ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ --- του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη Καθ. Πανεπ. Αθηνών

Η τελευταία ιερατική συνδιάσκεψη εκπροσώπων ιερών Μητροπόλεων, στο Προκόπι της Ευβοίας, με θέμα· Η Νέα Εποχή, που ωργάνωσε η Εκκλησία και όσα ελέχθησαν δια των σχετικών εισηγήσεων και μάλιστα τα δημοσιευθέντα στον τύπο πορίσματα, δίνουν την εντύπωση, ότι η Εκκλησία είναι μια μάχιμη, κατά των αιρέσεων Ορθόδοξη Εκκλησία! Εξάλλου την εντύπωση αυτή ενισχύει το γεγονός ότι η Εκκλησία έχει συγκροτημένη Συνοδική Επιτροπή επί των δογματικών θεμάτων και των αιρέσεων, προεδρευομένη δηλαδή από τον οριζόμενο εκάστοτε, για την επιτροπή αυτή συνοδικό αρχιερέα. Έτσι στο πλήρωμα της Εκκλησίας φαίνεται, ότι η Εκκλησία ελέγχει, με ωργανωμένες ενέργειες, την κατάσταση στο χώρο τής εμφανίσεως και δραστηριότητος των αιρέσεων, των αποκλίσεων από την παράδοσή της και τη διδασκαλία της. Όμως, ποια είναι η αλήθεια ή η πραγματικότητα στη σχέση της διοικούσης Εκκλησίας με τα ποικίλα φαινόμενα αιρέσεων και ετεροδιδασκαλιών;
Η πραγματικότητα στο χώρο των αιρέσεων δείχνει ότι η Εκκλησία ασχολείται, κατά τακτά διαστήματα με τις εισαγόμενες αιρέσεις, αλλά σιωπά και αδιαφορεί για τις αιρέσεις της αυλής της. Κλείνει τα μάτια μπροστά σε γεγονότα, που δείχνουν ότι ακριβώς, κάτω από νεοεποχίτικες επιδράσεις, κάποιοι κληρικοί ή λαϊκοί θεολόγοι αντιστρατεύονται, με δικές τους προσωπικές γνώμες ή θεωρίες, στο γράμμα και στο πνεύμα της ορθοδόξου θεολογικής παρακαταθήκης και παραδόσεως, ιδιαίτερα μάλιστα της πατερικής θεολογίας!

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 26 Οκτωβρίου 2015

Δημητρίου μεγαλομάρτυρος του Μυροβλήτου.

Ὑψηλόβαθμος ἀξιωματικός του ρωμαϊκοῦ στρατοῦ, ἔζησε καὶ μαρτύρησε ἐπὶ τῶν αὐτοκρατόρων Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ, περίοδος φοβερῶν διωγμῶν ἐναντίον τῶν χριστιανῶν.
Ὁ Δημήτριος, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπὸ εὐσεβῇ οἰκογένεια τῆς Θεσσαλονίκης δὲν φοβήθηκε τὶς διαταγὲς τῶν αὐτοκρατόρων καὶ συνέχιζε νὰ κηρύττει τὸ Εὐαγγέλιο. Αὐτή του ἡ δράση τὸν ὁδήγησε μπροστὰ στὸν Δοκλητιανό, ὁ ὁποῖος διέταξε τὴν φυλάκισή του.
Στὴν φυλακὴ ἦταν ἕνας νεαρὸς χριστιανὸς, ὁ Νέστορας, ὁ ὁποῖος θὰ ἀντιμετώπιζε σὲ μονομαχία τὸν φοβερὸ μονομάχο τῆς ἐποχῆς Λυαῖο. Ὁ νεαρὸς χριστιανὸς πρὶν τὴ μονομαχία ἐπισκέφθηκε τὸν Δημήτριο καὶ ζήτησε τὴν βοήθειά του. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν ὁ Νέστορας νὰ νικήσει τὸν Λυαῖο καὶ νὰ προκαλέσει τὴν ὀργὴ τοῦ αὐτοκράτορα. Διατάχθηκε νὰ θανατωθοῦν καὶ οἱ δυὸ, Νέστορας καὶ Δημήτριος.
Σήμερα ὁ Ἅγιος Δημήτριος τιμᾶται ὡς πολιοῦχος Ἅγιος τῆς Θεσσαλονίκης.
Ἡ μεταφορὰ τῆς εἰκόνας τοῦ Ἁγίου Δημητρίου στὴν Κωνσταντινούπολη ἔγινε τὸ ἔτος 1149 ἀπὸ τὸν βασιλιὰ Μανουὴλ Κομνηνό. Καὶ ἡ εἰκόνα μεταφέρθηκε ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη στὴν Ἱερὰ Μονὴ Παντοκράτορος τῆς Κωνσταντινούπολης, ἐπὶ ἡγουμενίας Ἰωσήφ.

Θεσσαλονίκη, Σάββατο 31/10/2015: Νεανική εκδήλωση - προβολή της ταινίας Παύλος Μελάς


Ο σύλλογος μας, σας προσκαλεί στην νεανική εκδήλωση-προβολή ταινίας που θα γίνει το Σάββατο 31 Οκτωβρίου και ώρα 18:00  στον κινηματογράφο "Αλέξανδρος" (Εθνικής Αμύνης 1, απέναντι από τον Λευκό Πύργο), στην Θεσσαλονίκη.

Η εκδήλωση γίνεται προς τιμή του ήρωα μακεδονομάχου Παύλου Μελά, που φέτος συμπληρώνονται 111 χρόνια από την θυσία του.


Στο πρόγραμμα περιλαμβάνεται ολιγόλεπτη ομιλία και προβολή της ταινίας "Παύλος Μελάς", που μας μεταφέρει στην εποχή του Μακεδονικού Αγώνα.



Η ταινία προβάλει τις αφόρητες συνθήκες που είχαν δημιουργήσει οι Βούλγαροι κομιτατζήδες στους Έλληνες της Μακεδονίας, την  τεράστια σημασία του Μακεδονικού Αγώνα και τον ρόλο που έπαιξε ώστε η Μακεδονία να απελευθερωθεί με τους Βαλκανικούς πολέμους του
1912-13.


Επειδή την ταινία 
αυτή δεν πρόκειται να την δείτε σε κανένα τηλεοπτικό κανάλι,σας καλούμε να έρθετε να παρακολουθήσουμε αυτήν την εξαιρετική ιστορική ταινία. 
Η είσοδος φυσικά είναι δωρεάν!
Την εκδήλωση μπορείτε να την βρείτε και στο
facebook:

https://www.facebook.com/events/1022518211102522/1022529051101438/






111 χρόνια από την θυσία του Παύλου Μελά
ΤΙΜΟΥΜΕ - ΕΜΠΝΕΟΜΑΣΤΕ- ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ

ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΕΝΟΣ ΕΡΗΜΙΤΗ

Ύστερα από εικοσιπέντε χρόνια, η χάρις του Θεού μού θύμισε κάποια κιτρινισμένα και λίγο εφθαρμένα χειρόγραφα ενός ερημίτη, που κινδύνευσαν βα γίνουν σητόβρωτα από την αμέλειά μου σε μια άκρη του κελλιού μου. Πρόκειται, κατά την ταπεινή μου γνώμη, για τις αξιόλογες και οσιακές εμπειρίες ενός ησυχαστού, που εκοιμήθη εν Κυρίω κατά τη δεύτερη δεκαετηρίδα του αιώνος που διανύουμε, όπως τουλάχιστον υπολογίζω. Γιατί τα χειρόγραφα αυτά μού παρέδωσε ένας φίλος μου Γέρων Μοναχός προ τριανταπέντε χρόνια για να τα φυλάξω και να τα χρησιμοποιήσω όπως νόμιζα  καλύτερα.                                                                                                        
Πράγματι, αφού τα διάβασα κατά την νεότητά μου, τόσο με εντυπωσίασαν – βέβαια με τα κριτήρια του τότε αρχαρίου στη μοναχική ζωή – που όταν αργότερα ο Κύριος επέτρεψε να γραφή με το χέρι μου το βιβλίο «Μεταξύ ουρανού και γης», θυμήθηκα τα χειρόγραφα του ερημίτη. Επειδή το βιβλίο αυτό εγράφετο με απολογητικό σκοπό για τον Μοναχισμόν, χρησιμοποίησα όχι μόνον μερικά βιογραφικά στοιχεία τού ερημίτη, όπως μού τα μετέδωσεν ο φίλος μου Γέρων Μοναχός, αλλά και μία – δύο σελίδες των χειρογράφων του, που είχαν σχέση με την απόφασή του να γίνη Μοναχός.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης :

…Δυστυχῶς θά πρέπει νά ἀρχίσει κανείς μέ τό «πόθεν ἄρξομαι θρηνεῖν», καί νά συνθέσει νέα Ἱερεμιάδα. Αὐτό πού δέν δέχθηκαν νά κάνουν οἱ μεγάλες μορφές τοῦ Γένους, ὁ Μ. Φώτιος, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς, ὁ ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός, ὁ Γεννάδιος Σχολάριος, νά προδώσουν τήν ὀρθόδοξη πίστη γιά νά σώσουν τό κράτος ἤ στήν Τουρκοκρατία οἱ Ἅγιοι καί οἱ Νεομάρτυρες, γιά νά σώσουν το σῶμα τους καί τήν καλοπέρασή τους, τό ἐπράξαμε δυστυχῶς καί το πράττουμε σήμερα χειρότερα. Παραδώσαμε τήν Ἑλλάδα στά χέρια ξένων, τῶν Βαυαρῶν τοῦ Ὄθωνος και τῶν ἐντοπίων ὑποστηρικτῶν τους, οἱ ὁποῖοι ἀπό τότε μέχρι σήμερα ἔχουν ὡς μόνιμο στόχο νά ξερριζώσουν και νά ἀφανίσουν ὅ,τι θυμίζει Ὀρθοδοξία καί Βυζάντιο καί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, νά ἀποδυναμώσουν τελείως τίς πνευματικές ἀντιστάσεις νά καταστήσουν τήν Ἑλλάδα ἀγνώριστη, ἀνορθόδοξη καί ἀνελλήνιστη, ὥστε φραγκεμένη καί ἐκλατινισμένη, παπική, προτεσταντική καί «διαφωτισμένη» (σκοτισμένη), νά την ἀφομοιώσουν καί νά τήν ἀφανίσουν.

 Οἱ μεταπατερικοί καί ἀντιπατερικοί ὑπάρχουν καί δροῦν ἐδῶ και πολλά χρόνια· ἁπλῶς τώρα τους ὑποστασιώνει, τούς συνοψίζει και τούς ἐκφράζει «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ»ἡ «Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος, ἡ ὁποία ὅπως ἐλέχθη προσφυῶς ἀπό εὐλαβέστατο και ἀγωνιστή συμπρεσβύτερο ἔπαυσε νά εἶναι Ἀκαδημία καί μετατράπηκε σέ ἐπιδημία.

Ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος -- ΑΝ ΘΕΛΗΣ ΝΑ ΣΩΘΗΣ :

«Εφ᾽ όσον αγωνίζεσαι και υπομένεις να δουλεύης στον Κύριον, τόσον και η διάνοιά σου καθαρίζεται… Μόνον να θέλης ειλικρινώς την σωτηρία σου, αυτό είναι αρκετόν. Διότι ο Κύριος, ως ισχυρός συνεργός, βοηθεί όσους εναγωνίως επιζητούν την σωτηρίαν της ψυχής τους». 

ΓΙΑΤΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΜΕ ΤΟ 1940! --- Η μάχη ήταν για την Παναγιά και όχι για την πολυ-πολιτισμικότητα

Οι μεγάλες νίκες, τις οποίες πανηγυρίζουμε αυτές τις ημέρες, οφείλονται στην πίστη στου λαού μας στον Χριστό, στην Παναγία και στους αγίους, και όχι σε κάποια θολή πολυπολιτισμικότητα. Ο άγιος Δημήτριος παρενέβη ανήμερα την εορτή του και η Θεσσαλονίκη, η πόλη του, ελευθερώθηκε το 1912 από τον Ελληνικό Στρατό. Στην Παναγία της Τήνου αφιέρωναν οι στρατιώτες μας τα τάματά τους το 1940, διότι την έβλεπαν μπροστά τους να τους οδηγεί στη νίκη στα χιονισμένα βουνά της βορείου Ηπείρου.

Η ελληνορθόδοξη παιδεία κράτησε όρθιο το έθνος μας σε όλες τις δύσκολες περιόδους της νεότερης Ιστορίας μας. Τα πολυπολιτισμικά και πολυθρησκειακά πειράματα του υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη έχουν στόχο να μας αποκόψουν από τις αρχές και τις αξίες, οι οποίες διαφύλαξαν τη συνέχεια του Ελληνισμού επί αιώνες. Οδηγούν σε ένα σχολείο από το οποίο εκδιώκεται ο Χριστός και γίνονται ευπρόσδεκτοι ο Μωάμεθ, ο Βούδας και τα ανατολικά θρησκεύματα. Απομακρύνουν το ορθόδοξο μάθημα των Θρησκευτικών, το οποίο φέρνει τα παιδιά σε επαφή με την αλήθεια του ευαγγελίου, τους αγίους και τους σοφούς πατέρες της Εκκλησίας.