό του στην έρημο

Τρέφεται με γάλα από την Μητέρα Του

Ο Νυμφίος της Εκκλησίας εκάλεσε τους Μάγους

Ο Υιός της Παρθένου δέχεται τα δώρα τους.

Προσκυνούμεν Σου την Γέννηση Χριστέ (τρις),

Δείξον ημίν και τα ένδοξά Σου Θεοφάνεια.

Τη Β΄ (2α) του αυτού μηνός μνήμη του Αγίου Προφήτου ΑΒΒΑΚΟΥΜ

ΑΒΒΑΚΟΥΜ ο θείος Προφήτης κατήγετο από την φυλήν του Πατριάρχου Συμεών, ήτο δε υιός Σαφάτ, προ Χριστού ων έτη χ΄ (600). Ούτος προείδε την αιχμαλωσίαν και άλωσιν, εις την οποίαν έμελλε να υποβληθή η Ιερουσαλήμ και ο Ναός του Θεού, και έκλαυσε πικρώς· ότε δε αφίκετο ο Ναβουχοδονόσωρ εις Ιερουσαλήμ, έφυγεν εις την Οστρακίνην, χώραν μεταξύ Αιγύπτου και Πετραίας Αραβίας και ήτο ξένος και πάροικος εις την γην του Ισμαήλ. Όταν δε επέστρεψαν εις την Βαβυλώνα οι Χαλδαίοι, έχοντες μετ΄ αυτών τους αιχμαλώτους Ισραηλίτας, όσοι ευρέθησαν εις Ιερουσαλήμ και Αίγυπτον, τότε και ο Προφήτης ούτος επανήλθεν εις την ιδικήν του γην. Ο Άγιος ούτος Προφήτης υπηρετών κάποτε τους θεριστάς, έλαβε φαγητόν και είπεν εις τους οικείους του· «Εγώ θα υπάγω εις μακρυνόν τόπον, και ταχέως πάλιν θέλω επανέλθει· εάν όμως εγώ βραδύνω, κομίσατε σεις φαγητόν εις τους θεριστάς». Ταύτα ειπών, ηρπάγη από Άγγελον Κυρίου και επήγεν εις Βαβυλώνα και έδωκε τροφήν εις τον Προφήτην Δανιήλ, ο οποίος ήτο κεκλεισμένος εντός του λάκκου των λεόντων· και πάλιν αρπαγείς από τον ίδιον Άγγελον έφθασεν εν μια στιγμή εις την Ιουδαίαν και προσέφερε το φαγητόν εις τους θεριστάς, χωρίς να είπη εις ουδένα το γενόμενον τούτο θαυμάσιον εις αυτόν. Προεγνώρισε δε, ότι ταχέως θέλει επιστρέψει εις Ιεροσόλυμα ο εν Βαβυλώνι ηχμαλωτισμένος λαός των Εβραίων· αποθανών δε δύο έτη πριν ή επανέλθη ο λαός, ενεταφιάσθη εις τον ιδικόν του αγρόν. Ούτος ο Προφήτης έδωκε σημείον εις την Ιουδαίαν, ειπών ότι, όταν ίδωσιν οι άνθρωποι φως εις τον Ναόν, τότε όψονται την δόξαν του Θεού. Προείπε δε και δια την συντέλειαν του Ναού, ότι αύτη θέλει γίνει από έθνος δυτικόν, ήτοι από τους εν τη δύσει Ρωμαίους και ότι το άπλωμα, τουτέστι το καταπέτασμα του Δαβείρ, ήτοι του ενδοξοτάτου οίκου των Αγίων, θέλει σχισθή εις μικρά σχίσματα και ότι τα κιονόκρανα των δύο στύλων του Ναού θα αφαιρεθώσι, και ουδείς θέλει γνωρίσει που μέλλουν να τεθώσι. Ταύτα δε θέλουσι φερθή υπό Αγγέλου εις την έρημον του Σινά, εις την οποίαν κατ΄ αρχάς επήχθη η Σκηνή του Μαρτυρίου, και επ΄ αυτών θέλει γνωρισθή ο Κύριος κατά το τέλος και θέλει φωτίσει εκείνους όσοι διώκονται εξ αρχής από τον νοητόν όφιν διάβολον.

ΕΚΥΚΛΩΣΕ ΜΕ ΑΒΥΣΣΟΣ.Ψάλλει ο χορός των Αγιοκυπριανιτών Πατέρων.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 2 Δεκεμβρίου 2015

Αββακούμ του προφήτου, Μυρόπης μάρτυρος.

Ὁ Ἀββακούμ, ποὺ τὸ ὄνομά του σημαίνει «θερμὸς ἐναγκαλισμός», ἦταν ἀπὸ τὴ φυλὴ τοῦ Συμεὼν καὶ γιὸς τοῦ Σαφάτ.  Ὁ χρόνος ποὺ ἔδρασε τίθεται μεταξὺ 650 καὶ 672 π.Χ. Στὸ προφητικό του βιβλίο, ποὺ διακρίνεται γιὰ τὴν ἀξιόλογη λογοτεχνική του χάρη, ἐλέγχει τὸν ἰουδαϊκὸ λαό, ἐπειδὴ παρεξέκλινε ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ θρησκεία στὴν εἰδωλολατρία.

Νὰ τί συγκεκριμένα ἀναφέρει, σχετικὰ μὲ τὸ πῶς πρέπει κανεὶς νὰ πιστεύει στὸ Θεό:

«Ἐὰν ὑποστείληται, οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ· ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεώς μου ζήσεται. Ἐγὼ δὲ ἐν τῷ Κυρίῳ ἀγαλλιάσομαι, χαρίσομαι ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτήρι μου».
Ποὺ σημαίνει, ἂν κανεὶς λιποψυχήσει καὶ ἀδημονήσει στὶς διάφορες δοκιμασίες, ἂς μάθει, λέει ὁ Κύριος, ὅτι δὲν ἐπαναπαύεται ἡ ψυχή μου σ’ αὐτόν. Ὁ δίκαιος ποὺ πιστεύει σ’ ἐμένα καὶ τηρεῖ τὸ Νόμο μου, θὰ σωθεῖ καὶ θὰ ζήσει. Ἐγὼ ὅμως, λέει ὁ Προφήτης, θὰ ἀγάλλομαι ἐλπίζοντας στὸν Κύριο. Θὰ γεμίσει χαρὰ ἡ καρδιά μου γιὰ τὸν σωτήρα μου Θεό. 

Ὁ προφήτης Ἀββακοὺμ πέθανε εἰρηνικὰ καὶ τάφηκε στὸν τόπο τῶν πατέρων του.

Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ: Ἡ παιδοφιλία τοῦ «ψευδοπροφήτη» Μωάμεθ.

Τελειώνουμε μὲ τὸν πλέον ἐξωφρενικὸ ἰσχυρισμό σας: μὲ τὴν δικαιολόγηση τῆς παιδοφιλίας τοῦ «προφήτη» σας καὶ τῶν ἀνδρῶν μουσουλμάνων! Μὲ ἀπίστευτα ἐπιχειρήματα θέλετε νὰ δικαιολογήσετε τὴν ἐπιθυμία τοῦ Μωάμεθ γιὰ τὴν 7χρονη Ἄϊσα καὶ τὴν συνουσία μαζί της στὰ ἐννέα της χρόνια! Ἔχετε τὸ θράσος μάλιστα νὰ παραθέτετε καὶ μουσουλμανικὴ «μαρτυρία», ὅτι δὲν ἔκανε κάτι κακό: «Ὅταν ἡ κοπέλα φτάνει στὴν ἡλικία τῶν ἐννέα τότε (παύει νὰ εἶναι κοπέλα καὶ) εἶναι γυναίκα» (ἂτ Τιρμιδὶ – νούμερο 1109).Ὑποστηρίζετε πέρα ἀπὸ κάθε σοβαρότητα, ὅτι ἡ ἐμφάνιση τῆς ἐμμήνου ρύσεως στὰ κορίτσια, τὰ καθιστᾶ γυναῖκες καὶ ὡς ἐκ τούτου μποροῦν νὰ ἔχουν σεξουαλικὲς σχέσεις μὲ ἄνδρες καὶ νὰ κυοφοροῦν! Μόνο ποὺ δὲν συμφωνεῖ μαζί σας ἡ ἰατρικὴ ἐπιστήμη, ἡ ὁποία θεωρεῖ λίαν ἐπικίνδυνη τὴν πρόωρη σεξουαλικότητα καὶ ἐγκληματικὴ τὴν κυοφορία της. Κι αὐτὸ διότι ἐγκυμονεῖ σοβαρότατους κινδύνους γιὰ τὴν ἴδια τὴ ζωὴ τοῦ κοριτσιοῦ, καθότι δὲν ἔχει διαμορφωθεῖ ἀκόμα τὸ σῶμα της γιὰ τὴ μητρότητα! Παρ’ ὅλα αὐτὰ ἔρχεται τὸ «ἱερό» σας βιβλίο καὶ ἡ μουσουλμανικὴ παράδοση νὰ «καπελώσει» τὴν ἐπιστήμη τῆς ἰατρικῆς, προκειμένου νὰ ἱκανοποιήσει τὶς σεξουαλικὲς διαστροφὲς τῶν μουσουλμάνων ἀνδρῶν! Ἐμεῖς κ. Ἐλντὶν δεινοπαθήσαμε καὶ ἀπὸ αὐτὸ τὸ διεστραμμένο πάθος τῆς θρησκείας σας. Στὴν μαύρη τουρκοκρατία οἱ «ἐκλεκτοί του Ἀλλὰχ» τύραννοί μας, ἅρπαζαν τὰ μικρὰ κορίτσια μας καὶ τὰ ἔκλειναν στὰ δαιμονικὰ χαρέμια τους γιὰ νὰ βιάζουν τὰ ἄγουρα σώματά τους καὶ τὶς ἀθῶες ψυχοῦλες τους!

Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού : Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!

….Διότι πράγματι τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!                                                                                                                                                     

Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα  και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου;                                                        

Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων;                                                                                                                           
Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;                                                                                
Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του;                                        

Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.

Συνθήματα υπέρ του Χαλιφάτου αναστατώνουν την Κορυτσά

Οι κάτοικοι μιας γειτονιάς της Κορυτσάς ξύπνησαν σήμερα και βρήκαν στους τοίχους συνθήματα υπέρ του ΙΣΙΣ και άλλων τρομοκρατικών οργανώσεων.
Τα συνθήματα βρέθηκαν στην γειτονιά αριθ 10. Οι δράστες είχαν γράψει συνθήματα όπως ΙΣΙΣ, Αλλαχ Εκμπερ, Αλ Κάιντα και ΑΚ-47. Ανήσυχοι οι κάτοικοι ειδοποίησαν τις αρχές. Μακριά από τις κάμερες αποδέχονται πως αρκετά από τους εξτρεμιστές είναι κάτοικοι αυτής της γειτονιάς, πράγμα που τους ανησυχεί έντονα. Το γεγονός αυτό δεν συμβαίνει για πρώτη φορά. Παλαιότερα η ιστοσελίδα μας έχει δημοσιεύσει άρθρο με το θέμα αυτό αλλά κανείς δεν έδωσε σημασία. Φυσικά η περιοχή της Κορυτσάς είναι μία από της θερμότερες εστίες εξτρεμιστών μεγάλος αριθμός των οποίων πολεμούν στην Συρία στο πλευρό του ΙΣΙΣ. Μάλιστα πολλοί έχουν σκοτωθεί εκεί.
Κάτι άλλο επίσης που σου κάνει εντύπωση είναι το γεγονός πως για τα άτομα αυτά υπήρχαν μαρτυρίες από κατοίκους των χωριών Δάρδας και Κιουτέζας πως κατέστρεψαν τα παρεκκλήσια της περιοχής, πράγμα που εμείς το δημοσιεύσαμε, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε και έδωσε σημασία.
Ίσως κάποιοι φοβούνται κάτι και σκέφτονται τώρα με την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης να περιορίσουν την δράση τους. Είναι πολύ πικρό το γεγονός πως κάποιοι εξ αυτών, των εξτρεμιστών, προέρχονται από χριστιανικές οικογένειες (ελλήνων και ελληνόβλαχων). Αυτό δείχνει έντονα την αποτυχία της ορθόδοξης κοινότητας και των ιερωμένων να κάνουν κάτι ώστε τα παιδιά αυτά να μην φτάσουν στην κατάντια αυτή.




Πηγή: http://www.himara.gr

Απίστευτη πρόκληση από την ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟ Α.Ε. Πινακίδα της, αποκαλεί το Μοναστήρι με σλάβικο όνομα.

http://opaidagogos.blogspot.ca/2015/12/blog-post_21.html

Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει στην Πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια!

Είμαστε αναγκασμένοι πλέον να δίνουμε μάχες για να προστατεύσουμε τα εθνικά και ιστορικά μας δίκαια από τον κάθε αδαή και μη!

Με αγανάκτηση και έκπληξη λοιπόν αντικρίσαμε στην Νέα Εθνική οδό που παραδόθηκε πριν λίγο καιρό στην δημόσια κυκλοφορία να έχει τοποθετηθεί πληροφοριακή πινακίδα όπου αναγράφετε το Μοναστήρι ως "Μπίτολα"!!!!

Σε αυτήν την απίστευτη πρόκληση δεν ήταν δυνατόν να μην αντιδράσουμε!
Γιατί εάν δεν αντιδράσουμε,ίσως σε λίγο καιρό να δούμε πινακίδα που να λέει "Προς Ιστανμπουλ"!
Πριν 7 ημέρες λοιπόν (24/10/15), στείλαμε email στην ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟ Α.Ε., διαμαρτυρόμενοι για την εν λόγω πληροφοριακή πινακίδα στον κόμβο της Φλώρινας, όπου αναγράφετε (στην ελληνική γραφή) το Μοναστήρι των Σκοπίων, με το Σλαβικό όνομα "Μπίτολα - Bitola".

«προς κέντρα λακτίζουν». Η Αλήθεια δεν διαψεύδεται.

Πολλές συκοφαντίες διετυπώθησαν, ανά τους αιώνες, εναντίον του Χριστού και της Αναστάσεώς του. Πρώτοι οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι δωροδόκησαν και συμβούλευσαν τους Ρωμαίους στρατιώτες, που εφύλασσαν το μνήμα του Χριστού, να πουν ότι «οι μαθηταί αυτού νυκτός ελθόντες, έκλεψαν αυτόν ημών κοιμωμένων». Ύστερα, οι ειδωλολάτρες αυτοκράτορες και φιλόσοφοι αγωνίστηκαν να σβήσουν την αλήθεια της Αναστάσεως και εδίωξαν την Εκκλησία του Χριστού. Τον 19ο αιώνα, υλιστές και ορθολογιστές διανοητές προσπάθησαν να αμφισβητήσουν την ιστορικότητα του προσώπου του Χριστού και το γεγονός της Αναστάσεώς Του. Στις ημέρες μας βλέπουμε και ακούμε κάποιους τάχα ερευνητές να ισχυρίζονται ότι Ανάσταση δεν υπήρξε και ότι ο Ιησούς δεν πέθανε πάνω στον Σταυρό, αλλά συνέχισε την ζωή του και, μάλιστα, λέγουν ότι νυμφεύθηκε και απέκτησε και απογόνους.
Όσο, όμως κι αν αγωνίζονται οι αρνητές της Χριστιανικής πίστεως να διαψεύσουν την Ανάσταση του Χριστού «προς κέντρα λακτίζουν». Η Αλήθεια δεν διαψεύδεται. Και η αλήθεια είναι ότι "Ηγέρθη ο Κύριος όντως”. Εγώ ειμί το Α και το Ω, λέγει Κύριος ο Θεός, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ!

Διερωτάται τις, ποίον Θεόν δοξολογούν;

Ο διαθρησκειακός συγκρητισμός σχετικοποιεί την ευαγγελικήν αλήθειαν. Προχωρεί ακόμη ούτος και εις το λατρευτικόν επίπεδον. Ορθόδοξοι Ιεράρχαι ή και Πρωθιεράρχαι συμμετέχουν εις πανθρησκειακάς εκδηλώσεις ως της Ασσίζης ή εις κοινάς συμπροσευχάς και δοξολογίας μεθ’ ετεροδόξων και ετεροθρήσκων, και δη Ιουδαίων και Μουσουλμάνων. Διερωτάται τις, ποίον Θεόν δοξολογούν;  Οι Άγιοι Απόστολοι εκήρυττον εις τας Συναγωγάς, αλλά Ιησούν Χριστόν και τούτον Εσταυρωμένον, διό και ηκολούθουν διωγμοί, φυλακίσεις, βασανιστήρια και θάνατοι.... 

Τη αυτή ημέρα ο Άγιος ΦΙΛΑΡΕΤΟΣ ο Ελεήμων εν ειρήνη τελειούται.

Φιλάρετος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ήτο κατά τους χρόνους Κωνσταντίνου και Ειρήνης των βασιλέων εν έτει ψπ΄ (780), κατήγετο δε από τα μέρη της Παφλαγονίας, εκ πόλεως ονομαζομένης Άμνεια, ήτις υπήγετο εις την Μητρόπολιν της Γάγγρας. Ήτο δε ο μακάριος όντως φιλάρετος, διότι κατά το όνομα ήτο και εις τας πράξεις ευσεβής και ενάρετος και πολλά πλούσιος ψυχή τε και σώματι. Είχε και κτήνη πολλά, πρόβατα χιλιάδας δώδεκα, βόας εξακοσίους, ίππους, αγρούς, αμπελώνας και άλλα όμοια, και δούλους και υπηρέτας. Είχε δε και γυναίκα ονόματι Θεοσεβώ ευγενικήν και φοβουμένην τον Κύριον και παιδίον αρσενικόν ονόματι Ιωάννην και θυγατέρας δύο. Την μίαν έλεγον Υπατίαν και την άλλην Ευανθίαν, αίτινες ήσαν κατά πολύ ωραιότεραι από όλας τας γυναίκας του τόπου εκείνου. Ήτο δε ο Φιλάρετος πολύ ελεήμων, φιλόπτωχος και φιλόξενος, και καθ΄ εκάστην έδιδεν αφθόνως τον πλούτον του εις τους πτωχούς. Τους πεινασμένους εχόρταινε, τους γυμνούς ενέδυε, τας χήρας και τα ορφανά επεμελείτο, τους ξένους υπεδέχετο, και απλώς όλους τους έχοντας ανάγκην ευσπλαγχνίζετο, και τους έδιδεν ό,τι εχρειάζοντο. Όχι δε μόνον τους πλησίον επεμελείτο, αλλά και κάθε άνθρωπον εφιλοδώρει πλουσιοπαρόχως, και κατά αλήθειαν άλλος Αβραάμ εγνωρίζετο εις την φιλοξενίαν και την προς τον πλησίον συμπάθειαν. Ηκούσθη λοιπόν η χριστομίμητος φήμη του εις όλην την Ανατολήν, και ήρχοντο όλοι οι πτωχοί και οι έχοντες ανάγκην και ελάμβανον παρ΄ αυτού άλλος χρήματα, άλλος κτήνος, και άλλος άλλο, κατά την ανάγκην του. Η οικία τού μακαρίου Φιλαρέτου ήτο προς τους κατακαιομένους από την δίψαν της πτωχείας πηγή ανεξάντλητος και όσον αυτός έδιδε με ιλαρόν και φιλάγαθον πρόσωπον, τοσούτον και ο πλουσιόδωρος Κύριος επλήθυνε τα αγαθά αυτού περισσότερον. Ο δε μισόκαλος και δόλιος δαίμων εφθόνησε την αρετήν του ανδρός και εζήτησε παρά Θεού εξουσίαν να τον πειράξη, όπως το πάλαι επείραξε και τον αείμνηστον Ιώβ, λέγων ταύτα· «Δεν είναι θαυμαστόν το ότι από τα πολλά τα οποία έχει ελεεί τους πτωχούς, αλλά ας περιπέση εις πτωχείαν και τότε θα ίδωμεν την καλωσύνη του». Έδωσε λοιπόν ο Θεός την άδειαν εις τον δαίμονα να τον πτωχεύση, διότι αφ΄ εαυτού του δεν έχει ούτος καθόλου εξουσίαν να κακοποιήση κανένα. Διότι «ο Κύριος πτωχίζει και πλουτίζει, ταπεινοί και ανυψοί» κατά την Γραφήν (Α΄ Βασιλ. β: 7).