Ο Μοναχισμός του 21ου αιώνα : Ηγουμένη της Σουρωτής ...συνεχίζετε Πᾳναγιώτατε να ορθοτομείτε τον λόγον της Αληθείας!....



    Στο 6΄λεπτό αναφέρει ο πατέρας Θεόδωρος Ζήσης για την "Ηγουμένη" της Σουρωτής.

    Στο 12΄ λεπτό αναφέρει για τον "Μητροπολίτη" Καναδά Σωτήριο ότι είναι: "ο μεγαλύτερος Οικουμενιστής"

    Ευτυχώς στον Καναδά ο λαός και τα Μοναστήρια δεν έχουν κοινωνία με τον "μεγαλύτερο οικουμενιστή".....  

“…ΩΣ ΟΦΘΑΛΜΟΙ ΔΟΥΛΩΝ…»

«Προς σε ήρα τους οφθαλμούς μου, τον κατοικούντα εν τω ουρανώ. Ιδού, ως οφθαλμοί δούλων… ούτως οι οφθαλμοί ημών προς Κύριον τον Θεόν ημών, έως ου οικτειρήσαι ημάς». Ι. Ψαλτήρ.

Επί των μεμβραΐνων Κωδίκων, από του Ι΄ και εντεύθεν αιώνος, που έχουν εναποτεθή εις τας πολυτιμοτάτας βιβλιοθήκας του Αγίου Όρους, έχουν φιλοτεχνηθή εξαίσιαι μικρογραφίαι, με ανάλογα θέματα προς τα κείμενά των. Αι μικρογραφίαι αυταί θεωρούνται ως αριστουργήματα τέχνης, τόσον δια την τελειοτάτην μικροσκοπικήν απόδοσιν προσώπων και αντικειμένων εις πολύ μικράν επιφάνειαν, όσον και δια την θεσπεσίαν και πνευματικωτάτην σύνθεσιν. Επίσης θάμβος και έκπληξιν προκαλούν τα θεία χρώματα, τα οποία εχρησιμοποίησαν οι μακάριοι εκείνοι αδελφοί αγιογράφοι. Είναι τόσον άρτιοι από πάσης απόψεως αι «υοιθέσεις» των περί ων πρόκειται μικρογραφιών, ώστε, αι δύο μεγάλαι αγιογραφικαί Σχολαί, Μακεδονική και Κρητική, αίτινες κατέλιπον ακατάλυτα από τον χρόνον υπέροχα μνημεία Τέχνης εν ταις ι. Μοναίς του Αγίου Όρους, κατά τας δύο περιόδους του ΙΔ΄και ΙΣΤ΄αιώνος της ακμής των, αυταί αι ίδιαι να μη δημιουργήσουν τίποτε ιδικόν των, αλλά να μιμηθούν, δουλικώς θα ελέγομεν, τας μικρογραφίας των κωδίκων κατά τε την σύνθεσιν και την χρωματικήν απόδοσιν.  Εκάστη, βεβαίως, Σχολή έθηκεν επί των έργων της την ιδίαν σφραγίδα της τεχνοτροπίας της.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 5 Οκτωβρίου 2015

Χαριτίνης, Ευδοκίμου μέρτυρος, Μαμελχθης μάρτυρος.

Ἔζησε στὰ χρόνια του Διοκλητιανοῦ (284 – 305).
Ἦταν χριστιανὴ καὶ δούλη ἑνὸς πλουσίου Ρωμαίου, τοῦ Κλαυδίου. Ὅταν ὁ κόμης Δομέτιος ἔμαθε τὴν πίστη τῆς Χαριτίνης ζήτησε ἀπὸ τὸν Κλαύδιο νὰ τοῦ τὴν στείλει γιὰ νὰ τὴν ἐξετάσει ὁ ἴδιος. Ἡ Ἁγία παρουσιάστηκε στὸν κόμη καὶ χωρὶς νὰ δειλιάσει ὁμολόγησε τὴν ἀληθινὴ πίστη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Δομέτιος ἐξοργισμένος ἀπὸ τὴν ὁμολογία πίστεως τῆς Χαριτίνης διέταξε τὸν βασανισμό της καὶ στὴν συνέχεια ζήτησε νὰ τὴν ρίξουν στὴ θάλασσα δένοντάς της μία πέτρα στὸ λαιμό.
Ὅμως μὲ τὴν βοήθεια τῆς Θείας Χάρης ἡ Ἁγία ἐπέζησε καὶ παρουσιάστηκε μπροστὰ στὸν Δομέτιο γιὰ νὰ τοῦ ἀποδείξει τὴν παντοδυναμία τοῦ Κυρίου. Παραταύτα ὁ Δομέτιος δὲν πείστηκε καὶ ἀπαίτησε τὸν βασανισμό της ξανά.
Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἡ Ἁγία Χαριτίνη παρέδωσε τὸ πνεῦμά της εἰς τὸν Κύριο.

Ἐάν δέν ἀποτελοῦν «καθεστώς» :

1.  ἡ πατριαρχική ἐγκύκλιος τοῦ 1920,
2.  ἡ ἐπίσημη «ἄρσις τῶν ἀναθεμάτων» τό 1965 ποῦ ἀπό τήν φύση τους εἶναι αἰώνια,
3.  ἡ ἐπίσημη χορηγία τῶν Μυστηρίων πρός τούς παπικούς το 1969 ἀπό τό Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας,
4.  ἡ συμμετοχή τῶν ὀρθοδόξων στό Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν (ΠΣΕ) ὡς ἰδρυτικά του μέλη ἀπό τό 1948 (οὔτε οἱ Παπικοί δέν καταδέχτηκαν ποτέ νά γίνουν μέλη τοῦ ΠΣΕ) ,
5.  ἡ συνοδική ἀναγνώριση τῶν Λατίνων στό Μπάλαμαντ τό 1993,
6.  ἡ συνοδική ἀναγνώριση τῶν Μονοφυσιτῶν στό Σαμπεζύ ἀπό 9 ὀρθόδοξες ἐκκλησίες καί οἱ μετά αὐτῶν ἑνωτικές ἀποφάσεις τῶν Πατριαρχείων Ἀλεξανδρείας καί Ἀντιοχείας,

7.  ἡ ἐπίσημη ἀναγνώριση τοῦ βαπτίσματος καί τῆς ἱερωσύνης τῶν Λουθηρανῶν στό Φράιζινγκ ἀπό τόν Γερμανίας Αὐγουστίνο καί τήν περί αὐτόν Σύνοδο.

Toυ Πρωτ. π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ

ἐπέλαση τοῦ Φραγκισμοῦ καί τοῦ Παπισμοῦ καί μετά τῶν Προτεσταντισμῶν, δημιούργησε τήν σημερινή Εὐρώπη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῶν Οἰκουμενιστῶν μας μεταπατερικῶν θεολόγων, μέ τήν ὁποίαν οὐδεμία (πνευματική) σχέση ἔχουμε. Μόνο ἐάν ἀναφανεῖ κάποια κίνηση μετανοίας στή σημερινή «Δύση» καί ἀληθινή ἀναζήτηση τῆς πρό τοῦ σχίσματος ταυτότητός της, ἀλλά καί διάθεση γιά δυναμική «ἐπιστροφή» σ᾽ αὐτήν, θά εἴμεθα πρόθυμοι νά ἀγκαλιάσουμε ἐνθέρμως καί νά στηρίξουμε αὐτήν τήν προσπάθεια, γιά τήν ἐπανασυνάντηση ὅλων μας ἐντός τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, πού συνεχίζεται ἀστασίαστα στήν Πατερική Ὀρθοδοξία, στήν ὁποία θέλουμε μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ νά κινούμεθα καί νά ζοῦμε (πρβλ. Πράξ. 17,28). Αὐτό εἶναι τό πνεῦμα καί ἡ πράξη τῶν ἁγίων μας Πατέρων, τῶν γνησίων «ἡγουμένων» καί «ποιμένων» μας ὅλων τῶν αἰώνων, οἱ ὁποῖοι ἀγρυπνοῦσιν ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες» (Ἑβρ. 13,17). Καί αὐτό ἀκριβῶς φαίνεται καί ἀπό τόν «ἀντιδυτικισμό» τῶν Μεγάλων Πατέρων καί Διδασκάλων μας Φωτίου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου Παλαμᾶ καί Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, πού ἡ Δύση καί οἱ δικοί μας Οἰκουμενισταί, ἔμαθαν νά βλέπουν ὡς «ἀντιδυτικούς», ἐνῶ εἶναι ἐκεῖνοι, πού ἀληθινά ἀγαποῦν τήν Δύση, διότι θέλουν νά τήν θεραπεύσουν ἀπό τήν θανατηφόρο ἀρρώστια της, τήν ΑΙΡΕΣΗ.

ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ -- Η επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ κατά της ιστορίας και του πολιτισμού θα εκδηλωθεί και στα εθνικά θέματα

Η τοποθέτηση στην κεφαλή του υπουργείου Παιδείας, Ερευνας και Θρησκευμάτων του Νίκου Φίλη, ο οποίος αρνείται ότι στον Πόντο και στη Μικρά Ασία υπέστη Γενοκτονία ο Ελληνισμός, και η βιασύνη της αναπληρώτριας υπουργού του ιδίου υπουργείου Σίας Αναγνωστοπούλου να επιτεθεί, πριν αναλάβει καθήκοντα, στο μάθημα των Θρησκευτικών δείχνουν ξεκάθαρα ότι η «δεύτερη φορά Αριστερά» έχει στόχο την αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας.

Θα το έκαναν από το πρώτο επτάμηνο της διακυβερνήσεως του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν ήθελαν να ανοίξουν πολλά μέτωπα λόγω της διαπραγματεύσεως με τους δανειστές. Τώρα που επανεξελέγησαν θα δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Ηδη είχαμε και στους προηγούμενους μήνες τις προειδοποιητικές βολές.

Άγιος Ησύχιος «Προς Θεόδουλο –Ταπείνωση»

Η ταπείνωση, επειδή εκ φύσεως ανυψώνει τον άνθρωπο και έχει την αγάπη του Θεού και αφανίζει σχεδόν όλα τα κακά πού υπάρχουν μέσα μας τα όποια μισεί ο Θεός, είναι δυσκολοκατόρθωτη. Και μπορεί νά βρεις σε έναν άνθρωπο μερική εργασία πολλών αρετών, αν όμως ζητήσεις και μυρωδιά μόνον ταπεινώσεως, μόλις πού θα τη βρεις. Γι' αυτό είναι ανάγκη νά έχομε μεγάλη επιμέλεια, ώστε νά αποκτήσομε την αγία ταπείνωση. Η Γραφή, τον διάβολο τον ονομάζει ακάθαρτο, επειδή εξαρχής απώθησε το αγαθό της ταπεινοφροσύνης και αγάπησε την υπερηφάνεια. Γι' αυτό και πνεύμα ακάθαρτο ονομάζεται σε όλες τις Γραφές. Ποια σωματική ακαθαρσία μπορεί νά κάνει ο ασώματος, άσαρκος και αστάθμητος, για νά τον λέει η Γραφή ακάθαρτο; Φανερό είναι ότι για την υπερηφάνειά του ονομάστηκε ακάθαρτος και από καθαρός και φωτεινός άγγελος, έγινε βέβηλος. Επειδή, για το Θεό είναι ακάθαρτος κάθε υπερήφανος, και πρώτη αμαρτία είναι η υπερηφάνεια. Έτσι και ο υπερήφανος Φαραώ έλεγε: «Δε γνωρίζω το Θεό σου και δε θα ελευθερώσω τον Ισραήλ». 

Ολα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.

Όποιον μνημονεύουμε με εκείνον κοινωνούμε και με όποιον κοινωνούμε τον μνημονεύουμε. Ολα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.
Έλεγε ο άγιος Αθανάσιος «Εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος, οι όντες οφθαλμοί της Εκκλησίας, κακώς αναστρέφωνται καί σκανδαλίζωσι τόν λαόν, χρή (πρέπει) αυτούς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή μετ' αυτών εμβληθήναι, ως μετά Άννα και Καϊάφα, εις τήν γέενναν του πυρός» (Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 33, 199) και "ων το φρόνημα αποστρεφόμεθα, τούτους από της κοινωνίας προσήκει φεύγειν" (PG 26, 1188 Β).

Ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος -- ΑΝ ΘΕΛΗΣ ΝΑ ΣΩΘΗΣ :

«Εφ᾽ όσον αγωνίζεσαι και υπομένεις να δουλεύης στον Κύριον, τόσον και η διάνοιά σου καθαρίζεται… Μόνον να θέλης ειλικρινώς την σωτηρία σου, αυτό είναι αρκετόν. Διότι ο Κύριος, ως ισχυρός συνεργός, βοηθεί όσους εναγωνίως επιζητούν την σωτηρίαν της ψυχής τους». 

«Αγία των Αγίων υπάρχουσα, σεμνή, εν Ναώ ηγάπησας αγίω κατοικείν».

Είναι μάλιστα σπουδαίας έμπνευσης οι στίχοι του υμνογράφου, που διακηρύσσουν την ωριμότητα της μικρής Παναγίας: «Η τριετίζουσα τω σώματι και πολυετής εν τω πνεύματι»∙  «νηπιάζουσα σαρκί και τελεία τη ψυχή». Και δεν πρέπει να μας παραξενεύει τούτο: «όπου γαρ βούλεται Θεός νικάται φύσεως τάξις».

«Καιρός του ποιήσαι τω Κυρίω» -- Προς την Ιεράν Κοινότητα Αγίου Όρους ο Αρχιμανδρίτης Νικόδημος Πετρόπουλος απέστειλε την εξής επιστολή:

«Μηδέν υμίν και τοις δικαίοις τούτοις» (Ματθ. κζ: 19, Αγία Πρόκλα). Τοις αγωνιζομένοις υπέρ πατρώας ευσεβείας, θείων δογμάτων και ιερών κανόνων. Φοβηθώμεν μήπως θεομάχοι ευρεθώμεν (Γαμαλιήλ, Πράξεις ε: 39) και ισχύση ο λόγος του θείου Παύλου «ο ταράσσων αυτούς βαστάσει το κρίμα, όστις αν η» (Γαλ. ε: 10). Αδιανόητον να λιβανίζωνται καταστάσεις τύπου Ραβέννας, Σαμπεζύ, Καμπέρρας, Μπαλαμάντ, Ασσίζης, ως και εκείναι των Αθηνών της αποφράδος ημέρας της 5ης  Μαϊου 2001.                                                                                                                                                                                                                                    
Σεβαστοί πατέρες, ευχαίς και πρεσβείαις του Παμμεγίστου Ταξιάρχου Μιχαήλ, στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου! Και νυν επέστη ο καιρός του ποιήσαι τω Κυρίω. Τα φωτόμορφα τέκνα της Ορθοδοξίας ως άλλοι επί Βέκκου Ζωγραφίται καλούνται πλέον πριν είναι αργά να δώσουν την ομολογίαν της πίστεως και να αντισταθούν στην οικουμενιστικομασονική λαίλαπα. «Όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς» (Ματθ. ι: 32). «Τοις δε δειλοίς το μέρος αυτών εν τη λίμνη τη καιομένη εν πυρί και θείω» (Απ. κα: 8). Ης αξιωθώμεν άπαντες διαφυγείν, ευχαίς και πρεσβείαις της Εφόρου Υμών Παναχράντου Αγίας Μητρός της αναφωνησάσης και υποδειξάσης επί Βέκκου τα δέοντα τοις προκατόχοις Υμών.
Μετά σεβασμού


Αρχιμ. Νικόδημος Θ. Πετρόπουλος                                                                                                                                                                                                         
Εφημέριος Ιερού Ναού Αποστόλου Παύλου Πατρών.