Οποία κατάπτωση και διαστροφή των λαών! Οι μεν να τους εκλέγουν πρωθυπουργούς, οι δε να ανέχονται τους οικουμενιστές Πατριάρχες και Επισκόπους να τους ποιμαίνουν!!!

Παντρεύτηκε ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου τον σύντροφό του

"ηθικά απονευρωμένους, που έκαναν αξία ζωής τον σωλήνα αποβολής των περιττωμάτων"  (Μητρ. κ. Σεραφείμ)

«Οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού. Αιτούμεθα υπέρ αυτών το έλεος του Θεού, αλλ’ οφείλομεν ενώπιον Αυτού όπως επανορθώσωμεν τα σφάλματα εκείνων» (!!!), ανέφερε ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην θρονική εορτή του 1998.

Θλίβεται κανείς και σπαράσσει μέχρι βαθέων, αναλογιζόμενος και μόνο την πατριαρχική ρήση, που θεωρεί τους Αγίους Πατέρες, οι οποίοι αγωνίσθηκαν εναντίον του Πάπα ως θύματα του Διαβόλου και αξίους της συγχωρήσεως και του ελέους του Θεού .
Αν όμως, ο Μέγας Φώτιος, ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης και πλείστοι άλλοι πολέμιοι των αιρέσεων του Παπισμού, είναι όργανα και θύματα του Διαβόλου, πρέπει να τους διαγράψουμε από τις δέλτους των Αγίων, να καταργήσουμε τις εορτές και τις ακολουθίες, και αντί να επικαλούμεθα τις πρεσβείες και την βοήθειά τους, να τους κάνουμε μνημόσυνα και τρισάγια, για να τους συγχωρήσει ο Θεός. (π. Θ. Ζήσης).

***

Ι) Ἡ συνοδικὴ ἄρση τὸ 1965, ἐπὶ πατριάρχου Ἀθηναγόρα, τῶν ἀναθεμάτων κατὰ τῶν Παπικῶν. Αὐτὴ ἡ ἄρση ἀντίκειται στὴν ὀρθόδοξη Παράδοση καὶ δὴ στὸ Συνοδικὸ τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἐφ’ ὅσον δὲν ἤρθησαν οἱ αἰτίες ποὺ προκάλεσαν τὰ ἀναθέματα.

ΙΙ) Οἱ Συμφωνίες τοῦ Σαμπεζὺ (1991) καὶ τοῦ Μπάλαμαντ (1993), διὰ τῶν ὁποίων οἱ ἐκπρόσωποί μας ἀναγνώρισαν τὰ μυστήρια τῶν Μονοφυσιτῶν καὶ τῶν Παπικῶν ἀντίστοιχα. Ἀποδέχτηκαν τὸ «κοινὸ βάπτισμα» μὲ τοὺς Παπικούς, ὡσὰν νὰ ἔχουν καὶ οἱ αἱρέσεις ἔγκυρο Βάπτισμα καὶ νὰ παρέχουν σωτηρία, ὅπως ἡ ΜΙΑ Ἐκκλησία. Δηλαδὴ ἔγιναν ἀποδεκτὲς ἔκτοτε φανερὰ καὶ κατὰ κυριολεξία οἱ κοινότητες τῶν αἱρετικῶν ὡς «ἀδελφὲς Ἐκκλησίες»· ἔγιναν ἀποδεκτὲς οἱ «θεωρίες τῶν κλάδων», τῶν «δύο πνευμόνων» καὶ τῆς «βαπτισματικῆς θεολογίας». 

Ἐφαρμογὴ τῶν παραπάνω συνιστᾶ ἡ –κατόπιν ἐπισήμου Συνοδικῆς ἀποφάσεως τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας– «μυστηριακὴ διακοινωνία μὲ τοὺς Μονοφυσίτες καί, ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας, ἡ «μερικὴ ἀναγνώριση μυστηρίων τῶν Μονοφυσιτῶν» Αἰγύπτου, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀναγνώριση στὴν Κων/πολη τῶν μυστηρίων τῶν Λουθηρανῶν τῆς Γερμανίας (2004).

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΟΤΕΙΧΕΙΣΜΕΝΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ, ΠΕΡΙΚΛΕΙΟΥΣΑ ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ. ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ. 2015

Πηγή : ιστολόγιο "ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΤΩΡΑ"

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Εκκλησιαστικός Οικουμενισμός

http://www.impantokratoros.gr & http://katihisis.blogspot.ca/

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Ως πόκω γαστρί παρθενική, κατέβης υετός Χριστέ, και ως σταγόνες εν γη στάζουσαι· Αιθίοπες και Θαρσείς, και Αράβων νήσοί τε, Σαβά Μήδων, πάσης γης, κρατούντες προσέπεσόν σοι Σωτήρ. Δόξα τη δυνάμει σου Κύριε.

Ερμηνεία.

Δύο είναι αι παρουσίαι του Δεσπότου Χριστού, πρώτη και Δευτέρα. Και η μεν πρώτη εστάθη ταπεινή, ήσυχος, κρυφία και πενιχρά· η δε Δευτέρα έχει να γένη ένδοξος, εξάκουστος και φοβερά. Ο δε Ιερός Μελωδός αφείς την δευτέραν παρουσίαν του Κυρίου την ένδοξον και φοβεράν, περί μόνης της πρώτης της ησύχου και ταπεινής αναφέρει εν τω παρόντι Τροπαρίω· της οποίας αινίγματα και σύμβολα ήτον το ποκάρι των μαλλίων και αι σταλαγματίαι της βροχής. Δανειζόμενος λοιπόν από την προφητείαν εκείνην του Δαβίδ την λέγουσαν: «Καταβήσεται ως υετός επί πόκον, και ωσεί σταγών η στάζουσα επί την γην» (Ψαλμ. οα: 6), λέγει ούτω:

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 16 Μαΐου 2015

Θεοδώρου οσίου το ηγιασμένου, Αλεξάνδρου αρχιεπισκόπου, Γεωργίου επισκόπου Μυτιλήνης.

Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὁ Ἡγιασμένος, ὁ ὁποῖος ἤκμασε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (361 – 363 μ.Χ.), καταγόταν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο καὶ γεννήθηκε ἀπὸ γονεῖς πλούσιους. Σὲ νεαρὴ ἡλικία ἀκολούθησε τὸν Ὅσιο Παχώμιο († 15 Μαΐου) στὴ Θηβαΐδα τῆς Αἰγύπτου καὶ ἐντάχθηκε ὑπὸ τὴν πνευματικὴ καθοδήγησή του, ἐνῷ ἀναδείχθηκε ἕνας ἀπὸ τοὺς πλέον ἀγαπητοὺς μαθητὲς αὐτοῦ. Πιστὸς μιμητὴς τοῦ διδασκάλου του στὸν μοναχικὸ βίο, τὸν διαδέχθηκε μετὰ τὴν κοίμησή του στὴν ἡγουμενία τῆς μονῆς. Γιὰ τὴν ἁγνότητα τοῦ βίου του καὶ τὴν ἁγιοσύνη του προικίσθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ μὲ τὴν χάρη τῆς θαυματουργίας. Γιὰ τὴν τέλεια δὲ ψυχικὴ καὶ σωματικὴ καθαρότητά του ἔλαβε τὸν τίτλο Ἡγιασμένος.
Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ 367 μ.Χ

Η παρέλαση του Gay Pride στη Θεσσαλονίκη -- αποτέλεσμα της αποστασίας--και ο βίος του Αγίου Δημητρίου

Στὸν βίο τοῦ Ἁγίου Δημητρίου ἐκδ. «Ὀρθοδόξου Τύπου» διαβάζουμε ἕνα συγκλονιστικὸ  παράδειγμα ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἀποστασίας. «῞Οταν ἐπρόκειτο νὰ κυριευθῆ ἡ Θεσσαλονίκη ἀπὸ τοὺς Τούρκους, μερικοὶ εὐσεβεῖς Χριστιανοὶ πήγαιναν στὴν Θεσσαλονίκη, γιὰ τὴ γιορτὴ τοῦ ῾Αγίου. Ἔφθασαν στὸ μεγάλο δρόμο, ποὺ εἶναι κοντὰ στὸν Βαρδάρη, ἔξω ἀπὸ τὴν  Θεσσαλονίκη. Ἐκεῖ εἶδαν μὲ τὰ μάτια τους ὁλοφάνερα ἕνα στρατιώτη, ποὺ ἔβγαινε ἀπὸ τὴν   Θεσσαλονίκη καὶ ἕνα ἀρχιερέα, ποὺ ἐρχόταν ἀπὸ τὸν δρόμο τῆς Λάρισας. Σὲ κάποιο σημεῖο τοῦ δρόμου ὁ στρατιώτης καὶ ὁ ἀρχιερεύς συναντήθηκαν καὶ χαιρετήθηκαν. Ὁ στρατιώτης εἶπε στὸν ἀρχιερέα· —Χαῖρε, ἀρχιερεῦ τοῦ Θεοῦ, Ἀχίλλιε! —Χαῖρε καὶ σὺ στρατιῶτα τοῦ Χριστοῦ,  Δημήτριε, εἶπε ὁ ἀρχιερεύς. Οἱ Χριστιανοὶ σὰν ἄκουσαν τὰ ὀνόματα αὐτὰ φοβήθηκαν.     Στάθηκαν παράμερα καὶ τοὺς κοίταζαν ἔκπληκτοι. — ᾿Απὸ ποῦ ἔρχεσαι ἀρχιερεῦ τοῦ Θεοῦ, καὶ ποῦ πηγαίνης; ρώτησε ὁ στρατιώτης. — Γιὰ τὶς ἁμαρτίες τῶν ἀνθρώπων, εἶπε δακρυσμένος ὁ  Ἅγιος Ἀχίλλιος, διέταξε ὁ Θεός νὰ βγῶ ἀπὸ τὴν Λάρισα, ποὺ τὴν φύλαγα. Αὐτὴ θὰ παραδοθῆ στὰ χέρια τῶν ᾿Αγαρηνῶν. Γι᾿ αὐτὸ βγῆκα καὶ πηγαίνω ὅπου μὲ προστάζει... Καὶ σὺ πὲς μου ἀπὸ ποῦ ἔρχεσαι; ρώτησε τὸν στρατιώτη. — Κι᾿ ἐγώ, εἶπε δακρυσμένος ὁ Δημήτριος, τὸ ἴδιο ἔπαθα. Πολλὲς φορὲς βοήθησα τοὺς Θεσ σαλονικεῖς καὶ τοὺς γλύτωσα ἀπὸ τὶς αἰχμαλωσίες, ἐπιδημίες καὶ θανατικά, τώρα ὅμως, γιὰ τὶς πολλὲς τους ἁμαρτίες ἀπομακρύνθηκε ἀπ᾿ αὐτοὺς ὁ Θεός καὶ μὲ διέταξε νὰ τοὺς ἀφήσω νὰ παραδοθοῦν στὰ χέρια τῶν ᾿Αγαρηνῶν. ῾Υπήκουσα στὴν προσταγή Του καὶ βγῆκα ἕτοιμος νὰ πάω, ὅπου μὲ προστάξη. Καὶ οἱ δυό τους, ἀφοῦ εἶπαν αὐτά, ἔσκυψαν περίλυποι τὰ κεφάλια τους στὴ γῆ καὶ ἔκλαψαν. ῎Επειτα, ἀφοῦ ἀσπάσθηκαν καὶ ἀποχαιρετήθηκαν, ἔγιναν ξαφνικὰ ἄφαντοι. ῞Οταν εἶδαν τὸ θαῦμα αὐτὸ οἱ Χριστιανοὶ ἐκεῖνοι δὲν τόλμησαν νὰ μποῦν στὴ Θεσσαλονίκη, ἀλλὰ γύρισαν πίσω καὶ διηγοῦντο ὅσα θαυμαστὰ εἶδαν καὶ ἄκουσαν. Δὲν πέρασε δυστυχῶς, ἕνας μήνας καὶ τόσο ἡ Λάρισα, ὅσο καὶ ἡ Θεσσαλονίκη, κυριεύτηκαν καὶ λεηλατήθηκαν ἀπὸ τοὺς Τούρκους».

ὀρφανοὶ ἐγενήθημεν, οὐχ ὑπάρχει πατήρ (Θρήνοι Ιερεμίου) . Αν έτσι έχει το πράγμα, ιδού η "Μήτηρ" μας.....

 http://agiooros.org/viewtopic.php?f=69&t=10915

Ο Άγιος Διάδοχος Φωτικής (Β. Ἤπειρος) γράφει στα «Εκατὸν Πρακτικά Κεφάλαιά» του τα εξής:

«Όλοι οι άνθρωποι είμαστε πλασμένοι κατ᾽ εικόνα του Θεού. Το “καθ᾽ ομοίωσιν” όμως το έχουν μόνον εκείνοι, οι οποίοι με πολλὴν αγάπην υποδούλωσαν την ελευθερία τους στον Θεόν. Γιατί όταν δεν ανήκουμε στους εαυτούς μας, τότε είμαστε όμοιοι με Εκείνον, που μας συμφιλίωσε με τον εαυτόν Του μέσῳ της αγάπης. Αυτό δεν μπορεί κανείς να το επιτύχη, αν δεν πείση την ψυχή του να μη δελεάζεται από την εύκολη δόξα του κόσμου τούτου».

π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς : η θεωρία τοῦ βολέματος καί τοῦ χαρτοπολέμου

: … Διά νά μήν συμμετέχη στήν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὑπάρχει ἕνας καί μοναδικός τρόπος ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, τούς ἱερούς Κανόνες καί τούς ἁγίους Πατέρες παραδεδομένος, ἡ ἀποτείχισις. Οἱ  Ἀντιοικουμενιστές ὅμως δυστυχῶς  ἔχουν ἐφεύρει σήμερα καί ἄλλον τρόπο, ὁ ὁποῖος διδάσκει ὅτι δύνασαι νά μήν συμμετέχης στήν αἵρεσι, ἐνῶ εἶσαι ἐνσωματωμένος ἐκκλησιαστικά μέ τούς αἱρετικούς, ἀρκεῖ νά ἔχης Ὀρθόδοξο φρόνημα.  Πρόκειται δηλαδή, μέ ἄλλα λόγια γιά τήν  θεωρία τοῦ βολέματος καί τοῦ χαρτοπολέμου, τήν ὁποία πολλάκις ἔχουμε ἐπισημάνει.

Η δήλωση της ημέρας από τον πατέρα Νικόλαο Μανώλη

Ρωτήσαμε τον πατέρα Νικόλαο Μανώλη, τί περιμένει τελικά από την ΔΙΣ. Ποιά νομίζει πως θα είναι η απόφαση της διαρκούς Ιεράς Συνόδου σχετικά με το αίτημα του μητροπολίτου Θεσσαλονίκης για την αναγκαστική του μετάθεση από την ενορία του. Διαβάστε την απάντηση που μας έδωσε:

«Για να περιμένω κάποια θετική εξέλιξη ώστε να παραμείνω στην ενορία μου στην οποία έχω οργανική θέση και υπηρετώ 26 χρόνια, θα έπρεπε να κάνω τα ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που έκανα και είπα στην Ιερά Σύνοδο. Έτσι λοιπόν έχουμε:

●        Την Τρίτη 12 Μαῒου 2015, ομολόγησα ακράδαντη και αταλάντευτη Πίστη στην Ορθοδοξία ενώπιον του Μακαριωτάτου και των υπολοίπων συνοδικών μητροπολιτών, σε μια εποχή που ο συγκριτισμός και η παγκοσμιοποίηση των θρησκειών κάνουν θραύση σε όλα τα επίπεδα.

●        Ομολόγησα πόλεμο κατά της παναιρέσεως του Οικουμενισμού τη στιγμή που ο παναγιώτατος μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, με κατηγορεί στη Σύνοδο ως αντιοικουμενιστή που πολεμάω τους οικουμενιστές.

●        Ομολόγησα θείο Ἐρωτα για την ενορία μου τη στιγμή που ο μητροπολίτης μου επιβάλλεται με μία σαφή προειδοποίηση προς την Σύνοδο. Τους υπογραμμίζει (κατά πάσα πιθανότητα επηρεάζοντάς τους), την επιθυμία – εντολή του: «αποκλείεται ο π. Νικόλαος, να επιστρέψει στην ενορία του».

●        Προειδοποίησα τους συνοδικούς πως αν κάποιος μητροπολίτης δράσει αντορθόδοξα, με οικουμενιστικές πρακτικές, συμπροσευχές και τα παρόμοια, θα με βρει απέναντί του.

Σημειωτέον δε ότι ζούμε σε μια εποχή που σε όλα τα επίπεδα, έχει τρελή πέραση η κατάχρηση εξουσίας. Το δίκαιο στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν έχει καμιά σημασία.

Οπότε, μετά από αυτά, χρειάζεται πραγματικά να απαντήσω στην ερώτηση «τι περιμένω»; Μόνο ένα θαύμα και αυτό αν το ευλογεί ο προφήτης Ηλίας! Άλλωστε «άγνωσται αι βουλαί Του Κυρίου».

http://katihisis.blogspot.gr/2015/05/blog-post_88.html

Ὁ Οἰκ. Πατριάρχης εἶναι Ὑπερ-ἐπίσκοπος;

Κύκλοι κυρίως Πατριαρχικοί, ἀλλὰ καὶ ἀκόλουθοι αὐτῶν, προσπαθοῦν νὰ προπαγανδίσουν τὴν ἀντίληψιν ὅτι ὁ Πατριάρχης εἶναι Ὑπὲρ-ἐπίσκοπος, δηλ. ὅτι ποιμαίνει κάθε μία Ὀρθόδοξη Ἐπισκοπή. Ἡ ἄποψις αὐτὴ προέρχεται ἀπὸ τὸν Παπισμόν, κατὰ τὸν ὁποῖον ὁ Πάπας εἶναι ἐκτὸς ἀπὸ ποιμενάρχης τῆς Ρώμης, ποιμενάρχης καὶ κάθε ἄλλης ἐπαρχίας. Πῶς προπαγανδίζεται αὐτὴ ἡ θέσις εἰς τὸν Ὀρθόδοξον χῶρον; Μὲ τὶς ἐσκεμμένες ἀνακοινώσεις τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου. Μετὰ τὴν πρόσφατον ἐπίσκεψιν τοῦ Οἰκ. Πατριάρχου εἰς Σέρρες τὸ ἀνακοινωθὲν ἀναφέρει: «Σκοπὸς τοῦ Πατριαρχικοῦ ταξιδίου ἦτο ὁ ἑορτασμὸς τῆς ἱερᾶς μνήμης τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἱερομάρτυρος Νικήτα τοῦ νέου, συμπολιούχου Σερρῶν, ἀλλὰ καὶ ἡ πνευματικὴ ἐπικοινωνία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μετὰ τῶν ἐν ταῖς περιοχαῖς τῶν Νέων Χωρῶν εὐσεβῶν τέκνων τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας». Εἶναι ποίμνιον τοῦ Πατριάρχου οἱ πιστοὶ τῶν Σερρῶν; Ἐρωτήσαμεν καὶ ἄλλοτε, ἀλλὰ σιωπή.  Ἂν εἶναι ποίμνιον, πρᾶγμα ἀνήκουστον, τότε ἂς ἀναγγείλη κάποιος εἰς τὸν Σεβ. Μητρ. Σερρῶν κ. Θεολόγον ὅτι εἶναι περιττός. Ἐκτὸς καὶ ἂν εἶναι ἀντιπρόσωπος τοῦ Πατριάρχου εἰς τὶς Σέρρες, ὅπως οἱ Βικάριοι τοῦ Πάπα, ὁπότε παύει πλέον αὐτομάτως νὰ εἶναι Ἐπίσκοπος καὶ Ὀρθόδοξος!

"Ο.Τ."

Ο αντι-Οικουμενιστής κ. Σεραφείμ, παρέστη και νομιμοποίησε την αδικία του μητροπ. Λαρίσης!

http://paterikiparadosi.blogspot.ca/

Ὁ Μητρ. Πειραιῶς Σεραφείμ, τὸ ἔκανε κι αὐτό:

Παρέστη καὶ νομιμοποίησε τὴν ἀδικία καὶ

τὴν διωκτικὴ κατὰ τῶν πιστῶν διάθεση

τοῦ μητροπ. Λαρίσης Ἰγνατίου.

Διευκρινίσεις περὶ τοῦ τυπικοῦ τῆς ἑορτῆς τῆς ᾿Αναλήψεως κατὰ τὴν 21/5/2015

Ἐπειδὴ ἐδημιουργήθη μικρὰ σύγχυσις εἰς τὸ Τυπικὸν λόγῳ δημοσιευμάτων, τὰ ὁποῖα ἐκυκλοφόρησαν εἰς τὸ διαδίκτυον, περὶ τῆς ἐφετινῆς συμπτώσεως τῆς ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως καὶ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης, δημοσιεύομεν μέρος τῆς σχετικῆς ἐπιστολῆς, ἡ ὁποία διευκρινίζει ὑπευθύνως τὸ ζήτημα: «Ὁ ἰσχυρισμὸς ὅτι κατὰ τὴν ἑορτὴ τῆς ᾿Αναλήψεως «δὲν μπορεῖ νὰ συμψαλῇ ἀκολουθία κανενὸς ἁγίου», δὲν στηρίζεται σὲ κανένα ἀπολύτως Τυπικὸν τῆς ᾿Εκκλησίας, χειρόγραφο ἢ ἔντυπο. ᾿Αντιθέτως τὸ χειρόγραφο Τυπικὸν τῆς Εὐεργέτιδος, τοῦ 11ου-12ου αἰῶνος, σημειώνει μὲ ἔμφασι ὅτι, ἐὰν ἡ μνήμη κάποιου ἑορταζομένου ἁγίου τύχῃ εἴτε ἀνήμερα τῆς Μεσοπεντηκοστῆς εἴτε τῆς ᾿Αναλήψεως, ἡ ἀκολουθία τοῦ ἁγίου δὲν παραλείπεται, ἀλλὰ συμψάλλεται. Τὸ ἴδιο ἀναφέρει καὶ τὸ ἰσχῦον Τυπικὸν τῆς Μεγάλης ᾿Εκκλησίας, οἱ λεπτομερεῖς διατάξεις τοῦ ὁποίου ἀκολουθήθηκαν στὰ Δίπτυχα 2015 μέχρι κεραίας. ῾Επομένως ἡ ὁμόφωνη παράδοσι τῆς ᾿Εκκλησίας, τοὐλάχιστον γιὰ τὰ τελευταῖα... 1000 χρόνια(!), εἶναι ὅτι ἀκωλύτως συμψάλλονται οἱ δύο ἀκολουθίες, χωρὶς αὐτὸ νὰ μειώνῃ τὴν δεσποτικὴ ἑορτή, ἐνῷ ἀντιθέτως λαμπρύνει περισσότερο τὴν μνήμη τοῦ τυχόντος ἁγίου.

"Ο.Τ."

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Κυριακή της Σαμαρείτιδος

http://www.impantokratoros.gr & http://katihisis.blogspot.ca/

Παραδίδει τὰ «ὅπλα» ἡ Ἀρχ. Κύπρου;

 Ἡ Κυβέρνησις τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας προχωρεῖ ἀκάθεκτος εἰς τὴν θέσπισιν ὁλοκληρωμένου νομικοῦ πλαισίου διὰ πάσης μορφῆς συμβιώσεις, ἐντός τοῦ ὁποίου  περιλαμβάνονται προβλέψεις καὶ διὰ ζητήματα τέκνων! Ὁ Ὑπ. Ἐσωτερικῶν φαίνεται νὰ μὴ λογαριάζη τὴν Ἐκκλησίαν κατ’ ἐλάχιστον. Τὴν ἠθικήν; Οὔτε αὐτὴν συμμερίζεσθε Ἐξοχ. κ. Ὑπουργέ; Τοὺς προγόνους σας καὶ τὰ ἅγια χώματα, ὅπου εὑρίσκεσθε; Οἱ πιστοὶ χριστιανοὶ νὰ διαμαρτυρηθοῦν καὶ ἡ τοπικὴ Ἐκκλησία νὰ σταθῆ εἰς τὸ ὕψος τῶν περιστάσεων. Διὰ τὴν νομοθέτησιν τοῦ συμφώνου συμβιώσεως αἱ πρῶται δηλώσεις τοῦ Μακ. Ἀρχ. Κύπρου ἦσαν ὅτι δὲν θὰ πολεμήση τὸ σύμφωνον, ἀλλὰ ἁπλῶς δὲν συμφωνεῖ. Δὲν ἀρκεῖ νὰ μὴ συμφωνῆ ἡ Ἐκκλησία, ἀλλὰ θὰ πρέπη νὰ ἀγωνισθῆ ἐναντίον του. Ἂν ἐπρόκειτο διὰ ἐξισλαμισμὸν, δὲν θὰ ἠγωνίζετο ἡ Ἐκκλησία; Τώρα πού πρόκειται διὰ ἐκμαυλισμὸν, δὲν πρέπει νὰ ὑπάρξη ἀντίδρασις; Θὰ τηρηθῆ τὸ Αἰσωπικὸν «τῶν οἰκειῶν ὑμῶν ἐμπιπραμένων ὑμεῖς ἄδετε»;  Ἂν ἐγείροντο οἱ Κύπριοι ἀγωνισταί καὶ ἔβλεπαν διὰ ποίαν κοινωνίαν καὶ Ἐκκλησίαν ἔχασαν τὴν ζωήν των, ποία θὰ ἦτο ἡ ἀπάντησις;  Ὅτι δὲν ἀπέβη ἄξιος ὁ ἀγών μας;

Ω, λησμονημένη αιωνιότης!

Ο Άγιος Παϊσιος έλεγε: «Οι άνθρωποι ως πρόσωπα έχουν ενδιαφέρον. Τα πράγματα όμως με τα οποία ασχολούνται δε με ενδιαφέρουν καθόλου ή με ενδιαφέρουν πολύ λίγο. Τα κοσμικά είναι χωρίς σημασία, διότι δεν οδηγούν στη σωτηρία».

     Βλέπω τους ανθρώπους να ασχολούνται με χίλια δυο μάταια  και να αγωνίζονται με πολύ κόπο και πάθος να τα μάθουν, να τα κατακτήσουν και να τα διδάξουν και στους άλλους. Να αναλώνονται σε πράγματα, που τους κλέβουν κυριολεκτικά τις διαθέσιμες πνευματικές δυνάμεις της ψυχής και του σώματος. Τρέχουν με  μανία πίσω από τόσα άχρηστα, πρόσκαιρα και στείρα εν τέλει για την ψυχή εφευρήματα.

      Διοργανώνουν εκδηλώσεις για το πιο ασήμαντο ή το αυτονόητο. Bγάζουν νόμους, που πολλές φορές ταπεινώνουν αυτήν καθ΄ εαυτήν την ύπαρξη του πλάσματος, που λέγεται άνθρωπος. Γράφουν βιβλία με απίθανους τίτλους και περιεχόμενα. Επινοούν διάφορα και τα ανάγουν σε θέματα μεγίστου ενδιαφέροντος και προσπαθούν να πείσουν ότι αυτά είναι στις προτεραιότητες της ζωής. Το τίποτα το προβάλλουν  ως  κάτι και  μαλώνουν και διαφωνούν  για το μάταιο. Καμιά επένδυση για το επέκεινα. Καμιά ανησυχία για το αιώνιο. Κανένα εφόδιο για τη «μεγάλη συνάντηση». Όλα για το εδώ.