ΟΙ ΧΛΙΑΡΟΙ (Απ. γ΄ 14 – 22) του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Α΄ Η αρρώστια θερμόμετρο πνεύματος                                                                 
Κύριο δείγμα υγείας του ανθρωπίνου οργανισμού είναι η καλή θερμοκρασία του σώματος. Και βασικό στοιχείο υγείας πνευματικής του χριστιανού είναι ο ζήλος της πίστεως. Όταν η πίστη χάνει την θερμότητά της και ο ζήλος ατονεί, τότε ο πιστός δεν μπορεί να περπατά τον δρόμο των εντολών του Θεού, δεν μπορεί να χαίρεται τα δώρα της αγάπης του ούτε καν όρθιος να στέκεται κοντά του. Και το πιο φοβερό είναι ότι δεν αντιλαμβάνεται το επικίνδυνο της καταστάσεώς του. Αλάνθαστο και αιώνιο θερμόμετρο, για να θερμομετρούμε τον ζήλο μας και να ελέγχουμε την πνευματική μας υγεία, μας έχει δώσει ο Κύριος τον θεόπνευστο λόγο του. Και μέσα στην Καινή Διαθήκη έχει καταχωρίσει μία γνωμάτευση για τα παιδιά του με την χλιαρή πίστη, στην οποία περιγράφει τα συμπτώματα, αλλά δίνει και την θεραπεία της αρρώστιας. Είναι η προς Λαοδικείς επιστολή της Αποκαλύψεως (3, 14 –22).  

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

 

Έλυσε πρόσταγμα Θεού παρακοή, και ξύλον ήνεγκε θάνατον βροτοίς, το μη ευκαίρως μεταληφθέν· εν ασφαλεία της εριτίμου δε, εντεύθεν ζωής το ξύλον είργετο, ο μυκτιλόχου δυσθαμούς ηνέωξεν, ευγνωμοσύνης κράζοντος· ο υπερύμνητος, των Πατέρων και ημών, Θεός ευλογητός ει.

Ερμηνεία.


Πάλιν και εν τω παρόντι Τροπαρίω αναφέρει ο ιερός Κοσμάς την περί του Αδάμ ιστορίαν· πως δηλαδή με την παρακοήν του αθέτησε την εντολήν του Θεού, και εδιώχθη από το ξύλον της ζωής, το οποίον άνοιξεν ο ληστής· ούτω γαρ επί λέξεως λέγει· η παρακοή του Αδάμ έλυσε και αθέτησε την προσταγήν, όπου έδωκεν ο Θεός εις αυτόν και είπεν: «Από παντός ξύλου του εν τω Παραδείσω βρώσει φαγή, από δε του ξύλου του γινώσκειν καλόν και πονηρόν, ου φάγεσθε απ΄ αυτού» (Γέν. β:16-17).

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 15 Ιουνίου 2015

Αμώς του προφήτου, Αχαϊκού, Στεφανά και Φορτουνάτου των αποστόλων, Δουλά και Νερσή μαρτύρων, Ιερωνύμου οσίου.


Ὁ Προφήτης Ἀμὼς καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλη Θεκουὲ τῆς Ἰουδαίας, ἡ ὁποία ἔκειτο νοτιοανατολικὰ τῆς Βηθλεέμ, καὶ ἤκμασε στὴν ἱερὴ πόλη Βαιθήλ, κοντὰ στὴ Σαμάρεια, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως τοῦ Ἰσραὴλ Ἱεροβοὰμ Β’ (784 – 746 π.Χ.). Ἦταν βοσκὸς καὶ καλλιεργητὴς συκομορέων καὶ ἀπὸ τὴν ἐργασία αὐτὴ ἐκλήθηκε ἀπ’ εὐθείας ὑπὸ τοῦ Θεοῦ στὸ προφητικὸ ἀξίωμα, ὡς ὁ ἴδιος ἀναφέρει στὸ ὁμώνυμο βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης: