Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ

«Φώτισόν μου το σκότος, φώτισόν μου το σκότος». Προσευχή Αγ. Γρ. Παλαμά.

Η Ι. Μητρόπολις Θεσσαλονίκης, κατ΄ επαινετήν πρωτοβουλίαν  του προκαθημένου αυτής Προέδρου, απεφάσισεν όπως το τρέχον έτος, αφιερωθή εις την μνήμην του εν Αγίοις Πατρός ημών Γρηγορίου του Παλαμά, κατ΄ αναφαίρετον δικαίωμα και καθήκον. Η εκδήλωσις του εορτασμού του «έτους Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά», θα γίνη δι΄ ομιλιών εις Εκκλησίας, διαλέξεων, άρθρων και μελετών, επί της μεγάλης μορφής του αγίου τούτου της ορθοδόξου Θεολογίας, συνεπικουρούσης και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βυζαντινής μεγαλουπόλεως Θεσσαλονίκης. Ευστοχωτάτη και λίαν ωφέλιμος η ιδέα του εορτασμού, η οποία αποβλέπει, μαζί με την απόδοσιν της οφειλομένης τιμής εις τον μέγιστον μυστικόν Θεολόγον της Βυζαντινής περιόδου, και εις την συνειδητοποίησιν των εριτίμων θησαυρών της Ορθοδόξου Θεολογίας, την οποίαν συνεπύκνωσεν εν εαυτώ, ως ο τελευταίος μέγας Θεολόγος της Ορθοδόξου Παραδόσεως. Δια την σημερινήν εποχήν, η προβολή της Θεολογίας του αγίου Γρηγορίου, δημιουργεί ένα προβληματισμόν δια την εκπροσωπούσαν σήμερον την Θεολογίαν τάξιν και αυτομάτως συνιστά εν Ορθόδοξον αίτημα και ένα ορθόδοξον σκοπόν. Το αίτημα ως αφετηρίας της Θεολογίας και τον σκοπόν, ως οικείωσιν των επαγγελιών του Ι. Ευαγγελίου. Διότι, ομολογουμένως, η πορεία της Θεολογίας μας σήμερον, πόρρω απέχει από του να είναι ορθόδοξος, τόσον κατά την εφαρμογήν των Ορθοδόξων αιτημάτων, όσον και δια την ενατένισιν και εξάντλησιν των δυνατοτήτων του ανθρώπου της Χάριτος, μέχρις αυτής της θεώσεως, η οποία αποτελεί επηγγελμένον και υποχρεωτικόν αγαθόν.

The Importance of Self-Knowledge According to St. Nectarios the Wonderworker

Self-knowledge is man's foremost duty. Man, as a rational, morally free and religious being, is a being of lofty rank and has been destined to become like God, in Whose image he was created, and a participant in Divine goodness and blessedness. But in order to become a divine likeness, good and blessed, and to commune with God, man must first of all know himself. Without self-knowledge man goes astray in his thoughts, is dominated by diverse passions, tyrannized by violent desires, troubled about many and vain things, and leads a disorderly, distracted life, erring in all things, wandering on the way, staggering at every step; and he stumbles, falls, and is crushed. He drinks every day potions of sorrow and bitterness, fills his heart with grief, and lives an unbearable life.

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Ξύλου γευσάμενος ο πρώτος εν βροτοίς, φθορά παρώκεσε· ρίψιν γαρ ζωής, ατιμοτάτην κατακριθείς, όλω τω γένει σωματοφθόρος τις, ως λύμη της νόσου μετέδωκεν· αλλ΄ ευρηκότες γηγενείς ανάκλησιν, Σταυρού το ξύλον κράξωμεν· ο υπερύμνητος των Πατέρων και ημών, Θεός ευλογητός ει.

Ερμηνεία.


Εν τω παρόντι Τροπαρίω αναφέρει ο Μελωδός την πτώσιν, όπου έπαθεν ο προπάτωρ Αδάμ εν τω Παραδείσω, και δια μέσου αυτής κινεί εις δάκρυα τους ακροατάς Χριστιανούς. Λέγει λοιπόν, ότι ο πρώτος ανάμεσα εις όλους τους ανθρώπους: ήτοι ο προπάτωρ και γενάρχης Αδάμ, επειδή εγεύθη από τον εμποδισμένον καρπόν του ξύλου της γνώσεως: «Είπε γαρ, φησίν, ο Θεός προς αυτόν, από παντός ξύλου του εν τω Παραδείσω βρώσει φαγή· από δε του ξύλου του γινώσκειν καλόν και πονηρόν, ου φάγεσθε απ΄ αυτού» (Γέν. β:16) · επειδή, λέγω, εγεύθη από το ξύλον της γνώσεως· δια τούτο επαροίκησεν εις την φθοράν: ήτοι έγινε φθαρτός και θνητός, από εκεί όπου ήτον άφθαρτος και αθάνατος.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 16 Ιουνίου 2015

Τύχωνος επισκόπου Αμαθούντος της Κύπρου.

Ὁ Ἅγιος Τύχων καταγόταν ἀπὸ τὴν Κύπρο καὶ ἐγεννήθηκε ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς στὴν Ἀμαθούντα τῆς Κύπρου, τὴν σημερινὴ Παλαιὰ Λεμεσό. Ἤκμασε κατὰ τοὺς χρόνους τῶν αὐτοκρατόρων Ἀρκαδίου καὶ Ὀνωρίου (395 – 423 μ.Χ.). Ἀφιερωθεὶς ὑπὸ τῶν φιλοθρήσκων γονέων του στὸν Θεό, ἔλαβε ἄρτια μόρφωση καὶ διακρίθηκε στὴ μελέτη τῶν Ἁγίων Γραφῶν. Γιὰ τὴν καθαρότητα τοῦ βίου καὶ τὴν ἁγνότητά του ἐχειροτονήθηκε ὑπὸ τοῦ Ἐπισκόπου Ἀμαθούντος Μνημονίου διάκονος καὶ στὴ συνέχεια πρεσβύτερος.

ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ. ΑΥΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ!


Του δημοσιογράφου Ευθυμίου Παπανικολάου

Τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα τα κανάλια αποτελούν τη χοάνη πολτοποίησης της Ιστορίας, του Πολιτισμού, των Ιδεών, των Αξιών και εθνικών συμβόλων, των Ανθρώπων…  Το τηλεοπτικό εμπορικό θέαμα έχει ισοπεδώσει τα πάντα. Δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο, ούτε Ιερό ούτε Όσιο. Όλα πλέον τα υποτάσσει στους νόμους της αχαλίνωτης αγοράς, της παραποίησης και του εξευτελισμού των πάντων. Ωστόσο, έξω από αυτή την αχαλίνωτη και θηριωδώς καταστροφική χυδαιότητα της αγοράς, υπάρχει και μια άλλη φρικώδης διαστροφή συνειδητής επιλογής: Η συνειδητή επιλογή κατεδάφισης των ιστορικών και εθνικών συμβόλων ταυτότητας και μνήμης, συνακόλουθα και της Ορθοδοξίας, η οποία αποτελεί συστατικό στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας και μνήμης. Η Ορθοδοξία αποτελεί σήμερα τον πιο γρανιτένιο ιστό εθνικής μνήμης και αντίστασης στη νεοταξική ισοπέδωση. Γι΄ αυτό έχει μπει στο στόχαστρο των υπερεθνικών ελίτ εξουσίας. Κτυπιέται με λύσσα πολυεδρικά και πολύχρωμα, εντός της Εκκλησίας και εκτός, εκ των έσω και των έξω… Τα ΜΜΕ ιδιαίτερα το τηλεοπτικό θέαμα αποτελούν το συνειδητό πολιορκητικό κλοιό κατά του κάστρου της Ορθοδοξίας. Έχει αρχίσει, εδώ και πολλά χρόνια, μια συνειδητή επιχείρηση κατασυκοφάντησης της Ορθοδοξίας, εξευτελισμού και γελοιοποίησης των Ορθοδόξων συμβόλων. Τα ΜΜΕ, ως η αιχμή της καθεστωτικής προπαγάνδας προωθούν συνειδητά την κατεδάφιση των συλλογικών μορφών της ιστορικής μνήμης και εθνικής μας ταυτότητας. Η Ορθοδοξία βρίσκεται στο επίκεντρο της επίθεσης αυτής της φαιάς προπαγανδιστικής μηχανής των ΜΜΕ. Κάθε τηλεοπτική υπερπαραγωγή είναι εξ ορισμού το άκρον άωτον της αγοραίας χυδαιότητας και της νεοταξικής προπαγάνδας. Μέρα με την ημέρα αυτές οι επιθέσεις γίνονται και πιο λυσσώδεις και συστηματικές. Όλα επενδύονται με τις φόρμες και τις «αξίες» των αγοραίων συμβόλων της καπιταλιστικής σήψης και παρακμής. Με τις «αξίες» των διαστροφών του τηλεοπτικού θεάματος και της νεοταξικής μοχθηρίας, που θέλει να κατακρεουργήσει τα πάντα, όλες τις κατακτήσεις και τις συλλογικές μνήμες του Ανθρώπου.       

ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ. ΑΥΤΟ  ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ!  

ΤΑ ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΠΑΘΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ -- Αγίου Νικοδήμου του Αγιρείτου :


«Μέσα εις το βάθος της καρδίας μας ευρίσκονται τόσον λεπτά και τόσον κρύφια πάθη, όπου ουδέ αν είναι πάθη ολότελα ηξεύρομεν. Πως λοιπόν ημπορούμεν
να ξεθαρρεύσωμεν ότι από τα πάθη αυτά εκαθαρίσθημεν; Και αν οι οξυδερκέστατοι εκείνοι και προφητικοί οφθαλμοί του Δαβίδ δεν ηδύναντο ταύτα να γνωρίσουν, πως ημείς δυνάμεθα να τα γνωρίσωμεν; Όθεν καθώς εκείνος πάντοτε παρεκάλει τον Θεόν να τον καθαρίση από αυτά: “ Εκ των κρυφίων μου καθάρισόν με” (Ψαλμ. ΙΗ/Ι3), έτσι και ημείς έχομεν χρείαν να δεώμεθα πάντοτε δια τον καθαρισμόν των τοιούτων κρυφίων μας.  Διότι ημείς τας ενεργείας μόνον και τους κλάδους των παθών αισθανόμεθα, τας δε δυνάμεις και ρίζας αυτών ουδαμώς γνωρίζομεν χωρίς τον φωτισμὸν του Αγίου Πνεύματος».

Ανεπαίσθητη διαστρέβλωσις -- του Στάρετς Ανατόλιου της Όπτινα

Ο εχθρός του ανθρωπίνου γένους θα ενεργεί με πονηρία, με σκοπό να ελκύσει εντός της αιρέσεως εάν ήτο δυνατόν ακόμη και τους εκλεκτούς. Δεν θα αρχίσει κατ΄ ευθείαν ωμά να απορρίπτει τα δόγματα, αλλά θα αρχίσει ανεπαίσθητα να διαστρεβλώνει τις διδασκαλίες και τους θεσμούς της Εκκλησίας και το πραγματικό νόημά τους, όπως μας παρεδόθησαν από τους Αγίους Πατέρες εν Αγίω Πνεύματι. Ολίγοι θα αντιληφθούν αυτές τις πανουργίες του εχθρού, εκείνοι μόνον οι πλέον πεπειραμένοι εις την πνευματικήν ζωήν. Οι αιρετικοί θα πάρουν την εξουσία της εκκλησίας και θα τοποθετήσουν ιδικούς τους υπηρέτες παντού, οι δε πιστοί θα καταφρονούνται… γι΄ αυτό παιδί μου, όταν δεις την παράβαση της πατερικής παράδοσης και της Θείας τάξεως, που εγκαθιδρύθη από τον ίδιο τον Θεό, γνώριζε ότι οι αιρετικοί έχουν ήδη εμφανισθεί, αν και προς το παρόν μπορεί να αποκρύπτουν την ασέβειά τους. Ακόμη θα διαστρέφουν την Αγία Πίστη μας ανεπαίσθητα με σκοπό να παραπλανήσουν τους άπειρους στα δίκτυά τους. Να αναγνωρίζεις αυτούς τους λύκους με ένδυμα προβάτου από τις υπερήφανες διαθέσεις τους και από την αγάπη τους για εξουσία… οι αληθινοί υπηρέτες του Θεού είναι ταπεινοί και υπακούουν στην εκκλησία. Οι πιστοί τότε που δεν έχουν δείξει τίποτε άλλες αρετές θα λάβουν στεφάνους μόνο και μόνον, επειδή στάθηκαν στέρεοι στην πίστη. Να φοβάσαι τον Κύριο, παιδί μου. Να φοβάσαι μην αποβληθείς στην αιώνια κόλαση. Στέκε ανδρείως στην πίστη και αν είναι αναγκαίο υπόμενε διωγμούς και άλλες θλίψεις, διότι και ο Κύριος θα είναι μαζί και οι Άγιοι μάρτυρες και ομολογητές θα βλέπουν με χαρά τούς αγώνες σου. Να μη φοβάσαι τις θλίψεις, αλλά μάλλον να φοβάσαι την ολέθρια αίρεση, διότι αυτό είναι που μας γυμνώνει από την Θεία Χάρη. 

Εφημερίς «Ορθόδοξος Τύπος»:

…ο φύλαξ της Ορθοδοξίας πιστός λαός δεν αντιστέκεται. Αυτοί που αντιστέκονται είναι λίγοι. Οι πολλοί είναι αδιάφοροι ή έχουν εσφαλμένη ιδέα, ότι μόνον την ψυχή μας πρέπει να αγωνιζώμαστε να σώσωμε. Τι κάνουν οι άλλοι και μάλιστα οι κληρικοί, δεν είναι δική μας δουλειά να τους κρίνωμε. Έτσι λένε και καθησυχάζουν. Με τέτοια νοοτροπία και χωρίς αντίσταση το κακό θα εξαπλώνεται ως γάγγραινα. Οι οικουμενιστές θα επιβάλλουν τη θέλησή τους παντού και οι λίγοι πιστοί θα υβρίζωνται ως ταλιμπάν, ως μικρόνοες, ως φανατικοί και άνθρωποι του μίσους, ως γραφικοί κλπ. Και ου θαυμαστόν: «Ει τον οικοδεσπότην Βεελζεβούλ εκάλεσαν, πόσον μάλλον τους οικιακούς αυτού»; Μερικοί πιστοί και παραδοσιακοί κληρικοί και λαϊκοί συνέταξαν και εκυκλοφόρησαν μια «Ομολογία πίστεως κατά του οικουμενισμού». Την υπέγραψαν μερικές χιλιάδες πιστών κληρικών και λαϊκών. Δεν είναι αρκετό. Αν την υπέγραφαν όλοι οι Μητροπολίτες της Ελλαδικής Εκκλησίας, όλοι οι Ηγούμενοι των Αγιορειτικών και λοιπών Ιερών Μονών της Ελλάδος, όλοι οι θεολόγοι κλπ. τότε οι οικουμενιστές θα σιγούσαν και η Εκκλησία θα ησύχαζε από τα κοάσματά τους. Τώρα όμως οι αντιστεκόμενοι είναι λίγοι, μια μικρή μειοψηφία. Γι΄ αυτό οι οικουμενιστές, στηριζόμενοι στον όγκο τους και στην υποστήριξη κοσμικών αρχόντων του αιώνος τούτου, δεν υποχωρούν και συνεχίζουν το διαβρωτικό τους έργο. Τι θα γίνη; Φαίνεται ότι χρειάζονται Ομολογητές και Μάρτυρες.  

Pride parade: «Οριστική δήλωση» αυτοκαταστροφής και «επαιτεία» της αποστερημένης αγάπης

Ηλιάδης Σάββας
Δάσκαλος 
Κιλκίς, 14-6-2015

Δεν είναι “pride parade” (παρέλαση υπερηφάνειας). Είναι μάλλον δημόσια δήλωση και επισφράγιση της ήδη επιτελούμενης αυτοκαταστροφής τους. Ναι. Παράλληλα είναι και έμμεση, απεγνωσμένη αίτηση ακρόασης αλλά και βοήθειας. Χρειάζονται βοήθεια οι ψυχές.  Ποιος να τους βοηθήσει όμως, όταν έχουν κλειστά τα αυτιά του σώματος και της ψυχής τους; Το γνωρίζουν πολύ καλά οι «αυτόχειρες» και δεν είναι δύσκολο να το ομολογήσουν, αν τους προσεγγίσει κάποιος και συζητήσει ειλικρινά μαζί τους. Είναι ένας τρόπος οριστικής δήλωσης «αυτοκτονίας» ψυχικής και κατά δεύτερο λόγο σωματικής. Είναι απόλυτα εγωιστική ενέργεια.