᾿Ορθόδοξη Θεολογία καὶ Θρησκευτικὸς Συγκρητισμὸς

 τοῦ αειμνήστου ᾿Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου ᾿Αθηνῶν

α. ῾Η ᾿Ορθόδοξη Θεολογία

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ Διδασκαλία περὶ τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως καὶ Ζωῆς ἀποτελεῖ προϊὸν τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ εἰς τὸν κόσμο πρῶτον διὰ τῆς λειτουργίας καὶ διαδόσεως, κατὰ τὴν περίοδο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τοῦ προφητικοῦ λόγου καὶ δεύτερον, τελικῶς, διὰ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ! ᾿Εξάλλου, οἱ βασικὲς καὶ οὐσιώδεις ἀρχὲς τῆς Πίστεως καὶ τῆς Διδασκαλίας αὐτῆς, καταγραφεῖσες ὑπὸ τῶν Μαθητῶν καὶ

᾿Αποστόλων τοῦ Κυρίου, ἀποτέλεσαν τὸ γραπτὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, τὸ περιεχόμενο δηλαδὴ τῆς Καινῆς Διαθήκης.

Orthodox Hymns

Οικουμενισμός

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Ανέθηκε Μωϋσής, επί στήλης άκος, φθοροποιού λυτήριον και Ιοβόου δήγματος, και ξύλω τύπω Σταυρού, τον προς γην συρόμενον Όφιν προσέδησεν, εγκάρσιον εν τούτω, θριαμβεύσας το πήμα· διο Χριστώ άσωμεν, τω Θεώ ημών, ότι δεδόξασται.

Ερμηνεία.

Την ιστορίαν του Τροπαρίου τούτου, εδανείσθη ο Μελωδός από το κα΄ κεφάλαιον των Αριθμών, όπου ο Θεός έστειλεν εις τον λαόν των Εβραίων οφίδια, και εθανάτωναν αυτούς, διότι ολιγοψυχήσαντες, κατελάλησαν του Θεού. Όθεν ο Μωϋσής εμπήξας εις την γην ένα όρθιον ξύλον, έστησε πλαγίως επάνω εις αυτό, ένα χάλκινον Όφιν, τον οποίον βλέποντες οι Εβραίοι εκείνοι όπου εδαγκάνοντο, δεν απέθνησκον.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 7 Ιουλίου 2015

Κυριακής μεγαλομάρτυρος. Θωμά του εν Μαλεώ.

Ἦταν κόρη τοῦ Δωροθέου καὶ τῆς Εὐσεβίας. Αὐτοὶ ἦταν ἄτεκνοι καὶ παρακαλοῦσαν τὸν Θεὸ νὰ τοὺς δώσει παιδί. Πράγματι, ὁ Θεὸς εὐδόκησε, καὶ τὸ χριστιανικὸ αὐτὸ ζευγάρι, ἀπέκτησε παιδί. Γεννήθηκε ἡμέρα Κυριακή, γι’ αὐτὸ καὶ τῆς ἔδωσαν τὸ ὄνομα Κυριακή.

Κατὰ τὸν διωγμὸ τοῦ Διοκλητιανοῦ, οἱ γονεῖς της συνελήφθησανκαὶ μετὰ ἀπὸ ἀνάκριση βασανίστηκαν καὶ ἀποκεφαλίστηκαν ἀπὸ τὸδοῦκα Ἰοῦστο. Ἡ δὲ Κυριακὴ παραπέμφθηκε στὸν Καίσαρα Μαξιμιανό, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὸν ἄρχοντα Βιθυνίας Ἰλαριανό, ὁ ὁποῖος τῆς ὑπενθύμισε ὅτι ἡ ὀμορφιά της εἶναι γιὰ ἀπολαύσεις καὶ ὄχι γιὰ βασανιστήρια. Τότε ἡ παρθένος κόρη τοῦ ἀπάντησε: «Οὔτε στὴ νεότητά μου, οὔτε στὴν ὀμορφιά μου δίνω τὴν παραμικρὴ προσοχή. Καὶ τὰ λαμπρότερα ἀπὸ τὰ ἐπίγεια πράγματα εἶναι προσωρινά ὅπως τὰ ἄνθη καὶ κούφια ὅπως οἱ σκιές. Σήμερα, ἔπαρχε, εἶμαι ὄμορφη, αὔριο μιὰ ἄσχημη γριά. Νὰ κάνω, λοιπόν, κέντρο τῆς ζωῆς μου τὴν ὀμορφιά μου; Τὴν ἀξία της, ὅμως, τὴ γνώρισα στὶς ρυτίδες, ποὺ τὴν περιμένουν καὶ στὸν τάφο ποὺ τὴν καλεῖ. Νόμισες, λοιπόν, ὅτι θὰ κάνω τὴν τερατώδη ἀνοησία, νὰ χάσω τὴν αἰώνια λαμπρότητα γιὰ νὰ μείνω λίγο περισσότερο στὴ γῆ; Γι’ αὐτὸ στὸ ξαναλέω, ἔπαρχε: εἶμαι καὶ θὰ εἶμαι στὴ ζωὴ καὶ στὸ θάνατο χριστιανή».
Ἐξοργισμένος ὁ Ἰλαριανός, σκληρὰ τὴν βασάνισε καὶ διέταξε νὰ τὴν ἀποκεφαλίσουν. Ἄλλα πρὶν πέσει ἡ σπάθη, προσευχόμενη παρέδωσε τὸ πνεῦμα της στὸν Κύριο.

Επέστη η Ώρα του «ΕΝΟΣ» ! Ενός νεωτέρου Μάρκου Ευγενικού!

Αν κάποιος καλόγηρος, ή κάποιος κληρικός (Διάκονος ή πρεσβύτερος) έκανε κάτι αντίθετον προς τας «αποφάσεις» ή την βούλησιν του οικείου Ιεράρχου (συμπροσηύχετο, αμφιοφορών, εις Λειτουργίαν … Παλαιοημερολογιτών), ασφαλώς θα αντιμετώπιζε  Επισκοπικόν Δικαστήριον, με ενδεχομένας κυρώσεις· τώρα που ένας Επίσκοπος (και ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος είναι Επίσκοπος) παραβιάζει τους Ιερούς περί συμπροσευχής  και συλλειτουργίας με Αιρετικούς,  Κανόνας και έρχεται συνεχώς αντίθετος με την Ορθόδοξον συνείδησιν, δεν πρέπει να υποστή τας συνεπείας των ενέργειών του; Αλλά από ποίους; Αν όμως οι πολλοί σιωπούν, διότι «ηγάπησαν τον νυν αιώνα», επέστη η Ώρα του  «ΕΝΟΣ» !  Ενός νεωτέρου Μάρκου Ευγενικού! Και είμεθα βέβαιοι, ότι δεν θα αργήση!

Τοῦ Πρεσβυτέρου π. Εὐσταθίου Κολλᾶ

Ο φόβος ὅτι θὰ δημιουργοῦσε σοβαρὰ προβλήματα στὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ μας, ὁ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, εἶχε προβλεφθεῖ, πρὶν ἀκόμη ἐκλεγεῖ. Λίαν εὐθαρσῶς εἶχε δηλωθεῖ τότε, (1991) ποὺ ἦταν ἐπικρατέστερος ὑποψήφιος, γιὰ τὸν Ἀρχιεπισκοπικὸ θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ ἐκεῖθεν ὡς Οἰκουμενικός: «Γιὰ τὸν τύπο αὐτὸ τοῦ Κληρικοῦ, νὰ βάλει ὁ Θεὸς τὸ χέρι Του, γιατί ἂν τελικὰ ἐκλεγεῖ θὰ ὁδηγήσει τὴν Ὀρθοδοξία μας σὲ περιπέτειες», καὶ οἱ περιπέτειες δὲν ἄργησαν νὰ παρουσιαστοῦν ἀμέσως μετὰ τὴν ἐκλογή του, μὲ τοὺς δῆθεν διαλόγους μὲ τὸν αἱρεσιάρχη Πάπα τῆς Ρώμης, καὶ ποὺ τελικὰ κατέληξαν στὶς συμπροσευχές. Οἱ συμπροσευχὲς αὐτές, γιὰ τὸν Οἰκουμενικὸ καὶ τοὺς συνοδοιπόρους του, σημαίνει ὅτι ἔχει ἤδη γίνει ἡ ἕνωση μὲ τὸν αἱρεσιάρχη Πάπα, καὶ ἂν κρίνουμε ἀπὸ τὰ κατηγορηματικῶς λεγόμενα τοῦ ὑπεύθυνου τοῦ Γραφείου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴν Εὐρώπη, Μητροπολίτου Ἀχαΐας κ. Ἀθανασίου, τώρα προσπαθοῦν, μὲ ὑπόγειες διαδρομές, νὰ ἐπιβάλλουν στοὺς πιστοὺς αὐτὴ «τὴν ἄμικτον μῖξιν», ἀλλὰ στὴν σατανοκίνητη αὐτὴ προσπάθειά τους συναντοῦν, ὡς εἶναι τοῦτο ἑπόμενον, σκληρὲς ἀντιδράσεις ἀπὸ τὸ κέντρον τῆς ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, τὴν Ἑλλάδα καὶ ἐκεῖθεν, ἀπὸ τὸν ὑπερασπιστὴ δηλαδὴ τῆς πίστεώς μας πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ. 

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ :

Ἐν κατακλείδι, θλιβόμαστε γιὰ τέτοιου εἴδους παραποιήσεις τῆς ἀλήθειας καὶ κακοποιήσεις τῆς ἱστορίας, σὰν καὶ αὐτὴ τοῦ Καθηγητῆ κ. Χάσαν Μπαντάουι. Παράλληλα ἀνησυχοῦμε βαθύτατα γιὰ τὴν «ἱεραποστολικὴ» ἐπιχείρηση ποὺ ἄρχισε νὰ γίνεται στὴν αἱματοβαμμένη πατρίδα μας ἀπὸ τὸ Ἰσλάμ. Ὅσοι γνωρίζουμε τί ἐστὶ Ἰσλὰμ καὶ ἀπὸ ἱστορία, φρίττουμε ἀπὸ τὴν προσπάθεια ὅλων αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι πατοῦν πάνω στὰ ποτάμια αἵματος τῶν ἀδικοχαμένων προγόνων μας ἀπὸ τὰ ἰσλαμικὰ σπαθιά! Συμβουλεύουμε τὸν κ. Καθηγητή: τέτοιες συνεντεύξεις δὲν «στέκονται» στὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας, ἀλλὰ στὴν Ἀραβικὴ χερσόνησο!

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ -- ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ--Είναι το Ισλάμ «φιλειρηνικό»;

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 6^ῃ Ἰουλίου 2015

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ε Ι Ν Α Ι  Τ Ο  Ι Σ Λ Α Μ  «Φ Ι Λ Ε Ι Ρ Η Ν Ι Κ Ο» ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ζοῦμε στὴν ἐποχὴ τῆς ἀπόλυτης πνευματικῆς σύγχυσης, ὅπου οἱ ἔννοιες ἔχουν χάσει τὴ σημασία τους καὶ ἡ ἱστορία κακοποιεῖται βάναυσα. Ὁ ἀρχαῖος μεγάλος τραγικὸς ποιητὴς Εὐριπίδης (485-406) εἶχε γράψει πὼς «ὄλβιος ὅστις ἱστορίης ἔσχε μάθησιν» (μακάριος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ γνωρίζει καλὰ τὴν ἱστορία). Διότι ἡ γνώση τοῦ παρελθόντος εἶναι ὁ ὁδηγὸς γιὰ τὴν κατανόηση τοῦ παρόντος καὶ τὴν πρόβλεψη τοῦ μέλλοντος. Ὁ λόγος γιὰ μία πρόσφατη συνέντευξη τοῦ κ. Χάσαν Μπαντάουι, ἀναπληρωτὴ καθηγητὴ Ἱστορίας στὸ Α.Π.Θ, μὲ θέμα: «Δὲν ὑπῆρξε καὶ δὲν θὰ ὑπάρξει ποτὲ θρησκευτικὸς πόλεμος», ἡ ὁποία δημοσιεύτηκε στὴν ἐφημερίδα «Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ» (φύλλο 29-5-2015). Στὴ συνέντευξη αὐτὴ ὁ ἐν λόγω καθηγητὴς πασχίζει νὰ «ἀποδείξει» ὅτι δῆθεν τὸ Ἰσλὰμ εἶναι συνώνυμο μὲ τὴν εἰρήνη καὶ πὼς δὲν εὐθύνεται γιὰ καμιὰ μορφὴ βίας ἢ πολέμου!

Προωθεῖται η εκλαΐκευση του Οικουμενισμοῦ

Τὶς τελευταῖες δεκαετίες ὁ Οἰκουμενισμὸς προσέλαβε καὶ «διαθρησκειακὸ» χαρακτῆρα τονίζοντας τὴν δῆθεν κοινὴ πίστη ὅλων τῶν μονοθεϊστικῶν (καὶ λοιπῶν) θρησκειῶν στὸν ἴδιο Θεό, κατὰ κατάφωρη ἀθέτηση τοῦ Εὐαγγελίου («πᾶς ὁ ἀρνούμενος τὸν Υἱὸν οὐδὲ τὸν Πατέρα ἔχει». Ἡ ἐκλαΐκευση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ προωθεῖται μὲ τὶς πυκνὲς λειτουργικές, ἀκαδημαϊκὲς-θεολογικὲς, ποιμαντικὲς καὶ κοινωνικὲς ἐπαφές μὲ τοὺς ἑτεροδόξους, κυρίως μὲ τὶς συμπροσευχὲς σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα, μὲ τοὺς μεικτοὺς γάμους καὶ τὸν ἤδη προαναγγελμένο σχεδιασμὸ τῶν ὀρθοδόξων οἰκουμενιστῶν νὰ ἐξαλείψουν ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη Λατρεία ὅσα σημεῖα προσβάλλουν αἱρέσεις ἢ ἄλλες θρησκεῖες, ὥστε νὰ ἐξοικειωθεῖ μὲ τὴν ἑτεροδοξία καὶ τὸ ἁπλὸ ὀρθόδοξο ἐκκλησιαστικὸ πλήρωμα (ἀφοῦ δῆθεν «ὅλοι στὸν ἴδιο Χριστὸ / Θεὸ πιστεύουμε...»).

Η ΗΣΥΧΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΑΡΑ ΤΩ ΠΑΛΑΜΑ

 «… ούτω γινόμεθα ναός Θεού, όταν μη φροντίσι γηϊναις το συνεχές της μνήμης διακόπτηται… αλλά πάντα αποφυγών ο φιλόθεος επί τον Θεόν αναχωρή» Μ. Βασίλειος.

Η Ησυχία δεν αποτελεί διακοσμητικόν τι πλαίσιον της προσευχής. Είναι το αναγκαίον περιβάλλον της. Εν τοις θορύβοις «το μοναδικόν του νου, καθ’ ο συνίσταται ο εντός και όντως Μοναχός, δυαδικόν, έστι δ’ ότε και πολυσχιδές, καθίσταται». Η διάσπασις του ενιαίου της ψυχής καθιστά αδύνατον την αληθή προσευχήν. Διασπάται το «μοναδικόν» του νου εις «δυαδικόν» ή και «πολυσχιδές» εκ των συνομιλιών και από αυτής της θέας των ανθρώπων. Εν αναλύσει, και αυτή η προσδοκία ελεύσεώς τινος προκαλεί σύγχυσιν. Αλλά και γράφων ο Ησυχαστής προς τινα, έστω και πνευματικά, πάλιν δεν δύναται ν’ αποφύγη την περισπώσαν τον νουν μέριμναν.

Ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος, μας λέγει:

 «Εφ᾽ όσον αγωνίζεσαι και υπομένεις να δουλεύης στον Κύριον, τόσον και η διάνοιά σου καθαρίζεται. Μόνον να θέλης ειλικρινώς την σωτηρία σου, αυτό είναι αρκετόν. Διότι ο Κύριος, ως ισχυρός συνεργός, βοηθεί όσους εναγωνίως επιζητούν την σωτηρίαν της ψυχής τους».