ΤΟ ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΟΝ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ

Όσοι εγεύθησαν την ανέκφραστον πνευματικήν γλυκύτητα της θείας εν Χριστώ ζωής, αυτοί μόνον ημπορούν να αντιληφθούν εις μίαν φωτεινήν πληρότητα, την αδιάρρηκτον σχέσιν της δογματικής και πνευματικής διδασκαλίας της Ορθοδόξου αγίας Εκκλησίας μας. Εάν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ήλθεν εις τον κόσμον, «ίνα σώση τον κόσμον» και «ίνα ζωήν έχωμεν και περισσόν έχωμεν», είναι προφανές ότι δεν ήλθε, δια να διδάξη απλώς δόγματα εις τους ανθρώπους, αλλά δια να αγιάση τους ανθρώπους δια των δογμάτων. Και ο αγιασμός αυτός είναι η ζωή. Πρέπει να ζήση κανείς την εν Χριστώ ζωήν, δια να αντιληφθή, να αισθανθή εν χάριτι, ότι όλα τα δόγματα της Εκκλησίας οδηγούν κατ’ ευθείαν εις την σωτηρίαν, την θέωσιν, εις την γνώσιν την μυστικήν, η οποία δεν αποτελεί κατηγόρημα διανοητικόν, αλλά μετουσίαν ψυχής, δια την γνώσιν της Αγίας Τριάδος, όπως είναι και το θέλημα του Θεού. «Αύτη δε εστιν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν».

Μνήμη του Αγίου ΑΝΤΩΝΙΟΥ του ΝΕΟΥ

Ορών προς Αντώνιον ούτος τον μέγαν                                                                               
Και τοις τρόποις όμοιος ασκών ωράθη.

Περί του Οσίου τούτου Αντωνίου του Νέου γράφονται εις τον Ευεργετινόν (έκδ. Ε΄, τόμ. Α΄ σ. 291 και έκδ. ΣΤ΄, τόμ. Α΄ σ. 478), ότι ούτος έχων πρότερον αρχοντικόν αξίωμα, ύστερον έγινε Μοναχός και ζήσας εν ησυχία έτη πολλά, εποίησεν αγώνας υπερφυσικούς. Αναγινώσκων δε ποτε τον περί υπακοής λόγον Ιωάννου της Κλίμακος, εύρεν εις το τέλος τούς λόγους τούτους· «όστις καθ΄ ησυχίαν καθήμενος, επέγνω την εαυτού ασθένειαν και απελθών πέπρακεν εαυτόν υπακοή, ούτος τυφλός ων, ακόπως προς Χριστόν ανέβλεψεν». Όθεν αφήσας την ησυχίαν παρέδωκε τον εαυτόν του εις εν Κοινόβιον, το οποίον ευρίσκετο εις την Κίον, την εν τη επαρχία των Βιθυνών. Γενόμενος δε δεκτός από τον Ηγούμενον του Κοινοβίου, πρώτον μεν διωρίσθη να υπηρετή εις την Εκκλησίαν, βαρυτάτης ούσης ταύτης της υπηρεσίας· και επιμείνας εις αυτήν επί τινα χρόνον, εζήτησε βαρυτέραν διακονίαν. Ο δε Ηγούμενος παρέδωκεν αυτόν εις τον αρχιεργάτην των αμπελώνων, δια να κλαδεύη αυτούς· επειδή όμως ήτο άπειρος της τοιαύτης υπηρεσίας, έκοπτε πολλάκις τους δακτύλους των χειρών του. Παραμείνας δε εις το διακόνημα αυτό μέχρι της σκαφής και του τρυγητού των αμπελώνων, ύστερον ανέλαβε να υπηρετή εις την τράπεζαν των Μοναχών. Κατεξεσχίσθησαν δε τα ενδύματά του και κατετρίβησαν τα υποδήματά του· όθεν υπό του κρύους επάγωνεν ο αοίδιμος και οι πόδες του εσχίζοντο από την ψυχρότητα των μαρμάρων. Ο δε Ηγούμενος δεν έδιδεν εις αυτόν ούτε ενδύματα, ούτε υποδήματα, δοκιμάζων την υπομονήν του. Δόκιμος λοιπόν γενόμενος ο Όσιος δια την μεγάλην αυτού εν τω Κοινοβίω υπομονήν και αποκαμών από τους κόπους, έλεγε προς τον Θεόν με τα κρύφια χείλη της καρδίας του· «Ίδε, Κύριε, την ταπείνωσίν μου και τον κόπον μου και άφες πάσας τας αμαρτίας μου» (Ψαλμ. κδ: 18). Όθεν νύκτα τινά βλέπει εις τον ύπνον του άνδρα τινά ένδοξον, βαστάζοντα ζυγόν· και εις μεν το αριστερόν μέρος αυτού ήσαν όλα τα από νεότητος αμαρτήματά του, εις δε το δεξιόν ήτο η αξίνη με την οποίαν εξερρίζωνε τα άγρια χόρτα των αγρών του Κοινοβίου· βαρύνασα δε η αξίνη το δεξιόν μέρος της ζυγαρίας, διεσκόρπισε τα είδη των αμαρτιών του. Τότε ο θαυμάσιος εκείνος ανήρ είπεν εις τον Αντώνιον· «Ιδού εδέχθη ο Κύριος τους κόπους σου και έγινεν ίλεως επί των αμαρτιών σου». Βλέπων ο Ηγούμενος την μακροχρόνιον υπομονήν του και ότι απεφάσισεν εις τον λογισμόν του να υπομείνη μεγαλοψύχως παν κοπιαστικόν και θλιβερόν έργον του Κοινοβίου, προσεκάλεσεν αυτόν κατ΄ ιδίαν και του λέγει· «Ο Θεός, Πάτερ, να πληρώση τον μισθόν σου, δια τας ψυχάς όσας ωφέλησας με τον εις ημάς ερχομόν σου και την κατά Θεόν πολιτείαν σου, επειδή οι υποκείμενοι εις εμέ αδελφοί υπ΄ ουδενός άλλου πράγματος ωφελήθησαν τόσον, όσον από την ιδικήν σου θεόπεμπτον παρουσίαν και τελείαν υπακοήν». Έδωκε δε εις αυτόν ενδύματα και υποδήματα και ό,τι άλλο ήτο χρειώδες. Και εις το εξής ό,τι έβλεπεν ο Ηγούμενος ότι είχεν ανάγκην, το απέθετε κρυφίως εις τον τόπον της κλίνης του· ο δε Αντώνιος επιστρέφων εις την κλίνην του, το εύρισκε και το μετεχειρίζετο εις την ανάγκην του σώματος.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Ξεδιάντροπη Ομολογία υποταγής στον Πάπα

ΥΜΝΟΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 1 Δεκεμβρίου 2015

Ναούμ προφήτου, Φιλαρέτου οσίου, Θεοκλήτου.

Εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα μικροὺς λεγομένους προφῆτες.

Ἔζησε τὸν 7^ο αἰώνα πρὸ Χριστοῦ καὶ ἦταν ἀπὸ τὴ φυλὴ τοῦ Συμεών. Πατρίδα εἶχε τὴν Ἐλκεσέμ, γι’ αὐτὸ ὀνομάστηκε καὶ Ναοὺμ ὁ Ἐλκεσαῖος.

Τὸ βιβλίο τῆς προφητείας του ἀποτελεῖται ἀπὸ τρία μικρὰ κεφάλαια καὶ ἀφορὰ τὴν τύχη τῆς πόλης Νινευῆ.

Στὸ Α’ κεφάλαιο, ὑμνεῖ τὸν Θεό.

Στὸ Β’ κεφάλαιο, προαναγγέλλει τὸν ὄλεθρο τῆς Νινευῆ μὲ τὰ ἅρματά της, τοὺς Ἱππεῖς καὶ τοὺς θησαυρούς της.

Στὸ Γ’ κεφάλαιο, χαρακτηρίζει τὴ Νινευὴ σὰν πόλη τῶν αἱμάτων, τοῦ ψεύδους, τῆς μεγάλης ἀδικίας καὶ πορνείας.

Ἂς δοῦμε, ὅμως, τί λέει γιὰ τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἀνθρώπους τέτοιας πόλης, καὶ τί γι’ αὐτοὺς ποὺ εἶναι κοντὰ στὸν Κύριο:

«Χριστὸς Κύριος τοῖς ὑπομένουσιν αὐτὸν ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως καὶ γινώσκων τοὺς εὐλαβουμένους αὐτὸν καὶ ἐν κατακλυσμοὶ πορείας συντέλειαν ποιήσεται τοὺς ἐπεγειρομένους, καὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ διώξεται σκότος». Ναούμ, Α’ 7 – 8.

Δηλαδὴ ὁ Κύριος εἶναι εὐεργετικὸς γιὰ ἐκείνους ποὺ μένουν κοντά Του στὶς ἡμέρες τῶν θλίψεών τους.

Γνωρίζει ὁ Κύριος καὶ περιβάλλει μὲ συμπάθεια ἐκείνους ποὺ Τὸν σέβονται.

Ἐναντίον ὅμως τῶν ἁμαρτωλῶν, ποὺ ἀλαζονικὰ μὲ κάθε εἴδους ἁμαρτία ἐγείρονται ἐναντίον Του, θὰ ὁρμήσει σὰν κατακλυσμὸς γιὰ νὰ τοὺς ἐξαφανίσει τελείως. Θὰ καταδιώξει τοὺς ἐχθρούς Του καὶ θὰ τοὺς κυριεύσει τὸ σκοτάδι τοῦ θανάτου. 

Ὁ Προφήτης Ναοὺμ πέθανε εἰρηνικὰ καὶ τάφηκε στὸν τόπο τῶν πατέρων του.

Αποτελεί αυταπόδεικτη αλήθεια για τον πολιτικό χώρο, ότι κανείς δικτάτορας δεν θα μπορούσε να σταθή χωρίς συνεργάτες.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στον εκκλησιαστικό χώρο. Κανείς αιρετικός δεν θα μπορούσε να ευδοκίμηση, αν δέν είχε αυτούς που θα επικροτούσαν, ή τουλάχιστον θα ανέχονταν σιωπηρώς την αίρεσίν του, θά κοινωνούσαν μαζί του και θα τον ακολουθούσαν.

Και για να γίνουμε πιό συγκεκριμένοι. Από θεολόγους και κληρικούς όλων των μετώπων έχει χαρακτηρισθή  ο Οίκουμενισμός ως παναίρεσις. Ενώ ξεκίνησε δειλά με το σύνθημα της αγάπης, κατέληξε σήμερα να διακηρύσση «γυμνή τη κεφαλή» ότι η Ορθοδοξία δεν είναι η Εκκλησία, αλλά μαζι με τις λοιπές αιρέσεις, παπισμού και προτεσταντισμού, συναποτελούν την Εκκλησίαν! Και το κατόρθωσαν αυτό οι οικουμενισταί πατριάρχαι, διότι είχαν βοηθούς και συναντιλήπτορας στην ανίερη προσπάθειά τους εκατοντάδας επισκόπων και χιλιάδας ιερέων και μοναχών, πού είτε επικροτούσαν, είτε σιωπούσαν διά τήν προδοσία! 

Je suis Καστελόριζο!

Η παρακάτω είδηση έκανε τον (επιλεγμένο) γύρο του Διαδικτύου, αλλά κανένα μεγάλο ΜΜΕ την πρόβαλε. Το περίεργο θα ήταν το αντίθετο. Λέει λοιπόν η είδηση: «Το πλοίο ‘’Διαγόρας’’ αναχωρεί από το λιμάνι του Καστελόριζου, όταν ξαφνικά εκτυλίσσονται σκηνές που έμελλε να κάνουν το γύρο του διαδικτύου... Όλα έγιναν κατά τη διάρκεια της αναχώρησης του πλοίου από το Καστελόριζο στις 16 Νοεμβρίου 2015. Οι κάτοικοι το αποχαιρέτησαν με κόρνες από τα οχήματα, ο πλοίαρχος απαντούσε και κάποια στιγμή οι μόλις απολυθέντες πρώην στρατεύσιμοι, άρχισαν να ψάλλουν τον Εθνικό μας Ύμνο. Οι επιβάτες και το πλήρωμα παρακολουθούσαν και κατέγραφαν τα πάντα με τα κινητά τους τηλέφωνα, ενώ μετά το τέλος του εθνικού ύμνου, ο καπετάνιος κόρναρε για τελευταία φορά».
Η είδηση, συνοδευόταν και από μαγνητοσκόπηση, η οποία εβεβαίου του λόγου το ασφαλές
Τα παλικάρια είχαν μόλις απολυθεί. Δεν υπακούουν πιά σε κανένα στρατιωτικό νόμο. Σε καμμία διαταγή. Όμως υπακούουν στην καρδιά και την Ελληνική ψυχή τους. Μπορεί κατά την διάρκεια της θητεία τους να ταλαιπωρήθηκαν ψυχικά και σωματικά, όμως την στιγμή που δεν ήταν υποχρεωμένοι να δείξουν κάτι, αυτοί μας έδειξαν το παν. Οι διάφοροι επιθεωρούντες – και κυρίως οι πολιτικοί - διαπιστώνουν πάντα υψηλό φρόνημα και ηθικό των στρατευμένων παιδιών μας. Πώς άραγε το διαπιστώνουν αυτό; Απλούστατα, τίποτα δεν μπορούν να δουν, αλλά το λένε επειδή αυτό πρέπει να πουν ή – το χειρότερο – επειδή έτσι έλεγαν και οι προηγούμενοι. Μόνο αν ήταν παρόντες προχθές στο Καστελόριζο, θα εδικαιούντο δια να ομιλούν…
Το (απαγορευμένο) εμβατήριο της Μάχης του Μακρυγιάννη λέει: «Ας είναι περήφανη η Μάννα που έκανε τέτοια παιδιά, που έτοιμα πάντα να πέσουν, με τα όπλα τους μεσ’ τη φωτιά». Λες και γράφτηκε γι’ αυτούς και όχι για τους ήρωες του Μακρυγιάννη, που πρόταξαν τα στήθη τους στη κομμουνιστική λαίλαπα.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΑΤΑΙ - ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΞΕΝΟΝ - ΜΕΓΑΛΥΝΟΝ

ΣΑΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΔΕΝΔΡΑ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

«᾿Ετέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ» (Λουκ. 2,11) ἀνήγγειλαν οἱ ἄγγελοι στούς ταπεινούς βοσκούς τῆς Βηθλεέμ. Τό ἴδιο ἄγγελμα ἀπευθύνεται σέ κάθε ἄνθρωπο τῆς γῆς, ἀφοῦ γι᾿ αὐτό κατέβηκε στή γῆ, ἔλαβε ἀρχή ὁ ἄναρχος καί σάρκα ὁ ἄσαρκος Θεός· γιά νά χαρίσει στόν ἄνθρωπο τήν λύτρωση, τήν σωτηρία. ῾Ωστόσο, εἶναι ἀλήθεια διαπιστωμένη, πού καθημερινά καί πολλαπλά ἐπιβεβαιώνεται ὅτι εἶναι ἀνησυχητικά πολλοί οἱ ἀλύτρωτοι, οἱ ἄνθρωποι, πού παραμένουν μακριά ἀπό τήν σωτηρία. Αὐθόρμητο καί εὔλογο ἀνεβαίνει στά χείλη μας τό ἐρώτημα· τάχα γιατί; ῾Η ἀπάντηση ἀποκαλύπτει πολλές καί βαθειές αἰτίες, ὅσο βαθειά καί πολυποίκιλη εἶναι ἡ ἀνθρώπινη ψυχή, ὅσο πλατειά καί ἀνερμήνευτη εἶναι ἡ ἐλευθερία, τήν ὁποία ὁ Θεός ἀναγνωρίζει στό πλάσμα του. Θά ἐπισημάνω μόνο μία —θεμελιακή, κατά τή γνώμη μου— αἰτία, πού καθιστᾶ ἐπίπονο καί γι᾿ αὐτό ἀνεπιθύμητο τόν δρόμο πρός τήν πολυπόθητη σωτηρία. Καί θά μιλήσω παραβολικά.

῞Οταν ὁ διάσημος μαθηματικός Εὐκλείδης πρόσφερε στόν βασιλιά Πτολεμαῖο τήν περίφημη «Γεωμετρία», ἐκεῖνος θαύμασε τό ἐπίτευγμα. Καθώς ὅμως τό φυλλομέτρησε, διαπίστωσε ὅτι τοῦ ἦταν τελείως ἀδύνατο νά κατανοήσει τά γραφόμενα στό βιβλίο. Ρώτησε, λοιπόν, τόν Εὐκλείδη·

—Δέν ὑπάρχει κάποιος εὐκολώτερος τρόπος γιά νά γνωρίσει κανείς αὐτά τά σπουδαῖα πράγματα, πού γράφεις ἐδῶ, χωρίς νά διαβάσει τό βιβλίο;

Καί ὁ σοφός μαθηματικός τοῦ ἀπάντησε·

Ἱερομόναχος π. Εὐθύμιος Τρικαμηνάς : μέ πονηρία καί ἀπάτη διδάσκουν οἱ Ἀντοικουμενιστές

Ἡ παρουσίασις τῶν ἁγιογραφικῶν ἐντολῶν, οἱ ὁποῖες ἐντέλλονται τήν ἀποτείχισι ἀπό τούς αἱρετικούς ποιμένες καί Ἐπισκόπους, ἀποδεικνύει τήν πλήρη ἁρμονία καί ταύτισι τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων.  Ἀποδεικνύει δέ ἐπί πλέον ὅτι ὅλοι οἱ Ἱεροί Κανόνες, οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν γιά τούς αἱρετικούς καί γιά τήν σχέσι τῶν Ὀρθοδόξων μέ αὐτούς, ἀναφέρονται στούς ἔχοντας αἱρετικά φρονήματα γενικῶς  (εἴτε δηλαδή καταδικασμένοι ὑπό Συνόδου, εἴτε ὄχι) καί ὄχι, ὅπως μέ πονηρία καί ἀπάτη διδάσκουν οἱ Ἀντοικουμενιστές, ὅτι οἱ Ἱεροί Κανόνες ἀναφέρονται στούς καταδικασμένους ὑπό Συνόδου αἱρετικούς καί ἄρα ὅτι, οἱ μή καταδικασμένοι, δέν ὑπάγονται στίς διατάξεις καί στά ἐπιτίμια τῶν Κανόνων. Αὐτή ἡ ἑρμηνεία τῶν Ἀντιοικουμενιστῶν εἶναι σκόπιμη, ὕπουλη καί ἐφησυχαστική καί, φυσικά, ἔρχεται σέ ἀντίθεσι μέ ὅλη τήν Ἁγία Γραφή καί τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Αντιοικουμενιστικές ορμήνιες

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

PILGRIMTOURS.GR                     by Himalaya Travel

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,

ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Φιλελλήνων 4, Πλ. Συντάγματος, 10557 Αθήνα,

Τηλ: 210-3225159, Fax: 210-3251474 

 Website: www.pilgrimtours.gr  e-mail: info@pilgrimtours.gr

Σεβαστοί Πατέρες, Αγαπητοί Κύριοι,

Έχοντας τη δυνατότητα με τη βοήθεια Τού Θεού να ταξιδεύω εδώ και πολλά χρόνια σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, πιστεύω ότι τα ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΑ, βοηθούν να νιώσει ο καθένας μας ψυχική αγαλλίαση και ανάταση, περπατώντας εκεί που περπάτησε, έζησε και δίδαξε ο Χριστός μας, οι Άγιοι Απόστολοί Του και Άγιες μορφές, τότε και σήμερα...

Αφιέρωμα: "Iερά Μονή Παναγίας Προυσιώτισσας"

           << ..... Η Ιερά Μονή Προυσού είναι ένα από τα λίγα μοναστήρια που σώζονται στήν Ευρυτανία. Βρίσκεται 31 χλμ νότια του Καρπενησίου και 53 βορειοδυτικά του Αγρινίου, 2 χλμ από το ομώνυμο χωριό, και αποτελεί πνευματικό και προσκυνηματικό κέντρο ολόκληρης τής περιοχής. Είναι χτισμένη σε ένα τοπίο επιβλητικό, σε απόκρημνη, βραχώδη περιοχή μεταξύ τών βουνών Χελιδόνα, Καλιακούδα και τής οροσειράς του Τυμφρηστού, η οποία είναι κατάφυτη από έλατα.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Εορτή Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου

Ἡ μέθη τοῦ Θεοῦ καί ἡ μέθη τοῦ κόσμου - π.ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ (Τῆς Ἁγ.Πεντηκοστῆς)

ΝΕΑ ΑΓΙΑ ΕΥΩΔΙΑΖΟΝΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Και αυτό από τον αδελφό μας Ιουστίνο!

 

Γέρων Νεκτάριος Μοναχός Αγιορείτης

Το Σάββατο το μεσημέρι, εγκαταστάθηκα προς φιλοξενία στο Ιερό κελί των Καρυών του Αγίου Νικολάου του Ψαρά. Εκεί Γέροντας είναι ο σεβαστός σε όλους μας πνευματικός, παπα – Αρτέμιος.

ΔΙΑΝΟΙΞΗ ΜΕΓΑΛΩΝ ΛΑΚΚΩΝ ΚΙ ΑΝΕΥΡΕΣΗ ΑΓΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ

Με δέος ο Γέροντας Αρτέμιος μου είπε: « Ξέρετε, πάτερ, εδώ και καιρό, τα συνεργεία διανοίγουν μεγάλους λάκκους περιφερειακά του Ιερού Ναού του Πρωτάτου, για να στηρίξουν τον Ιερό Ναό με τσιμέντο και χοντρά σίδερα. Στη διαδικασία διάνοιξης αυτών των λάκκων, οι εργάτες φέρουν στην επιφάνεια νέους τάφους αγίων λειψάνων που ευωδιάζουν. Είναι άγια λείψανα μαρτύρων ομολογητών της Ορθοδόξου ημών Πίστεως των μαρτυρησάντων μαζί με τον Άγιο Κοσμά τον Πρώτο επί του λατινόφρονος Πατριάρχου Βέκκου το 1204 και Μιχαήλ Παλαιολόγου Αυτοκράτορος ».