Κλαύσατε και αναγγείλατε: Πέπτωκε Βαρθολομαίος!

«Συντετέλεσται» (1 Βασ. 20: 33) ήδη η πτώσις εν τη πίστει του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και τω συν αυτώ Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων, Αγιορειτών και των κοινωνούντων αυτοίς κληρικών και λαϊκών. Κλαύσατε και αναγγείλατε: Πέπτωκε Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, και διαθέσει και φρονήματι και λόγω και πράξει. Ηθέτησαν, οι δυστυχείς και θεοπαράδοτα δόγματα και θείους νόμους και αγίους Πατέρας και ιεράν Παράδοσιν και Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και γενικώς την πίστιν της Ορθοδοξίας. Ωμολόγησαν την μετά της παπικής αιρέσεως ένωσιν και την εν τη Οικουμενιστική παναιρέσει του Π.Σ.Ε. τοιαύτην, «δημοσία… γυμνή τη κεφαλή επ΄ Εκκλησίας» (ΙΕ΄ Κανών ΑΒ Συνόδου), και παραμένουν γηθοσύνως αμετανόητοι.  

Οικουμενισμός

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Υψουμένου ξύλου, ραντισθέντος εν αίματι, του σαρκωθέντος Λόγου Θεού, υμνείτε αι των Ουρανών Δυνάμεις, βροτών την ανάκλησιν εορτάζουσαι· λαοί προσκυνείτε Χριστού τον Σταυρόν, δι΄ ου τω Κόσμω ανάστασις εις τους αιώνας.

Ερμηνεία.

Αφ΄ ου εις το ανωτέρω Τροπάριον παρεκίνησεν ο ιερός Κοσμάς τους τρεις Παίδας δια να υμνούσι την αγίαν Τριάδα· ακολούθως και εις τούτο το Τροπάριον παρακινεί και τους Ανθρώπους να υμνούσι τον Κύριον· καθότι και εν τη ογδόη Ωδή και οι Άγγελοι και οι Άνθρωποι παρακινούνται εις το να υμνούσι τον Κύριον: «Ευλογείτε γαρ, φησίν, Άγγελοι Κυρίου τον Κύριον· και ευλογείτε Υιοί των Ανθρώπων τον Κύριον».  Λέγει λοιπόν επί λέξεως: σήμερον όπου υψώνεται το ξύλον του Σταυρού, το οποίον ερραντίσθη με το θεόρρυτον αίμα του σαρκωθέντος Λόγου Θεού, εσείς μεν αι Δυνάμεις των Ουρανών: ήτοι οι εν τοις Ουρανοίς κατοικούντες υπερκόσμιοι Άγγελοι, υμνείτε και δοξολογείτε τον Θεόν τον ούτως ευδοκήσαντα, και δια της δοξολογίας ταύτης εορτάζει την ανακάλεσιν και ανάπλασιν των Ανθρώπων, ως φιλάδελφοι και φιλάνθρωποι.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 11 Ιουνίου 2015

Βαρθολομαίου και Βαρνάβα των αποστόλων, Μνήμη του οσίου Βαρνάβα του εν Βάση της Κύπρου.

Τὸ ὄνομα ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ σημαίνει «υἱὸς τοῦ Θολομαίου». Οἱ πληροφορίες γιὰ τὸν Ἀπόστολο Βαρθολομαῖο στὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ παράδοση εἶναι ἐλάχιστες. Τὸ ὄνομά του ἀναγράφεται μόνον στὴν ἀναφορὰ τῶν ὀνομάτων τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων. Ἡ Ἐκκλησία τὸν ἐταύτισε μὲ τὸν Ναθαναήλ, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα ἀναφέρεται πάντοτε μὲ αὐτὸ τοῦ Φιλίππου. Καταγόταν ἀπὸ τὴν Κανὰ τῆς Γαλιλαίας. Προφανῶς τὸ ὄνομα Βαρθολομαῖος χαρακτηρίζει τὸ πατρώνυμο τοῦ Ναθαναήλ. Οἱ λόγοι τῆς ταυτίσεως αὐτῆς εἶναι: α) ὅτι στοὺς καταλόγους τῶν Μαθητῶν στὰ Συνοπτικὰ Εὐαγγέλια καὶ στὶς Πράξεις ὀνομάζεται μόνο ὡς Βαρθολομαῖος, ἐνῶ στὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγέλιον μόνο ὡς Ναθαναήλ. β) Ὅτι στοὺς καταλόγους αὐτοὺς συγκαταριθμεῖται μόνο μὲ τὸν Φίλιππο καὶ αὐτὸ εἶναι σὐμφωνο πρὸς τὴν πληροφορία τοῦ Ἰωάννου, ὅτι ὁ Φίλιππος προσκαλεῖ τὸ Ναθαναήλ, γιὰ νὰ δεῖ τὸν Μεσσία Ἰησοῦ.

ΟΛΟ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Αυτό μας διδάσκει ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής («Φιλοκαλία» Β´ τόμος) λέγοντας τα εξής:

 «Χωρίς την παραχώρηση του Θεού και αυτοί ακόμα οι δαίμονες δεν μπορούν να υπηρετήσουν τον διάβολον. Γιατί αυτός ο ίδιος ο Θεός επιτρέπει με την πρέπουσα φιλάνθρωπη και αγαθή πρόνοια στον διάβολο να επιφέρη με τους υπηρέτες του δαίμονες, διάφορες τιμωρίες. Αυτό το φανερώνει καθαρά η ιστορία του Ιώβ, ποὺ γράφει ότι δεν μπορούσε διόλου ο διάβολος να πλησιάση τον Ιώβ χωρίς την θέληση τoῦ Θεού». 

Εις την γραμμήν των Πατέρων -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Στο μήνα των αγίων Αποστόλων
Από την τελευταία ημέρα του μήνα, όπου η εκκλησιαστική μας τάξη τους έχει τοποθετήσει, οι άγιοι απόστολοι χρωματίζουν και ονοματίζουν όλο τον Ιούνιο, το «μήνα των αποστόλων». Φέτος συμπίπτουν επίσης το μήνα αυτό και δύο άλλες μεγάλες γιορτές, κινητές αυτές• Η μνήμη των 318 αγίων πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου (12/6), οι οποίοι στιγμάτισαν τις κακοδοξίες του Αρείου και διετράνωσαν την πίστη στη θεότητα του Ιησού Χριστού, και η γενέθλια ημέρατης Εκκλησίας, η αγία Πεντηκοστή (19/6). Η σύμπτωση αυτή αποτελεί μία καλή αφορμή να στρέψουμε τη σκέψη μας στην αρχή, στα πρώτα βήματα της Εκκλησίας. Τόσο η εκκλησιαστική ηγεσία όσο και ο πιστός λαός, να επιχειρήσουμε ένα καθρέφτισμα στο ακηλίδωτο κάτοπτρο της πρώτης Εκκλησίας, ένα ζύγισμα στην ακριβοδίκαιη ζυγαριά της• να προβληματισθούμε πάνω στο αναλλοίωτο κριτήριό της, για να ελέγξουμε, αν σήμερα παραμένουμε στη γραμμή των αποστόλων «επόμενοι τοις αγίοις πατράσι». Γνωρίζω βέβαια ότι μία τέτοια στροφή δεν γίνεται ευχάριστα αποδεκτή από όλους. Στους σημερινούς όχι απλώς μοντέρνους αλλά μετα-μοντέρνους καιρούς, είναι συχνά έκδηλη στο χώρο της Θεολογίας και της Εκκλησίας γενικότερα, η τάση για το νεωτεριστικό, αυτό που εντυπωσιάζει και ελκύει τον κόσμο. Θεωρείται πρόοδος και επιτυχία η συμπόρευση με τον κόσμο, ενώ εκλαμβάνεται ως μεσαιωνισμός, κατεστημένο και αποτυχία της Εκκλησίας η στροφή και εμμονή της στις πατερικές βάσεις και αρχές. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Μήνυμα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας δια το ...ραμαζάνι

"Ο.Τ."

Ο Πάπας είναι πρόσωπον αναληθές και αναξιόπιστον.

Ο ρωμαίος Ποντίφηξ, η ηχηρά αυτή μορφή του Χριστιανισμού, ως απέδειξαν έως τώρα τα πράγματα, είναι ο υπ΄ αριθμόν ένα εχθρός της Ορθοδοξίας. Αδυνατούν δε να συγκαλύψουν την οδυνηράν διαπίστωσιν τα λαμπυρίζοντα οικουμενιστικά ψιμύθια, δια των οποίων προσπαθεί να ωραϊση το πρόσωπόν του ο εν τη Δύσει «αδελφός»! Ο Πάπας είναι πρόσωπον αναληθές και αναξιόπιστον. Είναι καιρός πλέον να διακόψωμεν κάθε επικοινωνίαν μετ΄ αυτού, τον διάλογον της αγάπης, ο οποίος εξελίσσεται από μέρους εκείνου εις διάλογον επιβουλής, τον θεολογικόν διάλογον, ο οποίος χρησιμεύει εις τον Πάπαν ως προγεφύρωμα, δια να εισέλθη ευχερέστερον εις την περιοχήν των θυμάτων του, όπως και τα γελοία «συλλείτουργα» και τας ποικίλας άλλας οικουμενιστικάς αβρότητας. Είναι καιρός πλέον να αποβάλωμε την παθητικότητά μας, να αναρριπίσωμε δραστικώτερα την προάσπισιν της πανταχόθεν βαλλομένης Ορθοδόξου Πίστεώς μας. Τούτο αποτελεί το υπέρτατον χρέος και δικαίωμά μας. Και ας μείνουν οπίσω οι άλλοι, όσοι βαυκαλίζονται με την ελπίδα ότι θα προωθήσουν την υπόθεσιν της Ορθοδοξίας εις τας αυλάς του Παπισμού!

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Το βαθύτερο νόημα της Κυριακής των αγίων Πάντων

http://www.impantokratoros.gr & http://katihisis.blogspot.ca/

Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς

…Ὅλα αὐτά καί ἄλλα παρόμοια περιστατικά νομίζω ταιριάζουν ἀπόλυτα καί στήν ἰδική μας ἐποχή, κατά τήν ὁποία οἱ ἡγούμενοι καί μάλιστα τοῦ Ἁγ. Ὄρους κατέχουν τίς θέσεις των μέ συμβιβασμό τῆς πίστεως καί μάλιστα μνημονεύοντας καί ἀναγνωρίζοντας ἕναν αἱρετικό Πατριάρχη. Οἱ δέ Ἐσφιγμενίτες Πατέρες διώκονται σήμερα ὄχι μόνο ἀπό τούς αἱρετικούς, ἀλλά καί ἀπό αὐτούς πού συνευδοκοῦν καί ἀκολουθοῦν καί ἀναγνωρίζουν τούς αἱρετικούς, δηλαδή τούς Ἁγιορεῖτες μοναχούς καί ἡγουμένους. Αὐτά ὅλα εἶναι σημεῖα καταπτώσεως τοῦ μοναχισμοῦ καί σηματοδοτοῦν τά ἔσχατα χρόνια καί τήν ἑτοιμασία διά τόν ἐρχομό τοῦ Ἀντιχρίστου.

***

Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς":

Μια μόνο ερώτηση : Είναι ή δεν είναι συμβιβασμός πίστεως η εκ μέρους των νεωτεριστών αποδοχή του εορτολογικού / ημερολογιακού εκσυγχρονισμού ;

***

Ο telemaxos doumanis άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς":

Δεν μπορεί να απαντηθή το ερώτημα από τους αποτειχισμένους ή τους εντειχισμένους αντι-οικουμενιστές, διότι έχουν « έννομο συμφέρον». Εάν δεχθούν την θέση του Δωσίθεου Ιεροσολύμων, και τις πανορθοδόξους συνόδους που καταδικάζουν ως αίρεση το νέο ημερολόγιο, τότε από την ημέρα που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα το 1924 , η Ελληνική Εκκλησία έχει καταστή σχισματοαιρετική, και ως εκ τούτου όλοι οι σημερινοί κληρικοί της έχουν πρόβλημα χειροτονίας και αποστολικής διαδοχής, ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΧΘΟΥΝΕ ΠΟΤΕ !!! όσα και να γίνουν θα παραμείνουν στις θέσεις τους με διάφορες δικαιολογίες, και θεολογικά τεχνάσματα!

Mητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ -- ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ -- Τα ναρκωτικά και οι νέοι

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 10^ῃ Ἰουνίου 2015

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Τὰ ναρκωτικὰ καὶ οἱ νέοι

Ἡ πρόσφατη ἀνακίνησι τοῦ κατεγνωσμένου ἀπό τήν σώφρονα ἰατρική κοινότητα θέματος τοῦ ἀπαραδέκτου διαχωρισμοῦ τῶν ἐξαρτησιογόνων καί παραισθησιογόνων οὐσιῶν σέ δῆθεν μαλακές καί σκληρές οὐσίες καί ἡ διοργάνωσι στήν πλατεῖα Συντάγματος τῶν Ἀθηνῶν φιέστας γιά τήν ἀπενοχοποίηση τῶν τραγικῶν συνεπειῶν τῆς χρήσεως τῆς ἰνδικῆς κάναβης μᾶς ὑποχρεώνει ποιμαντικῶς νά ἀναφερθοῦμε στό ἐξόχως σοβαρό καί ἐξαιρέτου σημασίας καί τραγικότητος θέμα τῆς ἀπειλῆς θανάτου τῶν νέων ἀνθρώπων ἀπό τήν χρήση ἐξαρτησιογόνων καί παραισθησιογόνων οὐσιῶν.

Ὁ ἐθισμὸς καὶ ἡ χρήση ναρκωτικῶν ἢ ἑξαρτησιογόνων οὐσιῶν ἀπὸ ἀνθρώπους κάθε ἡλικίας ἀλλὰ κυρίως ἀπὸ τοὺς ἐφήβους καὶ τοὺς νέους εἶναι ἕνα πολυδιάστατο τραγικὸ φαινόμενο ποὺ ἐξαπλώνεται καθημερινὰ ὅλο καὶ περισσότερο φέρνοντας πρὸ τῶν πυλῶν τοῦ θανάτου αὐτὰ τὰ τραγικὰ πρόσωπα καὶ τὶς οἰκογένειές τους, ἀλλὰ καὶ τὴν κοινωνία τὴν ἴδια, μέσα στὴν ὁποία ἐξελίσσεται αὐτὴ ἡ παθογένεια.