ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ
Τροπάριον.
Ποιμένες
αγραυλούντες, εκπλαγούς φωτοφανείας έτυχον· δόξα Κυρίου γαρ αυτούς
περιέλαμψε και Άγγελος, ανυμνήσατε βοών, ότι ετέχθη Χριστός· ο των Πατέρων Θεός
ευλογητός ει.
Ερμηνεία.
Το παρόν Τροπάριον ερανίσθη ο Μελωδός από το Β΄ Κεφάλαιον του κατά Λουκάν
αγίου Ευαγγελίου, όπου λέγεται περί των Ποιμένων: «Και Ποιμένες ήσαν εν τη χώρα
τη αυτή αγραυλούντες και φυλάσσοντες φυλακάς της νυκτός επί την ποίμνην αυτών.
Και ιδού Άγγελος Κυρίου επέστη αυτοίς, και δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αυτούς, και
εφοβήθησαν φόβον μέγαν». Λέγει λοιπόν ο θείος Κοσμάς, ότι οι Ποιμένες οι
αγραυλούντες έτυχον μίαν εκστατικήν φωτοχυσίαν και θεοφάνειαν. Αγραυλούντες δε
κυρίως μεν είναι οι εις τον αγρόν αυλούντες και παίζοντες το συραύλιον, κατά
τον Ζυγαδηνόν Ευθύμιον, ή, κατά τον Θεοφύλακτον, οι αυλούντες άσματα αγροτικά
και συνήθη εις τους αγροίκους ανθρώπους. Καταχρηστικώς δε το «αγραυλούντες»
φανερώνει τους εις τον αγρόν διατρίβοντας και διάγοντας, κατά τον Θεοφύλακτον
και Ευθύμιον. Πως δε έτυχον οι Ποιμένες την ρηθείσαν εκστατικήν φωτοχυσίαν;
Διότι δόξα μεν Κυρίου έλαμψεν αυτούς, ήτις ήτον ένα φως θεϊκόν, κατά τον
Ευθύμιον· Άγγελος δε Κυρίου εφάνη εις αυτούς, όστις και έλεγεν: «Ω ποιμένες των
αλόγων προβάτων, υμνήσατε και δοξολογήσατε τον Θεόν· διότι εγεννήθη εις εσάς ο
Χριστός, όστις είναι Θεός των Πατέρων υμών». Ούτω δε εν τω Ευαγγελίω γέγραπται,
ότι είπεν ο Άγγελος εις τους Ποιμένας: «Ιδού ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην,
ήτις έσται παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν σήμερον Σωτήρ, ος εστι Χριστός Κύριος
εν πόλει Δαβίδ» (Λουκ. β: 10). Σημείωσαι δε, ότι προθύστερον σχήμα και
υπερβατόν μεταχειρίζεται εδώ ο Μελωδός· πρώτον γαρ εφάνη εις τους Ποιμένας ο
Άγγελος, κατά τον Ευαγγελιστήν Λουκάν, και δεύτερον έλαμψεν εις αυτούς δόξα
Κυρίου· ήτις δια τούτο εφάνη μετά την επιστασίαν του Αγγέλου, δια να γνωρίσουν
οι Ποιμένες, ότι ο επιστάς εις αυτούς Άγγελος ήτον αγαθός και θείος κατά τον
Ευθύμιον, και όχι πονηρός και εναντίος. Ο δε θείος Κοσμάς άλλαξε την τάξιν, και
το μεν «Δόξα Κυρίου» έβαλε πρώτον, το δε «Άγγελον βοών» έβαλε δεύτερον, δια να
συναρμόση αυτό με το τέλος του Τροπαρίου. Πρέπει δε εις το «Και Άγγελος» να
προστεθή το «επέστη» κατά το ύφος του Ευαγγελίου, ίνα το όλον η, «Και Άγγελος
επέστη βοών ανυμνήσατε», και τα εξής. Ήθελε δε απορήση τινάς· διατί ο Άγγελος
Κυρίου εφάνη εις ανθρώπους Ποιμένας; Και αποκρινόμεθα, ότι δια τέσσαρα αίτια:
α) δια το άπλαστον ήθος αυτών και την απλότητα και ακακίαν, κατά τον
Θεοφύλακτον· όσοι γαρ είναι μακράν από τας πολιτείας και συναναστροφάς των
ανθρώπων, και κατοικούν εις τα όρη και τους αγρούς, αυτοί φυσικώ τω τρόπω είναι
πάντοτε απλοϊκώτεροι, καθαρώτεροι και απονηρότεροι από τους εν πόλεσι
κατοικούντας. Όθεν και ο θείος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης συμφώνως είπεν: «Άλλος
Άγγελος τους Ποιμένας ως τη των πολλών αναχωρήσει και ησυχία κεκαθαρμένους
ευηγγελίζετο, και συν αυτώ πλήθος Ουρανίου στρατιάς την πολυϋμνητον εκείνην
παρεδίδου τοις επί γης δοξολογίαν» (Κεφάλαιον δ΄ περί ουρανίου Ιεραρχίας). β)
διότι κατά τον αυτόν Θεοφύλακτον και τον Ευθύμιον, οι Ποιμένες ούτοι ήτον
μιμηταί και ακόλουθοι της πολιτείας και αρετής των παλαιών εκείνων Πατριαρχών,
Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, οίτινες ήσαν Ποιμένες. γ) διότι ο Χριστός Ποιμήν
εγεννήθη παντός του λαού του Ισραηλιτικού και του Εθνικού. Όθεν καταλλήλως εις τους Ποιμένας
εγνωρίσθησαν πρώτον τα περί αυτού κατά τον Ευθύμιον. Δηλούται δε δια τούτου,
και ότι εις τους Ποιμένας των λογικών προβάτων προτύτερα από τους άλλους
αποκαλύπτονται τα του Θεού Μυστήρια, κατά τον αυτόν Ευθύμιον. δ) δε και
τελευταίον, δια να δείξη ο Θεός, ότι τους αγροικοτέρους και χωρικωτέρους
ανθρώπους εξ αρχής εδιάλεξεν από τους άλλους, και έκαμεν αυτούς κήρυκας, ως
απλουστέρους και ως μάλλον πιστεύοντας, και ουχί τους εν ταις πολιτείαις
αναστρεφομένους Γραμματείς και Φαρισαίους· διότι αυτοί πονηροί όντες
ευκόλως δεν επίστευον. Όθεν καθώς ο Χριστός εδιάλεξεν ύστερον τους αλιείς·
ούτως εδιάλεξε πρότερον τους αγροίκους Ποιμένας· ίνα, δια της μωρίας και της
αγροικίας, καταισχύνη τους σοφούς του Κόσμου και άρχοντας.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Πέμπτη, 7 Μαΐου 2015
Ανάμνησις του εν τω ουρανώ φανέντος σημείου του Σταυρού εν Ιερουσαλήμ, Ακακίου, Κοδράτου και Μαξίμου μαρτύρων.
Ἡ ἐμφάνιση αὐτὴ
τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἶναι ἡ δεύτερη καὶ ἔγινε στὰ Ἱεροσόλυμα τὸ 346 μ.Χ., ἐπὶ
αὐτοκράτορος Κωνσταντίου (337 – 361 μ.Χ.) καὶ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων τοῦ Ἁγίου
Κυρίλλου († 18 Μαρτίου). Τὴν τρίτη ὥρα τῆς 7ης Μαΐου τοῦ 346 μ.Χ., κατὰ μία τῶν ἡμερῶν τῆς Πεντηκοστῆς,
φάνηκε Τίμιος καὶ Ζωοποιὸς Σταυρὸς ἄνωθεν τοῦ Γολγοθᾶ, σχηματισμένος ἀπὸ
ὑπερφυσικὸ φῶς καὶ ἐκτεινόμενος πρὸς τὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν. Τὸ ὅραμα τοῦτο
προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση σὲ ὁλόκληρη τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅλοι δὲ οἱ κάτοικοι τῆς
πόλεως πρὸ τοῦ ὑπερφυοῦς τούτου θεάματος κατελήφθησαν ἀπὸ ἔκσταση.
Ἐπωφελούμενος τῆς περιστάσεως ὁ Πατριάρχης Κύριλλος, περιστοιχούμενος ἀπὸ τὸν
ἱερὸ κλῆρο, συγκάλεσε τὸ πλῆθος τῶν παρισταμένων Χριστιανῶν στὸ ναὸ καὶ
δοξολόγησαν τὸν Θεό.
Ἡ πρώτη ἐμφάνιση
τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἔγινε στὶς 27 Ὀκτωβρίου τοῦ 312 μ.Χ. πρὸς τὸν Μέγα
Κωνσταντίνο, μὲ τὸ νικητήριο ἔμβλημα «ἐν τούτῳ νίκα», τὴν παραμονὴ τῆς μάχης ἐναντίον τοῦ Μαξεντίου.
Περὶ τοῦ σημείου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ποὺ φανερώθηκε ὑπεράνω τοῦ Γολγοθᾶ μαρτυροῦν, πλὴν τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου καὶ ὁ Ἅγιος Ἀμβρόσιος (397 μ.Χ.), τὸ Πασχάλιον Χρονικὸν καὶ ἄλλοι Βυζαντινοὶ χρονογράφοι.
Περὶ τοῦ σημείου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ποὺ φανερώθηκε ὑπεράνω τοῦ Γολγοθᾶ μαρτυροῦν, πλὴν τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου καὶ ὁ Ἅγιος Ἀμβρόσιος (397 μ.Χ.), τὸ Πασχάλιον Χρονικὸν καὶ ἄλλοι Βυζαντινοὶ χρονογράφοι.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ --- Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς
Εκοιμήθη το βράδυ της Τετάρτης 6 Μαΐου 2015 ο
Πρωτοπρεσβύτερος Παναγιώτης Τσιάπρας συμπληρώσας το 84 έτος της ηλικίας του
καταγόμενος από τον Αλμυρό Βόλου.
Με την
πρεσβυτέρα του Αγγελική απέκτησε τρία παιδιά (τον Δημήτρη την Ελένη και τη
Χρυσάνθη) 11 εγγόνια και 2 δισέγγονα.
Διάνονος
χειροτονήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1958 από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λήμνου
κυρό Διονύσιο και στις 23 Νοεμβρίου του ίδιου έτους χειροτονείται Πρεσβύτερος
και διορίζεται εφημέριος στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού Θεοτόκου στα Μούδρα της
Λήμνου.
Υπηρέτησε
ως Εφημέριος στους Ιερούς Ναούς Κοιμήσεως Θεοτόκου Δολιανών, Ζωοδόχου
Πηγής Τρικάλων και στον Ιερό Ναό Αγίας Αικατερίνης Πετραλώνων ως Πρόεδρος του
Εκκλησιαστικού Συμβουλίου.
Το 1985
διορίζεται εφημέριος στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας.
Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού
Ευαγγελιστρίας Πειραιώς αναγνωρίζοντας την προσφορά του στην Ενορία, και με την
ευκαιρία της συμπληρώσεως 58 χρόνων ιερατικής διακονίας αποφάσισε να τον
τιμήσει με την ανώτερη Τιμητική Διάκριση της Ενορίας.
Η σορός
του μακαριστού θα τεθεί προς προσκύνηση το απόγευμα της Πέμπτης 7 Μαΐου στον
Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.
Το βράδυ
θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία.
Η εξόδιος
ακολουθία θα τελεσθεί την Παρασκευή 8 Μαΐου μετά την Θεία Λειτουργία στις 11
π.μ.
Η ταφή θα
γίνει στο Κοιμητήριο της Αναστάσεως Πειραιώς.
Καθαρές σοφιστείες του διαβόλου, για να τροχοπεδείται ο αγωνιστικός ζήλος
Aυτή την εποχή όπως η σημερινή, που η κρίση έχει και
έκταση και βάθος, η αποκλειστική σωτηρία μας είναι η Αλήθεια, που πρέπει να
λέγεται χωρίς φόβο και χωρίς πάθος, υπέρ όλων και εναντίον όλων και να
υπηρετείται αντί πάσης θυσίας! Όλα τα άλλα, δήθεν διαλλακτικά και ειρηνικά,
είναι παραπλανητικά, ηττοπαθή, υποκριτικά, καθαρές σοφιστείες του διαβόλου, για
να τροχοπεδείται ο αγωνιστικός ζήλος, ν' αποκοιμίζονται οι πιστοί, κι' οι
υπηρέτες του διαβόλου, οι Παπόδουλοι οικουμενιστές, να δρουν ανενόχλητοι!
Εάν οι ορθόδοξοι χριστιανοί ηκολούθουν επισκόπους φρονούντας τα των ετεροδόξων, που τότε Ορθοδοξία;
Εάν όμως αυτήν
την γνώμην ( του Αγίου Ιγνατίου) ηκολούθουν πάντες οι χριστιανοί κατά γράμμα,
να ακολουθούν δηλαδή τους επισκόπους εις πάντα, αλλοίμονον τότε, ούτε
Ορθοδοξία, ούτε Εκκλησία, ούτε Ορθόδοξος χριστιανός θα υπήρχε σήμερον. Εάν οι
ορθόδοξοι χριστιανοί ηκολούθουν τους πατριάρχας και επισκόπους, Απολιναρίους,
Μακεδονίους, Ευτυχέας, Διοσκόρους, Σαββελιο-Σεβήρους, Ευσεβίους, Αθηναγόρους,
Βαρθολομαίους και μυρίους άλλους, και εδέχοντο και ησπάζοντο τα φρονήματά των,
που τότε Ορθοδοξία; Που χριστιανός ευσεβής και ορθόδοξος; Και τι λέγω ανθρώπους
πατριάρχας και μητροπολίτας, και δεν λέγω Συνόδους; Διότι 348 τον αριθμόν
συνήλθον εν έτει 754 εν Κωνσταντινουπόλει, Πατριάρχαι, Μητροπολίται, Επίσκοποι
κ.λ.π. Ο αριθμός 348 είναι πολύ σεβαστός. Εν τούτοις τον τότε πατριάρχην
Κωνσταντίνον και τον βασιλέα Κοπρώνυμον και τους 348 Μητροπολίτας, πολλοί
μοναχοί, κληρικοί και λαϊκοί δεν τους ήκουσαν, απεσχίσθησαν απ’ αυτών, τους
ήλεγχον και τους απεκάλουν κακοδόξους και εικονομάχους. Άρα γε οι τοιούτοι
είναι σχισματικοί, αιρετικοί, κακόδοξοι, κολασμένοι, αναθεματισμένοι, και μαζί
με αυτούς και ημείς που προσκυνούμεν και σεβόμεθα, σχετικώς και κατά την
παράδοσιν, τας αγίας εικόνας;
Ημείς έχομεν την γνώμην και
ομολογούμεν ότι είναι άξιοι παντός επαίνου διότι παρήκουσαν και απεσχίσθησαν,
και ηξιώθησαν ουρανίων στεφάνων δια την παρακοήν των εκείνην, και σήμερον τους
προσκυνούμεν και τιμώμεν ως Αγίους (Γερμανός, Νικηφόρος, Μεθόδιος, Ταράσιος,
Στέφανος, Θεόδωρος, Θεοφάνης, Θεόδωρος ο Στουδίτης κ.λ.π.), την δε σύνοδον
εκείνην ονομάζομεν παράνομον, μιαράν και Καϊαφικόν συνέδριον…
Όλοι ας ακούσουν, όσα εν τη δικαία οργή του θα πράξη ο Κύριος
Ελάτε εδώ
κοντά έθνη. Ακούσατε οι άρχοντες των λαών. Ας ακούση η γη και όλοι όσοι
κατοικούν εις αυτήν, η οικουμένη ολόκληρος και ο λαός, που υπάρχει εις αυτήν.
Όλοι ας ακούσουν, όσα εν τη δικαία οργή του θα πράξη ο Κύριος. Διότι ο θυμός
του Κυρίου θα εκσπάση εναντίον όλων των εθνών και η δικαία οργή του θα επέλθη
εις το πλήθος αυτών, δια να τα καταστρέψη και τα παραδώση εις σφαγήν. Οι
τραυματίαι και οι νεκροί των εθνών θα ριφθούν κάτω εις το χώμα και η δυσοσμία
από τα πτώματά των θα γεμίση τον αέρα. Τα όρη θα βραχούν από το αίμα των. Όλα
τα ουράνια σώματα θα λυώσουν και θα διαλυθούν. Ο έναστρος ουρανός θα
περιτυλιχθή ωσάν βιβλίον, και όλα τα άστρα αυτού θα πέσουν ωσάν τα φύλλα της
αμπέλου. Θα πέσουν, όπως πίπτουν τα φύλλα της συκής. Η εις τον ουρανόν
παντοδύναμος μάχαιρά μου εμέθυσεν από την ορμήν προς τιμωρίαν των αμαρτωλών. (
ΗΣΑΪΑΣ :λδ, 1-5 ).
Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ --- Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν ---- ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ «ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΒΙΑ»
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 6ῃ Μαΐου 2015
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ «ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΒΙΑ»
Μέ πρωτοβουλία φοιτητῶν τοῦ Α.Π.Θ. “Ἀκαδημαϊκές
Ἀναζητήσεις”, ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Α.Π.Θ. καί μέ τήν ἀρωγή τῆς ἐπιτροπῆς ἐρευνῶν Α.Π.Θ.,
διοργανώθηκε στή Θεσσαλονίκη, στό κτίριο τοῦ ΚΕΔΕΑ τό τριήμερο 27,28 καί 29 Ἀπριλίου
2015 Διεθνές Διαχριστιανικό καί Διαθρησκειακό Ἐπιστημονικό Συνέδριο μέ κεντρικό
θέμα : «Θρησκεία καί Βία» .
Εἶναι ἄκρως λυπηρό καί ἀπαράδεκτο τό γεγονός
ὅτι μέσα στήν ἔννοια τοῦ ὅρου «Θρησκεία» συγκαταλέχθηκε καί ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία.
Οὐσιαστικά, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τσουβαλιάστηκε καί ἐξισώθηκε γιά ἄλλη μιά φορά,
οἰκουμενιστικῶ τῶ τρόπω, μέ τίς θρησκεῖες καί τίς αἱρέσεις, καί θεωρήθηκε κι αὐτή
ὑπεύθυνη γιά τήν βία, τόν φονταμενταλισμό καί τίς ἀκρότητες. Δυστυχῶς, δέν τονίστηκε
ἐπαρκῶς καί ἐμφαντικῶς ἀπό τούς συμμετέχοντες ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δέν εἶναι
θρησκεία, οὔτε χριστιανική αἵρεση, ἀλλά ἀποκάλυψη. Διότι, θρησκεία εἶναι μία ἀνθρωποκεντρική
προσπάθεια ἐξευμενίσεως τοῦ Θεοῦ ἤ τῶν ὁποιονδήποτε θεῶν, γιά νά νοιώθει ὁ ἑκάστοτε
ἄνθρωπος ἀσφάλεια καί ψυχολογική εἰρήνη καί γιά νά ἑρμηνεύσει τελικά τόν θάνατο.
Θρησκεία, ἐπίσης, εἶναι ἀνθρωποπαθῶς ἡ ἱκανοποίηση τῆς θείας δικαιοσύνης τοῦ προσβληθέντος
ἐγωισμοῦ τοῦ Θεοῦ. Θρησκεία εἶναι τό φαινόμενο τῆς κινήσεως τοῦ ἀνθρώπου πρός τό
Θεῖο. Ὁ ἄνθρωπος ἀναζητᾶ τόν Θεό. Ἡ Ὀρθοδοξία, ὅμως, εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τῆς μοναδικῆς,
προσωποποιημένης, τελείας, σωτηριώδους καί θεϊκῆς ἀληθείας ἐν τῶ θεανδρικῷ προσώπῳ
τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεανθρώπου Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἀποκαλύπτεται ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός, μέσῳ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ δευτέρου προσώπου
τῆς Ἁγίας Τριάδος, τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ. Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ ὀρθή πίστη, ἡ
εὐσέβεια, ἡ θεοσέβεια . Ἡ Ὀρθοδοξία δέν εἶναι ὀργάνωση, οὔτε σωματεῖο, οὔτε πολιτικό
κόμμα, οὔτε φιλοσοφία, ἀλλά εἶναι τό Σῶμα τοῦ ζῶντος Χριστοῦ, θεανθρώπινος ὀργανισμός.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ὁ λυτρωτής Χριστός, ἡ Μητέρα τοῦ λυτρωτοῦ Χριστοῦ καί
οἱ φίλοι του λυτρωτοῦ Χριστοῦ. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δέν ἔχει καμμία σχέση μέ θρησκεῖες
καί αἱρέσεις. Εἶναι Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, Παράδεισος ἐπίγειος καί ἐπουράνιος . Σέ
τελική ἀνάλυση ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι Βασιλεία, γεγονός τό ὁποῖο ὁμολογοῦμε ὅλοι οἱ
Ὀρθόδοξοι μέ τήν ἐναρκτήρια φράση τῆς Θείας Λειτουργίας, δηλ. μέ τό «Εὐλογημένη
ἡ βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» . Γι’αὐτό ἀποτελεῖ μεγάλη
πτώση τό νά ὑποβιβάζεται ἡ Ὀρθοδοξία στό ἐπίπεδο τῆς θρησκείας, διότι τότε σύρεται
ἀκουσίως καί ὡς μή ὤφειλε στό ἀτελείωτο κουβάρι τῶν διαθρησκειακῶν συναντήσεων καί
διασκέψεων. Ἐφόσον, ἡ Ὀρθοδοξία δέν εἶναι θρησκεία, δέν πρέπει νά ἔχει καμμία θέση
ἀνάμεσα στό παναιρετικό συνονθύλευμα τοῦ διαθρησκειακοῦ συμφυρμοῦ καί σέ παρομοίου
νοοτροπίας συνέδρια. Ἐπίσης, στό ἐν λόγω συνέδριο δόθηκε ἡ ἐντύπωση ὅτι ὅλες οἱ
θρησκεῖες παράγουν βία καί φονταμενταλισμό. Ὁ ἰσχυρισμός αὐτός εἶναι ἐσφαλμένος.
Διότι, ὅλες μέν οἱ ἄλλες θρησκεῖες (Βεδισμός, Ἰνδουϊσμός, Βουδισμός, Τζαϊνισμός,
Κομφου-κισμός, Ταοϊσμός) εἶναι εἰρηνικές καί μή ἐπιθετικές θρησκεῖες, μόνο δέ τό
Ἰσλάμ εἶναι ἐπιθετική, βίαιη καί φονταμενταλιστική θρησκεία, διότι διδάσκει στό
Κοράνιο τήν βία καί τόν ἱερό πόλεμο (τζιχάντ) ἐναντίον τῶν ἀπίστων μή μουσουλμάνων
γιά τήν ἐπικράτησή του.
Αγάπη και αλήθεια ----- (Παρατηρήσεις επί της επιστολής του π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου)
Του αειμνήστου Διονυσίου Μπατιστάτου
Σεβαστοί Πατέρες,
Εν τω υμετέρω εγκρίτω
οργάνω της αγωνιζομένης και αγωνιώσης Ορθοδοξίας, «Ορθόδοξος Τύπος» (αρ.
φύλ. 109/10-10-1969) δημοσιεύεται μακροσκελεστάτη επιστολή του
Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου κ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου προς τον
Οικουμενικόν Πατριάρχην. Καίτοι στερούμαι προσόντων, εφαμίλλων προς τον
σεβαστόν και εξαίρετον επιστολογράφον, όντα σύμβουλον εξ απορρήτων επισήμων
Εκκλησιαστικών ανδρών και πλειστάκις προβληθέντα δια το επισκοπικόν αξίωμα, εν
τούτοις αποτολμώ να παρακαλέσω Υμάς, όπως φιλοξενήσητε πενιχράς τινας σκέψεις
μου· τούτο δε ουχί προς προβολήν ασήμου και ασημάντου τινός λαϊκού, μη
αξιωθέντος παρά του Προκαθημένου της Ελλαδικής Εκκλησίας ουδέ θέσεως διδασκάλου
εν εκπαιδευτικοίς Αυτής Ιδρύμασιν, ως αθεραπεύτου συντηρητικού, αναδίδοντος την
οσμήν του λιβάνου, και της κανδήλας των παραδόσεων, αλλά χάριν αυτής ταύτης της
Ορθοδοξίας, του προσφιλούς εντρυφήματος των καρδιών μας και της αποκλειστικής
ελπίδος σωτηρίας. Συνεταί, πράγματι, αι παραινέσεις, συμπλέκουσαι
αριστουργηματικόν δοκίμιον επιστολιμαίας ρητορικής διατριβής. Συνεταί, αλλά
άσκοποι και … επικίνδυνοι! Άραγε αγνοεί ο προς ον η επιστολή όσα εν τη επιστολή
αναφέρονται; Έχει την γνώμην ο συμπαθής συντάκτης, ότι είναι ο πρώτος, όστις
ανακαλεί εις την τάξιν τον προ πολλού ατακτήσαντα; Δεν είναι ο εκλεκτός π.
Επιφάνιος εκ των αφελών ή των βραδέως πληροφορουμένων!
Ο φρικτός θάνατος ενός νηπίου ----- «νοῦς ἀποστάς τῆς τοῦ Θεοῦ θεωρίας ἤ κτηνώδης ἤ δαιμονιώδης γίνεται»
http://kyprianoscy.blogspot.ca/
Συγκλονίζει το πανελλήνιο τις μέρες αυτές ο φρικτός θάνατος ενός νηπίου από
τον εκ Βουλγαρίας φυσικό του πατέρα. Πολλές ερμηνείες του φρικιαστικού αυτού
εγκλήματος δίνονται, εκτός φυσικά από εκείνη, που αποτελεί τη μια και μοναδική
εξήγηση. Την έχουν δώσει οι άγιοι πατέρες της Εκκλησίας και ο αναγνώστης την
διαβάζει στην δευτερεύουσα επικεφαλίδα και λέει ότι :
Ο κτηνώδης νους του παιδοκτόνου φάνηκε απόλυτα συνεπής στον δαιμονιώδη,
όπως τον είχε προετοιμάσει η αποστασία εκ του Θεού. Αφού σκότωσε το παιδί του,
το τεμάχισε, το μαγείρεψε και στη συνέχεια το έδωσε στα σκυλιά να το φάνε. Αυτή
είναι η κτηνώδης τροπή που παθαίνει ο δαιμονιώδης νους, εφόσον πρόκειται για
τον άνθρωπο και την υπερβάλλουσα πλέον αγάπη του για τα ζώα.
Μη ξεχνάμε τις αυστηρές ποινές όσων τα βασανίζουν και την πλήρη σιγή και
ανοχή, όταν πρόκειται για την "βάσανο" του αγίου Θεού, δηλαδή των
θείων Δογμάτων της καθ΄ ημάς Εκκλησίας, εκ μέρους των πλαστογράφων της
αληθείας. Η κακοποιΐα του "η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει" κυριαρχεί
παγκοσμίως με τις ευλογίες των ταγών της Θρησκείας.