Ύμνοι Μ. Τετάρτης. Κυριαζής Δασκαλούδης

ΟΤΙ ΗΓΑΠΗΣΕ ΠΟΛΥ (Γ΄)

Χαμένη καθώς τριγυρνούσα μέσα στους δρόμους πέρασα το πρώτο κύμα, τον πρώτο πειρασμό. Τότε δεν ήξερα πως θα ακολουθούσαν κι άλλοι. Ξεκίνησε σαν μια επίμονη φωνή. Την έδιωχνα, ερχόταν πάλι. 
-Καλά να πάθεις! Τι δουλειά είχες εσύ μ' αυτόν; Τι ζήταγες στο σπίτι του Φαρισαίου; Κάνεις λάθη! Έκανες ένα ακόμα. Το μεγαλύτερο ίσως. Γιατί δεν γυρίζεις πίσω; Είσαι πόρνη. Φαντάστηκες πως με τα νομίσματά σου θα ξεπληρώσεις το βίο σου; 
Κι εκείνος που πίστεψες ποιος ήταν; 
Ένας αγύρτης! 
Ένας χαμένος! Σε λίγο θα χάσει τη ζωή του. Κι εσύ; Εσύ τι θα κάνεις; Πάλι με τους χαμένους; Είχες κάτι. Μια σταθερή δουλειά. Εντάξει όχι την καλύτερη. Εντάξει, εντάξει τη χειρότερη. Αλλά τώρα, τι έχεις; 
Τώρα δεν έχεις τίποτε. 
Τα έχασες όλα. 

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης - Κυριακή Δ΄ Νηστειών - Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος

http://www.impantokratoros.gr & http://katihisis.blogspot.ca/

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Ωδή στ΄. Ο Ειρμός.

Ναίων Ιωνάς, εν μυχοίς θαλαττίοις, Ελθείν εδείτο, και ζάλην απαρκέσαι.Νυγείς εγώ δε, του τυραννούντος βέλει, Χριστέ προσαυδώ, τον κακών αναιρέτην, Θάττον μολείν σε της εμής ραθυμίας.

Ερμηνεία.

Ο μεν Προφήτης Ιωνάς, λέγει, ναίων: ήτοι κατοικών μέσα εις τους μυχούς της θαλάσσης· μυχός δε είναι ο εσώτατος και κρυφιώτατος τόπος, καθ΄ Όμηρον λέγοντα: «Έστι πόλις Εφύρη μυχώ Άργεος ιπποβότοιο»· μυχούς δε θαλαττίους εννοεί ο Μελωδός, ή τους υποκάτω της θαλάσσης ευρισκομένους αποκρύφους τόπους και σπήλαια· μέσα γαρ εις αυτούς διέτριβε το κήτος όπου κατέπιεν αυτόν, και μαζί με αυτόν και ο Ιωνάς· ούτω γαρ ο ίδιος έλεγεν: «Έδυ η κεφαλή μου εις σχισμάς ορέων, κατέβην εις γην, ης οι μοχλοί, κάτοχοι αιώνιοι» (Ιωνά β: 6-7), ως ερμήνευσεν ο Ιερός Θεοφύλακτος· ή μυχούς εννοεί τα σπλάγχνα και την κοιλίαν του κήτους, μέσα εις τα οποία ο Προφήτης ευρίσκετο, κατά τον Πτωχόν Πρόδρομον και τον ανώνυμον ερμηνευτήν. Ο Ιωνάς λοιπόν εν τοις μυχοίς της θαλάσσης ευρισκόμενος, παρεκάλει να έλθη εις εσέ, Κύριε, και εκ τούτου να απαρκέση: ήτοι να αποβάλη την συνέχουσαν αυτόν ζάλην και τον κίνδυνον του θανάτου: «Αναβήτω, φησίν, εκ φθοράς η ζωή μου προς σε Κύριε ο Θεός μου» (Ιωνά β: 7).

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 8 Απριλίου 2015

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ, Της αλειψάσης τον Κύριον μύρω. Ηρωδίωνος, Αγάβου, Ρούφου, Ασυγκρίτου, Φλέγοντος και Ερμά εκ των 70 αποστόλων, Καιλεστίνου επισκόπου Ρώμης, Ιωάννου νεομάρτυρος του Κουλικά (1564), Ιωάννου νεομάρτυρος του ναυκλήρου του εν Κω (1669).

Κατά τη Μ. Τετάρτη επιτελούμε ανάμνηση: (α) του γεγονότος της ελλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα. Επίσης φέρεται στη μνήμη μας, (β) η σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προς λήψη καταδικαστικής αποφάσεως του Κυρίου, καθώς και (γ) τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του.

ΧΑΡΑ ΜΕΓΑΛΗ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Πόνος και πόθος και πληγή αγιάτρευτη του πεσμένου ανθρώπου το κυνήγι της χαράς. Από τη μαύρη εκείνη ώρα που αναρχικά περιφρόνησε τον Άναρχο Θεό και ιταμά διέρρηξε το δεσμό τής αγάπης του, έχασε τον Παράδεισο και μαζί του έχασε τη χαρά. Κι ούτε υπήρχε ελπίδα να την ξαναβρή, έτσι που έμενε αλλοτριωμένος από τον Θεό και εχθρός απέναντί του. Γι΄ αυτό ήταν το πιο ευχάριστο μήνυμα, το όντως ευαγγέλιο για την ανθρωπότητα, η απόφασι του Θεού να εισβάλη στην ιστορία της, ν΄ αρχίση την ανθρώπινη ζωή Του από τα σπλάγχνα της Παρθένου Μητέρας του, την οποία κατέστησε τον πρώτο θεωμένο άνθρωπο, την απαρχή της σωτηρίας του κόσμου. Κι είνε ο ευαγγελισμός της Παρθένου, από την πρώτη φορά ως σήμερα, μήνυμα το ίδιο καινούργιο, το ίδιο χαρούμενο και λυτρωτικό για όλους.

Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. --- Αποτειχισθέντος Μοναχού Αλυπίου. Αγιορείτου

 http://apotixisis.blogspot.ca/

Άνθη εκ των εορταστικών λόγων εις τον Ευαγγελισμόν της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Εορτή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, μηνύματα σωτηρίας, υπόθεσις ευφροσύνης και χαράς! Πανήγυρις πανηγύρεων της ελπίδος ημών. Απεστάλη ο αρχάγγελος Γαβριήλ προς την Παρθένον Μαρία, μήνυμα παγκοσμίου σωτηρίας φέρων, απεστάλη στρατιώτης, βοών το μυστήριον του Βασιλέως, μυστήριον γνωριζόμενον πίστει, ουκ ερευνόμενον λογικώς αλλά ομολογούμενον και θεολογούμενον. Απεστάλη τον έκτον μήνα, από την σύλληψιν του Ιωάννου του Προδρόμου, προς παρθένον μνηστευμένην τω Ιωσήφ. Ο προφήτης Ησαϊας περί τούτουθ λέγει: «Δοθήσεται το εσφραγισμένο βιβλίον, ανδρί ειδότι γράμματα». Εσφραγισμένον βιβλίον την Παρθένον Μαρίαν λέγει. Από ποίους εδόθη; Από τους ιερείς. «Ανδρί ειδότι γράμματα» δηλαδή ο Ιωσήφ είχε γυναίκα και παιδιά, όστις λέγει κατά τον προφήτην: «Ου δύναμαι αναγνώναι» δηλαδή αδυνατώ να διαβάσω διότι είναι σφραγισμένο (κλειστό) τηρούμενον να γίνει κατοικητήριον Θεού. Ουκ είχε συζυγικές-σαρκικές σχέσεις ο Ιωσήφ με την Μαρία.

Έλεγε κάποιος Ασκητής της ερήμου :

 Όταν σκεπάσουν με παρωπίδες τα μάτια του βοδιού, περπατάει κυκλικά γύρω από το μαγγανοπήγαδο. Αν δεν τα σκεπάσουν δεν παίρνει τις στροφές. Έτσι και ο διάβολος, αν καταφέρη να σκεπάση τα μάτια του ανθρώπου, τον ταπεινώνει παρασύροντάς τον σε όλες τις αμαρτίες. Αν, όμως, φωτισθούν τα μάτια του, εύκολα μπορεί να ξεφύγη από αυτόν και να ελευθερωθή.

π.Νικόλαος Μανώλης, Η εγκληματική δωρεά οργάνων αγιοποιείται από την Εκκλησία;

http://www.impantokratoros.gr & http://katihisis.blogspot.ca/

***

Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "π.Νικόλαος Μανώλης, Η εγκληματική δωρεά οργάνων αγ...":

Υπάρχουν αρκετές ανακρίβειες ιατρικής φύσεως. Το θέμα διεξοδικά αναλύεται από την ιστοσελίδα του γράφοντος, σε ετικέτα με τίλο "Μεταμοσχεύσεις".

Επί του συγκεκριμένου οπτικο-ακουστικού υλικού βλέπε : http://kyprianoscy.blogspot.gr/2014/11/blog-post_12.html

Ιστορία, Αγία Γραφή και Σύνοδοι, συζήτηση καφενείου υψηλού επιπέδου

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

- Τα τελευταία λόγια του Χριστού στην Καινή Διαθήκη ήταν  το «...ἐγώ εἰμι ἡ ρίζα καὶ τὸ γένος Δαυΐδ, ὁ ἀστὴρ ὁ λαμπρὸς ὁ πρωϊνός». Η Αποκαλυψις του Ιωάννου είναι το μόνο βιβλίο της Καινής Διαθήκης που δεν διαβάζεται σε Θεία Λειτουργία και το τελευταίο που μπήκε στον Κανόνα της Εκκλησίας (βιβλία της Αγίας Γραφής). Δεν αποκλείεται μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος να θέσει την Αποκάλυψη Ιωάννου εκτός κανόνος.O κανών της Αγίας Γραφής δεν επικύρώθηκε από Οικουμενική Σύνοδο, αλλά μόνο από Τοπικές Συνόδους.